Belgische boeren
zien zaken vaak
anders dan de
Nederlanders
:n HiE
Dt
PsH
D
Aardgas, hormonen, fiscus, gezinsbedrijf:
Financiën E.G.
Aardgas
10% prijsverhoging
5» f-u
Inkomstenbelasting
De hormonenkwestie
Kontingentering
Toekomst landbouw
O nlangs is in Brussel een nieuwe regering aangetreden. U hebt een open
brief gestuurd aan premier Martens. Wat verlangt U?
Op het ekonomische vlak gaat onze bezorgdheid met name naar de
jongere ondernemers in land- en tuinbouw. Verder worden hier mo
menteel 5000 gezinnen van tuinders met een ware financiële ramp
bedreigd. Bovenop de hoge stookolieprijzen komt de onverantwoorde
vervalsing van de konkurrentie door Nederland, waar het aardgas voor
de tuinders aanzienlijk goedkoper is. Bovendien gaat onze regering de
b.t.w. op energie van 6 naar 16% brengen. Die lastenverzwaring komt in
de praktijk voor rekening van de agrariër. Wij staan erop, dat die
kosten geneutraliseerd worden.
O,
ernstig aangepakt moeten worden.
Wij hopen nu op een algemeen Eu
ropees stelsel. Maar dat zal niet een
voudig gaan. Wat nu gebeurt is een
op grote schaal bang maken van de
konsument. Ik vergelijk dat met de
jaren, toen ik op de middelbare
school zat. Er werd ons toen een
filmpje vertoond over wat er alle
maal in schoon water zit. Vieze
beesten hè, miljoenen. Als jongen
van een jaar of veertien heb ik toen
maandenlang geen water meer dur
ven drinken. Zo vergaat het nu ook
de verbruiker van kalfsvlees. Maar in
hoeverre is al die bangmakerij nu
werkelijk gerechtvaardigd?, aldus
Dequae.
m de teruggang van de export
van landbouwprodukten om te bui
gen vragen wij, dat door de overheid
afzetfondsen met medebeheer van
het bedrijfsleven op de been worden
gezet. Dat is al een oud verlangen,
dat nu dan maar eens gerealiseerd
moet worden. Dat alle land- en tuin
bouwbedrijven, die investeren, dit
belastingvrij kunnen, is een andere
wens van de Boerenbond. Verder
willen wij, dat de eerste werknemer,
die een boer of tuinder in dienst
neemt, vrijgesteld wordt van sociale
lasten. Dat zal veel arbeidsplaatsen
scheppen, zo is onze verwachting. In
Nederland wordt al lang subsidie
gegeven voor energiebezuinigende
investeringen en dat willen wij hier
nu ook snel ingevoerd zien.
Verder zouden wij een grondbeleid
van de overheid wensen zoals U dat
in Nederland al langer kent. Als onze
regering zegt, dat er geen geld is en
overal gematigd wordt, zal ons ant
woord luiden, dat de boeren en
tuinders al jaren lang matigen, zo
gaat Dequae verder. Onder invloed
van de Europese politiek is hun wer
kelijk inkomen al gedaald. Het ge
middelde inkomen van de Belgische
boeren in vergelijking met andere
groepen is teruggevallen van onge
veer 80 naar 60%.
et Nederlandse aardgastarief zit
U dwars. In Boer en Tuinder, week
blad van de Belgische boeren staat, dat
de Nederlandse tuinder met 7000 me
ter glas per jaar ruim f 50.000,-
voordeel heeft. Met de nieuwe Belgi
sche b.t.w.-verhoging loopt dit op tot
Fr. 1.000.000,-, ofwel f 70.000-
per jaar. Wat wilt U hieraan doen?
Dequae: Op het ogenblik is de prijs
van het gas voor tuinbouwers in Ne
derland nog niet eens de helft van die
bij ons. Voor de dieselolie is het ver
schil zelfs nog groter. Per kilo toma
ten geeft dat de Nederlandse tuinder
een voordeel in de kostprijs, dat ligt
tussen de 7 en 11 Francs (2 tot 3
kwartjes).
Bij ons in België is de toestand nu zo,
dat wij werkelijk in een onmogelijke
positie zijn gekomen. Dit wordt een
zaak van overleven. Het speelt te
meer, omdat de markt één is. Zodat
de produkten uit Holland dus hier
vrije toegang hebben. Op momen
ten, dat in Nederland de veilingprij-
zen wat lager zijn, worden wij hier
met Uw produkten overrompeld en
met een ineenstorting van de prijzen.
De tuinbouwprijzen waartegen ze in
Nederland nog kunnen leveren, daar
valt voor ons vanwege de hoge ener
gierekening niet meer tegen te kon-
kurreren. Onze tuinders lijden dan
verliezen. Het evenwicht is werkelijk
verbroken. Dit is zonder twijfel een
echte vervalsing van de konkurren
tie, aldus de heer Dequae.
Hij wil niet zeggen, dat Nederland
dit bewust nastreeft, maar het is voor
de Belgen inmiddels toch wel een
feitelijke situatie. "Wij moeten nu
dus middelen zoeken om als tuin
bouw te blijven overleven. Neder
land zegt nu wel, dat ze daar de prij
zen ook gaan verhogen, maar dat zal
dermate traag gaan. Intussen kunnen
de energieprijzen hier weer verder
oplopen en dan blijft het gat dus nog
jaren bestaan. Dat het een ernstige
zaak is blijkt ook uit het feit, dat de
Europese autoriteiten de zaak voor
leggen aan het Hof van Justitie van
de E.E.G.", aldus Dequae.
Van Nederlandse zijde verwacht hij
geen oplossing. "Begrijpelijk. Zij
gaan daar zichzelf niet uit hun voor
delige positie stoten". Maar de Hol
landers zullen dan wel moeten aan
vaarden, dat de buurlanden dit met
eigen regelingen via hun nationale
overheid gaan rechttrekken.
e problemen rond het landbouw
beleid van de Europese Gemeenschap,
hoe kijkt de Boerenbond daar tegen
aan?
De kern van de zaak is volgens mij,
dat men met de integratie in Europa
nu verder wil gaan dan de landbouw
alleen. Dat kost natuurlijk veel geld
extra. Wij hebben onze nationale
landbouwuitgaven overgedragen
aan de E.G. Wan. neer andere sek
toren nu willen volgen zal dat ook
moeten gebeuren. Dus: meer geld
voor de Europese Gemeenschap ter
beschikking stellen. Verder is een
deel van wat men nu als landbouw
uitgaven ziet, helemaal niet op reke--
ning van de boer te schrijven. De
Nieuw-Zeelandse boter, die hier
binnen komt, dat is het tegenoverge
stelde van landbouwpolitiek. Het
zelfde met de suiker, die wij impor
teren. Zo geldt dat ook voor de mo
netaire kompensaties. Die zijn nooit
op rekening van de boer te schrijven.
Maar is er los van dat alles toch ook
niet een voortdurende strukturele
groei van de uitgaven voor de land
bouw?
zuivelfabrieken kunnen regelen.
Bij.de Europese Commissie bespeu
ren wij een duidelijk streven om de
agrarische producenten in ruimere
mate financieel verantwoordelijk te
stellen. Dat is al aan de gang bij de
melk en de suiker. Men wil dit ken
nelijk gaan uitbreiden.
Er zijn daarbij twee benaderingen.
Landbouwkommissaris Gundelach
zegt: Dit is dè manier om het Europese
landbouwbeleid zonder diepgrijpende
veranderingen te behouden. In Ne
derland zeggen de boeren: dit is juist
een manier om ons dierbare land
bouwbeleid werkelijk te ondergraven.
Hoe kijkt U daar tegenaan?
U schetst het zeer juist. Wij kunnen
dit slechts aanvaarden in die sekto
ren, waar ernstige strukturele over
schotten zouden groeien. Elders niet.
Voor de granen bijvoorbeeld niet.
Daar moeten wij zien meer te gaan
exporteren. Voor de zuivel weer wel.
Daar kan niemand de noodzaak om
in te grijpen nog uit de weg gaan.
e Franse Minister van Landbouw
vraagt voor 1981 een gemiddelde
prijsverhoging van 10% of meer. Uw
reaktie?
Het is duidelijk, dat wij, uitgaande
van de objektieve methode van de
E.G. waarschijnlijk boven de 10%
komen. Overigens heb ik de indruk,
dat de aandrang om hogere prijzen
algemeen zal worden. Dat was voor
dien niet het geval. Toen had je nog
landen als Frankrijk, Engeland en
Italië, die ruimte hadden om via de
monetaire kompensaties zelf hun
prijzen op te trekken. Deels is die
mogelijkheid weggevallen. Ierland
zit met 19% inflatie, Engeland met
16%, Frankrijk met 14%, Italië ook.
In al die landen worden de boeren
dus met enorme kostenverhogingen
gekonfronteerd. Dat verschijnsel zou
Belgische demonstranten.
\Jw boeren en tuinders betalen wel
veel minder inkomstenbelasting dan
de Nederlanders.
Dequae: U moet dat maar eens bij
hen gaan navragen. Dat mag dan
vroeger ooit zo geweest zijn, maar die
normen zijn bij ons geweldig opge
trokken.
Het blad van de Belgische Boeren
bond meldde onlangs: Vroeg of laat
zal de individuele mester moeten kie
zen tussen mesten met hormonen of
stoppen met mesten". In Nederland
staat men er daarentegen borg voor,
dat helemaal geen hormonen zijn ge
bruikt, zoals minister Braks al meer
malen heeft verklaard.
Dequae: Eerst en vooral zal men
hierover zoveel mogelijk moeten
zwijgen. Heel dit probleem zou door
de wetenschappelijke wereld eens
Ja, maar dat is praktisch aan één
sektor toe te schrijven: de zuivel.
Daar zie je dan weer een verschil in
benadering tussen België en Neder
land. U bent het sterkste en vraagt
daarom natuurlijk een algemene
heffing op de melkproduktie zonder
uitzonderingen. Wij willen een lage
algemene heffing en een matige ho
gere heffing voor de wat grotere be
drijven. Superheffing op de uitbrei
ding moet dan een meerproduktie
gaan afremmen.
Per land, per regio, per bedrijf?
De meerproduktie van de melk wil
len wij afremmen naar gelang van de
grootte van het bedrijf. Dus de klei
neren moeten nog wat kunnen
groeien en dat geldt zeker ook voor
de jongere ondernemers.
de prijsdiskussie komende winter
een heel ander beeld geven. Jaren
lang zaten wij in de Benelux bekneld
tussen de zeer lage prijsaanpassingen
van de E.G. en inmiddels toch stij
gende kostprijzen. Dat is nu aan het
veranderen. Maar ongelukkig ge
noeg is nu in Brussel bij de E.G. de
kas leeg. Toch groeit overal de alge
mene aandrang op landbouwprijzen
Afgelopen jaar zijn verscheidene'
verschillen van mening aan het
licht getreden tussen de land
bouwpolitiek van Nederland en
die van België. De Belgische
Landbouwminister bepleitte in"
de Europese Ministerraad 7,5%
prijsverhoging. Terwijl zijn Ne
derlandse kollega de 4,9%, die uit
de bus kwam eigenlijk al te hoog
vond. België gaat ook tekeer
tegen de lage aardgasprijzen in
Nederland. In de kwestie van de
hormonen-in kalfsvlees stelt men
zich daarentegen weer soepeler
op.
België werkt aan een wet om alle
grote boerenbedrijven aan ban
den te leggen. Men bepleit daar
ook een extra hoge melkheffing
voor wat betreft grotere veehou
ders. Buurlanden opereren dus
zowel thuis als op internationaal
vlak verschillend. Aanleiding
voor onze medewerker in Brussel
om een vraaggesprek te hebben
met de heer André Dequae. Hij is
voorzitter van de Belgische Boe
renbond, veruit de grootste land
bouworganisatie daar. Thema
van het interview: misverstanden
tussen Nederland en België.
volgend jaar behoorlijk te verhogen.
Tegelijk zie ik nu in het Europees
Parlement een streven om de niet-
landbouwuitgaven in de E.G. hoog
op te voeren. Zodat er geen ruimte
blijft voor een passende prijsverho
ging ten gunste van de landbouw.
Met Uw steun is een ontwerp van wet
ingediend om de gezinsbedrijven in
België wettelijk te gaan beschermen.
In Nederland vragen wij ons af of
zoiets realiseerbaar is?
Het zal geen eenvoudige zaak wor
den. De wet zal ook geen normen
geven. Die gaat de minister laten in
vullen. Hij kan dat zó doen, dat het
een familiaal bedrijf blijft. Ik denk,
dat het haalbaar is. Wij hopen wel,
dat dit dan ook Europese navolging
krijgt. Bij de struktuurpolitiek en het
terrein inzake investeringen van de
Europese Commissie is men onlangs
die weg al ingeslagen door de grote
landbouwbedrijven van hulp uit te
sluiten. Het wetsontwerp zal wel een
meerderheid vinden in de Kamer
van Volksvertegenwoordigers en de
Senaat, zo taxeert Dequae tenslotte.
Hc
oe ziet U de toekomst van de
Belgische land- en tuinbouw?
Qua kollektiviteit staan wij aan de
top. Minstens net zo hoog als Ne
derland of Denemarken. Daarom
hebben wij, volgens mij, ook wel
toekomst. Tenzij er echt ontwrich
tende omstandigheden ontstaan,
zoals nu met dat Nederlandse aard
gas. Voor ons in België is van belang,
dat wij de exportmogelijkheden her
stellen. Wanneer wij hier onze eko-
nomie via matiging een paar jaar wat
kunnen afremmen, en de inflatie
laag houden, zal onze uitvoer naar
het buitenland vanzelf weer toene
men.
Op Europees terrein ziet voorzitter
Dequae twee grote gevaren. Het eer
ste is, dat men onder druk van de be
zuinigingen uit Brussel nationaal zijn
heil gaat zoeken in eigen maatregelen
voor de boeren. Het tweede risiko is
de vlucht in allerlei protektionisti-
sche maatregelen. Ik denk bijvoor
beeld aan de veterinaire eisen van
Italië en de moeilijker lopende expórt
van varkens naar Frankrijk. Met zul
ke maatregelen is men momenteel
bezig de interne E.G.-handel te be
lemmeren, en dat is een groot gevaar,
met name voor landen als België en
Nederland.
at draait dan uit op kontingente-
ring?
Dequae: Men kan daar in belanden.
Maar men zou dit stelsel ook. via de
Voorzitter André Dequae werd juist deze week 65, maar hij gaat nog niet met
pensioen. Dequae zetelt in Leuven. In hetzelfde grote Boerenbond-bouwwerk
daar zitten ook de aan- en verkoopkoöperaties van de Boerenbond en de
A.B.B.-verzekeringsmaatschappij, die allemaal Dequae als president hebben.
Afkomstig uit de vlaswereld (Kortrijk, waar hij nog altijd woont), werd Dequae
in 1946 volksvertegenwoordiger voor de Christelijke Volkspartij, waarmee de
Boerenbond zeer nauwe banden heeft. Net als K.N.L.C.-voorzitter Luteijn, zit
Dequae ook in het Presidium van het C.O.P.A. Dit is een comité van land
bouworganisaties uit de E.G. uit Brussel.
Tussen 1950 en 1965 was Dequae minister van achtereenvolgens Wederop
bouw, Koloniën, Buitenlandse Handel, en Financiën. Vervolgens jarenlang
voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (2e Kamer). In 1977
verliet hij de politiek om zich voortaan helemaal aan zaken van de Boerenbond
te wijden. Deze organiseert sedert 1890 zowel in Vlaanderen als Wallonië de
overgrote meerderheid van de agrariërs. Daarnaast zijn er in België nog enkele
kleinere landbouworganisaties. J. Werts
11
