Het "gewone" werk
E Ik jaar opnieuw bereiken ons klachten over ziek poot
goed. Ook nu weer. Met name ook de vraag wat er -
juridisch - aan te doen is om verhaal te krijgen voor
pootgoed èn opbrengstderving is dan natuurlijk aan de
orde.
„ZEGGE EN SCHRIJVE'
E nkele weken geleden pleitte ik op deze plaats voor
nauwkeuriger weersvoorspellingen. Ik was werkelijk
stomverbaasd toen de volgende bleek dat er in K.N .L.C.-
verband een exkursie zou zijn naar het K.N.M.I. in de Bilt.
Je zou bijna in helderziendheid gaan geloven. In ieder
geval kan ik nu meedelen dat er ook van de zijde van het
K.N.M.I. bij de landbouw organisatie' op wordt aange
drongen meer aandacht te besteden aan het weer. Een
zeer goede suggestie die wij meekregen was om het vak
weerkunde op de (landbouw-)scholen te introduceren:
Dat betekent dat we met nog een paar ministers c.q.
staatssekretarissen meer moeten gaan praten.
66e jaargang - No 3436
zuidelijke landbouw maatschappij
978
z.l.m
land-
tuinbouwblad
n
Zoals ook blijkt uit verslagen van de praktijkschrijvers is de regenval in ons werkgebied de laatste tijd zeer grillig
verdeeld. Neem nu de pootgoedtelers. Je kunt ze in drie categoriën verdelen. Ten eerste degenen die voldoende
natuurlijke neerslag hebben grkregen, ten tweede de telers waar het te droog is maar die door het zoute water niet
kunnen beregenen en ten derde de bedrijfsgenoten die dat gelukkig wel kunnen. Laten we aannemen dat ze alle drie even
kundige boeren zijn, echter helaas door een onbeïnvloedbaar startverschil.
0 ndanks de Manifestatiekoorts ontkom ik er niet aan
een paar zaken aan te snijden die het dagelijks boeren
leven betreffen. Ik wil overigens wel bekennen dat het
ons wat waard zou zijn als het 'gewone'' werk even stil
zou staan tot na de Z.L.M.-dagen. Maar dat is een vrome
wens en dat aanvaarden we dan maar. De punten waar ik
het over wil hebben zijn in de eerste plaats: ziek pootgoed
en de uitgifte van nieuwe landbouwbedrijven in Zuidelijk
Flevoland. Daarnaast kom ik nog even terug op het KNMI
en - toch nog - de Z.L.M.-Manifestatie.
Pootgoed
Ons antwoord moet dan helaas zijn dat er weinig verhaal
mogelijk is: hoogstens vervanging of vergoeding voor het
uitgangsmateriaal. Als je "geluk" hebt kun je misschien
nog opnieuw planten maar dat is maar een klein percen
tage. Als de ziekte zich openbaart dan is het meestal al te
laat.
Ik vind deze situatie erg onbevredigend. Juridisch klopt
het allemaal wel, maar de praktijk heeft er terecht grote
In dit nummer o.m.
Waar bleef die aardappel ovsrproduktie van 1977?
pag. 3
Juni vergadering van het K.M.L.C. pag. 4
Uit de praktijk pag. 5 en 6
De hlederlandse aarappelteelt pag. 7
Excursie naar Damonstratiebedrijf Zeeuws Vlaan
deren P»9- 8
Ventilatiesystemen opslag uien en aardappelen
pag. 9
Waterschap "Alm en Biesbosch" een feit
pag. 10 en 11
moeite mee. Dat blijkt ook wel uit de rubriek "Uit de
praktijk" in dit blad. Men vindt, zeker gezien de hoge
prijs die voor het pootgoed betaald moet worden, dat er
waterdichte garantie s moeten komen voor gezond uit
gangsmateriaal. Nu zal dat in de praktijk niet helemaal
mogelijk zijn. De keuringen worden zeer zorgvuldig uit
gevoerd en is het werk van specialisten. Zelfs wanneer
alle geklasseerde partijen in de nakontrole gebracht zou
den worden denk ik dat het nog niet te voorkomen is dat
er zieke poters doorheen slippen. Doodgewoon omdat
het (nog) niet te konstateren is. Naast de voortzetting van
de zorgvuldige keuring zie ik echter wel wat in een (kol-
lektieve) verzekering voor opbrengstderving. Dat zou
eens serieus nagegaan moeten worden. Zeker de grote
leveranciers zouden dat dan "automatisch" voor hun
afnemers kunnen regelen. In ieder geval zal er toch iets
moeten gebeuren: ik kan me levendig voorstellen dat je
als boer razend wordt of de tranen in je ogen krijgt als je er
letterlijk alles aan gedaan hebt om een goed gewas te
krijgen en naderhand blijkt dat je uitgangsmateriaal niet
deugt. Dan voel je je wel knap machteloos.
Uitgifte Flevoland
I nmiddels is het prospektus uitgekomenvan de in 1 978
in Zuidelijk Flevoland uit te geven nieuwe landbouwbe
drijven: 28 akkerbouw- en 11 weidebedrijven in de
grootte van 30 - 60 hektare. Gegadigden daarvoor zijn
onder andere boeren die hun bedrijf ter beschikking
willen stellen voor een verkaveling of wiens bedrijf kan
worden bestemd voor de oplossing van de specifieke
knelpunten op het oude land. De bedrijven worden ge
deeltelijk in pacht en gedeeltelijk in erfpacht uitgegeven.
Op de pachtbedrijven is een soort standaarduitrusting
aanwezig maar meer specifieke zaken "mag" de pachter
zelf aanbrengen na toestemming van de rijksdienst. De
pachtbedrijven kleiner dan 45 hektare worden geleverd
inklusief woning, maar op de grotere bedrijven moet de
pachter daar zelf voor zorgen. De erfpachtsbedrijven
worden helemaal kaal geleverd. Maar dan komt het: de
staat wil nogal wat geld zien! De pachtprijs voor het land
is globaal vastgesteld op 700 gulden per hektare. Maar
dan: de globale pachtprijs - op basis van vervangings
waarde - voor het bedrijfsgebouw is vastgesteld op zo n
26.000 gulden per jaar. Wie dan denkt dat het op is was
even vergeten dat er nog behoefte kan zijn aan meer
specifieke zaken en/of een woning.
Dat is allemaal nogal anders dan wij tot nu toe dachten
dat het gaan zou. Alles bij elkaar gaan deze bedrijven
zeker 1.500 gulden en meer per hektare kosten. Als het
er dan om gaat het oude land wat meer licht te geven dan
denk ik dat de oudelanders zich nog wel eens zullen
bedenken. Tenslotte moeten zij tegen deze prijs een
nieuw leven beginnen met alle onzekerheden vandien.
Mijn konklusie is dat de Staat der Nederlanden met een
dergelijk beleid nou niet direkt een dienst bewijst aan het
oude land. Men doet er goed aan dit beleid" snel in de
nakontrole te krijgen.
K.N.M.I.
Waar je trouwens niet zo bij stil staat is het gegeven dat er
door luchtverontreiniging en dergelijke jaarlijks vele ki
lo's van allerlei stoffen op de akkers neerdalen. Met de
kunstmestgift kan daar dan rekening mee gehouden
worden....
Z.L.M.-Manifestatie
AI onze leden komen natuurlijk naar onze Z.L.M -Mani
festatie. Dat is het punt niet. Nu hoop ik maar dat nie
mand vergeet ook zijn vrienden en vijanden van buiten de
landbouw mee te nemen. Want daar is deze manifestatie
ook voor bedoeld: tonen wat de land- en tuinbouw is en
doet. De felevisie zendt op 1 9 juli een programma uit over
het kongres en de manifestatie. Daar worden zeer veel
mensen mee bereikt. Maar veel beter is het natuurlijk dat
iedereen zelf komt kijken.
We go where the action is.
Oggel.
1
