VOO It de
VltOIIW
Provinciale bloem chikuuedtrjjcl
o ok in Oost-Brabant organiseerde het Provinciaal Bes
tuur van de Ned. Bond van Plattelandsvrouwen een stu
diedag die dit theina meekreeg.
O
Ouder worden,
dot doen uie allemaal!
E en land waar boeren Nederlandse varkens aan de grens tegenhouden wekt nieuwsgierigheid. En hoe kun je die het
beste bevredigen dan door er zelf naar toe te gaan. Zo trokken de afgelopen winter 24 deelnemers (waaronder 6
vrouwelijke!) aan de - door de drie plattelandsjongerenorganisaties georganiseerde - kursus "Landbouw in Frankrijk"
naar de volkshogeschool "Meridon" nabij Parijs. We wilden ons oriënteren hoe de Franse boer leeft en werkt in
vergelijking met de Nederlandse. We hebben daarbij gesproken met de Nederlandse landbouwattaché, een vertegen
woordiger van de jonge boerenorganisatie C.N.J.A., en met iemand van de "Paysans Travailleurs" (een militante
afscheiding van de standsorganisatie F.N.S.E.A.). Verder hebben we een vijftal bedrijven bezocht, evenals de veiling
hallen van Rungis.
W
I n Frankrijk is een soort grondbank, de S.A.F.E.R. Deze or
ganisatie houdt toezicht op de koop en verkoop van landbouw
gronden. Iedere grondtransaktie moet goedgekeurd worden
door de S.A.F.E.R. Zij koopt ook zelf grond om doorverkocht te
worden aan boeren die het "nodig" hebben. Dat drukt de
grondprijs 15 a 20%. De gemiddelde prijs ligt nu op 8.000
gld/ha. Voor goede grond wordt wel 12.000 gld. betaald. Mo
menteel vindt een herstrukturering plaats met de bedoeling dat
de grond meer wordt toegewezen aan middenbedrijven. We
zien hier dus een duidelijk voorbeeld hoe door het funktioneren
van de S.A.F.E.R., een grondbank dus, de grondprijzen in de
hand worden gehouden.
D,
"V erder hebben we gezien dat de Franse boeren stukken min
der belasting betalen en dat de loonkosten, vooral in de land
bouw, laag zijn, nog geen 14.000 gld. per jaar. De sociale voor
zieningen in de landbouw liggen dan ook op een veel lager peil.
Op papier heeft Frankrijk een behoorlijk pachtsysteem, maar er
zitten nogal mazen in de pachtwet. Vooral de "Paysans Tra
vailleurs" zeggen te helpen met akties van pachters om "recht te
doen". Die "Paysans Travailleurs" vinden dat de officiële
standsorganisaties en ook de jongerenorganisatie te weinig doen
voor de pachters en de kleinere boeren.
D,
K ort samengevat hebben we het volgende met elkaar bes
proken: Het grootste deel van de mensen boven de 65 heeft geen
of weinig hulp nodig. Het is niet zo dat de ouderdom altijd met
gebreken komt. Voor de man is de overgang van werken naar
niet meer werken soms moeilijk en de vrouw kan zich in haar
vrijheid beperkt voelen wanneer ze de hele dag haar man over
de vloer heeft».
E nigszins buiten het onderwerp is er nog gepraat over het
gezin met opgroeiende kinderen en wel speciaal over de ver
houding moeder en 17 jarige dochter. De moeder kwam er in het
verhaal van de spreker niet zo best af maar door een zaal vol
moeders werd dit niet helemaal geslikt.
Europese rally
P.J. G. N. -nieuws Landbouw in Frankrijk
En natuurlijk zijn we op stap geweest in Parijs.
Wat zou jij er van denken, om één avond te dineren met een
Spanjaard, te walsen in de armen van een Oostenrijker, de
Zweedse polka te leren van een echte Zweed, samen met een
Engelsman naar het Zwitsers nationalfeier-feuerwerk,'> te
gaan, waar naast écht jodelen Schotse volksliederen ten
gehore worden gebracht. Lijkt dit jou wel wat?
Nou,, ik heb het aan den lijve ondervonden op de Europese
rally afgelopen jaar in Zweden en het was in één woord
FANTASTISCH...
Hoe gaat het in z'n werk?
De P.J.G.N. gaat ieder jaar met een team van vier personen naar
de rally toe. Afgelopen jaar was Zweden het gastland; dit jaar is
Noord-Ierland het. Van de teams wordt verwacht dat ze een
standje maken op de tentoonstelling, met informatie over het
plattelandsjongerenwerk in hun land.
Ook mag je op de kulturele avond iets "specifieks" van je land
laten zien. Het gaat echter meer om het meedoen dan om het
winnen.
Andere aktiviteiten
Er was ook een kookwedstrijd, een danswedstrijd, een speur
tocht en een traktorbehendigheidstest. De Zweden lieten iets
van hun land zien.
Ze namen ons mee naar diverse agrarische bedrijven en naar de
grootste zuivelfabriek van het land. Bovendien mocht ieder, in
groepjes van vier of vijf personen een dag in een Zweeds gast
gezin doorbrengen.
Ben jij er dit jaar ook bij?
Jammer dat het maar één week duurt.
Toch krijg je wel een leuke indruk van het gastland en vooral
van het plattelands jongeren werk in de rest van West-Europa.
Wie weet ben jij er dit jaar bij. Meld je gewoon aan bij de
P.J.G.N. in Den Haag.
Jodien Houwers
Ja, doe dat en ga met ons mee naar "The Greenmount Agricul
tural and Horticultural College" in het distrikt Huckamorr in
Noord-Ierland van 22-28 juli. "Greenmount College" ligt 30 km
van de hoofdstad Belfast.
Tel. 070-51.25.41. P.J.G.N. We zitten nog om 2 meisjes verlegen!
zelf:
at al gauw opviel waren de enorme verschillen in het land
het rijke Noorden, met de grote akkerbouwbedrijven van
100-600 ha. en rondom Parijs pok tuinbouw.
- Normandië en Bretagne, met snel rationaliserende veehou
derij.
Het arme Zuiden, met fruit, groenten, bloemen en vooral
wijnbouw. Veel kleine bedrijven en leegloop van het platte
land. In deze streken doen zich.de meeste boerenopstanden
voor.
Overgangsgebieden met voornamelijk gemengde bedrijven.
Frankrijk is na de V.S. het grootste exportland voor landbouw-
produkten ter wereld. 9,9% van de beroepsbevolking vindt er
zijn boterham. Maar de politieke invloed is wel drie keer zo
groot dan je getalsmatig zou verwachten.
Grondpolitiek
In Nederland durft men (de standsorganisaties) nauwelijks over
een vorm van grondprijsbeheersing te praten. Ze schermen al
gauw met het woord "vrij ondernemerschap".
De overname
e overname van de grond vindt plaats op basis van de
S.A.F.E.R.-prijs (dus marktwaarde). Voordelige familietran-
sakties vinden praktisch niet plaats. Voor de overname kan de
opvolger goedkope leningen krijgen bij de Franse "Rabo
bank"; 4,5% rente over grond voor de eerste 150.000 francs, 7%
over de tweede 150.000 francs, en daarboven het gewone tarief.
Bij een goed financierings- en rentabiliteitsplan kan de opvolger
een vestigingspremie krijgen van 25.000 - 50.000 Fr. Francs.
(Een franc is ong. 48 ct.).
Voor gebouwen en machines is ook een lening te krijgen met 4%
rente met een maximum van 200.000 francs met een looptijd van
15 jaar.
Verder zijn er nog premies bij verhuizing of verbouwing van het
woonhuis. Men kan ongeveer tot 80% van het geïnvesteerde
bedrag lenen.
Al met al zien we dat de Franse regering begrip heeft voor de
problemen bij opvolging en de opvolgers duidelijk in het "za
del" helpt.
De afzet tussen boer en konsument is veel direkter dan bij ons.
We bezochten bijvoorbeeld ook een veebedrijf waar de rauwe
melk verpakt werd en rechtstreeks aan de winkelier werd gele
verd.
V oorzover wij hebben kunnen zien leven de Fransen makkelijk.
Ze maken zich niet druk. Of zoals een Fransman zei: "Door
rationalisatie wonnen we tijd. Wat te doen met die tijd? Wij
dachten aan méér te gaan produceren, maar we hebben het niet
gedaan, dat zou een vergissing geweest zijn voor het evenwicht
van de markt en de mens. Wij hebben die tijd gebruikt voor
scholing en als vrije tijd."
Zouden wij in Nederland ook niet meer tijd voor onszelf moeten
nemen, vooral in de huidige situatie van overschotten?
Jan Zenhorst
(namens de deelnemers).
onder redaktie van de Redaktiekommissie Bond
van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Bra
bant
Redaktieadres:
Mevr. L.J. de Regt-van Maldegem,<
Anna Mariaweg 1, 4494 PB Geersdijk.
p maandag 23 april werd in de Prins van Oranje te
Goes de provinciale bloemschikwedstrijd gehouden. Voor
de eerste keer konden de deelneemsters kiezen of ze in de
beginnersklasse of in de klasse voor gevorderden deel wil
den nemen. Als gevolg hiervan gaven maar liefst 26 dames
zich op voor deze wedstrijd.
Aangezien er op maandagmorgen in de winkels nog geen verse
bloemen te krijgen zijn hadden veel dames voor het weekend al
bloemen gekocht en deze met alle mogelijke zorg omringt zodat
ze er op maandagmorgen nog fris uitzagen.
En zo stapten dan om 11.00 uur 21 dames, de anderen hadden
het aflaten weten, uit alle delen van Zeeland de bovenzaal van
de Prins van Oranje binnen beladen met tassen, manden, em
mers én met enigszins knikkende knieën.
p de tafels lagen de materialen voor de eerste opdracht al
klaar. Iedere deelneemster kreeg een paar takken trosanjers, een
varenblad, wat coniferengroen, oasis, aluminiumfolie en een xh
m pitriet. De opdracht was: maak van dit materiaal een schik
king die aan alle kanten mooi moet zijn.
Tja, waarmee moetje dan beginnen? Met de bloemen, het blad
of het pitriet? Het bleek vooral niet eenvoudig om het pitriet
origineel te verwerken, de één maakte er boogjes van, de ander
krullen en weer een ander gebruikte rechte stukjes, maar ieder
een wist er toch op z'n eigen manier iets leuks van te maken.
Op het laatst stopten sommige dames er nog van alles in en
anderen knipten nog wat weg maar na een uur waren de meeste
stukjes toch klaar.
Voor de tweede opdracht hadden de dames zelf alles meege
bracht. Ze konden kiezen uit 2 opdrachten nl.
a. Glas en bloemen,
b. Versier eens een paraplu.
De meeste dames hadden het eerste onderwerp gekozen en
allemaal hadden ze iets verschillends meegebracht. Zo maakte,
de één een accubak op, de ander een glas of een glazen schaal.
Enkele leuke ideeën waren een bowlkan opgemaakt met roosjes
en een bak vol flessen, die helaas finaal verdween achter het
bloemstuk.
Veel plezier bezorgde ons ook een paastafel waarop naast het
bloemstukje zelfs het ei en kuiken niet waren vergeten.
Ook al regent het, we kunnen zo te zien altijd vrolijk ter receptie
gaan.
I-/ en paar Thoolse dames zagen de kombinatie witte rozen en
glas helemaal zitten. In het ene stuk waren ze gekombineerd met
lampeglazen en een olielamp, in het andere stuk met een bon-
bonnière, bonbonvorm en bonbons, die er heerlijk uitzagen.
Vier dames hadden de paraplu ter hand genomen. Twee ervan
waren dicht verwerkt, de ene hiervan hadden we bijna niet
gezien, de andere twee waren aan de binnenkant opgemaakt.
Een leuke kombinatie was een opgemaakt mandje, een versier
de hoed en parasol. We zagen dat helemaal voor ons, een me
vrouw die in de regen ter receptie gaat met versierde hoed en
mandje bloemen (zie foto).
e jury had geen eenvoudige taak. want alle stukken zagen er
gezellig uit.
Bij de beginners werd mevr. Cools uit Cadzand winnares en bij
de gevorderden was dat mevrouw Muller uit Seherpenisse. Ook
de bezoeksters van de voorjaarsvergadering mochten hun voor
keur uitspreken. Het bloemstuk van mevrouw Versluys uit
Seherpenisse kwam ditmaal in aanmerking voor een prijs.
J.C. van Nieuwenhuijze-Zandee
Zestig vrouwen waren naar café "De Posthoorn" gekomen
om deze studieochtend mee te maken.
't Is ongelooflijk hoeveel geluid 60 dames kunnen produ
ceren. Toch had mevrouw Kant die deze bijeenkomst leid
de geen moeite de zaal stil te krijgen. Er werd aandachtig
naar de sprekers geluisterd.
De sprekers waren: dokter Ruhe, rustend huisarts, de heer de
Bresser, direkteur van een bejaardentehuis en de heer Mol,
medewerker Protestantse Stichting voor Geestelijke Gezond
heidszorg.
Deze heren vertelden vanuit hun achtergrond iets over oud
worden, ouder worden, bejaard zijn of hoe je het maar noemen
wilt. Hierna kregen de deelneemsters de gelegenheid vragen te
stellen.
Als de man een hobby heeft kan dat helpen maar het voor
naamste is samen de situatie te bepraten.
Toch kan er een tijd komen dat men het niet meer redden kan en
dan komt het bejaardenhuis opdoemen.
Of men in aanmerking komt voor een plaats in een bejaarden
huis wordt bekeken door een opname-advieskommissie. Ieder
bejaardenhuis heeft zo'n kommissie. Men wordt dan op een lijst
geplaatst en kan op een gegeven ogenblik het bejaardenhuis
binnenstappen. Een goede voorlichting is noodzakelijk: men
moet weten wat kan en wat niet kan in zo'n bejaardenhuis.
Na deze diskussie sloot mevr. van 't Sant de bijeenkomst namens
het P B
Een gedeelte van de dames nam nog deel aan de koffietafel en
bekeek daarna onder leiding van dokter Ruhe. "De Schorsmo
len" - een museumpje - en de R.K.-kerk van Hilvarenbeek.
Anneke Cijsouw
19
