"Wegvallen AVEBE ramp
voor hele gebied"
H et bedrijf van de heer R.W. Meijer is reeds meer dan honderd jaar in
bezit van de familie Meijer. De boerderij werd reeds in 1861 door de
overgrootvader gebouwd en wordt nu door de vierde generatie be
woond. Meijer is in 1954 zijn vader opgevolgd. Op dat moment was er
nog een vaste arbeider aan het bedrijf verbonden. De mechanisatie en
rationalisatie stond echter voor de deur en tien jaar later besloot
Meijer het bedrijf op zijn eentje, met inschakeling van de loonwerker
voor het aardappelrooien en maaidorsen v&n het graan, voort te zetten.
D,
H et bouwplan van het bedrijf van
de heer Meijer wijkt wat af van het
gemiddeld bouwplan in de Veenko
loniën. Vanzelfsprekend is wel de
helft van het areaal ingenomen door
fabrieksaardappelen (daar moet het
immers van komen in de Veenkolo
niën), maar de suikerbieten, die op
veel bedrijven een vierde tot een
derde van het areaal in beslag nemen
ontbreken op dit bedrijf.
H<
T erug naar het bedrijf en gezin
Meijer. De heer en mevrouw Meijer
hebben vier kinderen. Een dochter is
getrouwd, een zoon studeert in Gro
ningen sociale geografie, de andere
zoon is op de middelbare landbouw
school in Groningen en de jongste
dochter zit in de eind-examenklas van
de HAVO in Veendam. Hoewel er in
principe dus een bedrijfsopvolger
aanwezig is, zal toch de vijfde gene
ratie Meijer niet op Zuidwending
boeren. Met vier kinderen is opvol
ging sowieso als een probleem,
bovendien wordt het bedrijf te klein
geacht. De zoon, die de M.L.S.
volgt, voelt bovendien niet veel voor
uitbreiding in de richting van de
pluimveehouderij en ambieert dan
ook meer een funktie elders in de
landbouw.
R. W. Meijer van veenkoloniaal akkerbouwbedrijf:
Grote kippenbedrijven
AKKERBOUW
VEEHOUDERIJ
Gemeentepolitiek
Het akkerbouwbedrijf
AVEBE
Geen opvolger
Schuitemaker
RAMING WESTDUITSE
AARDAPPELOOGST
Deze keer heb ik voor een be
drijfsreportage mijn keuze la
ten vallen op een veenkolo
niaal akkerbouwbedrijf met
veredeling. Het is het bedrijf
van de heer R.W. Meijer aan
de Zuidwending in de gemeen
te Veendam, 20 ha akkerbouw
met enkele duizenden legkip
pen. Een bedrijfstype, zoals we
dat in de Veenkoloniën in de
zeventiger jaren, weliswaar
niet in grote getale, maar toch
meer hebben zien ontstaan.
e ontwikkeling zette zich echter
door en uitsluitend akkerbouw bleek
een te smalle basis om het bedrijf
voldoende rendabel voort te kunnen
zetten. Bovendien had hij nauwelijks
meer een volledige dagtaak. Tegelijk
met vijf andere kollega's besloot
Meijer aan zijn bedrijf een stuk ve
redeling te verbinden. Zo kwamen er
in 1968 5000 leghennen bij. Samen
met de andere kollega's werd de no
dige deskundigheid, door middel
van een bedrijfsstudieklub en met
behulp van de voorlichtingsdienst, in
huis gehaald.
-A. anvankelijk werden de eieren op
basis van een goed kontrakt afgezet.
In 1975 werd besloten de stal met
BIJ VOORWIEL AANGEDRE
VEN trekkers lopen de voorwielen
iets sneller dan de achterwielen.
Dit werkt prima in het land. Maar
pas op om er mee op de weg te
rijden. Door dit snellere lopen van
de voorwielen, in aangedreven
toestand, ontstaat op de weg zeer
grote slijtage. Dus op de weg
moeten alleen de achterwielen
worden aangedreven.
TARWE ZAAIEN KAN tot de
Kerstdagen. Maar U moet niet
denken dat later gezaaide tarwe
betere opbrengsten geeft. Hoe la
ter in de herfst hoe moeilijker het
zaaien wordt. Een slechter zaaibed
wat meer zaaizaad vraagt en een
steeds trager wordende opkomst
geeft. Oktober begin november is
nog steeds de beste tijd.
VELE KONTRA KTTEELTEN
gaven dit jaar een matig rende
ment. Stamslabonen, spinazie
soms ook vielen erwten en tuinbo
nen in opbrengst tegen. Deze ge
noemde gewassen stellen allen hun
eisen aan de grond. Stamslabonen
en spinazie vragen om ekstra goe
de humeuze grond. Erwten en
tuinbonen vragen een open grond
en een één op zeven teelt. Fouten
in perceelskeuze komen altijd tot
uiting in de opbrengst.
EEN GOED BEDRIJFSBE
HEER is vaak te zien aan vele
kleine dinqen; verzorgde werktui
gen, een opgeruimd erf maar over
één ding zal ieder het wel eens zijn
de sloten moeten open en schoon
zijn. Zorg dat het water weg kan.
Vooral in de winter zit geen enkel
perceel om slootwater verlegen.
Laat het zo ver mogelijk weg lo
pen. In de winter zijn water en
akkerbouw vijanden!
OOK DIT JAAR ZAL de knol
selderij weer de grond uit moeten.
U weet wel de le nacht vorst het
loof en de 2e nacht vorst de knol
len. De zorg en liefde die U aan de
oogst van de knollen besteedt,
vindt U in de kwaliteit terug. Pas
op voor beschadiging bij het oog-
8
sten. Een poetseras met smalle
rubber strippen voldoet het beste.
Laat deze as zo langzaam moge
lijk draaien. Beter wat blad en
grond aan de knollen dan barsten
in de kop die steeds de oorzaak
zijn van rotte knollen.
HET GEMAK DIENT DE
MENS. Dit gezegde is op vele za
ken in het bedrijf van toepassing.
Zeker geldt dit ook voor de zeke-
ringskosten voor bewaking van de
elektriciteitsvoorziening. Wan -
neer er van een bepaalde leiding
een stop springt, is het soms lang
zoeken voor men de boosdoener
heeft opgespoord. Plak daarom bij
iedere zekering een plaatje met
een nummer erop. Wanneer U de
ze nummers op een lijstje over
brengt en achter elk nummer aan
geeft waarop de zekering betrek
king heeft, is nodeloos zoeken
overbodig.
EEN HOGEDRUKSPUIT is op
een veehouderijbedrijf eigenlijk
onmisbaar. Op de meeste bedrij
ven is deze spuit dan ook aanwe
zig. Meestal geeft het problemen
om met de slangen vanuit het
melk lokaal in de melkstal te ko
men. Bij laagliggende leidingen
kunt U de spuitslang door het
zelfde kanaal leggen als de mel-
kleiding. Het spuitkanon is ge
makkelijker hanteerbaar. Leg bij
nieuwbouw een apart kanaal. De
kosten zijn vrij gering.
ZIJN ZE NOG NIET gearri
veerd, dan zullen ze toch niet lang
meer op zich laten wachten. Het
wordt kouder en in het vrije veld is
maar weinig meer op te scharrelen.
Vooral voergangen met wat afge
schermde hoeken en nog wat holen
van een vroeger verblijf zijn ideaal
voor een lange wintervakantie.
Nog beter is het dat het krachtvoer
zo is opgeslagen dat elk levend
wezen naar behoefte kan eten.
Laat U niet verrassen en zorg dat
het leger bruine ratten zich niet
door uw toedoen nog verder kan
uitbreiden. De beste bestrijding is
nog steeds maak alles ratdicht.
twintig meter te verlengen en het
aantal kippen op te voeren tot ze
venduizend.
Toen werd echter binnen het af-
zetkontrakt de marge voor de boer
al gauw steeds geringer. Door perso
nen buiten de agrarische sektor wer
den zeer grote kippenbedrijven ges
ticht waardoor het eieraanbod als
maar toenam en de prijs steeds
slechter werd. Een ontwikkeling
waar de heer Meijer geen goed
woord voor over heeft. Bedrijven
met zo'n honderd-duizend kippen
staan een gezonde ontwikkeling van
de pluimveehouderij op de boerderij
als aanvullende bron van inkomsten
duidelijk in de weg.
Bovendien neemt op dergelijke be
drijven, waar de grondgebondenheid
volledig is los gelaten het mestpro
bleem grote omvang aan. De heer
Meijer vindt, dat zulke bedrijven
deze problematiek zelf dienen op te
lossen. Het zou zeer onredelijk zijn,
wanneer daar bedrijven als het zijne
aan mee zouden moeten betalen,
bijvoorbeeld door middel van een
heffing op het voer.
Dit te meer omdat dergelijke grote
eenheden voordelen als kwantum
kortingen op het voer kennen, welke
niet zijn weggelegd voor de bedrijven
met een kleinere kippenstapel.
Met het kleiner worden van de mar
ge binnen het afzetkontrakt verloor
deze wijze van afzet zijn aantrekke
lijkheid voor de heer Meijer en be
sloot hij van het kontrakt af te stap
pen en over te gaan op afzet in de
vrije sektor.
Z oals bovenstaand reeds werd
aangegeven ligt het bedrijf aan de
Zuidwending. Met enkele andere
dorpen behoort Zuidwending tot de
"buitengewesten" van de gemeente
Veendam. Het wel en wee van het
dorp gaat Meijer zeer aan het hart.
Reeds vrij jong kwam hij in het bes
tuur van de landbouwvereniging, af
deling Zuidwending van de Veenko
loniale Boerenbond. Al twaalf jaar
maakt hij bovendien deel uit van de
Kerkeraad. De kerk vervult een be
langrijke funktie in een dorp.
De bevolking van de dorpen rond
het centrum van de gemeente Veen
dam vinden dat zij in het kader van
het gemeentelijk beleid maar slecht
aan hun trek komen. Het gemeente
bestuur besteedt in de eerste plaats
aandacht (en geld) aan het min of
meer verstedelijkte centrum van
Veendam. Dorpen als Zuidwending,
Ommelanderwijk en Borgerkom-
pagnie komen pas op de tweede
plaats.
Meijer heeft zich daar nimmer bij
neer kunnen leggen en heeft de koe
bij de hoorns gevat door zich te gaan
bemoeien met de gemeentepolitiek.
En zo zit hij nu reeds vanaf 1970 in
de gemeenteraad van Veendam'
aanvankelijk voor de C.H.U. thans
voor het C.D.A. Dit werk legt veel
beslag op hem, zodat hij zijn pluim
veestapel heeft moeten inkrimpen
tot momenteel zo'n 2400 stuks.
Het werk in de politiek en in de raad
der gemeente ligt hem wel. Er is veel
te doen voor het instandhouden van
een goed leefklimaat in de dorpen.
Daar zet Meijer zich dan ook kri
tisch, maar met enthousiasme voor
in. Doordat de dorpen zich achter
gesteld gevoelden werd er een aantal
jaren geleden een Aktiekomité Om-
melanderwijk-Zuidwending opge
richt. Tegenwoordig spreekt men
van het Kontaktkomité de Omme
landen, van aktiesfeer is men zo
langzamerhand meer in de sfeer van
overleg met het gemeentebestuur
gekomen. Meijer acht dat een dui
delijke stap vooruit.
R.W. Meijer, veenkoloniale akkerbouwer, pluimveehouder en politikus aan de
Zuidwending te Veendam
Aangezien vooral in het verleden
bieten veel handwerk vroegen paste
dit minder goed naast het kippenbe-
drijf, waaraan de heer Meijer veel
aandacht besteedde. Vanwege stuif-
gevoeligheid was de grond ook min
der geschikt. De andere helft van het
areaal wordt ingenomen door gra
nen.
Veel profijt heeft Meijer van de mest
van zijn kippen. Vooral de aardap
pelen reageren er duidelijk op.
Doordat voedingsstoffen regelmati
ger en langer voor de planten be
schikbaar blijven, blijven de aardap
pelen langer groen en groeien ze
langer door. Het stro van het graan
wordt verhakseld en met de mest ge
mengd.
-et grote probleem op het veen
koloniale akkerbouwbedrijf is wel de
grote onzekerheid omtrent de koö-
peratieve aardappelmeelindustrie
AVEBE. Het zou volgens Meijer, al
les nog niet zo erg zijn, wanneer de
inkomens op de bedrijven maar wat
ruimer waren. De situatie is
echter, dat op vele bedrijven nog niet
eens het niveau van het minimum
loon wordt bereikt. De inlevering
van 5% van de bruto-aardappelop-
brengst van oogst 1979, als bijdrage
van de leden in het verlies van
AVEBE heeft veel boeren het water
tot de lippen doen stijgen. Niet ver
geten mag worden, dat 5% van het
aardappelgeld gemiddeld 15% van
het inkomen uitmaakt. Daarmee is
op veel bedrijven een zeer zorgwek
kende situatie ontstaan, die aan de
krisissituatie in de dertiger jaren doet
terugdenken. Meijer kan zich dan
ook wel voorstellen, dat wanneer de
leden nog meer pijn zullen moeten
lijden, het van velen dan niet meer
hoeft.
Aan de andere kant zou het even
tueel wegvallen van AVEBE een
ramp betekenen voor het gehele ge
bied. Daarom mag dat ook niet ge
beuren. Maar de heer Meijer vindt
(en daar staat hij zeker niet alleen
in), dat van de leden geen verdere
offers mogen en kunnen worden ge
vraagd.
Daarmee zal de traditionele opvol
ging van vader op zoon binnen de fa
milie Meijer worden verbroken. Een
ontwikkeling, zoals we die helaas in
zoveel boerenfamilies in onze tijd
tegenkomen.
Bonn - De Westduitse aardappel
oogst zal dit jaar een omvang van
ongeveer 8,7 miljoen ton hebben, vijf
procent minder dan in 1979. Dit
blijkt uit de jongste raming van het
Westduitse ministerie van landbouw.
De schatting is gebaseerd op meteo
rologische en areaalgegevens tot eind
mei. Er is dus nog geen rekening ge
houden met het koele, natte weer in
juni. Het ministerie gelooft echter
dat de droogte in mei noch de regen
in juni belangrijkste schade aan de
oogst heeft toegebracht.
Het areaal heeft dit jaar een omvang
van 272.000 hektare tegen 276.000
hektare in 1979. Naar verwachting
zal de gemiddelde opbrengst dit jaar
31 ton per hektare bedragen. Het af
gelopen jaar was dat 32 ton per hek
tare (RTR).
