MIEUWS UIT BRUSSEL
EG lijkt door magere jaren heer?
OP HET GRAF
VAN DE ZOMER
C
M ogelijk speelt de oneindig lange EG-vakantie hier een rol. Na een pauze van precies negen weken overheerst in de
Brusselse kantoren namelijk ongekend optimisme. "Wij staan aan de vooravond van beslissingen die een blijvende
invloed op de gang van zaken in de Europese Gemeenschap zullen hebben. Het minste wat ik verwacht is een
wisselkoers-overeenkomst op Europees niveau. De politieke betekenis van zo'n akkoord is werkelijk groot".
D e volgende plannen staan nu in Brussel en Luxemburg
(Parlement) onder meer ter diskussie en worden hieronder in
het kort toegelicht.
D e drie wijze mannen van Giscard. In een brief aan de acht
partners nam de Franse president vorige week het initiatief tot
een diepgaande diskussie over onze ervaringen en toekomst
plannen met de Europese samenwerking. Hij wil dat drie wijzen
opdracht krijgen om de instituten, de procedures en de organi
satie van het Europese werk totaal door te lichten, zo blijkt uit de
door het Franse dagblad Le Monde onmiddellijk geopenbaarde
brief. Efficiency is o.i. het sleutel-begrip in het Franse presi
dentiële schrijven. Wat dat betreft komt de brief natuurlijk nooit
te vroeg. De Brusselse bureaukratie is nu al groot. Hoe moet dat
over vijf jaar wanneer we met twaalf landen zijn?
H erzieningen, aanpassingen in de landbouwpolitiek en de
zuivelkwestie.
D,
Muntplan Giscard - Schmidt zet alles in beweging
Jan Werts/Brussel
Dat zegt een topambtenaar bij de Europese Kommissie die aldus het enthousiasme tekent waarmee hij en velen van zijn
kollega's maandag hun werkzaamheden hebben hervat. Zijn uitspraak geldt het initiatief van de Franse president Giscard
d'Estaing en de Westduitse Bondskanselier Helmut Schmidt die afgelopen vrijdag in Aken opnieuw voortgang zochten
bij de uitwerking van hun plan voor een Europees monetaire zone. Enkele dagen eerder heeft de Franse president
bovendien voorgesteld om een trio van wijze mannen het hele reilen en zeilen van de Europese samenwerking te laten
doorlichten. Ook dat voorstel is in Brussel beter ontvangen dan je blijkens sommige Nederlandse kranten zou mogen
verwachten.
D e klimaatsverandering is eigenlijk toch wel een beetje ver
rassend. Na een hoopgevende start vol fraaie plannen had de
Europese Commissie onder leiding van de Britse socialist Roy
Jenkins in 1977 en 1978 niet veel meer van zich laten horen.
Afgelopen lente begon het er naar uit te zien dat dit team er nog
minder van terecht zou brengen dan het vorige dat ook vier jaar
op de winkel paste. Maar sedert de topconferentie van Bremen,
waar begin juli het Duits-Franse muntplan werd gelanceerd,
lijkt iedereen hier wakker geschrokken.
De lezer zal zich afvragen of dit optimistische Brusselse per-
spektief op niets anders berust dan voor sommige ambtenaren
misschien onnodig lange vakantie. Er is o.i. toch wat meer aan
de hand. Hoewei de werkloosheid blijft toenemen zijn we voor
het overige in ekonomisch windstil weer gekomen. Men is er
bijvoorbeeld bijna overal in de Europese Gemeenschap in ge
slaagd de inflatie tot beneden de 10% per jaar te drukken. Mo
menteel groeien de andere kerngetallen van de ekonomie naar
elkaar toe. Na enkele onrustige jaren loopt de ekonomische
ontwikkeling in de negen onderscheiden lidstaten weer een
klein beetje in dezelfde richting. Dat moment is het meest ge
schikte om weer aan monetaire samenwerking te denken.
Daarvoor is bovendien extra reden aangezien de zwakte van de
Amerikaanse dollar, waartegen Washington niets doet (kan
doen), een passende Westeuropese reaktie vraagt. Een EG-va-
luta-afspraak kan daar zeer wel bij passen.
Hoewel het hier om een initiatief van de twee belangrijkste
Westeuropese politici van dit moment gaat, heeft ook de Euro
pese Kommissie te Brussel hiermee aan gezag gewonnen. Het
dagelijks bestuur en het uitvoerend orgaan van de gemeen
schappen heeft namelijk precies een jaar geleden ook al eens
voorgesteld om de stokoude plannen voor een Europese mone
taire zone af te stoffen. President Jenkins was daarvan de grote
animator. In een aandachttrekkende rede in Florence gaf de
Britse Euro-voorman zeven argumenten aan voor zijn streven.
Toen dan in april jl., een halfjaar later dus, Schmidt en Giscard
tijdens de Euro-top in Kopenhagen met hun monetaire plannen
kwamen, was aldus automatisch het gezag van Jenkins beves
tigd.
Dat werd wel tijd ook. Want alweer bijna op de helft gekomen
van haar vier jaar durende termijn heeft deze Kommissie nog
maar heel weinig van zich doen horen. Echte beleidsombuigin
gen, laat staan initiatieven voor verdere integratie, zijn er nau
welijks ontwikkeld. Al dient gezegd dat de Belgische christen-
demokraat Davignon, met zijn hardnekkig streven naar een
Europees anti-krisis beleid, het bedrijfsleven en de vakbeweging
behoedt van een mogelijke vervreemding van de Europese sa
menwerking.
Reeks plannen
1. Het muntplan Schmidt-Giscard
2. De drie wijze mannen die de Franse president wil benoemen
3. Sanering van de Europese zuivelmarkt en mogelijke herzie
ningen in het landbouwbeleid
1. De valuta-zone.
De afgelopen maanden is er ondanks de vakanties toch aan dit
enorm veelomvattende plan gewerkt. Daarbij is nogmaals dui
delijk geworden dat de kreatie van een valuta-zone nog zeer veel
overleg zal vragen. De offers die zowel van de monetair zwakke
landen (Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië) worden gevraagd
zijn waarschijnlijk nog wel het grootst. De sterke partners
(West-Duitsland, Benelux) kunnen met Financiële steun vol
staan.
Van de zwakkeren wordt echter iets gevraagd wat ze eigenlijk
nog nooit hebben opgebracht: ekonomische zelfdiscipline.
Een Brussels monetair deskundige zegt er verder dit van:
"Weinig onderwerpen hier zijn technisch zo moeilijk uitvoer
baar dan dit plan. Niet omdat het zo ongekend ingewikkeld
hoeft te worden, maar omdat iedere technische keuze meteen
diepgaande politieke en ekonomische gevolgen heeft. Ik ver
wacht daarom bij de komende Europese top op 4 en 5 december
in Brussel geen definitieve en totaal uitgewerkte vragen op tafel,
zoals in Bremen eigenlijk wel was afgesproken. Men zal in
december al wel tot een wisselkoersovereenkomst kunnen be
sluiten. De kwestie van de steun aan bepaalde landen, het fonds
dus, komt dan later aan de orde. Vergeet echter niet dat iedere
stap naar nauwere monetaire samenwerking ertoe zal bijdragen
dat het bedrijfsleven meer zekerheid krijgt en aldus wellicht
weer lust tot investeren".
2. Frans initiatief
Een tweede gedachte achter de brief is dat Frankrijk opnieuw
duidelijk maakt dat Parijs, Bonn en Londen vooral na de toetre
ding van Griekenland, Spanje en Portugal de Europese samen
werking zullen gaan besturen. De Europese Kommissie en haar
omvangrijke apparaat krijgt meer en meer een uitvoerende in
plaats van een beleidsbepalende opdracht. Dit zal betekenen, zo
kan je hieraan meteen al toevoegen, dat de invloed van de klei
nere landen in de toekomst zal afnemen. In Brussel verwacht men
dat het initiatief van Parijs tot een diepgaande studie over één en
ander zeker gehonoreerd zal worden.
3. Balans landbouwpolitiek
De Europese Kommissie werkt aan een balans waaruit valt af te
lezen wie er nu wel (Financieel) profiteert van de Brusselse
regelingen en wie daarvoor zogezegd moet bloeden. Eén van de
uitkomsten staat nu al wel vast. Nederland behoort, hoe ze de
cijfers ook rangschikken, tot de landen die aan de landbouw
politiek verdienen. In het besef dat dit tot jaloerse aanvallen zal
kunnen leiden, werkt men bij de Nederlandse Permanente
Vertegenwoordiging in Brussel al aan een nota met argumenten
die onze voordeelpositie verklaren, toelichten en aldus relative
ren. Groot-Brittannië immers zal in deze balans van de Kom
missie te zijner tijd stof vinden voor hernieuwde gemotiveerde
aanvallen op het landbouwbeleid in zijn huidige gedaante. Je
hoort nu dan ook dat de Britse regering een herziening wil
afdwingen alvorens toe te willen treden tot het muntplan.
Hoewel de beeldspraak iedere originaliteit mist: boter op het
hoofd hebben we natuurlijk ook zodra de zuivelpoiitiek aan de
orde komt. Daarmee schijnt men overigens niet meer zo'n haast
te hebben dan enkele weken geleden. Toen heette het dat land-
bouwkommissaris Gundelach met een pak saneringsvoorstellen
ter bestudering naar Griekenland was afgereisd. Bij zijn terug
keer zou hij een kompleet marsplan ter bestrijding van de over
schotten ontvouwen. Niets was daarbij uitgesloten, aldus de ge
ruchten in de vakantiemaand. "Ook een kontingentering (dwin
gende beperking van de melkproduktie door de overheid) behoort
tot de mogelijkheden", zo viel in de toen nog uitgestorven gangen
van de Europese instellingen te beluisteren. Aan de vooravond
van de Landbouwraad die de ministers maandag naar Brussel
roept, staat al vast dat er dan geen pakket met uitgewogen voor
stellen van de heer Gundelach ligt. Wellicht wel een inventari
satie van mogelijke maatregelen plus het voorstel om de melk-
heffing op 0,5% te handhaven.
C.J. Nouse Bi'vcland B.V.
Krokus
Eenvoud is kenmerk van het ware en bescheidenheid siert zijn gezegden die ik tot
leidraad zou willen nemen bij het kiezen van bolgewassen voor de tuin. Het is september
en dus tijd om ons af te vragen of en zoja welke bollen of knollen we aan de grond zullen
toevertrouwen. De keus is groot en omdat zich in de beperking de meester toont, zal ik me
(nederig als ik ben) beperken tot de bescheiden figuurtjes onder de bollen, tot diegenen die
leven aan de zelfkant van het tuin-gebeuren en die niet zoals te doen gebruikelijk in het
voorjaar maar in het najaar bloeien.
De bescheiden gewasjes waar ik op doel ver
langen in de tuin een plaatsje overeenkomstig
hun aard. Niet op de voor-grond, maar wat
verscholen onder de bescherming van bomen
en struiken voelen ze zich het meest op hun
gemak. Hebben ze na aanplant eenmaal hun
draai gevonden, dan behoeven ze weinig ver
zorging meer en wanneer we ze met rust laten
zullen ze zich vruchtbaar vermenigvuldigen en
talrijk worden.
Weinig bekend zijn ze, de bol- en knolgewas
sen die in de herfst, als bloemen op het graf van
de zomer, de tuin sieren. In het seizoen waarin
alles zo duidelijk op zijn eind loopt een ietwat
opmerkelijk verschijnsel. In het diffuse herfst
licht begeleiden creme-witte, lila, mauve, violet
en rose gekleurde bloemen de zomer naar zijn
laatste rustplaats.
Herfst-tijloos
H erfsttijloos of Colchicum is een knolgewas
waarvan een aantal fraaie soorten de herfsttuin
een opvallend vriendelijke trek kunnen geven.
16
De overigens giftige bloemen van de herfsttij
loos zijn vrij groot en oorspronkelijk van vorm,
wanneer we tenminste enkele van die onver
mijdelijk opgefokte dubbelbloemige cultivars
buiten beschouwing laten. Van de soorten
noemen we:
Colchicum autumnale, bloeit vroeg in septem
ber met helder mauve bloemen. Deze ongeveer
10 cm hoge soort heeft daarnaast een creme-
witte vorm in de familie opgenomen.
Colchicum hybr. Lilac Wonder, een groot-
bloemige hybride die in september-oktober
zeer rijk bloeit met egaal violet-mauve bloe
men waarvan het hart wit gestreept is.
Colchicum speciosum, vooral op plaatsen waar
ze goed kunnen verwilderen verdient deze col
chicum aanbeveling. De helder violet rose
bloemen met wit hart bloeien in september-
oktober.
De plantdiepte van de knollen is 8-10 cm", de
plantafstand 10-12 cm en de planttijd om
streeks september. Colchicum ontwikkelt pas
in het voorjaar en dan nogal ontstuimig haar
bladeren die in juni weêr afsterven.
e voorjaarsbloeiende krokussen mogen als
algemeen bekend worden verondersteld. Kro
kussen die in de herfst bloeien kunnen zich
daarentegen nauwelijks in 's mensen belang
stelling verheugen. Die geringe belangstelling
is bepaald onverdiend want meer1 dan de voor-
jaars bloeiende soorten vermogen de veelal
fraaier gevormde en gekleurde bloemen van de
herfstkrokussen ons hart te stelen. Er zijn zo'n
achttal soorten die in de periode september-
november het afscheid van de zomer op ge
paste wijze vieren. De herfstbloeiende krokus
sen kunnen vast blijven staan en bloeien elk
jaar erg rijk. Van de soorten noemen we:
Krokus cancellatus cilicius, 5-8 cm hoog helder
blauwe bloemen, aan de buitenzijde donker
paarsblauw gestreept. Bloeit oktober-novem-
ber.
Krokus goulimyi, een forse krokus, 12-15 cm
hoog met zacht lila bloemen in oktober-no-
vember
Krokus medius, 8-10 cm hoog, egaal purper
violet van kleur waartegen in et hart van de
bloem de fel oranje-rode stamper opvallend
kontrasteert.
Krokus nudiflorus, de meest grootbloemige
herfstkrokus 15-18 cm hoog en helder paars-
violet bloeiend in september-oktober.
Krokus öchroleucus, een kleintje van 5-8 cm
met witte bloemen van oktober tot in decem
ber.
Krokus speciosus, een goed verwilderende
krokus met donker violet blauwe bloemen van
september tot oktober. De cultivar Artabir is
zachtblauw met donkere strepen.
De plantdiepte van de krokussen is 6-8 cm, de
plantafstand 6-9 cm en de planttijd augustus-
september.
Cyclamen
yclamen kennen we bijna uitsluitend als
kamerplant. Op vakantie komen we ze soms
tegen op berghellingen en van die in de vrije
natuur voorkomende soorten zijn er een aantal
in kuituur genomen. Op een schaduwrijk be
schut plekje in de tuin op wat kalkhoudende
voedselrijke grond die voldoende vochtig is,
weten ze goed te gedijen, 's Winters moeten we
ze licht tegen de vorst beschermen.
Cyclamen cilicium bloeit met rose bloemen in
oktober-november.
Cyclamen europeum heeft geurende violet rose
bloemen in augustus-september.
Cyclamen neopolitanum heeft prachtig grijs
gemarmerd blad en in september-oktober
prachtig rose bloemen.
De knollen van cyclamen worden voor half
september 2,5 - 4 cm diep geplant, de plantaf
stand is 8-10 cm.
Het duurt enige tijd voor de cyclamen zich vo
luit ontwikkelen en pas na enige jaren zullen ze
in wat omvangrijkere toefen volop bloeien.
(Illustraties: katalogus Van Tubbergen B.V.
Haarlem).
