Een uitdaging aanpakken
Landbouwschap wil
verlenging toelating
methylbromide
in tuinbouw
Nog wat nazorg met het bouwplan
Besomming appels per ha in 25 jaar
verdubbeld
Europese "wijnpias"
heeft 410 miljoen dollar
gekost
projekt dat helemaal, ha na ha,aan de
wildernis moet worden onttrokken
valt nog enorm veel te regelen. Dat
moet via de weg der geleidelijkheid
gaan. De teamleider die voor een kort
bezoek in Nederland was, vertelde dat
hij in de afgelopen maanden geleefd
had op een dieet van bruine bonen met
tomatensaus en cornedbeef. Dat zijn
n.l. de enige conserven die nog te
koop zijn. Samen met wat lokale ge
kochte rijst en zo nu dan wat gekookt
maïsmeel vormt dat het weinig opwin
dende menu. Vlees is er ter plaatse
absoluut niet te krijgen. Koeien gaan
er dood, want het gebied zit vol met de
gevreesde Tse-Tse vlieg. Pas wanneer
die vliegen zijn bestreden kan het vee
aan de z.g' slaapziekteontkomen.
Er schijnt zeer veel wild rond te lopen
en een vriendschappelijk kon takt met
de leider van het game-departement
(ministerie van wildzaken) kan moge
lijkerwijs zo nu en dan onze vleespot
ten vullen met wat gazelle of antilo-
penbouten.
Toch is het allemaal voorlopig niet
onze eerste zorg. We hebben nu nog
een maand de tijd om bij verschillende
bedrijven en instellingen onze kennis
omtrent de daar in Tanzania te ge
bruiken machines op te frissen. Voor
een groot gemechaniseerd akker
bouwbedrijf van 2000 ha is een flink
machine park nodig van ploegen tot
zaaimachines, kipwagens en eggen.
We kopen bijna alles in Nederland en
verschillende werktuigen en een aan
tal trekkers zijn reeds in Tanzania
gearriveerd. Straks zal het er op aan
komen om die gloednieuwe zaken zo
lang mogelijk in perfecte konditie te
houden, want de dealer van onze Ford
trekker woont niet om de hoek, maar
wel in Hoofddorp en als enige troost
kan gelden, dat het niet ver van
Schiphol is en de KLM iedere zater
dag een rechtstreekse vlucht op Dar es
Salaam heeft!
Schrijfkouter
23
Het Landbouwschap heeft een drin
gend beroep gedaan op de overheid de
toelating van het grondontsmcttings-
middel methylbromide in de
(glas)tuinbouw te verlengen. Ken
verbod van dit middel zal voor de Ne
derlandse (glas)tuinbouw volgens het
schap ingrijpende en ernstige gevol
gen hebben. Het gebruik ervan is
toegestaan tot I augustus 1980. Bin
nen de betrokken ministeries wordt
overlegd over de vraag, of voortzet
ting van het gebruik mogelijk moet
worden gemaakt.
In een briet" aan de ministers van
landbouw en visserij, van Sociale
Zaken en van Volksgezondheid en
Milieuhygiëne zegt het Landbouw
schap. dat er nog geen vervangend
ontsmettingsmiddel is, dat een ge
lijkwaardig bestrijdingseffekt heeft.
Daarom zal het onderzoek naar een
vervangend middel geïntensiveerd
moeten worden. Het stomen van de
grond is volgens het schap geen re
delijk alternatief, omdat zich hierbij
ongewenste neveneffekten op gewas
en grond kunnen voordoen. Deze
vorm van grondontsmetting zou
overigens per bedrijf op een lasten
verzwaring neerkomen van
15.000.— a 20.000,— per jaar.
Bovendien zou het aardgasverbruik
in de totale glastuinbouw een extra
stijging vertonen van 200.000.000 m3
per jaar. Deze lastenverzwaring zou,
zo meent het Landbouwschap, de
toch al zeer matige rentabiliteit van
de glastuinbouwsektor op onaan
vaardbare wijze aantasten.
Het Landbomwschap erkent, dat er
aan het gebruik van methylbromide
bezwaren kleven en is zich bewust
van de gevaren, die hieraan verbon
den zijn.
Met het vorderen van het wintersei
zoen. wordt ook in ons Thoolse dis-
trikt alles nog eens nagespeurd, of er
nog wat aan het bouwplan verbeterd
moet worden. Tevens kan in deze
tijd van het jaar nog eens goed nage
dacht worden, in hoeverre men het
rendement van zijn bedrijf kan ver
groten. De trekkers van witlof met
dekgrond. knobbelen nog eens goed
uit. hoeverre men komt met trekken
door middel van waterkultures'
.luist de wat op gang komende export
naar Duitsland van dit produkt.
v raagt een mooi en schoon produkt.
Iedere verandering van bedrijtsop-
zet. vraagt een reeds lang van te vo
ren goed overdacht plan. In deze
dingen zal men altijd zijn kennis
moeten opdoen in praktijk en theo
rie. om niet al te veel leergeld te
moeten betalen. Momenteel is er in
ons gebied ook wat zorg in hoeverre
de zaadteeltfirma's hun areaal gaan
inkrimpen. Juist de bloemzaadteelt
is in ons gebied al v erscheidene jaren
goed ingeburgerd, met een goed ge
middeld resultaat. Het zou een te
leurstelling zijn. wanneer het per-
spektief van deze teelt verloren
dreigt te gaan. Vanzelfsprekend zal
er dan in de intensieve teeltsektor
weer gezocht moeten worden naar
vervangende produkten. Met be
langstelling hebben we het verslag
gelezen v an de dit jaar teleurstellen
de knolselderijteelt in Zuid-West
Nederland. In ons gebied had deze
teelt tot voor enige jaren, een vaste
plaats in het bouwplan, maar door de
gemechaniseerde teeltwijze èn te'
krappe prijzen is dit gewas voor de
kleinere bedrijfstypen verloren ge
daan. Indertijd i^er toen ook door
i n irfT
enkele Thoolse telers een kostprijs
berekening opgemaakt, waaruit
bleek dat deze veel risiködragende
teelt zelfs bij een volledig gemecha
niseerde teeltwijze te weinig rende
ment gaf,
Men mag en kan er bij deze teelt niet
van uitgaan, dat er bij het planten
altijd wel genoeg vocht in de grond
zit, of dat het met de oogst nooit te
nat is om te rooien, om van zware
nachtvorsten maar niet te spreken.
Wanneer de handel klaagt, dat de
gemechaniseerde teeltwijze het pro
dukt niet ten goede komt, waarom is
het goed verzorgde produkt voorheen
dan niet beter gehonoreerd? Wan
neer de handel er niet in slaagt om de
teler een alleszins verantwoorde prijs
voor het produkt te betalen, vrezen
wij ook, dat de teelt zich op de grotere
bedrijven niet zal kunnen handhaven.
Slechts wanneer de teler in de kon-
traktprijshoogte, een risikobeloning
ziet opgenomen, kan en zal de pro-
duktie behouden kunnen blijven.
Op den duur zal het zich toch gaan
wreken, dat zo dikwijls de agrariër
beschouwd wordt, als slechts de le
verancier van de grondstof, waarop
bij de verdere bewerking van het
produkt. "wel verdiend mag worden.
Bij al het negatieve wat wij ook in
onze bedrijven regelmatig tegenko
men. zal het misschien van grotef
belang zijn. hoe wij met een lagere
kostprijs, toch nog het beste produkt
kunnen telen. Misschien dat het ge
zegde van minister Van 'der Stee:
"Niet groter, maar beter" dan
ook opgang zal maken. Een goede
onderwijzer geeft nu eenmaal niet te
vlug,, allemaal tienen aan zijn leerlin-
steeds
Knolselderij voor de kleine bedrijven niet meer winstgevend.
ar
De ontwikkelingen hier te lande in
de afgelopen 25 jaar vertonen wat de
teelt van appels betreft een minder
triest beeld dan de resultaten van het
afgelopen en het lopende seizoen. De
produktie per ha was eind jaren ze
ventig dooreengenomen ruim 2.5
maal zo groot als in het begin van de
jaren vijftig. Ze steeg nl. van 7.1 t/ha
naar 19.4 t/ha. De produktie per
manuur is nog veel sterker gestegen.
Deze werd ruim 5x zo groot. Meer
tonnen per ha en minder arbeid per
ton geoogst produkt leidden tot een
zeer geringe reële stijging van de
loonkosten per 100 kg. Uitgedrukt in
gids van eind jaren zeventig gingen
die namelijk van 36 naar 37 gul
den/100 kg.
De telersprijs is. reëel gezien, ge
daald. en wel met 20%. Dankzij de
sterke produktiestijging, is de pro-
duktiewaarde in gids van eind jaren
zeventig toch nog met 13% gestegen
van 199 min gld tot 224 min gld.
Wanneer we nu kijken naar het fi
nancieel resultaat per ha. waar alles
uiteindelijk om draait, dan zien we
dat dit, reëel gezien, in de afgelopen
er dan Vérdubbeld is. Van
deze groei werd de helft gerealiseerd
in de afgelopen tien jaar. Daarmee
werd de bedrijfstak overigens nog
niet winstgevend. Wel werden de
verliezen kleiner. Misschien is dit het
hart onder de riem. dat de Neder
landse appelteler toch wel duidelijk
nodig heeft, want evenals het afge
lopen seizoen zal ook dit seizoen een
dergelijk resultaat niet bereikt wor
den.
Het Europese beleid om de "wijn-
plas" te verkleinen heeft de laatste
acht jaar de belastingbetalers binnen
de EEG 410 miljoen gekost, zo heeft
de Europese Commissie laten weten.
Van de totale produktie van 116
miljard liter is 3.9 miljard liter gedis
tilleerd. Er werd 4.4 miljard liter wijn
ingeyoerd. In 1977 en 1979 was bijna
60 procent van de importwijn af
komstig uit Griekenland. Portugal
en Spanje. Tot 1985 wil de Europese
Commissie nog 700 miljoen uittrek
ken om produktie en verbruik van
wijn binnen de EEG op elkaar af te
stemmen; ANP-Agrarisch Nieuws
et zijn nu de laatste dagen dat we
ons inspannen bij het Z.L.M. land en
tuinbouwblad. Met een beetje wee
moed staren we zo nu en dan onge
woon lang naar buiten terwijl we ons
betrappen dat we toch min of meer met
niets ziende ogen het drukke markt-
gebeuren aan ons voorbij laten gaan. 7
Was eigenlijk best een enerverende
tijdV Zou te ver voeren om uit te
rekenen hoeveel woorden we precies
hebben geschreven. Soms leggen we
ons de vraag voor wat er gebeurd zou
zijn als we niet hadden geschreven.
Met andere woorden, is er ook wat van
blijven hangen? Wie schrijft die blijft,
luidt het gezegde. Dat zal wel zo zijn,
maar toch is de journalistenarbeid ook
een vluchtig werk, waarbij het woord
in een landbouwbladgelukkig meer
tijdswaarde heeft dan in de razends
nelle wereld van de dagbladpers.
Wanneer men daarnaast het werk zet
van de radio en televisiemensen dan is
hun produkt nog sneller verteerd en
vergeten. Zodra het uitgezonden is,
kan de luisteraar of de kijker alleen
nog in zijn herinnering te rade. Een
krant kun je later nog eens pakken, of
je kunt er gewoon bij in slaap vallen.
Het blad loopt toch niet weg. Een
beetje meer zekerheid nisschien dat
wat er wordt geschreven ook gelezen
wordt.
Wel een vak waarbij je veel met andere
mensen in aanraking kont. Dat is een
erg interessante kant van de zaak.
Iedere mens is naar onze mening altijd
een verhaal waard, want iedereen die
leeft kent momenten van vreugde en
verdriet en we zijn tenslotte als lezers
allemaal nieuwsgierig naar het leven
van een ander. We kunnen er van le
ren, altijd, hoe hex moet of hoe het
eigenlijk niet moet. Toch is de schrij
ver steeds een toeschouwer. Hij no
teert en registreert en doet van zijn
bevindingen verslag. In deze rubriek
zijn nogal wat onderwerpen aan de
orde geweest. Soms beschouwend
soms kritisch. Nu komt er een periode
dat we in de toekomst zullen schrijven
over het wel en wee van een handvol
nederlandse gezinnen die gezamenlijk
trachten om in Tanzania een bijdrage
te leveren aan het verbeteren vafrae
voedselsituatie. Toch willen we nu in
deze laatste week op het Landbouw-
huis, niet weggaan zonder onze op
rechte dank neer. te schrijven voor de
bij zonder'fijne manier van werken met
alle Z.L.M. ers. Het landbouwblad is
daarbij altijd een schitterend kommu-
nicatiemiddel geweest.
We staan gereed voor de nieuwe uit
daging. Een mens kan misschien best
zonder pittige uitdagingen leven, naar
het lijkt ons niet spannend. Ieder voor
zich zal vrijwillige uitdagingen op
stellen als hindernissen die genomen
moeten worden wil het leven tenminste
inhoud krijgen.
Onze inhoud is om binnenbeen aantal
jaren, er wordt gedacht van vijf, een
gemechaniseerd akkerbouwbedrijf te
stichten. Het moet ruim 2000 ha groot
worden. De hoofdteelt zal korrelmais
worden, bedoeld voor de menselijke
Een van de lijnen die nu het gebied markeren.
konsumptie. Eveneens zal de moge
lijkheid worden nagegaan of ook de
sojabonenteelt rendabel is te maken.
In kort bestek de uitdaging zoals die er
nu nog ligt. Momenteel zijn er reeds
enkele mensen uit ons team al maan
den in Tanzania ter plekke, waar ze
nu onder zeer moeilijke omstandighe
den hun best doen althans een basis
kamp op te richten. Een van de ve
reisten is een behoorlijk dak boven het
hoofd. Het gebied waar onze boerderij
is gelegen biedt nog alle ruimte voor
ontginning. De 2000 ha zijn nu nog
bedekt met gras, bomen en struiken.
In de afgelopen maanden is men met
een ploeg van ruim 400 dagloners be
zig geweest om de grond te voorzien
van werk lijnen. Via oost/west en
noord/zuid lijnen is nu het gebied
verdeeld in blokken. Deze lijnen zijn
met handkracht opgeschoond. Op zo 'n
manier is het land nu in kaart te
brengen. De lijnen hebben een letter
en een nummer gekregen en straks
zullen we blok voor blok gaan ontgin
nen..
Inmiddels wordt er driftig verder ge
bouwd aan de tijdelijke onderkomens
waar wij straks in moeten worden ge
huisvest. Later zullen er nog een aan
tal bungalows worden gebouwd wat
dan uiteindelijk de permanente huizen
voor de teamleden moeten worden. Zo
ver is het echter nog niet, want wie de
problemen bekijkt die er nog moeten
worden overwonnen zal met het snelle
afwikkelen van zaken zoals we die in
ons land kennen moeten breken. Het
land is arm en van enige invoer is geen
sprake meer.
Voor onze woningen moet
alles tot bijna de laatste schroef
uit Nederland komen omdat niets te
koop is. Alleen de meubels kunnen we
op 'n timmerwerkplaats van een mis
sieschool laten maken. Ze zijn daar
best blij met wat extra werk, met de
zekerheid dat de betaling niet lang op
zich laten wachten. Op zo'n nieuw
