VOOR he
VROUW
RJ.ZUI
Gl
Tmj
Schrijfster Wil Vening bij
Plattelandsvrouwen op
Schouwen-Duiveland
H
I k geloof, dat ik iedereen zou willen
gunnen, dat ze kunnen verhuizen als
ze zo'n nieuw leven weer beginnen.
Je begint echt helemaal opnieuw.
Ziet U het? "Je begint"! Dót is het
verschil. Het is gewoon geen eind
punt, zoals het woord "pensione
ring" doet denken. Het is, althans zo,
een begin.
-U
D,
A
D e schrijfster heeft meegewerkt
aan een radioprogramma: "Omme
keer in m'n leven". Hierin gaf ze
haar relaas van het proces vanaf de
nullijn in haar leven tot haar plaats
in ds maatschappij. Naar aanleiding
van dit radioprogramma en op ad
vies van anderen is ze nu bezig met
een boek over haar levensverhaal
"Mensen vertellen over mensen".
Dit behandelt de bewustwording en
de plaats als gescheiden vrouw in de
maatschappij.
H et bloemetje Kindje-op-moe
ders-s -schoot inspireerde me tot het
vervaardigen van kerstkaarten. Ik
heb er minstens 15 geschilderd. Over
sommige was ik zeer tevreden, an
dere vond ik nèt verzendbaar. Maar
reuze leuk werk, dat is zeker. Dan
vind je opeens zwart dun karton en
N.A.J.K.-nieuws
cursus.
H et stond vast, dat de pensionering van mijn man een verhuizing tot
gevolg zou hebben, omdat het huis met kantoorpand en grote tuin niet
direkt de ideale ruimte is voor twee mensen van de derde leeftijd.
Vroeger was ons ideaal een klein huisje in den buiten, maar hoe meer
het moment in het verschiet kwam, hoe onverstandiger het ons voork
wam. Stel je voor, dat je geen zout meer hebt of dat het brood op is! Nee
hoor, in 't hartje van het dorp. En zo is deze overweging een van de
oorzaken, dat we nu vanuit een van de hoeken van de Markt uitkijken
op een van de mooiste dorpsgezichten in de streek.
REDAKTIE:
KEES SCHIPPER
Aktiviteiten-agenda
Agrarische jongeren:
produktiebeheersing
H et was de bedoeling geweest dat Yvonne Keuls naar Brouwershaven
zou komen om een kringavond van de vijf afdelingen van Plattelands
vrouwen op Schouwen-Duiveland te verzorgen. Maar tot haar en onze
spijt hield een keelontsteking haar ver van ons. In haar plaats was Wil
Vening gekomen.
onder redaktie van de Redaktiekommissie Bond
van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Bra
bant
Redaktieadres:
Mevr. L.J. de Regt-van Maldegem,'
Anna Mariaweg 1, 4494 PB Geersdijk.
Als vrouw des huizes ben je natuurlijk al min of meer gepensioneerd als
je jeugd uit huis is en heb je ruim de tijd om je andere liefhebberijen en
taken aan te meten. Daardoor had ik dan ook alle tijd om over onze
aangeschafte bouwval te mijmeren en met mijn man te bespreken,
waarna de architekt deze overdenkingen gestalte gaf in een tekening en
uiteindelijk de bouw kon beginnen.
Ik zag alles al staan in ons nieuwe huis. Papieren plattegrondjes, zelfs
3-dimensionale modellen werden over de tekening geschoven, zodat we
van tevoren zeker wisten wat niet-mee zou kunnen.
eel anders was dat natuurlijk met
mijn wederhelft gesteld. Hij had zijn
vaste werk, dat hem geheel in beslag
nam en hij liet de plannenmakerij
grotendeels aan mij over en voorzag
ze van zijn kritische noten. Bij hem
was het dus niet zo, dat hij er zichzelf
in gedachten al zag wonen. Dat
voorrecht heb je als huisvrouw, en
dat dat een voorrecht is mag best
eens gezegd worden.
Aangezien de afstand van huis tot
huis slechts een halve km is, hebben
we al veel van tevoren weggesleept.
Stoffering was er al en, o, zaligheid,
nieuwe zitmeubelen. Vooral de boe
ken! Het was belangrijk, dat die er al
zouden zijn. Stel je voor, al die dozen
boeken over de vloer!
En maar wachten op de kast. Die ar
riveerde enige dagen vóór het uur U,
zodat we met behulp van onze kin
deren nèt op tijd de zaak weggewerkt
kregen.
Met zo'n verhuizing ben je net een
dirigent. Mijn arme ega wist heg
noch steg in al die dozen en voelde
zich lichtelijk verloren. De ene doos
na de andere passeerde links, rechts
voor- en achterom toen alle meubels
geplaatst waren.
P recies om 5 uur was alles klaar en
zaten we ieder op een stoel temidden
van een onoverzienbare rotzooi.
"En nou uitpakken", zei mijn man.
"Nee, zei ik, ik heb een verrassing".
Ik had nog net genoeg ruimte om
O,
p de extra N.A.J.K,-vergadering
van vorige week woensdag 27 fe
bruari is door de vertegenwoordigers
uit bijna alle provincies besloten, dat
de agrarische jongeren aktie gaan
voeren tegen de voorstellen van de
E.G. We hebben besloten, dat op
plaatselijk regionaal niveau tijdens,
zo mogelijk extra bijeenkomsten,
onze aktiepunten besproken gaan
worden. Verder gaan we een groot
scheepse handtekeningenaktie in het
gehele land voeren om zo veel mo
gelijk jonge boeren en boerinnen,
oudere boeren en boerinnen, mensen
die betrokken zijn bij de landbouw,
enz. achter onze aktiepunten te krij
gen. Op 27 maart ronden we op de
een of andere wijze onze aktie af.
Voor 27 maart moeten er minstens
20.000 handtekeningen zijn verza
meld, dus elke provincie moet er
2500 verzamelen.
Ga daarvoor overal en met zoveel
mogelijk mensen handtekeningen
verzamelen.
Dat kan op vergaderingen, die geor
ganiseerd zijn door de jongeren, ver
gaderingen van standsorganisaties,
koöperatieve vergaderingen, verga
deringen van de vrouwenorganisa
ties, op lagere, middelbare en hogere
agrarische scholen' enz. Overal waar
boeren en boerinnen in de komende
weken bij elkaar komen moeten jonge
boeren met handtekeningslijsten zijn
om uit te leggen waarom we deze ak
tie voeren en om handtekeningen te
verzamelen.
Zorg verder dat er zoveel mogelijk
pamfletten verspreid en overal be
vestigd worden. Zorg dat er zoveel
mogelijk bekendheid gegeven wordt
aan onze aktie. Doe je uiterste best.
Onze aktie moet slagen.
Voor meerdere inlichtingen: tel. 070
-514191.
14 maart - W.Z.V1.
KWARTETSPEL/DISKUSSIE-
AVOND: Hoofdthema "Platte-
landsjongere, wie ben je?" Om 19.45
uur in Hotel "De Zwaan" te Zuid-
zande.
K.P.J. maandag 7 april: Paasbal,
waarschijnlijk in Bar de Ploeg.
3 C.J.O. Zaterdag 5 april: Exkursie
Oosterscheldewerken.
K.P.J. Vrijdag 25 april: Diskussie-
avond.
Half april mogelijke tuinierskursus
P.J.Z.
15 maart - Schouwen-Duiveland
BOWLING-AVOND om 19.45 uur
in Bowling Centrum Renesse. Kos
ten 2,50 voor leden; niet-leden
5,-.
28 t/m 30 maart 1980 - 's-Heer
Abtskerke-Nisse e.o. Ledenweekend
of wel Video-doe-weekend. In het
van Eeghenhuis te Aardenburg.
Prijs: 30,— p.p. Vertrek: 28 maart
om 18.00 uur. Opgeven voor 21
maart bij Adrie Mol, tel.: 01195 -
382.
28 maart Nrd.- en Zd.-Beveland.
DROPPING. Om 8 uur bij kamping
Kattendijke.
21 of 22 maart JUWEEL-P.J.Z. in
"De Vroone" te Kapelle.
21 maart REGIONALE BOEREN
PROTESTVERGADERING om
11.00 uur in de Brabanthallen in Den
Bosch.
door een één-schoen-breed paadje
de koelkast te bereiken. Even later
hadden we ieder onze slok sherry in
een champagneglas. De enig bereik
bare want restant van de Oudejaars-
viering.
Even later liet een onzer schoon
zoons zich op de medicijnkast neer.
Hij kreeg een borrel in een cognac
glas.
Ons potje stond klaar bij een onzer
kinderen, onze bedden waren opge
maakt. Heerlijk was dat.
En hoe bevalt dat nou na een dikke
maand schroeven en spijkeren.
Eigenlijk best.
Je moet weer gaan verzinnen. Je
moet heel wakker blijven. Alles is
toch anders en je wilt er wat mee
doen. Dit is voor mij natuurlijk heel
wat gemakkelijker dan voor mijn
man. Maar toch. Het feit, dat hij een
onttakeld huis achterliet, waar de
vaste punten verdwenen zijn. Terwijl
hij in het nieuwe zijn bureau terug
ziet op de centrale plaats in het huis,
maakt, dat ook hij niet meer terug
verlangt naar de plaats, waar wij zo
lang en zo fijn gewoond hebben.
Alleen moet hij nu beginnen met
datgene, wat ik als huisvrouw al ja
ren geleden heb kunnen doen: Het
bouwen aan je andere leven. Dat is
voor mij een voortzetting, voor hem
een begin. Een uitdaging!
L.H.G. van den Hoek-IVlacIaine Pont
De agrarische jongeren in Nederland
zijn bezig de diskussie over de invul
ling van de fundamentele verande
ringen in het landbouwbeleid, zoals
voorgesteld in Boer Blijven, af te
ronden. Aansluitend daarop brengt
het NAJK een eisenpakket op tafel
dat zowel realistisch is als vooruit
grijpt op de toekomst. Dat eisenpak
ket vraagt prijsverhogingen nu en
prijsverhogingen in 't vervolg afge
stemd op middenbedrijven zodat de
inkomensachterstand vooral op de
middenbedrijven ingelopen gaat
worden. Die prijsverhogingen kun
nen alleen mogelijk gemaakt worden
door een werkelijk effektieve pro
duktiebeheersing. Die eisen zijn on
losmakelijk met elkaar verbonden;
geen prijsverhoging zonder produk
tiebeheersing, geen produktiebe
heersing zonder prijsverhoging.
Daarom heeft het NAJK grote pro
blemen met de 3 CLO-eisen. Prijs
verhoging alleen schuift de proble
men vooruit; een beleid gericht op
middenbedrijven en produktiebe
heersing moet leiden tot inkomens
verbetering en behoud van werkge
legenheid. Daarom nemen de jonge
boeren de onderstaande eisen als
uitgangspunt voor het aktiveren van
alle boeren en tuinders:
2,4% prijsverhoging NEE, 7,9%
prijsverhoging JA;
inkomensachteruitgang NEE, op-
brengstprijzen gekoppeld aan het
middenbedrijf JA.
kollega-boeren wegwerken NEE,
boer blijven JA;
wegwerken overschotten door la
gere prijzen NEE, produktiebe
heersing afgestemd op middenbe
drijven JA;
wegwerken overschotten door
heffingen NEE, produktiebeheer
sing en geen aantasting boerenin-
komens JA.
heeft hier niet alleen als
schrijfster gestaan, maar zeer zeker
ook als mens". Dat waren woorden
van mevrouw Heringa aan het eind
van de avond. En dat was inderdaad
het geval. Wil Vening is schrijfster
van kinderboeken en streekromans.
Geboren in 1925 op het Friese plat
teland in de kanalenstreek, heeft ze
veel herinneringen aan de scheep
vaart, die veel indrukken achter ge
laten hebben in haar verdere leven.
Vooral de turfschepen staan in haar
geheugen gegrift: kleine schepen met
zware deklast, de vrouw met de
helmstok tussen de benen, zodat de
handen vrij waren om toch te kun
nen breien, meestal met kinderen
aan boord en in haar gedachten altijd
vrouwen die zwanger waren. Al met
al heel trieste beelden, waar de ar
moe van af droop. Ze was ongeveer 8
jaar, toen ze dacht: daar ga ik later
over schrijven!
Toch heeft het nog wel even ge
duurd voordat het zover was. Ze
trouwde en er werden drie kinderen
geboren. Daarna begon ze op aan
dringen van anderen korte verhalen
te schrijven als bladvulling in een
plaatselijke krant. Na deze periode
kwam de drang om aan groter werk
te beginnen. Het werd het manus
cript van "Albert Veld, een Drentse
loteling naar Moskou". Wil Vening
is niet een schrijfster, die het gegeven
fantaseert, maar het zijn feiten, ge
beurtenissen en toestanden, die zich
voorgedaan hebben. En deze wil zij
zo waarheidsgetrouw mogelijk weer
geven. Het ging hier over een Drent
se veenarbeider, die in het leger van
Napoleon een veldtocht meemaakt
naar Moskou. Voor dit boek heeft ze
verschillende geschiedenisboeken
gelezen, die haar eigenlijk totaal niet
interesseerden en bezocht ze het le
germuseum in Leiden om nauwkeu
rige informatie. Dit eerste boek
kostte haar negen maanden: haar
eersteling was geboren! Het manus
cript heeft echter nog enkele jaren in
een la gelegen, voordat het uitgege
ven werd.
plezier, avonturen, alles komt hierin
aan bod. Om enkele titels te noemen:
"Circus Pinokkio", "Met de Kroont
jes naar de bossen", "Een stad vol
plezier", "Met de "toto" voor de
wind", "Op reis met de huifkar".
Voor "Turf aan boord" heeft ze
kontakt gehad met een oud echtpaar,
dat omstreeks 1900 met een turfschip
voer. Tot in details heeft ze alles op
getekend en verwerkt in haar boek.
"Kerels op coasters" behandelt de
tweede helft van de krisisjaren en de
oorlogstijd. Hiervoor heeft ze een
reis met een coaster naar Zweden
meegemaakt, waar ze ook havens
aandeed, waar de turfschepen vroe
ger afgemeerd hadden. Hieruit blijkt
hoe nauwgezet Wil Vening bij het
schrijven te werk gaat.
Is tegenwicht voor dit voor haar
toch wel zware begin, begon ze aan
een kinderboek. Dat zijn er in de
loop van de jaren zestien geworden.
In de meeste van deze boeken speelt
dezelfde familie de hoofdrol: een
gewoon normaal gezin met ouders en
kinderen. Spanning, verdriet, ruzie,
e eerste jaren schreef ze echt uit
schrijfdrang en was het financieel
geen noodzaak. Maar na een moei
lijke tijd, waarin haar huwelijk stuk
gelopen is, werd het voor haar een
middel van bestaan. Deze tijd be
sprak ze zonder sentiment of uitwij
dingen, maar op dat moment stond
ze als mens en niet als schrijfster voor
ons. In de tijd moest ze concessie's
doen: ze moest schrijven wat het
meeste geld opbracht. Totdat de
schrijfdrang weer kwam en ze zich
stortte op een boek, wat haar al lang
bezighield, maar wat wel inhield dat
er minder geld binnenkwam. Dat
moest een boek over het verzet wor
den. Hiervoor was weer eindeloos
speurwerk en veel kontakten met
verzetsgroepen nodig, wat veel tijd
vergde. Maar het resultaat was dat
"Verzetgroep Zwaantje" verschenen
is, wat haar veel waardering uit ver
zetskringen bezorgd heeft.
De opkomst en de aandacht was
goed op deze avond en hef is altijd
weer een prettige ervaring om met
leden van vijf afdelingen bij elkaar te
zijn.
R. Mouthaan-Mantel
X oen mij ter ore kwam, dat er een
cursus volksschilderen gegeven zou
worden in onze zusterafdeling Zuid-
zande-NieuwvIiet-Cadzand dacht ik:
"Nu of nooit". En ja hoor, ik kon me
gelukkig nog aansluiten. De kosten
waren 100,— zaal-huur, verf, pen
seel en papier inbegrepen.
Voor de plattelandsvrouwen een hele
hap. Het mag immers niet meer dan
b.v. 35,— ongeveer kosten? Wat
wós het gezellig en wat waren we ij
verig. Ik was eigenlijk stomverbaasd,
dat ik, die helemaal niet kan tekenen,
tóch een fatsoenlijke tulp en bladeren
en lelietjes van dalen enz. tevoor
schijn kon toveren. Mijn eerste rozen
waren geweldig, daarna niet zo best.
Maar wat hindert dat. De eerste 3
lessen waren vóór kerstmis, de vol
gende 3 in januari.
zie, het ziet er weer heel anders uit
met een andere achtergrond. Tijdens
het uitmesten van de kasten ont
moette ik twee kistjes sigaren, allebei
half leeg. Mijn man is altijd tegen
samenwonen, van sigaren wel te
verstaan, maar ik heb toch stiekem
Karei I bij Willem II gestopt en een
cadeautje geschilderd. Ik nam me
voor mijn ogen open te houden. Wat
zien ik?! Een setje van zes houten
pindabakjes met een bijbehorend le
peltje zonder steel, een kleiner bakje
dus. Ook beschilderd en bevestigd op
een plankje, dat ik nog had. Wéér
een cadeautje. Zo beschilderde ik
nog een restje zwart karton. Dit op
een plankje werd weer een wandver
siering. Alsmede de rand van een
leitje (met eendjes) voor een van de
kleinkinderen. Toen ik dat zo eens
overzag dacht ik: Uitgespaarde
kaarten: 15 x 10,— zes bakjes,
zeer uniek, 25,— wandversiering:
7,50; leitje 7,50. Samen
72,50. Duur? Kom nou!
In onze afdeling komt nu ook een
cursus.
L.H.G. van den Hoek-Maclaine
Pont.
21
