Zet een kaars voor je raam
vannacht
VOOR w
VROUW
v
MOOI MET KERST
WELVAART-WELZIJN
LATEN WE BLIJ BLIJVEN
E
H et verhaal doet ons in 1980 wat
vreemd aan. Onze reactie is misschien
"Brandende kaarsen in je raam", veel
te brandgevaarlijk. Gordijnen uitno
digend open, kost veel te veel energie.
Zomaar allerlei mensen binnen halen.
We kijken wel uit. Er wordt tegen
woordig toch al zoveeel gestolen. En
zwangere vrouwen lopen zeker niet
meer langs s Heren Wegen". Als ze
geen plaats zoudenhebben, dan zijn er
opvangcentra en er zijn trouwens zo
veel hulpinstanties, dat wij ons niet
meer met wie dan ook bezig hoeven te
houden. Wij mensen van 1980 hoeven
ons niet meer druk te maken over an
W(
Overpeinzing
M et Kerst zijn je instelling en ge
dachten anders. Als de harmonie in
je gezin en familie goed is, geeft het
een dankbaar en zacht gevoel, watje
wel vast zou willen houden. Dit ge
voel wordt echter de laatste jaren
overschaduwd door andere gedach
ten. Dat wordt eigenlijk ieder jaar
sterker en indringender. Bij de vrede
die soms in jezelf is, komt de onvrede
in de wereld naar boven. Als je denkt
aan de dreiging van kernwapens,
martelingen en honger in de wereld
dan bekruipt je een verlammend ge
voel Je voelt je niet bij machte daad
werkelijk iets te doen. Dan komt er
een gevaarlijk moment, dat je alles
negatief en somber gaat zien en dat
houdt een gevaar in. Want wie alleen
maar negatief denkt, trekt de narig
heid naar zich toe.
D;
Koekjes bakken
Streekrecept
PROFICIAT
SCHORE!
H,
en aantal jaren terug hoorden we
Rob de Nijs nogal eens een liedje met
deze beginregel zingen. Ik heb er geen
idee van of bij het maken of het zingen
van di' lied gedacht is aan een kerst -
legende uit de middeleeuwen.
Daarin wordt o.a. verteld dat iedereen
welkom was in die huiten waar op
kerstavond een brandende kaars in het
raam stond. Een verdwaalde reiziger,
een zwerver, een eenzame, maar zeker
een vrouw, die verwachtte dat in de
kerstnacht haar kindje geboren zou
worden, want het mocht niet meer
voorkomen dat er in de kerstnacht
voor iemand geen plaats in de her
berg zou zijn
deren daar zorgt "men" voor. Wij
kunnen onze gordijnen sluiten en ons
terugtrekken in onze eigen kring.
Maar hoe dikwijls zouden we door een
dergelijke reactie mensen in de kou
hebben laten staan? Hoeveel mensen
zouden er blij zijn een huis te weten
waar figuurlijk een kaars in het raam
staat. Een huis waar mensen bereid
2^.1 weken houden tijdschriften en
modebladen ons voor dat we met
Kerst mooi moeten zijn. Allerlei tips
om de make-up een kersttintje te ge
ven. Veel mogelijkheden om feeste
lijk gekleed te gaan worden ons voor
ogen getoverd. Zoals ieder jaar is er
ook nu weer een zeer speciale mode
voor de Kerst make-up, mode en
-kapsels.
Natuurlijk dragen we bij aan de ge
zellige sfeer en de feestelijkheid
wanneer we goed verzorgd en met
smaak, gekleed deze dagen door
brengen. Laten we echter oppassen
ons door de mode niet al te zeer de
wet te laten voorschrijven.
Constatijn Huygens waarschuwde
de vrouwen uit zijn tijd (17e eeuw)
hier voor met dit volgende gedicht.
Der vrouwen staarten, die de Kame-
ren benauwen,
Zijn niet van haar vernuft; zij heb:
ben 't van de Pauwen
Maar, lieve Jofferen, gij zijt maar
halverweeg,
En, wilt gij beestig zijn, zoo wordt het
ook terdeeg
Weet dat de Pauwestaart nooit sier
lijker noch fraaier
Noch trotser wordt gezien, dan als hij
als een waaier
Met al zijn ogen en zijn veren over-
end
In 't ronde staat gespreid; maakt u
ook dat gewend
Zo toont g'ons seffens twee schoon
Ogen en twee billen.
Roept niet te spijtig, foei dat zullen
wij niet willen:
Want, zo 't de Mode maar eens te
Parijs gebiedt,
De Kerstvakantie begint al op 19
dec., dus hebt u dit jaar mooi enkele
dagen de tijd om samen met de kin
deren iets voor de Kerstdagen klaar
te maken. Zelf koekjes bakken is
meestal een groot sukses.
U neemt als basisrecept: 200 gr. bo
ter, 200 gr. poedersuiker, 300 gr.
bloem, 1 theelepel badpoeder, zout
en 2 eieren.
Boter zachtroeren, gezeefde poeder
suiker erbij. Goed kloppen. Losgek
lopte eieren, gezeefde bloem, bak
meel en zout erbij. Het deeg moet
vrij stevig blijven. De massa in vieren
delen, verschillende kleur of smaak
toevoegen. Deeg in de spuitzak en op
een beboterd bakblik kunnen ze naar
eigen fantasie koekjes opspuiten.
Uw staarten moeten op, zo goed en
zijt gij niet!
U ziet er is niets nieuws onder de
zon!
A.v.M.
December is een drukke maand.
Bakt U daarom eens deze heerlijke
pannekoeken uit Overijssel- Niet
moeilijk, niet duur en zo klaar.
Giethoornse eierpannekoek:
200 gr. boekweitmeel
4 eieren
6 dl. melk
1 dl. koude koffie (event, krenten en
rozijnen)
Kloppen met mixer of garde, beslag
laten rusten. Vlak voor het bakken
nog eens kloppen. Eet smakelijk.
zijn te luisteren naar de moeilijkheden
van de ander en er tijd voor willen
nemen.
Dat er behoefte aan bestaat, bewijzen
wel de telefonische hulpdiensten, waar
juist in de kersttijd heel veel mensen
contact zoeken met de anonieme hel
per. En o, schande voor ons volwasse
nen, ook de kinderhulp telefoon blijkt
in een behoefte te voorzien.
A Is wij allen weer zouden leren, aan te
voelen dat de ander soms juist ons no
dig heeft, dan helpen we misschien een
klein stukje onvrede weg te nemen.
Het zou goed zijn te weten voor degene
die het nodig hebben dat onze huizen
een raam hebben met een brandende
kaars. Niet alleen die twee kerstdagen,
maar het hele jaar door. L.J. d. R.
onder redaktie van de Redaktiekommissie Bond
van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Bra
bant
Redaktieadres:
Mevr. LJ. de Regt-van Maldegem.
Anna Mariaweg 1, 4494 PB Geersdijk.
Ook de Bond van Platte
landsvrouwen in Zeeland
kreeg gezinsuitbreiding. Op 9
december werd in Schore een
nieuwe afdeling geboren.
Deze 34ste afdeling komt bij
de kring Z.-Bev. West-
Nrd.Bev. Al 52 enthousiaste
dames hebben zich als lid op
gegeven. Van harte gefelici
teerd en veel succes met uw
bondswerk toegewenst.
oor me ligt een blank papier. Van
alles heb ik op deze koude, winterse
dag verzonnen om het dit keer eens
blank te laten. Maar als ieder pers
commissielid er ook zo over denkt,
komen de kerstpagina's niet vol!
Bovendien zou het voor u sneu zijn
een lege krant in uw brievenbus te
vinden. Hoewel, ik bedenk me op
eens, als we er nu alleen maar het
woord "welvaart" op zouden druk
ken. In grote zwarte letters. Dat zou
iedereen met de kerst wel aan het
denken zetten, vermoed ik.
elvaart toestand van voorspoed
staat er in van Dale. "Kunnen jullie
dit als thema verwerken op deze pa
gina?", vroeg iemand ons kort gele
den. De gedachte is inderdaad uit
stekend. Maar voor de uitwerking
ervan zou ik het papier liever onbe
schreven laten, wat mezelf betreft.
Toch blijkt het woord steeds door
mijn hoofd spoken. "We leven in een
welvaartsstaat". "We leven in een
wereld van overvloed". Dat hoor je
steeds van alle kanten. Veroorzaakt
dit oppervlakkigheid?. Altijd leven
in een toestand van voorspoed wel.
Maar zorgen- problemen en angsten
zijn ook ingrediënten van het deeg
van de welvaart. Zij vormen zelfs een
wezenlijk onderdeel van het wel
vaartsbrood.
Onherroepelijk wordt je ook dik
wijls op harde feiten en werkelijkhe
den gedrukt. Dan blijkt dat het da
gelijks brood niet altijd zo gemakke
lijk op tafel komt. Toch is er voor ons
allemaal genoeg te eten. .En dat kan
niet iedereen zeggen op deze planeet.
Bij dat immens groot probleem voel
je je zo verschrikkelijk machteloos.
Je eigen zorgjes en zorgen worden
dan steeds, kleiner. Ook de vermin
dering van de welvaart is hierbij
vergeleken in wezen helemaal geen
ramp. Het maakt de mens zelfs vin
dingrijker. Welvaart verandert dan
in welzijn. En geeft dat uiteindelijk
niet meer voldoening. R.S.
1 k wist het niet. Wist niet wat te
schrijven voor het kerstnummer
1980. Dan komt Mevr. de Groot
op een afd. avond van de Bond.
Zij heeft als dokter drie jaar in
Oeganda gewerkt. Het onder
werp is "Vrouw in Oeganda".
Ademloos luisteren wij naar het
verhaal over de vrouwen die le
ven in een land dat nameloos ge
leden heeft onder het regiem van
Amin.
Vrouwen die moeten vechten om
te kunnen bestaan.
Vrouwen voor wie water een
kostbaar iets is.
Vrouwen voor wie een stukje
grond een middel is om te blijven
leven, dat ze kunnen bewerken,
waarvan zij kunnen eten. In de
hrandende zon werken zij. Ze
krijgen kinderen. Hun mannen
drinken. En toch aldus Mevr. de
Groot, levensblijheid. Niet zulke
lange gezichten als hier. Meer te
vredenheid. Je wordt er stil van.
elvaart hadden we als thema
voor ons kerstnummer. Wat
moeten wij met onze welvaart?
Wij zijn geboren en getogen in
deze staat. Wij hebben gewerkt
om voor ons en onze kinderen dit
te bereiken. Mevr. de Groot zei:
Ik schaam me soms, want ik heb
een mooie rok gekocht en nieuwe
schoenen, maar ik kan er wel blij
mee zijn.
Ik geloof dat dit het kardinale
punt is. Als wij, in onze welvaart,
die nu over zijn hoogtepunt heen
is, nergens meer blij mee zijn, dan
zitten we verkeerd. Als wij maar
steeds meer willen, meer luxe,
zitten we fout. Wij hebben meer
dan dat ene stukje grond voor
tarwe om brood van te bakken.
Kerstfeest 1980 met kerstdiner a
85, - per persoon. Laten we er
blij bij blijven. S.O.B.
l et is november en m'n gedachten
zijn bij de gezelligheid van Sinter
klaas en surprises maken en nu moet
ik omschakelen om mijn bijdrage te
leveren aan het kerstnummer. De tijd
van Sinterklaas en Kerst ligt zo dicht
bij elkaar, maar de gevoelswaarde ligt
zo totaal verschillend. Tijdens de
beide periode's heb je behoefte als
gezin of familie bij elkaar te zijn. Het
Sinterklaasfeest geeft een gevoel van
vrolijkheden opgewektheid met grap
pen en surprises. Je kunt iemand met
een gedicht eens even fijntjes ergens
attent op maken of iemand je dank
tonen met een attentie.
-L/en positief gebaar kan dan zijn
om je te richten op je eigen naaste
omgeving. Misschien ligt daar toch
ook nog een braak terrein, waar we
iets van ons zelf of goede bedoelin
gen kwijt kunnen. Misschien is het
wel zo, dat als ieder op z'n eigen
manier in het klein het goede nas
treeft, dat dit een stap kan zijn naar
een andere, meer omvattende vrede.
In ieder geval kan een goede bena
dering van mens tot mens het gewo
ne, dagelijkse leven leefbaarder ma
ken. En bij alle wereldproblemen
moeten we ons realiseren dat dit ge
wone dagelijkse leven voor miljoe
nen mensen van belang is.
aarnaast zullen er ook vrouwen
zijn die gegrepen worden door grote
idealen. Zij kunnen zich aansluiten
bij vredesbewegingen en op de bres
staan voor wantoestanden en on
rechtvaardigheid in de wereld. Ge
lukkig dat deze vrouwen er zijn,
maar niet iedereen is hiervoor in de
gelegenheid of voelt zich geroepen
hiertoe. Maar als iedereen een po
ging doet om met haar eigen capaci
teiten in haar eigen omgeving te
doen wat in haar vermogen ligt,
kunnen we misschien een heel klein
steentje bijdragen tot de vrede van de
mensen onderling.
R.M.M.
12
