bouwer heeft aan 1400 ha nog niet genoeg r,
P at heeft steeds het bedrijf uitgebreid, vanaf
de dag dat hij bij zijn vader op de boerderij
kwam in 1951, nadat hij eerst nog twee jaar
universiteit achter de rug had. De Benedictfa
milie kwam oorspronkelijk uit Frankrijk en
D at alles heeft er wel toe geleid dat de sleutel
tot het sukses in de landbouw afhangt van de
mate van aanpassing van de boer zelf. De
voormalige minister van landbouw Earl Butz
pleitte bij voortduring vurig voor de invoering
van grootschalige landbouw, efficiënt geleid
door een moderne boerenmanager. Deze
ideeën werden door de praktijk vertaald in vijf
woorden "Get big or get out" (wordt groot of
stop ermee). De afname van de agrarische be
volking die reeds vanaf 1910 aan de gang is
kwam de laatste jaren in een stroomversnelling.
In april 1977 was 1 op de 28 amerikanen
woonachtig op een boerderij. In 1970 was dat 1
op 21. In het begin van deze eeuw was de ver
houding 1 op 3. In totaal leven er nu nog zo'n
10 miljoen amerikanen op een boerenbedrijf,
dat is minder dan in 1830. Op 70% van de 2,7
miljoen landbouwbedrijven in de U.S. zet men
Voedselvoorziening
Niet tevreden zijn met jezelf
Hij kocht buurman's grond!
Wordt groot of stop ermee!
at Benedict is letterlijk en figuurlijk geen
kleine jongen. Bijna één meter negentig, toch
maakt hij aan de ene kant een verlegen indruk
terwijl op een ander moment hij als een agres
sieve progressieve ondernemer overkomt. Hij
spreekt langzaam en zacht, terwijl het lijkt alsof
hij ieder woord eerst overdenkt alvorens het
wordt uitgesproken. Maar terwijl je met hem
praat komt naar voren dat deze man die ook
kampioenworstelen was en als marinier twee
jaar diende, in zijn bedrijf ook iets aan de dag
legt dat overeenkomt met het koppig aanvaar
den van een uitdaging. Ik zie het óók als een
soort sport zegt hij. Kijk je bent daar op je
eentje bezig in het open veld. Kun je het niet
halen, welnu dan is dat voor iedereen vrij snel
duidelijk. Je moet er voortdurend voor vechten.
Hij veroordeelt daarmee nogal wat boeren
waarvan hij vindt dat ze teveel tevreden zijn met
zichzelf en de omstandigheden op hun bedrijf,
waardoor ze geen gebruik maken van al het
nieuwe dat mogelijk is. Dat komt zegt hij, mis
schien wel door het feit dat ze veel te veel tijd
doorbrengen in het land en daardoor gewoon te
veel tijd hebben om aan zichzelf te denken. Ze
komen dan tenslotte tot de konklusie:. dat ze
nog een jaartje op de oude voet verder gaan en
dat het dan best mogelijk is dat de huidige si
tuatie verbetert, waardoor het niet nodig is om
verbeteringen en veranderingen in het bedrijf
door te voeren, die nu eenmaal de nodige kop
zorgen met zich meebrengen. Maar de harde
ekonomische wetteii eisen nu evenwel dat je
blijft groeien, doe je dat niet meer dan sukkel je
achterop en ga je ten gronde!
Vervolg op pag. 14
13
ontvangen om daardoor minder belasting te
moeten betalen. Al met al moet dit toch de
stelling verdedigen van William Jennings
Bryan die reeds in 1896 verklaarde dat een boer
zeker zoveel zakenman moet zijn als de man
die met het graan naar de grote beurs van
Chicago gaat.
Wil een boer een kans van slagen hebben in
deze tijd dan zal hij verstand moeten hebben
van techniek en chemie, want het zijn deze
zaken die de landbouw veranderen en de boer
moet in hetzelfde tempo als de veranderingen
zich voordoen mee. In de landbouw is een re
volutie zonder einde aan de gang. Degene die
tegenwoordig over het midden-westen en het
westen vliegt ziet onder zich enorme groene
cirkels. Deze zijn veroorzaakt door het effekt
van de grote irrigatiewerktuigen die in grote
cirkels automatisch de grond beregenen. De
prijs van een dergelijk apparaat ligt rond de
50.000 dollar.
Sommige soorten aardbeien die in Amerika
worden gegeten zijn voortgebracht via het klo
nen systeem. Het proces is in het kort alsvolgt.
Kleine stukjes celweefsel van de aardbeiplant
worden in een mengsel van voedingsstoffen
geplaatst, terwijl dit voorts nog wordt voorzien
van hormonen, waardoor de cellen worden ge
forceerd tot snelle deling, terwijl iedere cel zich
ontwikkelt tot een nieuwe aardbeiplant. Men
kan met dit soort planten het traditionele sys
teem vermijden en daardoor variëteiten bren
gen die vrij zijn van virussen en andere ziektes.
anwege de technische revolutie in de boe-
renwereld kan momenteel een amerikaanse
boer 59 personen van voedsel voorzien. Elders
in de wereld is dit cijfer alsvolgt, Europa 19,2;
in Japan 13,7 en de Sovjet-Unie 10;
De amerikaanse landbouw voorziet de konsu-
ment van voldoende en nog goedkoop voedsel
ook. De gemiddelde inname van 3000 kaloriën
in Amerika behoort tot de hoogste ter wereld,
maar het zal zonder twijfel gelijkertijd ook een
van de meest gevarieerde voedselhoeveelheid
zijn. Wel hoort men hier en daar de klacht dat
de smaak van veel soorten voedsel niet zo goed
is als die van b.v. dezelfde produkten in Eu
ropa. In Amerika zit men echter door de enor
me afstanden met het probleem dat bepaalde
produkten moeten worden gekoeld en inge
vroren en over grote afstanden worden ver
voerd. Toch heeft de Amerikaanse massapro-
duktie haar voordelen omdat het de kosten
laag houdt. Momenteel besteed de Amerikaan
23% van zijn inkomen aan voedsel. In Canada
ligt dat percentage ongeveer gelijk. In Frank
rijk ligt het op 25,8%. In West-Duitsland 27%.
In Japan 33,1%. Brazilië 42% en in de Sovjet
Unie 52%.
Toch blijft er nog ruimschoots voldoende
voedsel over om daarmee Amerika het land
van de hoop te maken in de ogen van vele
onderontwikkelde naties. De export van land-
bouwprodukten werd de laatste zes jaar drie
keer zo hoog en heeft nu de waarde bereikt van
27 biljoen dollar, waarmee de landbouw een
geweldige bijdrage levert aan de handelsba
lans. Amerika exporteert meer graan, mais en
andere graanprodukten dan alle andere landen
ter wereld samen. Mensen als Pat Benedict zijn
degenen waarop Amerika nu zijn hoop geves
tigd houdt, want zij zijn het die het beste instaat
zullen zijn in de toekomst om tegenwicht te
geven aan de eisen en verlangen van de OPEC
landen.
Ook vormt de dreiging van het fanatieke fa
bricerende geïndustrieerde Japan een reden
om de amerikaanse landbouw met respekt te
behandelen. Amerikaanse export van land-
bouwprodukten zou nog veel hoger zijn ware
het niet dat er overal ter wereld nog belemme
ringen in de weg worden gelegd. In Japan be
staan er import quota's voor amerikaanse pro
dukten. In Europa worden door heffingen de
prijzen kunstmatig hoger gemaakt dan die van
het eigen produkt. De derde wereld landen
zouden dolgraag meer kopen als ze er het geld
maar voor hadden!
20.000 dollar of minder per jaar om (in 1960
waren er nog 4 miljoen bedrijven). Overigens is
het verkeerd om de mensen die op deze be
drijven werken te betitelen als echte boeren. De
meesten van hen zijn part-time boeren en be
steden het grootste gedeelte van hun tijd buiten
de landbouw of in beroepen die er zijdelings
mee inverband staan. Boeren die minder dan
20.000 dollar omzetten verdienen voor 80% het
grootste gedeelte van hun inkomen buiten de
landbouw. Dertig procent van de bedrijven die
te klassificeren zijn als middenbedrijven ver
krijgen voor 90% ook hun inkomen direkt uit
de landbouw. Bovenaan staan dan de bedrij
ven met een omzet van meer dan 100.000 dol
lar. Dit soort bedrijven neemt in aantal toe en
bedraagt momenteel 162.000. In 1960 waren er
dat nog maar 23.000. De vergroting kwam
grotendeels tot stand door het opkopen van
land van boeren die er in de buurt meeophiel-
den.
Ofschoon deze grote bedrijven slechts 6% van
alle boerenbedrijven uitmaken is hun aandeel
in de totale financiële agrarische omzet wel
53%, en dat is dan weer ongeveer het dubbele
van 1967. Het zijn deze bedrijver) die steeds aan
de rand staan van het al het nieuwe dat er
mogelijkerwijs maar toe te passen is. Het be
drijf van Pat Benedict is er een voorbeeld van!
Dit jaar werd weer 'n rekordoogst binnengehaald, zodat het produkt hier en daar bij gebrek aan opslagfaciliteiten maar op pleinen werd gestort
l
