Hagelrisiko - niet gering!!
w.
I
Onverklaarbaar
en toch...
SCHADEN AAN DERDEN
i
D it keer wilden wij het eens met U over het hagelrisiko hebben, 't Is er een goed moment
voor, dachten wij, want tegen de ramen klettert de regen en natte sneeuw of om in de trant
te blijven zachte hagel.
D e tarieven voor de landbouwge
wassen in vergelijking met de fruit
teelt zijn toch al bijzonder laag. Wij
noemen de premies voor enkele
hoofdgewassen, waarbij wij uitgaan
van de maximaal mogelijk te verze
keren bedragen. U mag dus lager
verzekeren.
VERZEKERINGEN
f. den hollanderln. 10
tel: OIIOO. 24000
E
H,
N aar aanleiding van mijn vorig
artikel mocht schrijver langs de weg
de volgende brief ontvangen: "On
dergetekende heeft: een gezins-
W.A., een' bedrijfs-W.A. en de trak-
toren zijn eveneens voor W.A.-scha
de verzekerd. Nu blijkt dat geen van
deze drie W.A.-verzekeraars de
schade, door een inwonende zoon
veroorzaakt, willen betalen. Wat is
het geval? De zoon reed met traktor
een aftakas gekoppeld aan wagen
kapot. De aftakas was niet van ver
zekerde. De schade is 350,— en
deze moet ik nu zelf betalen. Of nu
dit van mij was, en alle andere ver
haaltjes zoals; in gebruik, geleend,
onder beheer kan mij niet schelen.
Vast staat dat mijn zoon schade heeft
toegebracht aan eigendommen van
derden en ik mij daarvoor aanspra
kelijk acht en dat ik nu na betaling
van de diverse premies toch de scha
de moet betalen. Vindt u dit nu zelf
ook niet onjuist geachte schrijver
langs de weg?". Tot zover brief-
T enslotte nog een stukje verkeer-
sopvoeding dat we opdeden in het
blad "Wegwijs" van Veilig Verkeer
Nederland. Daar houdt men zich al
jaren bezig met het veiliger maken
van het verkeer, en dat, is hard nodig.
Wij citeren enkele passages van de
heer Henk Stemmer, bekend ver-
keersjournalist: "Als meest klem
mende zaak in het verkeer, maar
waarschijnlijk ook het moeilijkst te
veranderen, geldt nog steeds de slor
digheid, maar vaak ook de verkeerde
instelling van mensen. Het (ver-
keersjrisiko moet nooit onnodig ver
groot worden en iedereen moet er
alles aan doen om dat risiko voor
elkaar zo klein mogelijk te doen
zijn."
Deze weersomstandigheden weerhouden U van het zaaien en poten, althans op dit mo
ment. Het is ons bekend, dat een aantal akkerbouwers toch wel in de startblokken zitten en
zodra het effen kan, mogelijk te vroeg, wordt er uitgereden. Over enkele dagen hebt U het
enorm druk op uw bedrijf en voor andere zaken geen tijd.
13 e Onderlinge Zuidelijke had weer
Niet verwacht
Let op "opzichtclausule"
Zelfdiscipline
elnu dat moment hebben wij
uitgekozen d.w.z. het moment van
afwachten om U onder de aandacht
te brengen, dat zaaien en poten nog
geen oogsten betekent. Aleer het zo
ver is staan uw gewassen aan allerlei
natuurelementen bloot. Elementen
waartegen U weinig in te brengen
hebt. De gewassen kunnen totaal
verregenen, door storm geteisterd
worden en ook totaal verhagelen.
Regen en storm is nog steeds een
onverzekerbaar risiko. Het hagelrisi
ko daarentegen kan al jaren gedekt
worden.
Het zijn veelal gespecialiseerde on-
derlingen, die zich met het dekken
van dit risiko bezighouden. De com
merciële maatschappijen zien er
geen brood in om dit grillige risiko in
dekking te nemen.
In ons werkgebied, Zeeland/Brabant
zijn nog diverse onderlingen op het
gebied van de landbouwhagel werk
zaam. Zo is er op Walcheren,
Hagelschade bij mais.
Noord-Beveland, Tholen, St. Phi
lipsland en Zeeuws-Vlaanderen een
onderlinge werkzaam. De meesten
daarvan zijn aangesloten bij een
overkoepelend orgaan "de Hafimij"
om op deze wijze toch tot een grotere
spreiding van het risiko te komen.
Onderlinge Zuidelijke
Hagelverzekering
n breder verband, dus voor het to
tale werkgebied van de Z.L.M. is de
Onderlinge Zuidelijke Hagelverze
kering werkzaam, eveneens aange
sloten bij de Hafimij. Nu zijn er
voormannen, die van al deze distrikt-
sonderlingen er gaarne één zouden
willen maken voor het totale Zuid
Westen van ons land. Wat risikos-
preiding betreft zit daar wat in, hoe
wel je ook via samenwerking middels
de Hafimij de beoogde spreiding kunt
bereiken en dan zelfs in landelijk
verband, nu doen zich qua risiko per
distrikt wonderlijke verschillen voor.
Zo is b.v. Tholen en St. Philipsland
lang niet zo risikogevoelig als b.v.
Zeeuws-Vlaanderen. Wij kunnen
ons derhalve goed voorstellen, dat de
Onderlinge Tholen en St. Philips
land zegt mij niet gezien in een fusie
of landelijk samenwerkingsverband.
Toch lijkt ons die samenwerking wel
degelijk gewenst maar dan bijdragen
op grond van de schadestatistiek.
Want het hagelrisiko is en blijft bij
zonder grillig. Wat niet was kan ko
men. Een rigoreuze hagelbui over
Tholen en St. Philipsland en de
kwestie is meteen bespreekbaar. Wij
zijn van mening, dat je niet zolang
behoeft te wachten. Maar goed dat is
een beleidskwestie. Tenslotte zijn
ook de veilingen niet op één dag tot
fusie gekomen.
We waren overigens over-het hagel
risiko bezig en niet over de organi
satie daarvan. Sorry.
Restitutie
een best jaar 1980. In de recent ge
houden algemene ledenvergadering
werd besloten 40% van de betaalde
premie 1980 te restitueren. Dat is niet
mis, dat is pas Onderling.
Over 1979 werd ook al een restitutie
gegeven van 35%. Men zou er zich af
kunnen vragen of de voorschotpre
mies dan niet omlaag moeten. Gezien
de grilligheid van het risiko lijkt ons
dat niet gewenst. Immers een nahef-
fïng moet voorkomen worden en
achteraf premie teruggeven is een
veel prettiger zaak.
Lage tarieven
De dekking van het hagelrisiko kost
U dan voor 1 HA tarwe 10,— gerst
8,— konsumptie-aardappelen
de Lange
36,— suikerbieten 32,50, gras
zaden 27,00, snij mais, 27,—
vlas 45,— en uien 210,—
Alles per HA en tegen maximaal
verzekerde bedragen berekend. Als
U daarop dan genoemde restituties
in mindering brengt is het overden
ken van wel of niet verzekeren de
moeite waard.
Zoals aan het begin gesteld, hebt U
net nog even tijd om een definitieve
beslissing te nemen.
Wacht niet tot. U weer te laat bent.
Wenst U nog nadere inlichtingen bel
dan 01100-24000 toestel 12, 13 en 14.
Fruitteelthagel
oor de fruittelers wordt het een geheel ander verhaal. In de eerste
plaats omdat wij van mening zijn. dat de fruitteler niet buiten een
hagelverzekering kan omdat het risiko voor hem te groot is. In de
tweede plaats, als gevolg van de eerste, wij in de fruitteelt over hoge
premies moeten praten en zelfs zo hoog, dat de vakman fruitteler het
met onze eerste opmerking wel eens is maar financieel de premie-
kosten niet weet op te brengen. Toch gaan we er wederom tegenaan.
Daar is ook reden voor, want sinds vorig jaar is er wezenlijk iets
veranderd. Wij hebben in Nederland nog één Onderlinge Fruitte
lers Hagelverzekering. Dit maakt het wat eenvoudiger om bij de
minister aan de bel te trekken overeen bijdrage in het enorme risiko
voor de fruittelers op het terrein van de hagel. Wel, het zal U
bekend zijn, dat de minister gezwicht is voor de gedokumenteerde
argumenten en vanaf 1980 officieel 75% van de totale schade boven
5% bijdraagt. Dat is toch niet mis. In 1980 was meteen de schade erg
hoog en deze regeling betekende, dat de Onderlinge Fruittelers
Hagelverzekering van het Ministerie.een bijdrage ontving van ruim
3.500.000,— Kijk of de verzekerde leden dat bedrag nu met
elkaar moeten opbrengen of dat dit bedrag uit de algemene mid
delen komt scheelt toch een slok op een borrel. Het betekent op z'n
minst, dat de kans op uitloop naar maximale premies sterk is ver
minderd.
De bijdrage van het Ministerie betekent niet, dat de fruittelers nu
voor een dubbeltje zo'n hagelrisiko gedekt krijgt. Neen het blijft
een forse premie maar de grillige uitloop is er uit.
Wij zeggen U dit onomwonden omdat U zult weten waar U staat.
Voor ons blijft het verzekeren van fruit tegen hagelrisiko een
noodzaak en voor landbouwgewassen gewenst. Dat is het verschil.
De fruitteler, die zich niet verzekert mits derhalve ook de bijdrage
van het Ministerie.
Fruittelers, die nadere inlichtingen wensen kunnen terecht in de Frans
den Hollanderlaan 10 te Goes of telefonisch 01100-24000, toestel 12,
13 en 14.
de L.
Visscher
r schijnt, beste mensen, meer tussen hemel en aarde te zijn dan wij
denken, Iaat staan kunnen verklaren.
We leven in een wereld waarin voor alles een verklaring moet komen,
hoe dan ook, maar dit lukt niet altijd.
Eerlijkheidshalve moeten wij bekennen hier dapper aan mee te doen.
Ook wij zijn van die rationele denkertjes die de logika hoog in het
vaandel hebben.
Dat we ons hiermee goed kunnen vergalopperen ondervonden wij
kortelings weer eens. Er moet, zo dachten wij, toch een bepaalde
correlatie bestaan tussen het aantal schadegevallen en o.a. de toestand
waarin het wegdek verkeert.
Bij gladheid is dat zeer voor de handliggend en ook aantoonbaar. Wij
meenden echter dat ook een nat wegdek hierop zijn invloed moest
hebben. Wij beijverden ons dus om de schadegevallen per dag op 'n
rijtje te zetten en dit te vergelijken met een door het K.N.M.I. uitge
geven overzicht over 1980 m.b.t. de regendagen.
- oopvol zetten wij ons dus aan
een vergelijking, doch... niets, hele
maal niets. Geen enkel verband te
ontdekken. Vergelijking van z.g.
piekdagen bracht aan het licht dat
deze net zo frekwent voorkomen in
een droge als in een natte periode.
Ook overgang van een droge periode
naar een plotselinge regendag lever
de niets op. Zeer merkwaardig! Het
Een juiste instelling...!!!
lag toch voor de hand, zo redeneer
den wij, dat iemand op een nat weg
dek wat vlugger in een slip geraakt
dan op een droog.
Nou, wij hebben het niet kunnen
aantonen en onze rijen cijfers zijn er
n mijn vorig artikel heeft
schrijver langs de weg u naar
aanleiding van gestelde vragen
gewezen op het belang van het
sluiten van aansprakelijkheids
verzekeringen voor gezin en be
drijf en kaskoverzekeringen voor
voer- en werktuigen die men in
eigendom dan wel in gebruik
heeft van derden. Voor alle dui
delijkheid echter; iedereen
draagt in principe zijn eigen
schade. Daar moeten we in eerste
instantie vanuit gaan. Op deze
regel is echter één uitzondering
namelijk deze, dat de schade
moet worden vergoed door een
ander, als de schade, door de
schuld van die ander is toege
bracht aan die ander voor die
schade wettelijk aansprakelijk is.
Die ander is wettelijk aansprake
lijk als door hem een onrechtma
tige daad is begaan en er een
rechtstreeks verband bestaat tus
sen de gestelde daad en de schade
die is ontstaan.
Niet alles gedekt
Cevaal
schrijver. Ja, schrijver langs de weg
kan met de gedachtengang van
briefschrijver wel akkoord gaan,
maar zowel briefschrijver als schrij
ver langs de weg moeten zich houden
en onderwerpen aan de voorwaar
den zoals die in de verzekeringsreg
lementen gesteld zijn.
Briefschrijver had aftakas gekoppeld
aan bandenwagen onder zijn beheer,
en helaas is schade aan goederen van
anderen, waarover de verzekerde op
enigerlei wijze de beschikking heeft,
niet onder genoemde W.A.-verzeke-
ringen gedekt. Niet gedekt is schade
aan goederen, die de verzekerde ver
voert, bewerkt, behandelt, bewoont,
Vervolg op pag. 5
in ieder geval volledig mee in tegen
spraak.
Wat er wel duidelijk uit blijkt is het
geringe aantal aanrijdingen op zon
en feestdagen. Een aanwijzing voor
het feit dat we minder haastig en wat
zorgvuldiger rijden wanneer we"
privé op stap zijn dan wanneer we
beroepsmatig bezig zijn.
Ook geen aanleiding dus meer om
nog langer discriminerend over zon
dagsrijders te spreken. We hebben er
dan toch nog wat van geleerd.
Overigens studeren we hardnekkig
verder op de gegevens.
Er moet toch....?!
Dit is de ene kant van de medaille, en
o.i. de meest belangrijke. Het gaat
inderdaad om de juiste instelling die
helaas nog te vaak, en dan misschien
mede door slordigheid, ontbreekt.
De heer Stemmer stelt het wa't
scherper:
"Ik kan mij niet aan de indruk ont
trekken dat de verkeersdiscipline de
laatste jaren sterk is teruggelopen.
En dat geldt dan voor het hele ver
keer in al zijn vormen.
Er is duidelijk sprake van verruwing
van onze maatschappij en dat zie je
helaas dan ook op de weg", zo
schrijft hij.
Als het zo gesteld wordt dan is de
andere kant onvermijdelijk een in
tensiever politietoezicht en het ver
hogen daardoor van de pak-kans: Dit
zou dan de enige bruikbare methode
zijn om het gestelde doel te bereiken.
Persoonlijk zijn wij hiervan geen
voorstander maar als de verkeers
deelnemer niet zelf de vereiste disci
pline kan opbrengen, blijft er geen
andere weg open.
Wij blijven echter het belangrijkste
vinden dat iedereen die, op welke
manier dan ook, aan het verkeer
deelneemt er van doordrongen raakt
dat een veilig verkeer slechts moge
lijk is als we dat met z'n allen echt
willen.
Visscher
4
