"Ik krijg nu meer tijd om mijn
zoon wat te helpen..."
Konsument moet meer voor
levensmiddelenpakket betalen!
Afscheid
M et het vertrek van Bertus H.
A lie vergaderingen, exkursies, bij
eenkomsten e.d. (honderden moeten
het er zijn en hij miste bijna nooit)
heeft de krasse Maijers die niet in het
bezit is van een rijbewijs afgereisd
per openbaar vervoer. Per trein of
bus trok hij als het moest van zuid
naar noord en van oost naar west
door ons land. Meestal voor zijn
kring Langstraat. "Een paar keer per
jaar ga ik nog naar Friesland en ik
ben de laatste tijd ook verschillende
D ank zij de grote weetgierigheid
die in de persoon van Maijers samen
gaat met een niet aflatende ijver en
inzet voor het boerenbelang, wist hij
zijn kollega's in het Brabantse wak
ker te schudden en te motiveren voor
allerlei veranderingen die veelal
duidelijke verbeteringen zijn geble
ken. "Bij ons waren het vroeger veel
gemengde bedrijfjes maar wij heb
ben een snelle ontwikkeling gesti
muleerd door o.m. de uitvoering van
de ruilverkaveling en de opkomst
van de intensieve veehouderij."
H ij had, en heeft nog, vele funkties
op allerlei terrein maar met name op
agrarisch gebied: naast zijn aflopend
hoofdbestuurslidmaatschap van de
ZLM zit hij in het bestuur van de
OVM, in het dagelijks bestuur van
het Waterschap de Donge en is hij
hoofdingeland van het Zuidelijk Af
wateringskanaal. Voorts is hij voor
zitter en belangrijke voorvechter ge
weest van de "Streekverbetering
Sprang-Capelle". Dit is slechts een
N
G erard van Nieuwenhuijzen heeft
tientallen jaren bestuurservaring en
aan wie beter dan aan deze oude rot
in het vak kan de vraag gesteld wor
den of en zo ja welke toekomst het
zuivere akkerbouwbedrijf heeft. Be
trekkelijk optimistisch: "als een ak
kerbouwbedrijf van een redelijke
omvang is dan zie ik het in de toe
komst nog wel zitten. Niet dat het op
zich onverstandig is om er bij voor
beeld kippen of varkens of melkvee
bij te houden maar voor het houden
van dieren moet je wel feeling heb
ben. Mijn vader is in 1953 gestopt
met mestvee houden, ik heb nooit
beesten gehad. Zoon Piet heeft wel
met het idee rond qelopen om var
kens aan te zetten. Hij is er toch maar
van af gestapt. Het ligt ons niet en
dan wordt het ook nooit iets. Boven
dien moet je er dan een man bij
hebben en voor je die 50.000,—
hebt terugverdiend...
70 jarige Maijers verlaat hoofdbestuur Z.L.M.
Geen betere fusie
Studeren
Per openbaar vervoer
Inzet
Oliepak...
G.P.A. van Nieuwenhuijzen:
Bedrijfsovername
N.V. ofB.V.
Feeling
De jaarwisseling 1980-1981 betekent voor Gerard P.A. van Nieu-
wenhuijzen, voor B.H. Maijers en voor C. de Visser niet alleen een
nieuw jaar maar tevens het eind van hun loopbaan in het hoofdbe
stuur van de ZLM. Er komt dan om verschillende redenen een eind
aan de inzet waarmee zij, de een langer dan de ander, met steun van
hun echtgenotes de belangen van boeren in het algemeen en van die
in het zuidwesten in het bijzonder, hebben gediend. Met elk van deze
heren keken wij even terug en vooruit. (Red)
kleine greep waaruit reeds de grote
betrokkenheid van Maijers bij het
maatschappelijk leven blijkt. Maijers
bouw zijn pakket funkties nu lang
zaam af. Niet alleen achter het lid
maatschap van het hoofdbestuur
staat nu een punt, ook de kring
Langstraat e.o. heeft onlangs op een
feestelijke vergadering afscheid van
hem en zijn vrouw genomen.
ij een afscheid pleegt men altijd
even terug te kijken. Nu Bertus Maij
ers de ZLM verlaat diept hij wat her
inneringen op. Op het gebied van de
landbouw ziet hij als één van de be
langrijkste gebeurtenissen in zijn le
ven de fusie tussen de Noord-Bra
bantse Maatschappij van Landbouw
en de Zeeuwse Landbouw Maat
schappij tot de huidige Zuidelijke
Landbouw Maatschappij: "Wij wa
ren toen maar een kleine club. Er be
stond, zo herinner ik me, bij ons vrij
veel weerstand tegen die fusie.
Achteraf zeggen we nu: er is geen be
tere fusie geweest dan deze.
We vinden altijd direkt gehoor in
Goes en men weet er hoe de zaken er
hier in het Brabantse voorstaan! De
vrees dat we door de grote Zeeuwse
akkerbouwers ondergesneeuwd zou
den worden, is ongegrond gebleken.
We vinden, zo voegt hij èr aan toe,
ook veel belangstelling en betrok
kenheid bij de intensieve veehoude
rij. Nee, weet hij zeker, we moeten
nooit meer terug!"
B ertus Maijers, die op een boerde
rij in het Noord-Brabantse Sprang
werd geboren, was, zo vertelt hij, al
tijd de beste van de klas. "In mijn
binnenste had ik altijd erg graag
door willen studeren maar mijn ou
ders wilden dat ik op de boerderij
kwam." Hoewel hij het werk op het
bedrijf altijd met zorg verrichtte, trok
"dat andere" altijd erg sterk aan
hem. Hij belandde dan ook in jeugd
organisaties en kreeg later ook
allerlei funkties binnen de agrarische
sektor. Dat was mede mogelijk om
dat Maijers op het bedrijf groot ca.
25 ha, een arbeider had.
keren in Staphorst geweest. Via rela
ties vernam ik namelijk dat de be
heersovereenkomsten daar druk in
diskussie waren.
Ik er naar toe en dan steek je toch
veel op. Vooral ook omdat de proble
men daar ook bij ons in Brabant spe
len. Dat betekende natuurlijk wel dat
ik soms dagen weg was. Drie verga
deringen op één dag was geen zeld
zaamheid. 's Morgens om 5 uur op
staan en 's avonds om 11 uur thuis".
Hij zegt het alsof het de gewoonste
zaak van de wereld is. En nog steeds
is hij trouw en stipt op elke vergade
ring present.
De heer Maijers zit nog steeds in de
ruilverkavelingscommissie. Hij kent
de problematiek van het Heggen-
landschap. In dat verband zegt hij:
"Wij zijn beslist niet tegen het milieu,
wat wij alleen vragen zijn levensvat
bare bedrijven."
2^ iet hij er niet tegenop straks de
dagen door te brengen met zoveel
vrije tijd? "Nee, ik heb in mijn leven
altijd erg veel gedaan van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat. De laatste
tijd vind ik toch wel dat het best iets
rustiger aan kan. Ik heb me er op
voorbereid en, voegt hij er aan toe,
van.y rij e tijd zal toch wel niet zoveel
terecht komen. Ik wil graag nog veel
lezen vooral over geschiedenis, dat
boeit me erg. Maar, zegt de levens
lustige Maijers, alles interesseert me
nog. Gelukkig krijg ik nu ook wat
meer tijd om met mijn eigen open
baar vervoermiddel, de fiets te rij
den. 'k Heb van de zomer nog 4 da
gen op de Veluwe gefietst en ben
gisteren nog even naar Waalwijk ge
weest met het oliepak aan. Dat zie je
veel jongelui toch niet meer doen!"
Bertus Maijers vindt straks ook wat
meer tijd om zijn zoon Piet Afriaan
te helpen en te adviseren op diens
bedrijf. "Ik ben blij dat mijn zoon Piet
mijn bedrijf heeft overgenomen maar
dat de jonge boeren het niet gemak
kelijk hebben met die grote investe
ringen en hoge rentelasten, [laarvan
ben ik overtuigd. Wat hulp en advies
kan hij best gebruiken..."
J.W.
Maijers per 31 december a.s. ziet de
Zuidelijke Landbouw Maatschappij
niet alleen z'n oudste bestuurslid
gaan (hij bezit, hoewel je dat beslist
niet zou zeggen, de respektabele
leeftijd van 70 jaar!) maar ook ie
mand met de langste bestuurserva-
ring. Als jonge boer op een eigen be
drijf zat hij reeds op jeugdige leeftijd
in talrijke organisaties. Zo was hij al
in 1945 hoofdbestuurslid van de
Noord-Brabantse Maatschappij van
Landbouw. Bij de fusie met de
Zeeuwse Maatschappij nam hij deze
funktie mee naar de huidige ZLM.
u Gerard P.A. van Nieuwenhuijzen wat meer thuis is heeft hij,
zittend voor het grote raam van zijn woning in Heijningen en geïnspi
reerd door het fraaie en verre uitzicht over de akkers, in alle rust de
gelegenheid over talrijke problemen de landbouw aangaande, diep na te
denken. Vlug pratend, meer hardop denkend en met steeds terugke
rende momenten waarin het even stil is, begint hij bedachtzaam: "Een
belangrijk probleem in de landbouw is de nog steeds voortgaande race
naar schaalvergroting. Dat probleem hebben we nog steeds niet opge
lost. Wat is het einde, vraag ik me af. Er komt binnen de E.G. steeds
meer weerstand tegen dit opjaagsysteem en dat vind ik goed. Er moet
een keer een bovengrens gesteld worden, zo van tot hier en nu niet
verder." Even een stilte. Dan langzaam, met een sterk relativerende
ondertoon, wetende dat ook hij de wijsheid niet in pacht heeft: "Er
moet een andere oplossing voor het inkomensprobleem komen dan de
race naar meer kilo's. Willen we het Nederlandse landschap, de werk
gelegenheid in de landbouw en een beetje plezier houden in ons werk
dan zal volgens mij de konsument meer moeten betalen voor zijn
levensmiddelenpakket."
an Nieuwenhuijzen heeft zo het
idee dat die konsument ook wel be
reid is meer te betalen. "Ik geloof dat
onze regering en de EG-overheid
veel meer dol hebben met het ver
hogen van de prijzen voor levens
middelen dan het publiek zelf. Ak
koord", voegt hij er aan toe "op zich
is een prijsverhoging niet zo leuk,
maar hoewel je veel hoort van - wat
duur is het toch allemaal - koopt men
het toch vrij gemakkelijk en de kon
sument heeft kennelijk zonder pro
blemen nog eens geld ekstra over
voor goede kwaliteit ook!"
Veel vertrouwen in een zodanige
verhoging van de boerenprijzen dat
een verdere schaalvergroting over
bodig wordt, heeft hij overigens toch
niet. Politiek gezien ligt dit niet gun
stig.
E,
i en ander probleem dat wat dichter
bij huis speelt is de bedrijfsovername.
Zoon Piet neemt de Petronellahoeve
(50 ha) over en dat heeft belasting
technisch gezien nogal wat voeten in
de West-Brabantse aarde. Overigens
niet alleen daar.
"Piet en ik vinden wat die overdracht
betreft best een oplossing, maar ik
maak me veel ongeruster over wat de
Inspekteur van belastingen doet.
Piet zal moeten lammeren", en hij
maakt daarbij het bekende betaal-
gebaar met duim en wijsvinger. "Het
zou redelijk zijn als mijn zoon het
bedrijf over zou kunnen nemen voor
zo'n 12.000,— per ha tegen
10%.
akkerbouwbedrijf het niet meer kan
rooien zonder het houden van koeien
of varkens dan is het verloren, geloof
me!"
O,
Maar het probleem in de landbouw
is dat je bij erfopvolging in feite
steeds moet liquideren en (na het
betalen van suksessierechten) hele
maal opnieuw moet beginnen.
Tegenwoordig met die hoge belas
tingen en kapitaalslasten is dat een
bijzonder zware opgave. Kijk," gaat
hij verder, "zolang je je niet verroert
loopt het wel redelijk. Maar oh wee
als je iets doet, dan kom je in de
problemen".
Nee", zegt hij vol overtuiging, "ge
loof me, als het zover komt dat een
verigens moet men wel steeds a-
lert zijn op mogelijkheden die allerlei
ontwikkelingen bieden tot het zeker
stellen van het voortbestaan van het
bedrijf. Zo wil Van Nieuwenhuijzen
uitzoeken of het financieel en belas
tingtechnisch interessant is om zijn
bedrijf om te zetten in een NV of BV.
"Ik hen maar een leek op dat gebied,
maar ik geloof best dat daar voorde
len in zitten. Ik zal het toch eens
haarfijn uit laten spitten", besluit hij
hardop denkend.
In zijn vele funkties heeft het schei
dende hoofdbestuurslid veel overleg
moeten voeren met talloze officiële
instanties en met vertegenwoordigers
van andere landbouworganisaties.
"Wat mij de laatste jaren tegen de
borst stuit", zo wil hij kwijt, "is dat de
drie centrale landbouworganisaties
vaak zo verdeeld naar buiten komen.
Een slechte zaak. Ik kan mij voor
stellen dat de vakbonden het niet
met ons eens zijn, maar wij onder
ling... Ik laat in het midden wie dan
gelijk heeft of wie fout is maar je zou
toch na goed overleg samen één vuist
moeten kunnen maken?"
Nu staat de uit de Noord Brabantse
Maatschappij van Landbouw mee
gekomen Gerard van Nieuwenhuij
zen als vice-voorzitter van de Z.L.M.
op het punt de deur op een kier te
zetten: "ik blijf uiteraard gewoon
meelevend Z.L.M.-lid".
Hij staat aan de zijlijn en anderen
nemen de beslissingen in de diverse
organisaties vanaf een stoel die door
zijn vertrek ter beschikking kwam.
"Ik vind dat niet erg. 't Is straks in
januari klaar. Afgelopen", zegt hij
kort en krachtig.
De laatste jaren heeft hij reeds enige
funkties opgegeven. Bij voorbeeld
die bij de Suiker Unie. "Nou", geeft
hij eerlijk toe, "het is nog wel even
wennen. Als iemand je iets vraagt
over de gang van zaken bij de Suiker
Unie en je moet dan zeggen sorry,
maar ik weet het niet, echt niet... Ze
hebben me straks toch niet meer no
dig. Zo is 's werelds loop. Je bent nu
65 en dan is het tijd om jonge mensen
Vervolg op pag. 13
12
