Kerkbezoek
&Ci 7
H,
O
M,
D e boerderij van de familie van
Everdingen bestond vroeger uit 10
ha fruitteelt weilanden, waarop
120 schapen. Enkele jaren geleden is
begonnen met het opheffen van het
fruitteeltbedrijf en wordt alles, via
een bouwlandtussenstap, in gras ge
legd. Er worden koeien ingeschaard
in prettige samenwerking met enkele
melkveehouders. Het aantal schapen
is teruggebracht tot 25 stuks. De
heer van Everdingen is sterk gekant
tegen een te grote schapendichtheid.
Van deze 25 Texelse schapen zijn
20 stamboekers. Men is bezig dit
schapenstamboek te reorganiseren.
Nu hebben de diverse provincies nog
hun eigen stamboek. Noord-Brabant
en Limburg hebben er één gezamen
lijk. Noord-Holland heeft nog be
denkingen tegen één groot Neder
lands schapenstamboek. Voorwaar
den om als schaap in het stamboek
opgenomen te worden zijn o.a. een
brede kop en geen smalle bek en de
neusspiegel moet zwart zijn. De
kwaliteit van de Texelaar is wereld
bekend. Juist door de brede kop is
het belangrijk altijd bij de bevalling
te zijn. Ook worden de lammeren
nogal eens geboren in het vlies. Dit
ontlokte de toen 2Vt jarige dochter
des huizes (nu een middelbare scho
liere) de kreet "Oma, Oma er is een
lammetje verpakt in plastik".
I
L ente, eieren, gele bloemen en een
nieuwe jurk. Dat hoort allemaal bij
Pasen. Na een lange winter wil
iedereen in het voorjaar wel iets
nieuws. De donkere winterkleding
opbergen, met het langer worden
van de dagen iets fleurigs aan. De
natuur gaat voorop, want de eerste
lenteboden zijn reeds uitgebloeid.
Als altijd in de natuur kun je ook van
die vroege bloemen iets leren. Al zo
dikwijks zag ik ze de éne dag stralen
in het vooijaarszonnetje met al hun
schoonheid pronkend. De andere
dag heen en weer zwiepend in een
koude voorjaarswind helemaal ver
kleumd en soms kapot gewaaid. Trek
die nieuwe jurk dus aan als de zon
schijnt, laat hem niet in de kast voor
dit of dat want dan is het weer koud
misschien. De gele bloemen over
heersen opvallend het vooijaars
beeld. Grote struiken forsythia, de
vele narcissen de gele boterbloemen
en langs de slootkant de dotterbloe
men. Rond Pasen ziet het er geel van.
J
D,
H,
Pasen
<w~:
"eze drie dingen vormen dit keer
een onderdeel van de Paaskrant. Ik
wil U even meenemen naar Hees
been. Een klein plaatsje. Over een
kronkelige weg richting Heusden.
Aan weerszijden bebouwd met hui
zen. Helaas heeft men ook hier een
zware tol aan het moderne snelver
keer moeten betalen. Midden in het
dorp is een groot betonnen viadukt
gebouwd. Harteloos klieft deze het
stille plaatsje in tweeën. In de scha
duw van de grijze kolos staat het
kleine kerkje. Een eindje verder rijst
het mooi oude "Slot" op. Gebouwd
op een hoogte en met stenen van het
eertijds daar gestane kasteel van
Heesbeen. Omringd door groene wei
landen, vormt deze omgeving een
ideale plaats voor koeien, schapen en
lammeren.
ok de 3 kinderen in dit gezin
leven in de lammertijd erg mee. On
der toezicht mogen zij helpen bij de
bevallingen. Soms verstoot een moe
der een jong. Bijvoorbeeld bij een
drieling. Mamma vindt het dan
"welletjes" als ze er 2 van moet "op
voeden". Het is zaak het derde snel
door een andere moeder te laten
adopteren. Even het jonge dier door
het vruchtwater van het stiefkind
gehaald. Zo heeft stiefmoeder moei
teloos een kind erbij. Bij heel moei
lijke geboortes wordt de keizersnede
toegepast. Dit gebeurt gewoon op de
boerderij. Direkt na de chirurgische
ingreep gaat het schaap staan, likt
haar nakomeling af en wandelt rustig
rond. Net of er niets gebeurd is.
Wanneer het lammetje niet direkt
wil ademen en slap is, krijgt het een
paar druppels Respitot in de bek wil
het dan nog niet, deze hup in een
koud bad. Vroeger gaf men ze wel
een Franse cognac. Nu is dit spiri
tuele vocht voor de boer! Op de 100
moeders worden 180 kinderen
geboren. Helaas worden ze niet alle
maal groot. Te kleine dieren gaan
onder de biggenlamp. Ze worden
eerst met de fles gevoerd. Daarna
gaan ze aan lammerbar (Een speciale
emmer met speen). Het voedsel be
staat uit lammerpoeder. Speciaal sa
mengesteld voor het jonge dier. Als
we in het vooijaar die witte wollen
dieren zien dartelen in de groene wei,
weten we nu dat er heel veel zorg en
werk aan is geweest, voor het zover
is.
ier woont mevr. T. van Everdin-
gen-van Riel, welbekend bij veel
plattelandsvrouwen van haar hand-
vaardigheidskursus. Tussen haar
drukke bezigheden (zij geeft ook nog
een dag les op de Nuts Mavo in
Heusden) hebben van de "stoffeer
ders" in het weiland, vooral de scha
pen haar aandacht.
Nog even is het rustig op de boerde
rij. De schapen houden hun kinderen
heel dicht bij zich (De geboorte van
een Paasartikel komt zeer vroeg tot
stand). Eind februari-begin maart
willen ze hun "vrachtje" wel kwijt.
Om iets meer "beslagen ten ijs" te
komen heeft mijn gastvrouw een
kursus "verzorging van schapen" ge
volgd aan de Lagere landbouw
school in Andel. Deze bestond uit
een aantal theorielessen en een
praktijkles op een boerderij op
beoordeling van het schaap. Ook
werd er een dierenarts bij betrokken
die de diverse ziektes enz. behandel
de. De kursus was meer bedoeld voor
V mensen die als hobby enkele scha
pen houden.
et Pasen is het allemaal achter
de rug. Dan maakt mevr. v. Ever
dingen "boterlammetjes". Een heel
oud gebruik. De houten mal, in de
vorm van een lammetje legt zij 24
uur in zout water. Dan vult zij dit met
boter. Als deze hard is gaat hij uit de
mal. Maakt van blaadjes van een
palmtak het oortje en drukt een krent
op de plaats van het oog. Met een
palmtak versierd is het een fleurig
gezicht op de paastafel. En dan is het
eindelijk na alle gedane arbeid zoet
rusten!
R.S.
et bezoek van onze afdeling aan
de R.K. Kerk in Breskens bracht ons
op de gedachte hierover in het paas-
nummer iets te schrijven.
Want dat hier iets bijzonders te be
leven valt staat wel vast.
Pastoor Gielliet, die hier zijn levens
vervulling vond, heeft in deze kerk
een unieke sfeer weten te scheppen.
Niet alleen zijn alle belangrijke stuk
ken in de kerk door hem zelf ge
maakt, dan wel bewerkt, met als cen
traal symbool het Schip (de Kerk) - de
zee - de vis. Maar ook de kruisweg
statie is door hem gebeiteld en de be
tekenis van elk deel in een korte tekst
betrokken op de tijd, waarin wij nu
leven.
Daardoor wordt de betekenis van de
ze laatste gang van Christus zeer
sterk ook iets van deze tijd. Dan kun
je er niet meer omheen, om wat er in
onze wereld gebeurt, en word je ver
antwoordelijk gesteld, kijkt over haar
schouder, in de verte. "Moeder" is
een symbool voor vele begrippen. De
blik van Christus ook. Ik geloof, dat
het te ver zou voeren om over alle
symboliek hier uit te weiden. Ik zou
plaats te kort komen en er zou voor
de andere medewerksters geen ruimte
overblijven. Ik zal dus trachten me te
beperken. Zo is het altaar geen tafel
maar een balk van een oude molen,
die de vorm heeft van een "werf",
waar een schip op ligt als het ge
bouwd of hersteld wordt. Ook hier
symboliek, stof tot nadenken.
Zo staat achter het altaar een be
zaansmast, waarop een kaars als top
licht. De paaskaars, symbool van de
verrezen Christus.
Hi
n een zaaltje bij de ingang van de
kerk is door kinderen mét eigen tekst
en het tekenen, uitknippen en op-
vmJlt dU WlJttU
WOOA4, &«U» tg*.
rwftAA V-mi «veo**Um wo^Uw
«Me*
ta* v«C« -
WooaoUM -Ut**
f «U* tk -WfeA*. W««uU,
ItM* Afaftftfe
aÉlHiilf Tku
(P y v
Ht*v Jcuw «ma
«SU*
plakken op doorschijnend papier, een
eigen kruiswegstatie gemaakt, die
van achteren verlicht wordt. Werke
lijk geweldig.
Is het wonder, dat deze pastoor de
jeugd, maar ook de volwassenen weet
te boeien en dat zijn kerk altijd vol is?
Ook de buitenkant van de kerk is
"bewerkt". Daarvan wil ik U één on
derdeel noemen.
Aan weerszijden van de deur, waarop
de 7-armige kandelaar, staan links
Paus Johannes XXIII, waarnaast
bisschop Bekkers op een vurige wa
gen, die Gielliet ziet als de moderne
Nederlandse Elia.
Rechts van de deur Mahatma Ghan-
di, die Christen had willen -worden
zodra hij een echte Christen ont
moette.
Daarom is hij het nooit geworden.
L.H .G .v.d.H.-M.P.
.ij heeft veel scheepsonderdelen
in zijn kerk verwerkt: de Kerk wordt
vaak met een schip vergeleken, de tijd
met de zee, het water.
Enkele bijzonderheden wil ik nog
melden:
De doorsnede van een knotwilg. De
vorm van een "krul", een 9. Bij het
begin van het leven groeit de mens
naar buiten om aan het eind tot in
keer te komen.
In het binnenste heeft hij een licht
aangebracht, de Godslamp.
Achter de doopvont staat een dikke
paal, die zeer aangevreten is door
paalworm en in het net van een visser
was gekomen. Deze dacht direkt aan
Gielliet en deponeerde de paal in
diens tuin.
Deze paal werd het symbool van de
redding. De paal werd uit zee gered,
genezen van zijn wonden, al blijven
littekens achter. De mens wordt door
de doop door God gered en krijgt zo
nieuw leven.
Ook een wilg, waar door bliksemin
slag een groot gat in was ontstaan,
heeft zijn betekenis:
Gielliet heeft er de Heilige Familie in
uitgebeiteld. Die staat ook voor "het
gezin". Geborgenheid in dit wacht
huisje.
E n dan is daar nog het Paasei. Als
kind zongen we het al:
Een ei is geen ei,
twee ei is een half ei,
drie ei is een Paasei.
Hoe komen we aan dat Paasei.
Toen de kerk aan het voorjaarsfeest
de christelijke betekenis "Paasfeest"
gaf werd ook het ei gekerstend. Het
ei was sindsdien het symbool van de
vruchtbaarheid en het zinnebeeld
van de opstanding van Christus.
De kippen leggen rond Pasen veel
eieren (ik denk dat vroeger de men
sen ook wel praktisch dachten). De
eieren die geraapt werden moesten
toch ook weer op dus met Pasen eie
ren eten en kleuren. Ook werden (en
worden!) er spelletjes met eieren ge
daan op de Paasdagen, waarvan het
eieren tikken heel bekend is.
Wij als kinderen heten onze hardge
kookte eieren die moeder kleurde
door een rood theezakje mee te laten
koken, van de dijk af rollen en wie
z'n ei dan het eerst beneden was.... In
deze tijd waar het spook cholesterol
rond gaat zal zoveel eieren eten wel
niet meer opgaan. Maar toch, met
Pasen: een ei hoort erbij!
S.O.
11
