VOO It HE
VltOIIW
DE ZEEUWSE KOLLEKTE KOMT
WEER IN ZICHT
Hi
Jubileum
ts
18%
T,
A,
Koliektantes van de Zeeuwse kollekte
bezochten vakantieoord "Bos en Duin"
Lj oals algemeen bekend is, wordt ieder jaar begin oktober door de Zeeuwse Vrouwenraad de Zeeuwse
kollekte georganiseerd. De koliektantes die hiervoor nodig zijn, worden gezocht in alle bij de Zeeuwse
Vrouwenraad aangesloten vrouwenorganisaties.
Aiy Wis kerke
m.
kh
■'■71 f-kP:
onder redaktie van de Redaktiekommissie Bond
van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Bra
bant
Redaktieadres:
Mevr. LJ. de Regt-van Maldegem,
Anna Mariaweg 1, 4494 PB Geersdijk.
Daarnaast zijn er ieder jaar ook een aantal dames, die, hoewel ze niet bij een vereniging zijn aangesloten,
zich spontaan voor deze kollekte inzetten.
Het komt er dus op neer, dat een aantal vrouwen, ongeacht hun politieke of godsdienstige overtuiging samen
iets voor anderen doen. Van de opbrengst gaat een gedeelte naar het Anjerfonds, de Zeeuwse Vrouwenraad,
provinciale doelen en de vakantieweken.
van het geld dat in een ge
meente wordt opgehaald mag ter
plaatse worden besteed. Kontakt-
vrouwen van de organisaties en kol
iektantes bepalen samen het "18%
doel". Elk voorjaar wordt door de
Zeeuwse Vrouwenraad in het va
kantieoord "Bos en Duin" te Oost-
kapelle, een aantal bungalows ge
huurd.
In de provincie worden artsen, be
jaardenhuizen, wijkverpleegsters en
dienstencentra aangeschreven. Hen
wordt gevraagd of er in hun werkge
bied oudere, minder valide mensen
zijn, die niet zonder begeleiding op
vakantie kunnen en dus in aanmer
king komen. Bejaarden die door wat
voor omstandigheden er nodig eens
een weekje uit moeten, zijn eveneens
van harte welkom.
De Zeeuwse Vrouwenraad zorgt dan
vanuit haar organisaties voor dames
die deze vakantiegasten willen ver
zorgen. Soms zijn dit oud verpleeg
kundigen, maar vaak ook gewone
huisvrouwen die met veel enthou
siasme en liefde zich belangeloos
voor deze oudere mensen inzetten.
Het zijn dus allemaal vrijwilligsters
die hun reis- en verblijfkosten uit de
Zeeuwse kollekte betaald krijgen. De
vakantiegasten betalen zelf hun
pensionprijs.
georganiseerd.
O,
H,
-et is haast onvoorstelbaar hoe
goed de begeleidsters hun werk
doen, juist door hun menselijke inzet
weten ze een geweldige sfeer te
scheppen voor deze bejaarden,
waarvan sommigen een heel jaar vrij
eenzaam wonen. Soms zelfs in een
tehuis of een komplex van bejaar
denhuisjes. Voor de betreffende da
mes erg dankbaar werk.
In deze vakantieweken is er iedere
dag wel iets te beleven. Zo is er o.a.
een bingo avond, bezoek aan "Mi
niatuur Walcheren", een gezamen
lijke kerk-zangdienst, een dia avond,
wandelen, winkelen enz.
Een koffiemaaltijd in hotel Brittania
is een van de hoogtepunten. En na
tuurlijk wordt er, mede door de gas
ten een geweldig afscheidsfeest
men in mijn land een beroep op me
deed. Kom je dan in zo'n geval niet
terug dan ben je ook gelijk gebrand
merkt, want dat wordt zo i^tgelegd,
datje het eigen land moedwillig laat
stikken. Voor mezelf misschien nog
niet zo'n ramp, grinnikt hij, maar wel
voor mijn zes kinderen, die tenslotte
later toch hiér hun broodje moeten
gaan maken.
erwijl we tijdens het week-end in
Dar es Salaam waren kwamen we in
kontakt met een interessante Tanza-
niaan. Hij is opperrechter van be
roep en stuurt met een gerust gewe
ten dieven met een zeker gevoel van
wraak, tien tot achttien jaar de nor
in, vooral sinds inbrekers een paar
maanden geleden zijn peperdure
stereo-installatie uit zijn woning sta
len. Ik krijg er nog een wee gevoel
van in mijn maag, zegt hij spijtig.
Vorige week zijn er weer dieven ge
weest, maar gelukkig werden ze tij
dig ontdekt. Intussen heeft de rege
ring in een extra poging om de mis
daad in de stad tegen te gaan#de po-
litiekontrole sterk verscherpt. Overal
op straat lopen de agenten nu met
zijn tweeën te patrouilleren, één ge
wapend met een automatisch geweer
en de ander met een stevige knuppel.
Dat werd nodig, zei onze vriend,
want de lokale bevolking verliest het
vertrouwen in de politie. Vorige
week werd dat nog duidelijk toen
men in een van de volkswijken van
Dar es Salaam twee op heterdaad
betrapte dieven ter plaatse dood
sloeg. De politie had alleen nog maar
de lijken op te halen. Onze vriend die
we Kasimier zullen noemen heeft op
zijn veertigste jaar al een gescha
keerd leven achter de rug. Na zijn
studie als jurist, begon hij zijn loop
baan bij de rechterlijke macht van
Tanzania, maar vervolgens kreeg hij
een funktie als ambassadeur in E-
thiopië. Trots laat hij een grote foto
zien waar hij zijn geloofsbrieven
overhandigt. Hij vertelt er ook bij
dat in de revolutie en de verschillen
de staatsgrepen die daarna dat land
een paar keer teisterden de mensen
die hem destijds op de foto vriende
lijk de hand schudderyin die woelige
dagen één voor één zijn gefusilleerd.
Politiek, glimlacht hij fijntjes, dat is
niks voor mij. In onze landen staan
ze vandaag vriendelijk naar je te
wuiven en morgen hangen ze je op
aan de hoogste boom. Hij kan trou
wens toch niet laten nog even wat
herinneringen op te roepen aan die
gezellige tijd toen hij diplomaat was.
Veel kontakten, veel feestjes. Hij had
dat sfeertje nog wel veel langer wil
len proeven, maar zegt hij, een vij
and hier op het ministerie van Bui
tenlandse Zaken zette mij op een
dood spoor, want hij had voor een
vriendje van hem precies dat baantje
van mij op het oog! Toch heb ik toen,
vóór dat ik uit Addis-Ababa vertrok
nog vlug mijn stekjes gestoken met
enkele belangrijke Europeanen. Ik
was nog maar goed en wel terug in
Tanzania of ik kreeg een uitnodiging
om zitting te nemen in de UN
vluchtelingenraad die haar zetel in
Geneve heeft. Heel Afrika werd mijn
werkgebied. Een uiterst interessante
baan. Luister, zegt hij, en grijpt onze
hand om nog duidelijker de goede
raad over te laten komen, probeer
om te gaan met mensen die veel voor
het zeggen hebben, daar heb je wat
aan! Dank zij die "politiek" zat ik na
Ethiopië zo weer in Geneve. Dat ik
daar nu niet meer ben komt omdat
- ij zucht nog eens, maar lacht dan
weer en begint enthousiast te vertel
len over de manier waarop hij toch
nog tracht een redelijk leven te lei
den. Hij wijst op Frieda zijn vrouw,
die geen woord Engels spreekt, maar
wel belangstellend luistert. Hier
achter in de tuin heeft ze driehon
derd kippen en de eieren daarvan
verkoopt ze bij hotel "Etienne" en bij
"Palm Beach Inn". Ik hoop dat straks
nog uit te kunnen breiden. Verder
zijn we een boerderijtje aan het ont
wikkelen. Het is vier hektare groot
en we hebben samen met de kinde
ren, terwijl hij naar Frieda kijkt, op
zaterdagen de bush ontgonnen en nu
zijn we zo ver dat we er al de eerste
vruchten van plukken, vertelt hij
trots. Hij laat een bediende een
schaal kleine gele banaantjes halen.
Keur ?e maar, zegt hij uitnodigend.
Zo zoet als honing en belangstellend
kijkt hij naar onze reaktie. We hou
den onze bewondering voor zijn in
spanningen niet voor onszelf en prij
zen hem openlijk. Weet je wat, zegt
hij, we gaan kijken naar de boerderij.
We stappen daarna enthousiast in
zijn Mercedes en gaan via de uni
versiteitsgebouwen naar het land, al
met al bijna tien kilometer buiten de
stad. Op het universiteitsterrein gaat
hij bij de keuken een paar zakken
afval halen. De natte stinkende mas
sa laat hij achter in de Mercedes
gooien. Hij geeft een knaapje dat
hem helpt een biljet van tien shilling
en zegt dat hij overmorgen weer
langs komt. We treffen het hier zegt
hij. het leger is in dit gebied ook no
gal vertegenwoordigd met kazernes
en daardoor worden de landwegen
i en halve eeuw Bond van Plattelandsvrouwen in Zeeland is natuurlijk
een gebeurtenis die niet onopgemerkt voorbij mag gaan.
Daarom is er enkele maanden geleden een jubileumkommissie gevormd
die tot taak heeft een passend feest voor deze herdenking voor te berei
den. Tot nu toe heeft u over het werk van deze kommissie nog niet veel
gehoord. Maar zolang we in het stadium warenvan "zullen we zus of
zullen we zo, en hoe, wat en waar" was er ook weinig te vertellen. Er moet
achter de schermen altijd eerst nog al wat denk- en informatiewerk
verricht worden, eer er konkrete plannen naar buiten kunnen komen.
Geleidelijk aan komt er lijn in deze plannen en twee heel belangrijke
zaken zijn nu geregeld, nl. plaats en datum.
Het feest is 15 mei 1981 in de Vei
linghallen te Goes
m deze vakantieweken te doen
slagen is heel wat voorbereidend
werk nodig. De dagelijkse organisa
tie is in handen van de heer en me
vrouw Hagen-Manuel en zoals en
kele koliektantes uit Walcheren en
Noord-Beveland bij hun bezoek eind
mei konden konstateren in zeer goe
de handen. Het is zeker mede door
hun geweldige inzet dat deze weken
ieder jaar weer zo'n succes zijn. Het
was voor de dames kollektanten erg
fijn eens van dichtbij te zien, wat er
nu met een gedeelte van het opge
haalde geld wordt gedaan.
Een geweldige ervaring en zeer zeker
een stimulans om over een tijdje
weer op stap te gaan voor o.a. deze
vakantieweken.
Het is prettig te weten, dat vele be
jaarden tijdens hun vakantie zo goed
verzorgd kurpien worden door een
bijdrage aan de "Zeeuwse Kollekte".
Tot oktober.
.1 direkt was er ook het plan t.g.v.
dit jubileum iets te doen voor ande
ren. Het wordt een aktie voor ge
handicapte vrouwen, dat is al wel
besloten. Bijzonderheden moeten
nog nader uitgewerkt worden.
De ervaring heeft ons geleerd, dat we
nooit tevergeefs een beroep doen op
onze leden als het om meewerken
aan een programma gaat. Daarom
hebben we ook het besluit durven
nemen de opzet voor een feestpro
gramma te maken, "door en voor de
leden". Het raamwerk is gereed, voor
het invullen wachten we op de reak
tie van leden, afdelingen, kommis
sies, groepen van leden enz. Via uw
afd. bestuur krijgt u er zeker geregeld
iets over te horen. Ook zult u er in
deze rubriek zo nu en dan iets over
kunnen lezen. Plannen bestaan er
om een jubileum ledenblad te laten
verschijnen. Ook wordt de mogelijk
heid bekeken een standje te maken
met materiaal over 50 jaar Bond van
Plattelandsvrouwen in Zeeland.
Voor deze plannen wil ik graag uw
medewerking inroepen. Hebt U nog
iets over de beginjaren, (de eerste
periode tot de oorlog) van de bond,
of weet u iemand die er nauw bij
betrokken is geweest, dan wil ik dat
graag van u horen. Ik denk b.v. aan
konvokaties van de eerste jaren, no
tulen van vergaderingen, het oprich
ten van de eerste afdelingen, bijzon
dere gebeurtenissen provinciaal of
plaatselijk, feestprogramma's, foto's,
enz.
Ook mondelinge herinneringen zijn
zeer welkom.
Een telefoontje of briefje is in eerste
instantie voldoende.
L.J. de Regt,
tel. 01108-1323
Gebruikte enveloppen evt.
niet deze strook dicbtplakken.
a>
•H
0
t-i
"2?
a>
Iedereen kent het zo langzamerhand wel, het kringlooppapier.
Kent U ook het hergebruik etiket?
U bewaart de enveloppes die U ontvangt, U plakt daar het
etiket op en de enveloppe is weer voor gebruik gereed.
Erg handig, zeker als een een wat groter formaat enveloppe
nodig hebt.
EnU spaart bomen
en energie.
Te bestellen bij:
De Kleine Aarde te Boxtel
giro 52730
f 3,50 per 60 stuks.
Gegomd etiket om
enveloppen en ansichtkaarten
opnieuw te gebruiken.
Spaart bomen en energie.
Te bestellen via giro S27.ll)
van l)e Kleine Aarde in Boxtel.
Zestig stuks voor 3.50.
vV
ft'
onderhouden. Dat is mooi meege
nomen. Vanaf de heuvels waar we nu
doorheen rijden zien we in de verte
het schitterende blauwe water van de
Indische Oceaan. De grond is zandig
en lijkt niet erg rijk te zijn. Onder
tussen zwaait Kasimier uitbundig
met zijn arm en wijst ons zijn land. Er
staat ook al een optrekje, eenvoudig,
met een paar golfplaten. Hij is on
middellijk aktief en ook blij wanneer
we uitstappen, want een vriend van
hem heeft een vijftiental balen droge
koeienmest laten bezorgen. Ik kan
nog veel meer krijgen, bijna gratis,
zegt hij. Er komt een man en een
jongen aanlopen. Zij doen het mees
te werk nu, want mijn funktie als
rechter vraagt in de week natuurlijk
erg veel tijd, verduidelijkt hij. Ze
groeten hun baas vriendelijk. Hij
geeft instrukties om de komende
week een kléine koestal te maken,
want hij heeft twee melkkoeien ge
kocht. Ze schijnen te begrijpen wat
hij bedoelt. Kom dan gaan we naar
de varkens en hij draaft al vooruit.
Met stijgende waardering bekijken
we zijn boerderijtje. Hij heeft drie
zeugen en één beer en vijf en twintig
biggen.
Er moeten er nog veel meer ko
men, zegt hij want daarin zie ik een
goede markt, bij de hotels, voor de
schepen en in de slagerijen die door
niet-moslims worden bezocht. De
varkens genieten van de troep waar
in ze zich kunnen wentelen. Een
schitterend stel scharrelzwijnen die
in deze tropische temperaturen goed
gedijen en overigens door die warm
te een uiterst penetrante lucht ver
spreiden. Kasimier houdt daarvan.
Wij zijn toch allemaal op de boerde
rij geboren en ik leef pas echt als ik
de pittige lucht van mest in mijn neus
krijg. Hij meent het. We lopen verder
en bekijken de bananen en de ana
nas aanplant. We adviseren hem hoe
hij het beste de varkensmest aan de
bananen kan toedienen. Hij is één en
al oor. We doen het voor hoe het
moet. Hij doet het zelf en gelijkertijd
leren we de man en de jongens hoe ze
het morgen zelf moeten doen. In een
kleine vallei is de bron waar het
water het hele jaar door gemakkelijk
bereikbaar is en hij vertelt over zijn
plannen om straks te gaan irrigeren
en beregenen. Ik wil tomaten, spina
zie en paprika's gaan verbouwen. Ja
zo moeten we de inflatie bestrijden
geeft hij eerlijk toe, maar geloof me
het is ook een hobby van me. We
hebben er dorst van gekregen en we
rijden terug naar de stad. Ik trakteer,
zegt hij. We gaan bij het grote inter
nationale Kilimanjarohotel binnen.
Het is er koel en er klinkt zachte
muziek. Terwijl we naar een vrij ta
feltje lopen, groet hij ondertussen
anderen. Velen kennen hem. Hij is
een gerespekteerd man. 't Is een
mooie baan, zegt hij, ik heb macht, ik
houd van macht en hij lacht smake
lijk en bestelt vier Pilsners terwijl hij
gemoedelijk een praatje met de ober
aanknoopt. Proost zeggen we, proost
zegt ook hij, want dié uitdrukking
heeft hij in Duitsland geleerd.
SCHRIJFKOUTER...
19
