Amerikaanse boer heeft landhonger
en is machinegek
M aar ook David is in het voetspoor van vader getreden. Op
zijn 52ste staat hij nog volop achter allerlei vernieuwingen
waaronder:
D eze scherpe analyse van de "wordt groot of stop er mee"
theorie komt van de eigenaar van de grootste familie agribusi
ness in Amerika. David Garst, 52. Hij staat aan het hoofd van
een bedrijf dat je met recht zou kunnen vergelijken met een
soort Rockefeller imperium. Op landbouwgebied een prairie-
vorstendom. De basis van het bedrijf ligt in Coon Rapids, Iowa
en beslaat 8000 acres, waarop men zaaimais teelt en vee vet
mest, met daarnaast een graanverwerkend bedrijf, een machi
nefabriek en de vervaardiging en verkoop van bestrijdingsmid
delen, verder worden er nog vijf banken en een verzekerings
maatschappij beheerd. De totale Garst bezittingen hebben een
gezamenlijke waarde van ongeveer 50 miljoen dollar en dit is
verdeeld tussen David, een broer en drie zusters met hun kin
deren. Maar als een goederenleverancier aan de boeren bekijkt
hij het perspektief in de landbouw vanuit een andere hoek, dan
zijn klanten. Zijn konklusie is: De sleutel tot sukses ligt in de
landbouw niet in de grootte maar in de manier van beheer, in
feite dus het ondernemersschap, maar ook in de mate van
openheid met betrekking tot het toepassen van nieuwe ideeën.
Garst weet van nieuwe ideeën mee te praten, zelfheeft hij altijd
in de voorste gelederen gelopen. Zijn vader Roswell die vorig
jaar stierf op 79 jarige leeftijd was de man die internationale
bekendheid kreeg toen hij optrad als gastheer voor wijlen Nikita
Khruschev toen die de U.S. bezocht in 1959. Maar op de prairies
is Roswell onsterfelijk geworden als de man die samen met
Henry Wallacede hybride mais verder tot ontwikkeling bracht.
G arst is ervan overtuigd dat het juist op veeteeltgebied zal zijn
waar we de grote agrarische revolutie zullen zien, binnen nu en
de komende 20 jaar. Er zal heel veel meer worden geproduceerd
tegen lagere prijzen met de mogelijkheid van een levendige
export. Momenteel kruist hij Europese runderrassen met Ame
rikaanse soorten. We willen snelle groeiers en tevens ook goede
melkproducenten. De bevruchting wordt via K.I. uitgevoerd en
voegt hij er aan toe, op ons bedrijf hebben we waarschijnlijk de
grootste kollektie sperma van buitenlandse rassen in de hele
U.S.A.
D e moderne Amerikaanse boer van vandaag heeft landhonger en is machinegek. Hij koopt grotere werktuigen omdat
hij veronderstelt dat hij meer land zal gaan bezitten, dan móét hij wel meer land kopen om de uitgaven te rechtvaardigen.
Vervolgens realiseert de boer zich dat hij eigenlijk toch te weinig verdient gezien de hoogte van zijn investering en besluit
dan om er mee op te houden.
Ondernemerschap doorslaggevend Ontmenging is fout
KNLC-prijs voor
Roel Reyntjes
V.S. exporteerde meer agrarische
produkten dan ooit.
Dreigend tekort aan landbouwgronden
Akkerbouw internationaal
Nieuwe methoden
Agrarische kennis in ruil voor olie
Niet meer ploegen, eeuwen lang hebben de boeren eerst hun
land geploegd alvorens men overging tot het zaaien. Nu zijn er
werktuigen in de handel die al deze arbeid en voorbereiding niet
meer noodzakelijk maken. Garst gebruikt een machine waarop
hij met een partner een patent heeft, waarmee zonder verdere
grondbewerking ineens gezaaid wordt. Op een manier zijn we
nu weer terug bij de man die eeuwen geleden ging zaaien met de
hulp van een gepunte stok, gaten maakte en er een zaadje in liet
vallen, zegt Garst.
Geen rotatie. Gewasbeschermingsmiddelen hebben de nood
zaak tot een rotatie niet langer urgent gemaakt voor bepaalde
gewassen. Het is niet langer meer nodig dat een boer nu nog
gewassen moet telen die weinig opbrengen omdat hij anders met
de vruchtwisseling in gedrang komt.
Geen afval, Garst heeft een suksesvol experiment achter de rug,
waarbij alles dat van de maisplant overblijft na het dorsen wordt
gebruikt voor veevoeder, gemengd met andere komponenten.
Vroeger werd dat niet gebruikt, maar het is gebleken dat het vee
het smakelijk vindt. Wanneer deze methode in de U.S. alge
meen werd toegepast zegt David Garst, dan zou men 50% meer
vee kunnen mesten dan nu het geval is. Momenteel telt de U.S.
naar ruwe schatting 110 miljoen stuks rundvee.
Bijna alle groente in Amerika wordt in Californië geteeld, zoals
hier een geirrigeerd aardbeienveld.
De Drentse dichter Roel Reyntjes is voor 1978 de KNLC-prijs
toegekend. Reyntjes is een markante figuur, die het bestond een
veilig en zekerheid biedend ambtenarenbestaan in dienst van 's
Rijksbelastingen op te geven en zich helemaal te wijden aan het
uitdragen van het Drentse boerenleven in de vorm van gedich
ten, schilderijen en zeer eigentijdse "one man shows".
Zo snel geeft een voorzichtige Drenth zijn zekerheden niet prijs.
Reyntjes kón weten, dat hij het zou redden, want wat niet veel
dichters in onze dagen beleven, haalde hij wel: een 4e druk voor
de Iegelkaor, een 3e druk voor de Speulman en een 3e druk voor
zijn Kleine Drentse Reize.
Hij wist dus, dat hij met zijn Drents velen kon bereiken, niet
alleen in Drenthe, maar in heel Nederland. Sedert het laatste
kwart van de vorige eeuw immers hebben talloze Drenthen zich
elders gevestigd, maar tot in hun derde geslacht noemen zij zich
nog steeds Drenthen "uit heimwee en verlangen".
Roel Reyntjes schreef vijf gedichtenbundels, twee verzamelin
gen aforismen en publiceert geregeld via Radio Noord en in het
Drentse maandblad "Oeze volk". En hij houdt zo'n 120 voor
drachten per jaar in en buiten Drenthe vanuit de grondgedach
ten, die hem na dé Culturele Prijs van Drenthe in 1977 tot een
modelkandidaat maakten voor de KNLC-prijs. Aldus de jury in
haar overwegingen.
Die grondgedachten voor het toekennen van de prijs zijn, om de
prijswinnaar te citeren:
Voorzitter ir. D. Luteyn reikt K.N.L.C.-prijs uit aan de heer Roel
Reyntjes Foto: A B Westerbeek.
De grond te kénnen
waor men stiet
te weten wat men is
en te zien wat was,
te begriepen
dat wat in de veurtied wortelt
en nog aalties rechtop stiet,
is een veurwaorde
um het heden beter te begriepen
De VS heeft in het landbouwjaar, dat op 30 september werd
afgesloten meer agrarische produkten geëxporteerd dan ooit, in
totaal 122,3 miljoen ton met een waarde van $27,4 miljard. Dit is
bekendgemaakt door de waarnemend minister van landbouw
van de VS, Carol Tucker Foreman.
Volgens Carol Tucker Foreman overtrof de export in het afge
lopen jaar de export in het voorgaande begrotingsjaar met on
geveer $3,3 miljard. De export van tarwe, voedergraan en soja
bonen nam met 19,5% toe, zodat van deze produkten 20
miljoen ton meer werd geëxporteerd dan in 1977, toen een
historisch record werd geboekt.
De VS heeft voor 13,9 miljoen dollar aan agrarische produkten
ingevoerd, dat is 500 miljoen dollar meer dan vorig jaar.
ANP-Graanbulletin
Het "World Watch Institute" heeft tegen de eeuwwisseling een
groot tekort aan landbouwgronden voorspeld.
In een studie van de gedeeltelijk door de Verenigde Naties
gefinancierde organisatie staat, dat de wereldomvattende uit
breiding van steden tegen het begin van de volgende eeuw een
verlies van landbouwgrond ten gevolge zal hebben, waarvan
thans nog ca. 84 miljoen mensen gevoed kunnen worden. Deze
ontwikkeling zal leiden tot een sterke stijging van de levens-
middelenprijzen wat weer politieke onlusten tot gevolg kan
hebben.
Het arme deel van de wereldbevolking moet thans reeds van
hun inkomsten uitgeven voor voedsel. Zonder een grootscheepse
campagne ter bescherming van de landbouwgronden en, wat
nog belangrijker is, ter vermindering van het geboortencijfers,
zijn politieke moeilijkheden niet te voorkomen.
Tegen de eeuwwisseling zal de urbanisatie, volgens een raming
van het instituut, ten koste gaan van tenminste 25 miljoen ha
akker- en weideland. De directeur van het instituut en auteur
van genoemde studie, Lester Brown, onderstreepte dat reeds
thans het gebruik van landbouwgrond voor niet agrarische
doeleinden samen met bodemerosie en uitbreiding van de
woestijnen een wereldomvattend tekort aan landbouwgrond
heeft doen ontstaan. De beschikbare informatie toont boven
dien aan, dat de produktiviteit van nieuw in cultuur gebrachte
gronden abrupt is gedaald.
De huidige tendens van groei van de wereldbevolking en van
verlies van landbouwgronden kan en mag niet worden voortge
zet. Alleen al in de Verenigde Staten gaat per jaar bijna 1
miljoen ha verloren. Brown eist maatregelen om de landbouw
gronden te beschermen tegen niet agrarisch gebruik, om het
bodemgebruik te verbeteren en om vooral het geboortencijfer
snel te verminderen. Alleen op die manier kan het gevaar van
"politieke destabilisatie" door de prijsstijgingen van levens
middelen worden afgewend. Ernahrungsdienst
Wereldproduktie oliehoudende zaden
Voor 1978/79 wordt een verdere toeneming van de produktie van olie
houdende zaden verwacht. In het zojuist geëindigde oogstjaar 1977/78
bedroeg de wereldproduktie rond 145,26 miljoen ton, terwijl voor
1978/79 een produktie geraamd is van 153,54 miljoen ton.
Deze mededeling werd gedaan tijdens de EuropeesAmerikaans Com
modity Conferentie.
De produktie van sojabonen is geraamd op 82 miljoen ton, dat is 5
miljoen ton meer dan voorgaand jaar. De Amerikaanse produktie is
geraamd op 48,24 miljoen ton, die in Brazilië op 13,0 miljoen ton, Ar
gentinië 3,5 miljoen ton en China 12,5 miljoen ton.
Andere belangrijke oliehoudende zaden: katoenzaad 23,64 miljoen ton,
grondnoten 12,29 miljoen ton, zonnebloempitten 14,08 miljoen ton,
raapzaad 9,90 miljoen ton en copra 4,57 miljoen ton.
Toch zal deze vorm van verandering te weinig effekt hebben
zegt Garst, als er niet in wordt geslaagd om bepaalde vastge
roeste gewoontes van de Amerikaanse boeren te doorbreken. Zo
bepleit hij bij de afnemers van zijn maiszaaizaad om hun voer-
mais direkt zelf te gebruiken voor het mesten van vee in plaats
van zoals het nu gebeurt de mais te verkopen aan kommerciele
mestveebedrijven. Garst meent dat de Amerikaanse konsument
gek is op vlees, eieren, melk en kip. Iedere boer zou minstens iets
van deze produkten moeten, produceren, maar het gekke is dat
de Amerikaanse boer in grote getale het vee aan de kant heeft
gedaan. Garst is het helemaal niet eens met de landbouwpoli
tiek van Carter, ofschoon hij toch een van de grote supporters
was van Jimmy in 1976. Veel kritiek heeft hij op het "braak
land" programma. Dit dure experiment, verknoeit vruchtbaar
land, terwijl het in feite geen zoden aan de dijk zet. Boeren
zullen immers vanzelfsprekend hun slechtste land braak leggen
en dan met meer energie hun krachten richten op de betere
De vleesproduktie zou op het Amerikaanse bedrijf ter hand ge
nomen dienen te worden.
grond, waardoor ze dan daarvan weer enorme oogsten binnen
halen. De regering had er beter aan gedaan vindt Garst als men
de boeren had gestimuleerd om meer grasland in te zaaien, of
om er sojabonen te telen en daarmee de rundvleesproduktie te
stimuleren.
I ntemationaal zou de overheid aktiever op moeten treden en
niet alleen proberen meer voedsel te verkopen, maar vooral ook
onze technische agrarische kennis te koop aan bieden. Neem
bijvoorbeeld dit: In Mexico oogst men op dit moment 24 bus
hels mais per acre, bij ons 101. Welnu wij kunnen het daar ook
zo ver brengen, maar dan b.v., wel in ruil voor olieleveranties uit
Mexico's oliebronnen. Wanneer de landbouw elders in de
wereld net zo effektief kon worden gemaakt als in Amerika dan
zou de wereld acht keer zoveel voedsel kunnen produceren dan
nu het geval is en zou er op heel de aarde tot in lengte van dagen
nienland ooit honger hoeven te lijden, aldus Garst.
