"De fruitteelt zien we wel zitten"
w at denken de Dekkers van de
D e misère in de fruitteelt wordt
uiteraard ook ervaren door het fruit
teeltbedrijf Dekker maar zij mogen
nog niet eens echt klagen zo zeggen
ze want "We hebben het bedrijf van
vader op zoon grotendeels vrij in ei
gendom en vergeleken met iemand
die z'n bedrijf de laatste jaren heeft
gekocht betalen wij natuurlijk min
der hoge lasten. Bovendien hebben
wij betrekkelijk veel peren en die
hebben het dit jaar goed gedaan!
"Nee, we mogen niet klagen", stellen
ze getweeën vast. De toekomst?
Dekker sr:
H et werk wacht en de snoeischa-
Vader en zoon Dekker uit Kapelle:
optimist
politiek
voorsorteren
vertrouwen.
Waarom toch
protesteren?
Optimistische geluiden
Te gek.
Eind
Kontrole
Waar blijft de zon?
Kombinatie
werkzaamheden
anaf december vorig jaar zijn ze
al zij het niet onafgebroken, bezig
met de snoei. De laatste boomgaard,
met een oppervlak van 2 en een half
ha, hebben de gebroeders Dekker uit
Kapelle nu onder handen. Het is een
stuk dat ze in het kader van de ruil
verkaveling tijdelijk van SBL ge
pacht hebben. Dat geeft wat extra
werk want de vorige eigenaar heeft
de opstand behoorlijk verwaarloosd.
Met deze 2 en een halve ha erbij
omvat het fruitteeltbedrijf van Dek
ker 10 ha, waarvan 3 en een half ha
peren en 6 en een half ha appels. De
heer L. Dekker en zoon Jan nemen
graag alle tijd om iets over hun werk
te vertellen. Het gereedschap wordt
even in de takken gehangen. De zon
probeert tussen maartse buien door
kleine voorproefjes te geven van
haar begeerde lentewarmte.
"Van nature ben ik een optimist. De
fruitteelt zie ik toch nog wel zitten als
je maar hard wil werken aan een
goed produkt. We kunnen met dit
bedrijf goed de kost verdienen, dat
zal toch wel zo blijven ook?!" Naast
wat geluk is voor een goed resultaat
toch ook een dosis vakkennis en on
dernemerschap noodzakelijk. Zo
hebben zij bewust indertijd niet
meegedaan aan de inplant van Gol
den Delicious". We zagen dat door
de te verwachten konkurrentie uit
zowel binnen - als buitenland niet zo
zitten, en zegt senior, we hebben er
nog geen spijt van gehad".
import uit het zuidelijk halfrond en
uit de landen rond de Middellandse
Zee? Dekker jr.: die invoer moeten
ze sterk beperken, maar vult vader
meteen aan: dat zal politiek wel niet
haalbaar zijn. 't Is trouwens moeilijk
om er iets van te zeggen want wij
moeten het nu net weer hebben van
onze perenexport... Wat de invoer uit
Frankrijk betreft, daaraan kun je
natuurlijk weinig doen maar de
franse fruitteler wordt veel meer met
subsidies verwend dan wij. Geen
eerlijke konkurrentie derhalve".
Uiteraard komt het probleem van de
overschotten ter sprake. "De hogere
organen proberen daar iets aan te
doen zoals eenmalige verpakking en
voorsorteren. Dat is volgens ons een
goede zaak". Of het allemaal zal
helpen, de Dekkers betwijfelen het:
bij een overproduktie kun je doen
wat je wilt maar de prijs regelt zich
toch naar vraag en aanbod
Enigszins gereserveerd kijken ze
tegen het.voorsorteren aan. "Op zich,
meent vader Dekker, is het een zeer
goede zaak maar we hebben gehoord
dat het liefst 9 cent per kilo gaat
kosten, nou dat is in feite veel te veel.
Als de prijs slecht is wat blijft er dan
nog over?. Niettemin krijgt voorsor
teren wel hun fiat; "Als je het niet
probeert weet je het ook niet, en je
moet w&t doen, nietwaar?".
Over de koncentratie van veilingen
in Zeeland hebben de fruittelers uit
Kapelle een uitgesproken mening:
"de toestand nu is veel te versnip
perd met al die veilingen. Wat kost
dat wel niet, heen en weer rijden,
extra personeel enz. Uit kostenbe
sparend oogpunt moet er zo vlug
mogelijk één centrale veiling komen.
Voor de afzet is dat ook veel beter.
Jaren geleden hebben ze de kans ge
had. Toen had het moeten gebeu
ren". Resultaat van de thans aan de
gang zijnde fusiebesprekingen zien
ze de eerste jaren nog niet zitten.
Jammer, zo menen zij.
Fruitteler L. Dekker: optimistisch.
ren worden weer uit de boompjes
geplukt. Rustig bijna bedachtzaam
gaan ze te werk. Duidelijk tevreden
met hun arbeid„hun vrijheid en met
hun bedrijf. Optimistisch ook: "in
1977 hebben we nog 2 ha ingeplant
en dit jaar gaan we er 4 ha bijplan-
ten", waaronder Jonagold, een ras
waarin zij meer vertrouwen hebben
dan in de Golden Delicious. Over
vertrouwen gesproken, zelfvertrou
wen hebben de Dekkers wel, ont
leend aan ervaring en vakkennis van
enige generaties. Ook dit jaar, en
Dekker sr. taxeert tevreden de ont
luikende vruchtknoppen in de bon
gerd, zal hun arbeid zijn vrucht wel
weer afwerpen tenzij de natuur..
maar die heb je niet in de hand
J. Wierenga.
Aan de snoei in de boomgaard. Eigenaar L. Dekker (m) wordt daarbij door
zoon Jan en een broer (r) geholpen.
Er leeft bij velen het gevoel- en soms
is dat ook zo- betutteld te worden
door maatregelen en instanties die de
landbouwproblemen aan de basis
onderschatten en niet herkennen.
Van onze kant is het dan zo ver
draaid moeilijk om de beslissingen
aan de top in het goede rijtje te
plaatsen. We weten drommels goed
dat niet Nederland alleen het Euro
pese prijsbeleid kan voorschrijven.
Als het Z.L.M.-blad deze week in uw
brievenbus rolt, komt u misschien
net thuis van een vermoeiende Pro
test-dag in Brabants hoofdstad. Uw
hoofd staat er misschien helemaal
niet naar om er nog meer over te
horen. Resultaten zullen ook pas op
langere termijn te verwachten zijn,
Toch lijkt het me jammer dat onze
Noordelijke provincies al massaal
zijn voorgegaan.
Indien een dergelijke bijeenkomst op
't juiste moment spontaan door alle
organisaties samen gedragen wordt,
geeft zonder meer naar buiten een
nog groter effekt. Een volgende keer
nog meer koördinatie! Nederland
wordt op 't moment overspoeld door
protesten aktie's en betogingen.
Niettemin is het goed dat we als
agrariërs niet achterblijven, niet om
te betogen alléén, maar om op een
heldere manier duidelijk te maken
waar het om gaat. En waarschijnlijk
ook om zelf duidelijker inzicht te
krijgen in de hele situatie.
Vooral de zuivel wordt aangewezen
als de veroorzaker van de grote
overschotten en kosten. Het zal voor
velen in onze streek dan ook vragen
opwerpen en de spontaniteit om een
protestvergadering te bezoeken wat
afremmen bij 't vernemen van de
goede resultaten van onze eigen zui-
vel-koöperatie. Een boterberg is mo
menteel bij Campina totaal vreemd,
er moest zelfs nog 20.000 ton worden
bij gekocht om aan de exportbehoef
te voldoen. De verwerking van kon-
sumptie melk als yogi-drink en
allerlei andere produkten blijkt een
sukses. De melkpoeder zowel als
kaasafzet is verzekerd, er zijn geen
voorraden. Wat dat betreft dus alle
maal optimistische geluiden. Alleen
de mestkalveren-kontrakten geven
een danige verliespost. Indirèkt
wordt dit verlies bij de eigen vee
houders toch enigszins gekompen-
seerd door de goede prijs die voor
ieder stierkalfje is ontvangen.
Waarom dan naar een protest-ver
gadering?
Iedere veehouder moet het goed
duidelijk zijn, dat al deze op zich
verheugende resultaten uitsluitend
mogelijk zijn geweest dank zij de
marktordenende maatregelen- sub
sidies - im- en exportheffingen enz.
in E.E.G.-verband. Dat hieraan een
einde dreigt te komen omdat die
E.E.G.-pot finaal leeg raakt.
Het zou een ramp betekenen als hier
niet tijdig een redelijke oplossing
voor zou worden gevonden.
De manier waarop men thans bezig is
dat schreeuwt om protest. Het jaar
lijks hogere kostenpeil raakt de land
bouw even hard als welke andere
groep in nöderland dan ook.
Het is goed de vinger aan de pols te
houden.
Veel wijsheid en overredingskracht
toegewenst aan onze landbouwverte-
genwoordigers!
In de praktijk is er de laatste 14 da
gen niet veel meer kunnen gebeuren
op Tholen en St Philipsland. Het
heeft knap veel geregend, en daar
door kwam het werk op de akkers stil
te liggen en het ziet er momenteel
(maandagmorgen) naar uit dat we
wat dat betreft nog wel enkele dagen
ons gemak kunnen houden. Als we
dus a.s. vrijdag naar Den Bosch gaan
(voor u die dit leest wellicht al reeds
gebeurd) dan kan dat waarschijnlijk
wat het landwerk betreft, nog net
onverlet.
Dat we echter naar Den Bosch moe
ten, daar zijn we wel van overtuigd.
Het is toch te gek dat we als agrari
sche sektor nu al jaren een eind on
der de nullijn zijn gehouden terwijl
anderen er steeds initieel op vooruit
zijn blijven gaan.
Door steeds meer en steeds harder te
gaan werken hebben we dat enkele
jaren een beetje kunnen kompense-
ren. Maar ook daar komt een eind
aan.
Overigens zal het toch wel zaak zijn
om meer nog dan tot nu toe, aan het
niet agrarische deel van de neder-
landse bevolking duidelijk te maken,
waarom die 7,9% prijsverhoging toch
wel nodig is.
In een tijd dat het voor allen inleve
ren geblazen is, wat een ieder toch
het liefst maar bij buurman ziet ge
beuren, is het juist extra moeilijk om
dit aan het grote publiek duidelijk te
maken.
De opstelling van de konsumente-
norganisaties liegt er niet om. Overi
gens horen wij toch weinig klachten
over de sterk stijgende benzine prijs,
men moppert misschien een beetje
aan de benzinepomp, maar het au
tootje blijft toch zijn kilometertjes
draaien.
In ons gebied hebben we nu al vanaf
het begin van het jaar met een ver
sterkte politie kontrole te maken.
Reeds vele weggebruikers hebben
daar kennis meegemaakt, verschil
lende zelfs al met minder prettige ge
volgen. Het totale weggedrag wordt
intensief gevolgd terwijl de voertui
gen ook op technische kwaliteiten
worden bekeken.
Ook de agrarische sektor heeft daar
mee te maken. Het is dus zaak dat
onze gemotoriseerde werktuigen in
goede staat zijn en dat met name de
verlichting daarvan in ieder geval in
orde is. Denk daarbij vooral ook aan
zwaailampen als we met brede werk
tuigen op de weg komen!
Tot slot nog iets over de stand van de
gewassen. Zowel roodzwenk als
veldbeemd grassen staan er goed
voor en dat geldt ook voor de raai-
grassen. We hebben mooi op tijd de
stikstof kunnen toedienen.
De in oktober gezaaide wintertarwe-
percelen staan best en hebben op
zicht nog geen stikstofgebrek, de la
ter gezaaide percelen staan nog al
wat minder. De weinige percelen
karwei staan meestal redelijk, terwijl
er een paar percelen kervel zijn uit
gereden vanwege te dunne stand.
De tijd van het zaaien der bieten is weer aangebroken..
De helft van de maand maart is al
weer achter de rug en we kunnen op
Schouwen-Duiveland nu niet be
paald juichen omtrent het vorderen
van de voorjaarswerkzaamheden.
Alleen in de eerste dagen van maart
is er veel werk verricht. Dit bestond
hoofdzakelijk uit het strooien/spui
ten van kunstmest en het poten van
plantuien. Een enkel perceel is ge
zaaid met zomertarwe, zomergerst
ven erwten. Na 5 maart is er tot nu toe
op het land niets meer gebeurd, be
halve dan plaatselijk wateraflaten en
een enkele drain doorspuiten. Het
slechte weer veroorzaakte te natte
grondomstandigheden. Dit had
'binnenblijven' tot gevolg. Als deze
editie bij u binnenkomt, is de lente
aangebroken. Wil het hier naar uit
zien, dan zal er komende week nog
veel moeten veranderen. Al ziet het
er momenteel nog niet naar uit, toch
kan er in korte tijd veel veranderen
in het weerbeeld. Laten we maar
hopen, dat de grondomstandigheden
spoedig een ander beeld te zien ge
ven, dan kunnen we tenminste be
ginnen. Er kan bij gunstige omstan
digheden met de huidige trekkracht
en machines in korte tijd zeer veel
werk verricht worden.
Denk hierbij niet in de eerste plaats
aan de kwantiteit, maar aan de kwa
liteit. We zullen de voorjaarsgrond
bewerking moeten aanpassen aan de
perceelsomstandigheden. Afhanke
lijk van de gewenste zaaidiepte moet
de bewerking zo oppervlakkig moge
lijk zijn. Wanneer het land vlak ge
ploegd ligt, zal het gemakkelijker zijn
een regelmatig zaaibed te krijgen dan
wanneer de ploegsneden er ongere
geld liggen. De voorjaarsgrondbe
werkingen zijn van grote invloed op
de groei en ontwikkeling van de plant.
Door vele bewerkingen wordt de
struktuur van de grond eerder slech
ter dan beter. Tracht daarom het
aantal sporen te beperken. Kombi
natie van werkzaamheden kan hier
toe bijdragen.
Het zaaien van de suikerbieten is
ieder voorjaar een zaak, die veel
aandacht krijgt. Dit is begrijpelijk
ook, want wel of niet slagen heeft
grote gevolgen. Om de veldopkomst
zo goed mogelijk te doen zijn, is het
o.a. nodig, dat veel zorg besteed
moet worden aan een goed zaaibed.
Zaai niet te diep. Denk ook aan de
bescherming van het zaad. De vel-
•dopkomst is ieder jaar verschillend en
ook verschillend per grondsoort, zo
dat nimmer een uniforme zaaiafstand
in de rij gegeven kan worden. Gezien
onze veelal voorkomende klimatolo
gische omstandigheden zou een af
stand van 16 cm in de rij te over
wegen zijn. Al naar gelang de om
standigheden eventueel wijder of
nauwer. Wel of geen Temik is ook
altijd een vraag. Voor beantwoording
van dit facet, hoort er wel een praatje
bij, maar een algemeen antwoord zou
kunnen zijn: "Bezint, eer ge begint".
9
