Zorg voor een optimale
opkomst van uw bieten.
V
D,
A
A fbeeldingen van radio's zijn erg
in trek, want dat is een gebruiksarti
kel dat hier nog het meest voorkomt.
Gebruik aan de basis niet meer
dan strikt noodzakelijk.
wat kan gemist
worden
bodemherbiciden
tegen grassen
bodemherbiciden
tegen breedbladigen
wat is vrijwel altijd
noodzakelijk
zaadontsmetting
tegen schimmels
zaadbehandeling
tegen bodeminsekten
granulaten tegen
bodeminsekten
I
kunstmest
I s
Hoe is deze optimale opkomst te bereiken
bescherm uw bietenzaad optimaal tegen bodeminsekten met
Multamat®ZB, Multamat®3G of Dacamox® 10G
spuit vóór opkomst niet meer bodemherbiciden dan strikt nodig
kies voor de doelgerichte methode na opkomst met Betanal®
bestrijdt grassen na opkomst met Fervin®
strooi tijdig kunstmest; voorkom daardoor zoutschade
Spuitschema's op aanvraag verkrijgbaar bij Schering Nederland B.V.,
Agro Divisie, Postbus 79, 5280 AB Boxtel, tel 04116-74925
at ze in Tanzania fietsen maken
moeten ze zelf weten, maar dat ze
van zo'n slechte kwaliteit zijn dat is
een schande. Prijzig zijn ze ook en
laten we maar niet over de banden
spreken want daar lapt een bevoor
recht bezitter zich een breuk aan. Ja
toch een bevoorrecht bezitter, want
laten we eerlijk zijn, ook een slechte
fiets is vele malen te prefereren
boven het eindeloos afleggen van
afstanden op je blote voeten. Geen
wonder dat de mannen hier op de
boerderij al maanden zeuren over de
24 Nederlandse fietsen die door ons
werden besteld. Wanneer komen ze?
Wie komt er allemaal voor in aan
merking? Wat kosten ze en in hoe-
Door de vele regen kan er geen trek
ker in het land komen. Daarom geven
we nu extra stikstof met de hand. Een
kunstmestzak voor de borst waaruit
de stikstof wordt gegrepen.
veel maanden moeten we dat af be
talen? We hebben een achttal chauf
feurs die in het gehucht Signiali wo
nen en dagelijks naar het werk ko
men lopen. Een wandeling, als we
het zo maar mogen noemen, die met
een fikse stap, altijd rond de twee en
een half uur in beslag neemt. Dat
komt dan neer op een werkdag van
zeven uur zes keer per week, met zes
keer, vijf uur lopen. Eigenlijk een
wanverhouding maar ja ze móéten
niet komen werken, ze willen graag
werken. Toch krijgen deze sjouwers
voorrang wanneer de fietsen komen!
Dat hebben we ze verteld, uitdruk-
'kelijk. Toen waren inmiddels de
fietsen al aangekomen en stonden ze
veilig achter slot en grendel in de met
kippengaas afgesloten magazijnen.
Iedereen kon ze zien staan. Verrekte
mooie karretjes van het merk Peu
geot. Jullie komen zonder meer in
aanmerking voor zo'n fiets beloof
den we. Er ging een applaus op.
Maar de anderen die dichter bij het
werk wonen willen ook best een fiets,
want zo'n goeie vélo voor betrekke
lijk weinig geld, zoiets vergroot de
wereld, ook al reikt die dan nog niet
veel verder dan de afgelegen dorpen
in de valley.
den ze eveneens gratis een werkpak
ontvangen. Een blauwe broek en een
zelfde kleur kieltjes. Stevig spul. Nu
was dat kieltje bij de meesten finaal
versleten en hing het in slierten op
hun ruggen. Dit komt door het vele
zweet, zeiden ze. Maar ook met hun
broeken was het zeer slecht gesteld.
Flarden, dat was alles wat er nog van
over was. Toch bleven ze het dragen.
Alleen Romanius Fililius, die vier
maanden met een fikse maagopera
tie in het ziekenhuis had gelegen,
loopt er nu nog als nieuw bij, want
zijn pakje had niks geleden. Op het
ogenblik zit hij nog steeds in de lichte
dienst en spaart hij in de regentijd
zijn schoenen door op zijn blote
voeten te lopen terwijl hij wat on
kruid wiedt op de werkplaats.
Is je niet veel hebt dan is weinig
al veel waard. Lege flessen'zijn een
begeerd bezit. Iedere keer wanneer
er ergens een lege fles in de vuilnis
bak staat is hij terstond verdwenen.
Nu is het helemaal feest, want sinds
we druk aan het herbicide spuiten
Allemaal trekkerchauffeurs die nu
vanwege de doordrenkte velden
handwerk doen. Ook de mannen die
dagelijks 5 uur van en naar huis
moeten lopen.
zijn en de lege verpakking verlok
kend dan nog een tijdje tijdens die
dag in de kartonnen dozen zit moe
ten we bijzonder opletten want an
ders gappen ze die 4 liter plastik
kannen onder onze ogen weg. De
verpakking dient vernietigd te wor
den, staat er op. Ja ja, dat is hier
eigenlijk een schending van de men
senrechten! We hebben ze nadruk
kelijk op de gevaren gewezen en erbij
gezegd dat die dingen wel honderd
keer moeten worden gewassen voor
ze gebruikt kunnen worden als
drinkwaterkan.
Ook de lege kunstmestzakken zijn
zeker een zonde waard. Daar kun je
oneindig veel mee doen. We hebben
er zelfs al zien lopen die er een broek
uit hadden gemaakt. Lekker "luch
tig" bij een vochtige temperatuur
van 35 gr.C. Maar het best zijn die
zakken te gebruiken voor de opslag
van allerlei materialen. Oogluikend
staan we de ontvreemding van die
verpakking nu maar toe. Van een
wegwerpmaatschappij is hier hele
maal geen sprake. Alles kan gebruikt
worden en een vuilnisdienst zou
weinig te versjouwen hebben. Zelfs
de oude kranten worden nog uit onze
afvalbak gehaald. Stel je voor; een
landbouwblad, of een Margriet en
een Elsevier met zijn vensters op een
onbekende wereld. Met wijd open
ogen bladeren ze de tijdschriften
door en kijken naar mensen die hun
even vreemd voor moeten komen als
wij naar een naakte Eskimo zouden
kijken. Maar wat hen het meeste treft
is de ongekende rijkdom die er van
vooral die grote hoeveelheid kleurige
reklame uitgaat. Bekijkt U nu zelf
eens een damesblad en probeer U
dan voor te stellen dat U niets bezit
dan alleen een hutje van wat leem en
stro, zelfs geen geld, alleen maar wat
grond waar je het daaglijks brood
van moet zien te ontrukken.
De radio geeft de regering immers de
gelegenheid haar stem door te laten
dringen tot in het meest onbereikba
re gehucht. Toch worden radio's en
annex cassettespelers niet gratis uit
gedeeld. Ze zijn duur, zo ze al te
koop zijn. Daarom bedelt de halve
"boerderij" bij iedereen van ons die
naar Nederland gaat om een casset
te/radio mee te brengen. Ze verga
pen zich helemaal op zo'n indruk
wekkend apparaat. Alie Ndege onze
voorman heeft er onlangs één in
ontvangst mogen nemen. Een fraai
stuk techniek, voorzien van veel
flikkerende lichtjes en enkele beve
rige metertjes. Hij glom van genoe
gen. Deinsde even terug toen hij de
prijs hoorde, maar stond toen alweer
met de borst vooruit om zijn nieuwe
bezit te laten spelen. De eerste
tegenslag diende zich direkt al aan.
Er waren nergens batterijen te koop.
Met een sip gezicht kwam hij bij ons
aan. We hadden met hem te doen.
Maanden al had hij over dat ding
gepraat. Hoe leuk zou het zijn, straks
in zijn huisje, zijn drie vrouwen in
een kringetje om de radio, de kinde
ren erbij en dan gezellig luisteren
naar muziek van een cassette! We
schonken hem zes van die cellen. We
testten zijn apparatuur en hij be
dankte ons duizendmaal. De andere
dag kwam hij vertellen dat ze giste
ren zo veel muziek hadden gedraaid
dat de kracht uit de batterijen was.
Of ik er soms nog te koop had.
Stomine kerel, verweten we hem, je
verspeelt een dagloon aan één
avondje cassette luisteren. Hij dacht
er diep over na. Toch kocht hij nu
van mij nog een set batterijen. We
gaven hem de raad er alleen op zon
dag een poosje naar te luisteren en
voor de rest de radio te gebruiken,
want dat vreet heel wat minder
stroom. De grootste tegenvaller
krijgt hij echter bij de maandelijkse
afrekening want na afbetaling van
het horloge, de fiets en de radio
schiet er nauwelijks nog een hap rijst
over!
SCHRIJFKOUTER
ie acht man uit Signiali hebben
we gisterenavond voor het eerst op
.de fiets weg zien rijden. Wat waren
ze blij en tevreden. Ze aaiden het
metaal en streelden het nikkel van
het stuur. Ze lieten de bellen luid
ruchtig klingelen en met diepe eer
bied haast, probeerden ze het licht, 't
Zijn fietsen van rond de 1000 shilling
en die betalen ze in maandelijkse
termijnen van 250 shilling. Zelf word
je ook blij wanneer je ziet hoe dit
volkje zijn oprechte dankbaarheid
uit. Ze hadden hun stevige werk
schoenen werkelijk helemaal kapot-
gelopen tijdens hun stap naar het
dorp en terug. Dat soort booties ver
slijt je niet zo maar. In augustus
hadden ze die schoenen voor het
eerst gekregen. Nu in januari al wa
ren de hakken er finaal onder weg en
liepen ze met hun hielen direkt op de
grond. Toch bleven ze die trappers
dragen, want de voetzool was nog
wel beschermd, bovendien is een
versleten schoen altijd nog meer
waard dan je blote voeten. Kijk eens
naar onze werkkleding, klaagden ze
volkomen terecht. In augustus had-
Bietenteler
2>E
c o
2 E
I
c Q
x F
E
S
u c
JS
O -c
14
