w im C. Sinke is lang van het roken afgeweest. Nu steekt hij zo nu en dan weer een
sigaretje op. Komt dat misschien door de manifestatiekoorts Wim? vragen we. Hij ont
kent het heftig, nee want ik ben helemaal niet nerveus. Veel minder dan dat ik dat vroeger
was, voegt hij er nog aan toe, terwijl hij geruststellend glimlacht. Toch is dat organiseren
van een manifestatie een klus w aarvoor je stalen zenuwen moet hebben. Je moet aan alles
denken. Kleine dingetjes soms, maar die wel ingrijpende gevolgen kunnen hebben als ze
over het hoofd worden gezien.
Handgevormde tegels voor deelnemers aan
Z.L.M.-erf beplantingswedstrijd! Marijke de Ruyter
V,
Een manifestatie organiseren
is vooruit denken!
W e rijden met Wim langs de tentoonstel
lingsgebouwen en de terreinen. Hij heeft een
kaart bij zich. Hij loopt alles nog eens na. Hier
moeten de auto's parkeren en daar moeten de
veewagens langs, en ginder komen de machi-
„nelijnen te staan. Parkeren zal geen probleem
zijn. Plaats genoeg, mits iedereen bereid is om
ook een beetje discipline te betrachten. De
wagen netjes wegzetten en wat begrip hebben
voor het feit dat zulke dingen met wat vaste
hand geregeld moeten worden.
bhbi
M. van Wezel
/V iet alle mensen die meedoen aan onze erfbeplantingswedstrijd kunnen een prijs
winnen. Daarom is het een leuk idee, van de Z.L.M. zo 'n met de hand gemaakte tegel te
geven als aandenken aan deze wedstrijd.
hiervoor in de Wilhelmina polder al terreinen
ingezaaid. Ook dit jaar in maart is er nog een
perceel speciaal voor ingezaaid. Eén parkeer
terrein ligt vlak naast een pérceel aardappelen.
Die parkeerstrook is speciaal voor dit doel vrij
gehouden.
Geen wonder dat een heleboel dank uitgaat
naar de direktie van de Wilhelminapolder, zegt
Wim. Alle medewerking hebben we gekregen.
Natuurlijk moeten we opbrengstderving van de
grond die wij gebruiken vergoeden, dat is niet
meer dan redelijk. Neem nou het gebruik van
de gebouwen, waarin de meeste stands zijn
ondergebracht, dat alles mogen we gratis ge
bruiken. Bij de W.P. hebben ze er toch een boel
werk mee. 'Al die ruimtes die anders benut
worden moeten nu voor de Z.L.M. vrij worden
gemaakt.
Tenslotte hebben deze mensen ook met hun handen het erf beplant, hun bomen gesnoeid
en verder alles bijgehouden.
Eerst ontwerpen
De deelnemers zijn niet zomaar begon
nen met het beplanten van hun erf. Ze
hebben er eerst goed over nagedacht hoe
het zou moeten worden.
"Als we nou dat es zo doen, en w zetten
dat daar, en dat daar, en dan daartussen
dat
Maar met alleen bedenken hoe je het graag
zou willen hebben kom je er niet. Er zal ook
bekeken moeten worden of onze wensen
technisch wel uitvoerbaar zijn. Niet alle
bomen en struiken kunnen tegen alle
weersomstandigheden.
Wat doet de natuur ermee
En als dat dan allemaal goed overdacht
is, gaan we beginnen. Bang voor vuile
handen zijn we niet. Al werkende verandert
er meestal wel wat, maar in grote lijnen
wordt het toch meestal wel zoals we ge
dacht hadden. Wanneer we dan klaar zijn
met planten, is het toch altijd weer af
wachten wat de natuur er mee zal gaan
doen. Spannend is dat.
Een gedenktegel maken
Eigenlijk lijkt dit allemaal wel een beetje
op het werk van mevr. West!and. In grote
lijnen zijn de beplante erven op dezelfde
manier tot stand gekomen als de tegeltjes
die mevr. Westland voor de deelnemers
gaat maken. Ook zij heeft er eerst een poos
over na gedacht hoe het zou moeten wor
den, en daarbij moest ook zij rekening
houden met wat technisch mogelijk is.
Onder het werken door is er ook in haar
ontwerp we! het een en ander veranderd.
Mevr. Westland houdt veel van de natuur,
en ze vond het dan ook erg leuk om dit
tegeltje voor onze deelnemers te maken.
Het ontwerp heeft ze ingegrift in een klei
tablet, waarvan als deze droog is, een mal
van gips wordt gemaakt.
Met deze mal kan ze dan de rest van de
tegels "afdrukken". Daarna worden ze
één voor één met de hand ingekleurd en
geglazuurd.
Het inkleuren gebeurt door een zgn. "en-
gobe" in de groeven te drukken. Een en-
gobe is een klei papje' vermengd met een
metaaloxide(roest). De kleur hangt van de
soort oxyde af. Bijvoorbeeld ijzeroxyde
geeft een bruine,koperoxyde een groene
en kobaltoxyde een blauwe kleur.
Tegels bak je anders dan een broodje
a het inkleuren worden de tegels geg
lazuurd, waarna ze de oven ingaan om ge
bakken te worden.
Dit is beslist niet te vergelijken met het
bakken van een broodje. De oven moet
Mevr.Westland in haar atelier te Goes,
terwijl ze bezig is met het ingraveren.
langzaam opgewarmd worden tot een
temperatuur van 1040°C. Als deze
temperatuur bereikt is, zijn de tegels tot
steen gebakken en roodgloeiend, maar dan
duurt het nog een hele tijd voor de tempe
ratuur zover gedaald is dat de deur van de
oven open kan. En dat afwachten w t je
ziet als je de deur van de oven opentrekt is
eigenlijk net zo spannend als kijken wat de
natuur met onze jonge aanplant gaat
doen.
Kleine details
iet voor het één of ander, maar wat te
denken van de toiletwagen. Stel nou eens datje
die vergeet, op een warme dag. met een kol-
lossale konsumptietent waar 't bier gul uit de
kranen stroomt? Nou'...? Wim heeft eraan ge
dacht. Je bent er nog niet dan. want die kleine
onderkomens moeten ook worden schoonge-
houden. Wie doet dat heden ten dage nog?
Geen hoge nood. Wim heeft een paar dames
bereid gevonden om daar zorg voor te dragen.
Nou en u kunt er van verzekerd zijn dat u
wekelijk voor één dubbeltje in het schoteltje op
de "eerste rang" zit.
Eén detail, en daar blijft het niet bij. Vooruit
kijken. Papierprikkers bijvoorbeeld. Nu zijn er
bereidwillige knapen van de korfbalclub die
best al dat afval dat wordt weggeworpen willen
verzamelen. Je kunt het toch niet laten liggen.
zegt Wim 't zou een bende worden. Vorige keer
hebben we er niet aangedacht, met als gevolg
dat we met zijn drieen Jan Blanksma. Joost
Folmer en ik uren aan het zakje prikken zijn
geweest.
Ik kan het ook niet helpen, maar nou kom ik
alweer op zo'n detail waar een luchtje aanzit.
Neem nou het "poepscheppen". Op de dag van
de levende have zijn er honderden dieren in de
ring. Je kan ze niet verbieden om hun behoefte
Langs de wegen zijn op in het oogvallende
plaatsen borden geplaatst waarop de tekst niets
aan duideli jkheid te wensen Overlaat.
Wini raadpleegt de kaart terwijl hij voor éen van de parkeerterreinen staat.
te doen. Laatje dat allemaal liggen dan wordt
het een troep. De andere dag is in die zelfde
ring weer de Zeeuwse dag van het paard. Die
paarden zitten met hetzelfde probleem, vijgen
bij de vleet. Wel, Wim heeft weer een groepje
jongens achter de hand die zorgen dat alles wat
er wordt neergelaten netjes wordt opgeruimd.
Parkeren.
Dank aan direktie Wilhelminapolder.
Fraai Landschap
oor sommigen onder ons die niet zo bekend
zijn in de omgeving van Goes zal blijken dat
een kennismaking met die Wilhelmina Polder
ook al een openbaring is. Een kale polder den
ken sommigen. Welnee, 't is er prachtig. Fraai
hoog geboomte omgeeft de gebouwen. Het is er
Wanneer het drukke gewoel van de vele mensen
op de manifestatie u wat te veel wordt dan kunt
u zulke rustige plaatsjes vinden als hier, op een
steenworp afstand van de manifestatieterreinen.
goed toeven. Landelijke weggetjes eromheen
en dat alles kan gepaard gaan met een groot
akkerbouwbedrijf. Waarom ook niet? Hazen,
patrijzen en fazanten het is er allemaal aanwe
zig. Een slootje met een rijtje knotwilgen en een
stuk verder de dijk van de Oosterschelde.
'tl s een prachtig dagje zonnig weer wanneer
we met Wim een kijkje gaan nemen bij de
terreinen. Wim straalt al even blij als de zon.
Hij ziet het al zitten. Als we zulk weer hebben
en hij wrijft zich in de handen. Langs de grote
wegen staan reeds de aankondigingsborden. Je
kunt er niet aan voorbij. Nog een dag of veer
tien en het is zover. De Zuidelijke Landbouw
Maatschappij manifesteert zich en in haar
kielzog doen er vele anderen ook aan mee.
Zodra we terug op het kantoor komen wordt
Wim alweer een lijstje onder zijn neus geduwd
van mensen die hebben gebeld. We moeten
nog even denken aan dat gevoel van "t is goed
verlopen en voorbij" dat Wim heeft wanneer
de laatste manifestatiebezoeker de poort is uit
gegaan. Laten we hopen dat het ook een
Z.L.M. feest wordt, waaraan we weer jaren met
plezier terug kunnen denken.
De strook gras die hier naast het perceel aardappelen ligt werd speciaal ingezaaid om als parkeer
terrein te dienen.
och kun je nu zien dat Wim geniet van dit
soort werk. 't Is een samenspel, zegt hij. Je móet
vooruit denken! Neem nou die parkeerterrei
nen en de plaats waar de ring voor het vee en de
paarden komt. Je kunt dat niet zo maar op de
kale klei doen. Vorig jaar in oktober werden
12
