Beloning en verzekeringen van
de meewerkende zoon - II en slot
1
W,
L
I n een procedure voor de Pachtkamer bij het kantongerecht te 's
Hertogenbosch heeft dit koMege behalve over de aangespannen pacht
zaak ook een uitspraak gedaan over een onderdeel van het bewijsrecht,
n.l. het verschoningsrecht.
D it verschoningsrecht is krachtens
artikel 1946 van het Burgerlijk Wet
boek toegekend aan de bloed- en
aanverwanten (van de echtgenoot)
van één van de partijen, alsmede aan
alle personen die krachtens hun
stand, bèroep of betrekking tot ge
heimhouding verplicht zijn. Zij heb
ben dit recht echter alleen met be
trekking tot die kennis die hen in de
uitoefening van hun ambt of funktie
is toevertrouwd. Tot deze kring van
personen behoren in ieder geval no
I n de bedoelde procedure van 9 ok
tober 1979 heeft de pachtkamer het
bestaan van het verschoningsrecht
voor een accountant-administratie-
konsulent (a.a.) erkend. Deze a.a.
was als getuige door de tegenpartij
van zijn kliënt opgeroepen. Deze
tegenpartij wilde dus de a.a. bepaal
de gegevens ontlokken die hem in de
Bereikbaarheid bedrijven
bepaalde gebieden in gevaar
S. v.d. Schaar
/nige weken geleden hebben we gezien wat de totale loonkosten zijn voor de
boer/werkgever, wanneer het volledige CAO-loon wordt uitbetaald. Voordeel is dat ook
op basis van het volledige loon bij arbeidsongeschiktheid een uitkering wordt verkregen
via bijv. de Ziektewet of de Wet Arbeidsongeschiktheid. Er is ook nog een tussenvorm n.l.
wel een verplichte verzekering, maar dan op basis van het wettelijk minimum-loon. Een
gedeelte van de beloning wordt "tegoed" geschreven in het bedrijf.
We gaan hierbij eerst na wat de loonkosten zijn op basis van het minimumloon. Daarna
gaan we deze kosten aftrekken van de totale loonkosten op CAO-basis, zoals wij dit vorige
week berekenden.
Het verschil dat resteert gaan we "tegoed"-schrijven in het bedrijf.
ij gaan nu eerst na wanneer er sprake is van verplichte verzekering en hoe de premie dan
wordt berekend door de A.S.F.
De ASF stelt zich op het standpunt dat - wil er sprake zijn van een verplichte verzekering - het
vooraf vast overeengekomen brutoloon minstens gelijk moet zijn aan het "wettelijk minimum
loon de wettelijke minimum vakantietoeslag."
Hierbij zijn de volgende punten van groot belang:
het vooraf vast overeengekomen bruto-loon kan bestaan uit geld maar en/ook uit natura, dit is
kost en inwoning;
het vooraf vast overeengekomen loon in geld moet worden, uitbetaald in termijnen van 1
maand of korter.
Wordt bijv. enkele keren per jaar een uitkering gedaan aan de zoon, dan zit er dus meer dan een
maand tijd tussen deze betalingen, derhalve geen verzekeringsplicht. Als men verplicht verzekerd
is, omdat aan bovenstaande voorwaarden wordt voldaan, dan wordt premie berekend over:
het loon in geld dat ter beschikking komt van de zoon,
de waarde van kost, inwoning en kleding.
Krijgt de zoon bovendien nog een beloning die in het bedrijf blijft, maar die wel rentedragend is,
dan wordt hierover ook premie berekend.
Nu enkele cijfers:
De ASF kent aan kost en inwoning een waarde toe van 64,75 per week of 3.367,— per jaar.
Hierover moet dus premie worden betaald.
Het wettelijke minimum-loon is - op basis van 40 uren - per 1 januari 1980:
bij 23 jaar 421,50 per week of per jaar inkl. 7,5% vakantietoeslag 23.562,—
bij 22 jaar 389,90 per week of per jaar inkl. 7,5% vakantietoeslag 21.795,—
bij 21 jaar 358,30 per week of per jaar inkl. 7,5% vakantietoeslag 20.029,—
bij 19 jaar 295,50 per week of per jaar inkl. 7,5% vakantietoeslag 16.496,—
oorts volgt nu een berekening waarbij is uitgegaan van verplichte verzekering en waarbij de
waarde van kost en inwoning en het betaalde loon per maand tezamen op week- en/of jaarbasis
gelijk zijn aan het minimum-loon.
Loonberekening 19 jaar, MLS, op basis van het minimumloon
bruto per week
kost en inwoning
af:
totaal per week
AOW/AWW
soc. verz.
loonbel.
netto per week
Vakantietoeslag 7,5% van het bruto-loon 52 x 295,50
inhoudingen: AOW/AWW 10,5 120,84
soc. verz. 12,475% 143,57
loonbel. 15,7 180,69
32.86
16,96
24,01
230,75
64,75
295,50
73,83
221.6?
netto vakantietoeslag
1.150,89
445,10
705,79
Totale bruto-loon 15.345,20 1.150,89
hierbij komen voor de boer:
soc. verz. 19.825%
WAO 7,05% over 16.496,09-/ 14.560 - (franchise)
totale loonkosten werkgever
16.496,09
3.270,35
136,49
19.902,93
De totale loonkosten voor de werkgever van iemand op volledige CAO-basis bedragen
29.373,60. Dit hebben we vorige week berekend. We zien dus dat in dit geval de loonkosten
29.373,60 - 19.902,73 9.470,87 lager zijn.
O mdat ons standpunt is dat de zoon minstens CAO-loon moet ontvangen, gaan wij dit bedrag
9.470,87 niet uitbetalen maar wordt het in het bedrijf "tegoed" geschreven.
Wordt het rentedragend "tegoed" geschreven, dan moeten hier ook werknemerspremies over
worden betaald.
In de volgende berekening gaan wij er echter van uit dat het niet rentedragend "tegoed" wordt
geschreven.
Er hoeven dan geen werknemerspremies over te worden betaald, maar alleen de premies voor de
volksverzekeringen. Deze moeten n.l. altijd worden betaald, ongeacht welke vorm van beloning.
totale loonkosten voor de werkgever op CAO-basis
totale loonkosten volgens minimum loonbasis
bijzondere beloning in bedrijf
af: werkgeverspremies AKW, AWBZ en AAW 9,4%
belastbare beloning
af:
AOW/AWW
loonbel.
netto tegoedschrijven in het bedrijf
10,5% 900,96
21,9% 1.874,15
29.373,60
19.902,73
9.470,87
890,26
8.580,61
2.785,11
5.795,50
Bij arbeidsongeschiktheid is de basis voor de uitkeringen het bedrag waarover de werknemer
spremies zijn betaald, dus over de hoogte van het minimumloon.
De waarde- en welvaartsvaste uitkeringen bij volledige arbeidsongeschiktheid bedragen onge
veer:
Ziektewet 1ste jaar 86,5% van 295,50 255,60 per week of 51,18 per dag (5 dagen per
week).
Wet Arbeidsongeschiktheid na 1 jaar tot 65 jaar 80% van 295,50 236,40 per week of/ 47,28
per dag (5 dagen per week).
Wanneer we deze berekening herhalen maar dan voor een 22-jarige MLS-er dan blijken de totale
bruto loonkosten op basis van het minimumloon 26.633,— te zijn. In vergelijking met het
volledige CAO-loon, waarbij de loonkosten 38.975,68 bedragen (exklusief de pensioenpremie
die voorde werknemer vanaf 21 jaar moet worden betaald) is dit 12.342,68 minder. Wanneer dit
bedrag bruto "tegoed" wordt geschreven, dan resteert er netto 6.989,04 in het bedrijf.
Via bovenstaande methode kunnen wij dus op een bepaalde manier gedeeltelijk de werknemer
spremies omzeilen. Nadeel is wel dat alleen op basis van het minimumloon een uitkering tenge
volge van arbeidsongeschiktheid wordt gekregen.
Het is aan te bevelen deze lagere dekking op te vangen door een partikuliere arbeidsongeschikt
heidsverzekering af te sluiten, zodat ongeveer een zelfde dekking wordt verkregen als op CAO-
basis. Wordt dit gedaan dan wordt de uitkering in het bedrijf weer lager omdat anders de totale
loonkosten boven het CAO-loon zouden komen.
Een dergelijke aanvullende partikuliere verzekering kost ongeveer 1.000,— Uitgangspunt van
deze verzekering is dat hij qua dekking de verplichte verzekering zo dicht mogelijk benadert.
Daarom is de premie gekozen voor een 5% klimmende verzekering. Op dit begrip komen we
volgende keer terug, wanneer we de beloningsvorm zonder verplichte verzekering nader gaan
uitwerken.
De laatste keer gaan we de voor- en nadelen van de verschillende vormen van beloning naast
elkaar zetten en gaan we vergelijken hoe hoog de netto beloningen zijn en wat de uitkeringen zijn
bij arbeidsongeschiktheid.
Verschonen is het recht hebben om te mogen weigeren een verklaring
als getuige in een procedure af te leggen.
tarissen, artsen, advokaten en gees
telijken. Niet duidelijk was of hiertoe
ook accountants waren te rekenen.
uitoefening van zijn funktie door zijn
kliënt waren medegedeeld.
Ter zitting beriep de accountant zich
op zijn verschoningsrecht en de
pachtkamer heeft dit beroep gegrond
verklaard.
De pachtkamer heeft hierbij onder
meer het volgende overwogen:
- Het Besluit regelen beroepsui
toefening accountants-adminis-
tratiekonsulenten bevat een ge
heimhoudingsplicht, wat nog niet
betekent een verschoningsrecht
ten opzichte van de rechters. Dit
verschoningsrecht is in geen en
kele Wet of Besluit expliciet aan
de a.a. toegekend. De pachtka
mer nam aan dat het de bedoe
ling van de wetgever is geweest
dat de rechter uitmaakte of de
a.a. het verschoningsrecht heeft.
- De a.a. kan zijn funktie slechts
naar behoren vervullen indien
zijn kliënten er op kunnen ver
trouwen dat hij, ook bij getuige
nissen in recht, zijn stilzwijgen zal
bewaren omtrent het hem toe
vertrouwde.
- De opleiding, de vakbekwaam
heid en de beroepsethiek van de
a.a. zijn met voldoende waarbor
gen omkleed.
Hoewel deze uitspraak niet van de
hoogste rechter is, moet hij toch van
belang worden geacht. De weder
partij (de gemeente) heeft hiertegen
geen beroep aangetekend.
ermeldenswaard is voorts dat het
in deze procedure handelde over de
wettelijke erkende accountants-ad-
ministratiekonsulent, wiens beroep
suitoefening is gebonden aan regels
Als het verkeer teveel overlast of
hinder veroorzaakt, moeten beper
kende maatregelen kunnen worden
genomen. Dat is de kern van een
voorstel van de Regering tot uitbrei
ding van de Wegenverkeerswet. De
Tweede Kamer zal zich daarover bin
nenkort uitspreken. "Een sprong in
het duister", zegt de Algemene Verl
aders- en Eigen Vervoer Organisatie
EVO, "zo lang er geen zekerheid is
over de wijze waarop de uitbreiding
van deze wet met milieubelangen zal
worden uitgevoerd".
Het beperken van overlast door in
bepaalde gebieden verkeer te verbie
den, roept het gevaar op dat er van de
noodzakelijke bereikbaarheid van de
bedrijven door personen- en goede
renverkeer niets meer overblijft. Het
wetsvoorstel mist elke garantie in het
en staat onder tuchtrecht. Dit zijn de
waarborgen wat betreft opleiding,
vakbekwaamheid en beroepsethiek.
Zonder deze waarborgen zou de uit
spraak van de pachtkamer wel eens
geheel anders hebben kunnen uitval
len.
Veerbeek
uitvoerende vlak over de wijze waarop
het noodzakelijke verkeer kan door
gaan als beperkende maatregelen
zouden worden opgelegd.
De EVO vindt het niet onjuist, dat de
wetsuitbreiding centraal voorziet in
de mogelijkheid van verkeersmaa
tregelen op grond van door dat ver
keer veroorzaakte overlast en hinder.
Op die manier kan worden voorko
men dat gemeenten hun heil blijven
zoeken bij allerlei oneigenlijke maa
tregelen om het verkeer te reguleren.
Maar de EVO heeft grote twijfels
over de mogelijkheid tot een be
trouwbare uitvoering van de wets
uitbreiding. Want op geen enkele
manier wordt duidelijk gemaakt hoe
de verkeers- en de milieubelangen
op één noemer kunnen worden ge
bracht.
3
