REINA
e
SGHbk
r
H et wordt nu tijd om de wintergerst- en wintertarwepercelen
te inspekteren op eventuele vorstschade. Dit kunnen we goed
beoordelen op het moment dat het gewas weer gaat groeien.
Weinig planten kunnen nog geweldig uitstoelen, dus is het her
stellingsvermogen zeer groot. Bij plantenaantallen van 50 - 60
per vierkante meter is het altijd nog beter om het gewas niet uit
te rijden. Bekend is, dat wintergerst minder resistent tegen vorst
is dan wintertarwe. Is het echter alleen een kwestie van opvrie
zen dat het gewas niet aan de groei wil, dan is een oud bóeren-
recept rollen zodra de grond droog is. Het rollen is tevens een
goede methode om de uitstoeling te bevorderen en dit duwtje in
de rug kan dit voorjaar wel eens heel belangrijk zijn. Vroeger
waren er boeren die ieder voorjaaT alles rolden en anderen
waren er weer juist erg op tegen. Het zat hem echter niet altijd in
de boer dat er gerold werd, maar veelal moest er gerold worden
op de zware grond vanwege de vele kluiten. Een paar fikse
regenbuien nadien hadden dan meer effekt op de gerolde grond
en zorgden zo voor een struktuurverbeterende werking.
W at is het doel van het land op wintervoorploegen, vroeg de
leraar van de landbouwschool in een proefwerk aan de jongens.
Met zulke vragen heb je als praktizerend boer weinig proble
men, maar om het antwoord juist op schrift te stellen is geen
sinecure. Het doel is om het land een droge ligging te geven
gedurende de, winter, zodat er geen struktuurbederf kan plaats
vinden. Het vallende regenwater kan dan gemakkelijk zonder
schade te doen naar de ondergrond afvloeien. Zaaivoorploegen
is weer een iets ondiepere vorm van wintervoorploegen, maar in
wezen wordt hetzelfde nagestreefd en tevens wat meer op de
verkruimeling van de grond gelet. Als men niet ploegt en alleen
maar kultiveert en daarin zaait, dan streeft men weer andere
doelen na, maar wel staat zo'n perceel voortdurend blank. De
vraag rijst daarom of die leraar geweten heeft dat wij met zo'n
perceel in ons maag zaten en daardoor indirekt de vader van zijn
leerling een steek onder water gaf. In ieder geval hebben de
wilde ganzen van de Scheldeoevers het wel geweten, want als
echte watervogels voelden zij zich bijzonder goed thuis op dat
perceel.
Het is het wintertje wel!!
Het is nog slechter dan in 1974
Wat te doen, als de wintertarwe
uitgereden moet worden?
Kan men nog een "vrije"
Het beste lint geeft de hoogste prijs...
zaai daarom
ondernemer zijn
Zal het mes weer naar twee
kanten verkeerd snijden?
w-
f
"Deze keer zijn er ook bijdragen uit het land van Altena en
de Biesbos. Een aantal schrijvers zullen van nu af aan
regelmatig rapporteren over deze streek en dat is iets
waarmee we erg zijn ingenomen (red.)".
Deze woorden zijn misschien achterhaald ook in het Land van
Altena, als deze regelen in-het Landbouwblad verschijnen.
Maar het ligt nog goed in ons geheugen, al hebben wij in het
Zuiden van ons land geen reden tot klagen, als men naar onze
kollega's van het Noorden kijkt. Wij als (bber)ondernemer zijn
in dit opzicht tegenover andere bevolkingsgroepen wel zeer
kwetsbaar. Met vroegere strenge winters kan men niet meer
vergelijken, door de intensiviteit en de omvang van bedrijven.
Toch zal men in de toekomst bij de grote eenheden met voor
zieningen rekening moeten houden. B.v. door aanschaf van een
generator om stroomstoring b.v. op te vangen.
Dit was toch wel het grootste ongemak bij de bedrijven. De
nieuwe prijsvoorstellen waarvan al wat bekendis geworden ko
men nu ook door deze strenge winter wel zeker in de belang
stelling.
De kosten worden zeker met minder voor landbouwers en vee
houders. Want ook de tarweteler in 't bijzonder is wel nieuws
gierig naar de afloop van de vorstschade, maar ook het laat
ingezaaide graszaad en graszaad percelen kunnen schade heb
ben geleden. De veehouder zal ook niet zo gauw aan zijn/tem-
peratuurslimiet zitten om de kunstmest te zaaien,
iedere week dat dit later gebeurd verkort de groeiperiode. En
vooral de groeiperiode in 't voorjaar welk een zeer voorname rol
speelt in de grasland opbrengst. Ook de fruitteler die nu nog zit
met lage prijzen van het fruit, raakt ook ver achter op zijn
snoeischema. Dezer dagen kregen wij een uitnodiging voor de
kringvergadering waar als spreker Ing. J. Markusse zal optre
den. We hopen dat vele leden met hun gezin deze avond zullen
bijwonen om naar deze begaafde spreker te luisteren, die als
onderwerp heeft: "Veranderingen in gezin en bedrijf'.
Wel een onderwerp waar vele leden mee te maken hebben en
krijgen.
Na dit winterse praatje wil ik eindigen met: "en toch wordt het
voorjaar".
Op Noord-Beveland beginnen de boeren onrustig te worden.
Het voorjaar staat weer voor de deur. Een enkeling is aan het
kunstmest strooien over de vorst. Het merendeel is er toch wel
huiverig voor. Een zeer natte dooi met regen geeft nu eenmaal
kans op vèrspoelen. We zijn het winterweer wel zat. Het heeft nu
wel lang genoeg geduurd. We zijn erg benieuwd hoe straks de
tarwe er uit zal zien. Enkele percelen kunnen wel uitgereden
worden. Ook hoor je dat het laat gezaaide graszaad b.v. Engels
raai in aardappelland het niet best heeft. Hopelijk valt het mee.
We kunnen het na de slechte resultaten van oogst 1978 niet
gebruiken om weer een hoop extra kosten te hebben. De enkele
schapenhouders op ons eiland hebben het ook weer druk. Dik
wijls 's nachts het bed uit. Ook het vergaderseizoen loopt op z'n
eind. We hebben allemaal de zeer sombere openingsrede's ge
hoord van diverse voorzitters. Het gaat ons wel tegenstaan
steeds die sombere geluiden. Het is natuurlijk allemaal ver
schrikkelijk slecht. Nog veel ongunstiger dan het bekende ak-
tiejaar 1974. Het wordt tijd dat we weer eens wat gaan onder
nemen. Niet de weg blokkade's dat doen we liever niet. Maar er
zijn nog wel meer mogelijkheden. Je leest steeds meer dat er
meer vakbondsmatig opgetreden moet worden. Het wordt hard
tijd dat we op die manier gaan beginnen. Nu wordt er te veel
gepraat zonder resultaat. Alles wat we bereiken is het zoge
naamde rommelen in de marge's. Politiek Den Haag lacht ge
woon om dat groepje boeren inkl. hun veel geprezen land
bouwschap. Dat danst toch ook maar naar de pijpen van de
minister van landbouw. Het wordt tijd dat de drie grote land-
bouwvoormannen eens met de vuist op tafel slaan. En niet enkel
voor de melk. Ook de akkerbouw heeft het nodig. Ondanks het
gezwets van Van der Stee dat de kosten niet stijgen. Een pacht-
stijging geeft toch ook wel een kostenverhoging. En daar loopt
het rijk voorop. Geen enkele partikulier verpachter voert de
verhogingen zo door als de staat. Met alle leden van de Z.L.M.
hebben we toegejuicht dat onze oud-voorzitter Luteyn voorzit
ter werd van het KNLC. We hebben hem onze steun toegezegd.
Nu verwachten we wat terug. Laat merken dat ze een grote
groep achter hen heeft die bereid is te vechten voor een goed en
redelijk inkomen en vecht er zelf ook voor. En laat u niet on
dersneeuwen door andere politiek gebonden groepen. Land
bouw heeft resultaten nodig. Nederland is als een groot gebouw.
Gebouwd op slappe ondergrond. Het heeft een sterke fundatie
nodig. Die fundatie bestaat uit landbouw en aardgas. Het ene
bestanddeel is bijna uitgeput. Dan moeten we toch extra aan
dacht besteden aan het andere bestanddeel. Dat is met de juiste
maatregelen in goede staat te houden. Als ook dat vergaat zal
het gebouw ineen storten.
Sinds onze vorige bijdrage is er wat de weersomstandigheden
betreft op Walcheren nog niet zo heel veel veranderd. De
sneeuw is voor het merendeel verdwenen en de vorst is ook
vrijwel uit de grond. Toch blijft de temperatuur nog steeds laag
en dicht bij 0 graden C. De hoeveelheid neerslag bedroeg in de
maand februari tot op heden (de 26e) 40 mm! De zon liet nogal
dikwijls verstek gaan. We zien nu echt wel uit naar wat mildere
weeromstandigheden. Vooraf de ouderen zijn noodgedwongen
veel binnenshuis. Wat de voorjaarsinzaai betreft hebben we nog
wel wat geduld. Maar het gewenste malse voorjaarsweer is
vooral van belang om uitsluitsel te krijgen over de stand van de
wintertarwe. Hoe eerder we weten waar we daarmee aan toe zijn
hoe beter. Bij uitrijden moeten we voor een vervangend gewas
zorgen. Bij te dunne stand kan worden overwogen geheel of
plaatselijk door te zaaien met een vroegrijpende zomertarwe.
Blijkt de stand voldoende te zijn, dan is het zaak de N-
bemesting, zodra dit mogelijk is, toe te dienen en kan ook beslist
worden of er al dan niet een groenbemesting ingezaaid zal
worden. Wanneer moet tot uitrijden worden besloten. Een norm
zou bijv. kunnen zijn het aantal planten per m2» Genoemd
wordt wel een aantal van 50 planten. Maar ook dit is maar
betrekkelijk. Persoonlijk geven we de voorkeur aan 30 planten
die al reeds flink uitgestoeid en een goed herstel vertonen, dan
aan 50 miezerige plantjes. Ook de zaaidatum speelt een rol. De
laat in november gezaaide percelen zijn het minst ver ontwik
keld makr lijken weinig schade te hebben opgelopen. Verder
speelt ook de doorlatendheid van de grond een rol. We wensen
de tarwetelers in twijfelgevallen veel wijsheid toe.
Bij de keuze van een ander gewas als gevolg van uitrijden van de
wintertarwe zijn er beperkingen wanneer er een bodemherbici
de is gebruikt. We zullen daar terdege rekening mee moeten
houden.
Het vergaderseizoen is weer vrijwel ten einde. Veelal was er
goed bezoek op de diverse bijeenkomsten. Ook de laatste
kringvergadering in Middelburg mocht zich gezien de omstan
digheden nog in een redelijke belangstelling verheugen. Het
deed ons goed dat de voorzitter in zijn openingstoespraak een
duidelijk standpunt innam t.a.v. de bouw van de rioolzuive
ringsinstallatie bij Ritthem. We worden ook als ondernemers in
de landbouw, voorgehouden zo efficiënt mogelijk te produce
ren, terecht dachten wij. We verwachten dan ook dat er bij de
bouw van een rioolzuiveringsinstallatie uitgegaan wordt van.
voor zover verantwoord de laagst mogelijke kosten. De doors
nee Walcherse boer telt een paar tientjes per jaar nog steeds
mee. Hij moet wel. De inleider op deze kringvergadering, ook
een Walchenaar, kwam na zijn inleiding tot de konklusie dat
door "ambitie, vakmanschap, enthousiasme e.n hardwerken"
enerzijds en "de tering naar de nering" te zetten anderzijds velen
hun zaak nog overeind kunnen houden. Dit zal ook landelijk
moeten gebeuren. Hoewel dit op de vergadering niet bleek vre
zen we toch dat er onder ons wel zijn die het moeilijk hebben
met deze uitspraken.
Een bezoek aan de gèzamelijke vergadering van de Walcherse
kringen van ZLM en CBTB op vrijdag 9 maart a.s. ter bespre
king van het rapport "Walcheren Daarheen" lijkt ons een goede
afsluiting van het vergaderseizoen.
wintertarwe. In het Noorden van het land is de klap nog harder
aangekomen en we hoorden daar al geluiden: "er moet gehol
pen worden". T.a.v. de winter zouden we zeggen: "moet dat
nou?" Lopen we niet te snel öm hulp te roepen? Ja en nee!
We willen graag toegeven, dat we als vrije ondernemer risiko's
moeten en willen dragen. Anderzijds, en daar is ons "ja" op
gebaseerd, is de situatie in het vrije beroep zo, dat het onmoge
lijk is om voor "kwade dagen" te reserveren. Ons belastingsys
teem werkt dermate, dat, wanneer de wendakkers van de per
celen bij wijze van spreken mislukken, we al aan hulp toezijn.
We hebben ontegenzeggelijk goede jaren gehad, maar wat
hebben we daar van kunnen reserveren? Niets! De maat raakt
vol en dat is niet alleen een gevolg van de winter.
Ondanks 't koude weer weten we, dat straks het voorjaar weer
voor de deur staat. Moeder de vrouw, die weet dat ook. want die
krijgt de schoonmaakkriebels ook al. Meestal gaat dat samen
met 't voorjaarswerk buiten. Moeder de vrouw heeft echter 't
voordeel dat ze niet zo weergevoelig met haar werk is dan de
boer buiten.
't Hele gezin gaat dus hopenlijk weer een drukke tijd tegemoet.
Na zo'n lange rust zal 't weer wennen zijn, maar het resultaat zal
er hopenlijk wel weer naar zijn.
pup...
Advertentie IM
Iedere keer hopen we in de Westhoek de balans te kunnen
opmaken van de winter '78/'79. Iedere keer schuift die'datum
echter op omdat Koning Winter toch nog geen definitief af
scheid kan nemen. Wanneer we die balans voor de wintertarwe
moeten opmaken, zijn we niet zo optimistisch als enkele weken
geleden. Faktoren die ten voor- of ten nadele meespreken zijn: 't
ras, de ontwikkeling en de grondsoort. We schreven de vorige
keer, dat 't zaaiplan wel rond zat. We moeten er echter niet aan
denken, dat we moeten gaan wijzigen i.v.m. uitvriezing van de
Als we onze bijdrage voor deze rubriek vanuit Tholen en St.
Philipsland aan het schrijven zijn ziet het er naar uit dat de vorst
eindelijk over is. De laatste weken was het weer voor onze
gronden niet al te best. Eerst wat regen, daarna weer wat sneeuw
en vorst afgewisseld met wat dooi. Daar de grond niet door-
dooid is geweest, kon ook het water aan de oppervlakte niet weg
en zien we zo hier en daar op de lichtere slempgevoelige gron
den toch nogal wat piasvorming.
Zal dit voor de geploegde gronden geen of weinig schade ople
veren; vragen we ons toch af of de tarwe hier wel zonder kleer
scheuren door heen zal komen. Hopelijk valt het allemaal wel
mee want op kosten van door- of overzaai zitten we bepaald niet
te wachten. Bovendien zou dit ook vrijwel zeker lagere op
brengsten geven, zodat het mes dan van twee, maar dan wel
verkeerde kanten snijdt.
Als boer moeten we, en willen we ook, dergelijke risiko's dragen.
Heel anders ligt het met de "Bevriezing" van de prijzen voor de
gegarandeerde produkten vanuit Brussel.
Dit kunnen we niet meer aanvaarden en willen we ook niet meer
aanvaarden. We kunnen het niet omdat er geen alternatieve
(uitwijk) mogelijkheden meer zijn. Want immers iedere uit
breiding van vrije marktprodukten leidt vroeger of later tot een
prijsdebacle. Voorbeelden hoef ik U niet te noemen, want die
ondervindt u momenteel aan den lijve. We willen het ook niet
meer. Immers de konsument besteedt een steeds kleiner deel
van z'n inkomen voor z'n eerste levensbehoeften, en dat zijn in
hoofdzaak onze land- en tuinbouw produkten, en een steeds
groter deel voor luxe artikelen, vakantie, vrije tijdsbesteding
enz. Op zich een gelukkig verschijnsel als daartoe de mogelijk
heden aanwezig zijn, maar als dat moet op kosten van de
voortbrengers van die eerste levensbehoeften wijzen we dat ten
stelligste af, zolang boer en tuinder niet hetzelfde inkomen en de
zelfde sociale zekerheden hebben als vergelijkbare groeperin
gen. We eisen dan ook van onze nationale overheid maatregelen
die onze kostenstijgingen opvangen. Mochten onze reile ver
langens tot dovemans oren gericht zijn dan zullen we helaas tot
een harde aanpak moeten overgaan.
TN u mogen we gaan veronderstellen,dat de winter voorbij is.
Ongeveer acht wekeii hebben we vriezend weer gehad met
veelal lage temperaturen. De fijne stuifsneeuw was vooral in de
open loopstal een voortdurende ergernis voor het mestvee.
Wanneer we na zo'n koude periode de balans opmaken, dan
komen we tot de konklusie, dat het mestvee praktisch niets is
gegroeid, maar wel ekstrji voer heeft gekost. Voor ekstra onder-
houdsvoer kunnen we wel 1 k 2 gulden per dag en per dier
rekenen, maar daaruit is niets geproduceerd. Vlug mesten is
goedkoop mesten, maar dat zit er dus deze winter niet meer in.
In de moderne mesterij gaat het om het rend ment in een kort
tijdsbestek met een zo laag mogelijk kostenpakket. Bekend is,
dat er verschil bestaat in de gewichtstoename van volwassen
mestdieren en van jonge mestdieren, maar de voedingsnormen
zijn daar ook heel goed op aangepast. Jammer is het, dat
tegenwoordig weinig goed jong materiaal op de markten wordt
aangeboden. Vooral de kleine bedjjjven waren vroeger de le
veranciers van heel goed jong mestvee, maar deze zijn er mee
gestopt. Het was ook niet eenvoudig om 2 a 3 kalveren bij een
koe groot te brengen of met kunstmelk te trachten hetzelfde te
bereiken. Als er niet mee verdiend wordt, dan is de lol er gauw
af.
5
