Jos de Regt ZAJK-voorzitter af
H,
N.
T
Grondlegger agrarisch jongerenwerk in Zeeland
Grote belangstelling voor halen
trekkerrijbewijs
Bijeenkomst Werkgroep
Landbouw
NEDERLAND POLEN
I
De nieuwe ZAJK-voorzitter Peter de Koeijer dankt zijn
voorganger voor diens grote inzet bij de opbouw van het
agrarisch jongerenwerk in Zeeland.
os de Regt heeft zaterdagavond in de "Caisson" te Kapelle tijdens
een informele bijeenkomst als voorzitter van het ZAJK afscheid geno
men van vrienden, kennissen en relaties die hij in de hoedanigheid van
voorzitter van het ZAJK in het Zeeuwse in de loop van de tijd heeft
gekregen. Jos heeft voorzitterschap zoals bekend eerder dit jaar over
gedragen aan Peter de Koeijer.
Jos de Regt is dé man van de oprichting van het ZAJK en de RAK's.
Reeds in 1973 belegde hij bij voortduring en met grote ijver allerlei
bijeenkomsten met jonge boeren van de drie Zeeuwse Landbouw Or
ganisaties.
struktie en kadervorming werd sterk
geïntensiveerd. Het werk kis voorzit
ter van het ZAJK is vooral geweest
het steeds maar weer proberen de
standpunten van drie jongerenorga
nisaties op één lijn te brengen.
Daardoor moest je ook altijd goed
voorbereid zijn op vergaderingen en
alle drie de standpunten van de grote
organisaties over bepaalde onder
werpen kennen. Jos vindt, nu hij het
bedrijf van zijn ouders over gaat ne
men, dat voor hem de tijd gekomen
is te vertrekken. Daarbij komt dat hij
het mee denken en mee werken aan
het landbouwbeleid op provinciaal
en regionaal nivo ook niet meer zo
scherp ziet zitten. "Ik ga me, zegt hij,
nu wat meer toeleggen op het prak
tische werk. Ik zit bijvoorbeeld in een
tarwe studieklub, nou daar kun je
nog een hoop leren. Overigens kruipt
het bloed waar het niet gaan kan,
want ook hier is hij al weer druk be-
tig met het oprichten van een nieuwe
landelijke studieklub.
Zaterdagavond werden de verdien
sten van Jos de Regt nog eens op een
rijtje gezet. Zijn opvolger Peter de
Koeijer sprak van een doordouwen
de voorzitter die de grondlegger is
geweest van het agrarisch jongeren
werk in Zeeland. De sterke groei van
het ZAJK is voor het overgrote deel
te danken aan zijn inspanningen.
Woorden van gelijke strekking wer
den uitgesproken door Marinus
Geuze die tevens het NAJK en de
CEJA (europese bond van jonge
boeren) vertegenwoordigde.
- ij slaagde er in deze drie jonge
renorganisaties onder één noemer te
brengen. Onder zijn bezielende lei
ding kregen ook de regionale agrari
sche kommissies steeds vastere vorm.
"Een bijzondere tijd", zegt de Regt.
"Ik herinner me nog dat we op Wal
cheren een hele avond hadden zitten
praten hoe we het moesten doen.
Iedereen was ervan overtuigd dat er
gezamenlijk iets gedaan moest wor
den. Toen het dan eindelijk zover
was kreeg een aantal leden in de ga
ten dat er een nieuwe bestuurslaag
bij kwam en werd het afgestemd.
Hele avond voor niets zitten praten.
Een jaar later is het toch goed geko
men, dat wel. Maar in die tijd ge
beurde er toch maar niets". Voorop
heeft bij de jonge de Regt steeds ge
staan om middels het agrarisch jon
gerenwerk jonge boeren te helpen
zelfstandig te kunnen werken, hen te
helpen bij hun meningsvorming om
trent praktische agrarische proble
men en ook m.b.t. het landbouwbe
leid. In het 7-jarig voorzitterschap
van de Regt zijn er een aantal akties
gevoerd (aktie Barneveld en de
(2000 bordenaktie) en zijn er stu-|
diedagen gehouden over onderwer
pen als de grondpolitiek. Ook in-
I anne Groot sekretaris van de
CBTB Zeeland noemde de jongere
norganisaties het geweten van de
Zeeuwse landbouw. "Grote kracht
van jou is geweest dat je er in
slaagde de interne tegenstellingen op
te ruimen en om dan als één geheel
met één standpunt naar buiten te
treden, zei hij tegen de Regt. De Regt
zelf die met zijn vrouw een aantal
- kado's in ontvangst mocht nemen,,
sprak tenslotte de hoop uit dat het
ZAJK nog verder mag groeien en dat
alle jonge boeren er lid van worden.
Uit het pas verschenen jaarverslag
van de examenkommissie Trekker
rijbewijs Jeudigen blijkt, dat de
Stichting het in 1979 bijzonder druk
heeft gehad met het afnemen van de
examens. Was men aanvankelijk uit
gegaan van zo'n 2000 examens per
jaar, in 1979 werden dit er niet minder
dan 6200.
In 1978 en 1979 zijn 10.236 examens
afgenomen, waarvan 3186 indivi
dueel d.w.z. op of bij het ouderlijk
bedrijf afgenomen, zonder kursu-
sopleiding.
Met deze individuele examens is in
juli 1978 gestart.
Eind 1978 waren dus slechts 390 in
dividuele examens afgenomen of wel
9,6%.
In 1979 liep het aantal individuele
examens op tot 2796 of wel 44,6%
van het in dit jaar afgenomen exa
mens. Het totaal aantal examens be
liep zoals gesteld 6266.
Het totaal aantal geslaagde kandi
daten in de provincies Zeeland en
Noord-Brabant bedraagt resp. 443
en 2077 (1978 1979).
Van 9 t/m 12 september a.s. komt in
Warschau de Werkgroep Landbouw
NEDERLAND - POLEN bijeen.
Nederlandse bedrijven, geïnteres
seerd in exploratie van mogelijkhe
den voor ekonomische samenwer
king in de landbouw en de voe
dingsmiddelenindustrie kunnen
hieraan deelnemen, d.w.z. dat deze
bedrijven de gelegenheid wordt ge
boden individueel met leden van de
Poolse delegatie besprekingen te
voeren.
maar om half drie moeten ze alweer
gaan lopen zijn.
Horloges
Kiberege 26 juni 1980
edere morgen is de geboorte van de
dageraad weer 'n nieuw fascinerend
schouwspel. Geen enkele ochtend
vertoont de lucht eenzelfde beeld.
Steeds brengt de natuur een nieuw
indrukwekkend dekor. Ochtendstond
heeft goud in de mond, 't klinkt zo
afgezaagd maar in de tropen is het
een waardevolle niet te omzeilen
waarheid. Pas om kwart voor zeven
laat de zon zich zien, maar de tijd
daarvoor vanaf kwart over zes is het
mooist.
Of onze chauffeurs voor dat fraais
van de natuur ook veel oog hebben
betwijfelen we sterk, want zo vroeg
beginnen is voor hen toch maar een
hele opgave temeer omdat je bij het
vanhuis gaan op geen stukken na
kunt weten hoe laat het nu eigenlijk
is. Vorige week werden we wakker
van een aantal luide stemmen.
Chauffeurs kwamen op de weg
voorbij in de richting van de werk
plaats. Zelf schrokken we danig,
want we meenden stellig dat we ons
hadden verslapen en je kunt het als
baas, die altijd maar moeilijk staat te
doen over het op tijd beginnen, niet
maken dat je zejf hals over kop met
de slapers nog in de ogen te laat aan
komt hijgen. Maar toen we nog dui
zelig van de slaap naar de alarm
wekker grepen en naar de tijd tuur
den, bleek het nog maar vier uur te
zijn. Met een zucht van verlichting
en een verwensing probeerden we
opnieuw de slaap te vatten, maar een
half uur later begon Iddi Kapilima
water te pompen naar de oliedrum,
die nu, netjes schoongemaakt, dienst
doet als drink en waswaterreservoir
voor ons blokje van acht huisjes. Iddi
is eigènlijk een verhaal apart en we
komen nog wel eens op hem terug.
Hij is altijd aan het mopperen, maar
hij meent het niet, en ook 's morgens
nog ver voor zonsopgang wanneer
'hij de vaten vol pompt scheldt hij
reeds luid dat hij zo hard en veel
moet sjouwen. Toch heeft hij het nog
nooit zo goed gehad. Toen we om
kwart over zes bij de mannen kwa
men, zaten die met zijn allen rond
een houtvuurtje gehurkt dat Iddi
iedere morgen daar bij de werkplaats
heeft branden, 't Is koud tegenwoor
dig in de ochtend, althans voor Ki-
lomberobegrippen. Maar, zeventien
graden in de vroege ochtend is toch
eigenlijk niet zo gek naar ons gevoel.
Wel zijn het voor deze streek de
maanden met de laagste minima en
maximaal halen we nu niet meer dan
27 gr.C. Een plezierig weertje, iedere
dag opnieuw zon, maar toch ook
weer niet van dat blakende. Nee,
schitterende wolkenluchten met dik
wijls de hoogste toppen van de berg
en omkranst door wolkenfloersen.
Het ziet er overigens wel naar uit dat
we heel de maand juni geen druppel
regen zullen krijgen, wat een kon
trast was met april toen we met ruim
400 mm uit de bus kwamen. Waarom
waren jullie eigenlijk vanmorgen al
zo vroeg hier op de werkplaats,
vroegen we aan die lawaaimakers.
Ja, klaagden ze met een brede grijns,
we dachten dat het al tijd was en we
hebben thuis geen klok terwijl ook de
hanen niet altijd betrouwbaar kraai
en, dus zijn we maar gaan lopen. Uit
het gehucht Siginiali, minstens an
derhalf uur tippelen, deels over de
gewone weg en grotendeels binnen
door over de betonnen bielzen van
de Tazara spoorlijn. Om vier uur
waren ze op de werkplaats, dan
moesten ze nauwelijks hebben ge
slapen die nacht, want na het werk
van gisteren konden ze niet eerder
thuis zijn gekomen dan rond acht
uur. Wellicht nog een hap met mais-
meel en wat thee zonder suiker, want
dat is'niet te koop in de winkeltjes
voor deze arme donders en dan
daarna proberen de slaap te vatten,
och is de hele klub iedere keer
weer uiterst opgewekt en immer
vriendelijk en generend beleefd naar
Hollandse begrippen! Steeds op tijd,
ook zonder horloge. Cees, onze ma
nager, die net terug is uit Nederland
bracht een dozijn goedkope horloges
mee. Goedkoop lijkt toch weer
duurkoop te zijn, want onze voorlie
den hebben er al een gekregen, maar
de andere dag reeds liep er al een niet
meer. Niettemin zijn die klokjes
uiterst begerenswaardige kleinoden
voor onze chauffeurs. Temeer wan
neer men bedenkt dat er in dit land
geen horloges te koop zijn, dan tegen
belachelijk hoge zwarte markt prij
zen. Frans de administrateur die nu
naar Nederland is om zijn vrouw en
twee dochtertjes ook naar dit oord te
helpen brengen, zal voor alle chauf
feurs een horloge meebrengen dat ze
dan kunnen kopen voor de Neder
landse prijs. Men kijkt er reikhalzend
naar uit.
Pet...
O,
'p tijd zijn is al een hele kunst,
maar bij de tijd zijn is weer wat an
ders. Degenen die destijds hier het
grondonderzoek hebben uitgevoerd
hebben er maar een beetje met de pet
naar gegooid, want nu we hier in dit
Veel sloten worden met de hand ge
graven.
gebied waar straks onze akkers moe
ten komen wat nauwkeuriger rond
neuzen blijkt dat er grote stukken
grond bij zijn die waarschijnlijk ab
soluut niet geschikt zullen zijn om
mais op te verbouwen. Rijst is mis
schien een aardig alternatief. Maar 't
is toch wel droevig dat zo'n bode
monderzoek dusdanig is mishandeld.
Wij kunnen de zaak natuurlijk ook
niet meer veranderen dan alleen nog
proberen een betere bodemklassifi-
katie te maken en dan maar op dié
stukken met rijst in zee.
Onvoorstelbaar hoe hard de grond
op die plaatsen kan zijn. Momenteel
is men nog volop bezig om met de
hand sloten te graven. Men is nu aan
de gang in een gebied, waar nog
steeds water op het maaiveld staat.
Zodra men echter vijftien tot twintig
centimeter diep de modder heeft
weggeschept, dan stuit men op een
haast onverzettelijke keiharde laag,
die alleen met pikhouwelen door
broken kan worden, maar wanneer
de sloot 75 cm diep is, dan is de laag
nog even hard en geen druppel water
is daar ooit in door gedrongen, 't Zou
toch eens aardig zijn om nogmaals in
de archieven te duiken en uit te zoe
ken wie de verantwoordelijke man is
geweest voor dit bodemonderzoek.
Wellicht kunnen ze hem dan nog een
pluim geven.
Veel gaten
Een andere onplezante verrassing
is dat veel van de grond die we dit
jaar in kuituur willen brengen zeer
veel gaten en dieptes vertoont. Toen
er alleen nog maar gras groeide viel
dat niet op, maar nu we onvervaard
de wildernis te lijf gaan en de ge
maaide blokken inmiddels zijn ge
brand, komt de ware aard van het
beestje naar voren. Om dat een
beetje voor elkaar te krijgen hebben
we onze handen vol. Dat wil echt
zeggen dan hebben we het een beetje
voor elkaar. We hebben ook al de
eerste blokken geploegd en daarna
gaan we er met een zware boomstam
overheen om een eerste vlakstrijking
te krijgen, ofschoon je daarmee aan
de grote langgerekte dieptes weinig
of niets verbetert. Vervolgens schra
pen we de hoge koppen weg met
speciale hydraulische scrapers. Toch
kunnen we ook weer niet te diep
gaan want dan houden we geen
bouwvoor over. De gedeelten die re
delijk egaal liggen krijgen dan een
uitgebreide beurt met een z.g. land-
plane, een langgerekt egalisee
rapparaat waaraan op verschillende
afstanden schuifbladen zijn beves
tigd die de hoge kopjes naar de klei
ne ondieptes schuiven. Aan de ware
probleemgaten wordt echter niets
gedaan, dat vereist een heel andere
aanpak. Maar wellicht dat we dit jaar
maar rond die gaten heen zaaien en
de dieptes voorlopig de dieptes laten.
Diefstal
O,
nze grote breedwerkende Rome
schijvenegge is ook al niet op tijd
gearriveerd. De vraag is overigens of
dat ding ooit zal arriveren, want Cees
heeft de hele loskade van de haven in
Dar es Salaam al afgespeurd, want
op papier moet die ploeg weliswaar
in kratten verpakt, daar al maanden
staan. Hij heeft wel een spoor ge
vonden, een kist met schijvenschra-
pers en dat was al. Ra ra waar is nou
die ploeg?? Wanneer ze onderdelen
stelen van een Peugeot dat is nog te
begrijpen, maar wie kan er nou wat
met zo'n schijvenploeg doen. Een
poosje terug gingen we naar het sta
tion in Kiberege om daar een nieuwe
Peugeot pick-up te gaan ophalen.
Het bleek dat ze al in de haven, of
misschien wel onderweg op de trein
dat wagentje grotendeels hadden
ontdaan van vele onderdelen.
O.
nderdelen zijn goud waard in dit
land waar iedere import uiterst moei
lijk is. Op de werkplaats zelf in Kibe
rege hebben we ook al de eerste dief
stal kunnen registreren, dat wil zeg
gen, een eerste diefstal waar we op
attent zijn gemaakt. Twee trekker-
voorbanden. We konden de sporen
een heel eind volgen in de bush, maar
niet ver genoeg om de snode dader te
grijpen. We hebben nu 's nachts vier
stoere nachtwakers waarvan er twee
met een scherp geladen karabijn
rondwandelen. We vragen ons nog
steeds in alle oprechtheid af, wat nu
eigenlijk gevaarlijker is, een paar
voorzichtige dieven of een paar even
tueel nerveuze schietgrage nachtwa
kers.
SCHRIJFKOUTER
