"Langs de weg"
D
Trouwen op huwelijkse
voorwaarden
H et komende seizoen is er op Flevohof een interessante
molententoonstelling te bezichtigen.
D e konklusie moet zijn dat de toekomst pas leert of men er
goed aan heeft gedaan wel of niet op huwelijksvoorwaarden
te trouwen.
Fotowedstrijd molens in Nederland
Indien mogelijk foto van een molen uit Uw streek)
Voorkomen is beter dan..
at de schrijver veel langs de
weg zit mocht hij dinsdagmor
gen 21 februari ervaren. Ten
gevolge van een plotseling op
komende "gladheid" was het
niet mogelijk het viadukt bij
Nieuw- en St. Joosland over te
komen. Het verstandigste was
rustig te wachten tot de zout-
strooiers hun werk hadden ge
daan. Aan de andere kant van de vierbaansweg duikelden
enkele auto's in de sloot en in een ommezien was het één
chaos en stonden zo'n 50 auto's kris kras door en tegen
elkaar.
Helaas moest schrijver konstateren dat te hard werd
gereden en geen of althans te weinig rekening werd ge
houden met de plotseling opkomende gladheid. Veel scha
de had voorkomen kunnen worden door tijdig te stoppen en
af te wachten. Voorkomen is nog altijd beter dan schade
maken. Doe aan "schadepreventie"!
Brand-stormverzekeringen
H elaas blijkt herhaaldelijk dat brand- en stormverzekerings-
polissen de laatste jaren met de geweldig gestegen bouwkosten
niet voldoende zijn aangepast. Een menselijke eigenschap is om
afgesloten polissen goed op te bergen en ze zo weinig mogelijk
meer in te zien. Bij brand- of stormschade wordt men dan voor
het feit gesteld dat de verzekerde bedragen te laag zijn. De
verzekeringsmaatsthappij is dan veelal de aangewezen schuldi
ge. Men vergeet dan echter dal de hand in eigen boezem gesto
ken moet worden, daar menzelf verantwoordelijk is voor de
verzekerde bedragen. We kunnen er niet genoeg op aandringen
de verzekerde bedragen regelmatig aan te passen; dat kan vele
kopzorgen bij schade voorkomen.
Eén dezer dagen mocht schrijver bij een landbouwer konstate
ren dat zijn brandstormverzekeringspolis driejaar lang niet was
herzien. Het verzekerde bedrag van de landbouwschuur was
220.000.— dat moest zeker 260.000,— zijn. Ja, zegt verze
kerde. "dat is wel waar maar het kost allemaal premie". An
derzijds had de beste brave man vier ton aardappelen verzekerd
tegen 40 cent het gehele jaar door. Dat was zo blijven lopen na
het goede aardappelprijzenjaar. Voor deze premie had hij het
verzekerde bedrag van zijn schuur kunnen verhogen.
Verrijking
"V aak wordt mij gevraagd o.a. tijdens lezingen en langs de weg
of de per 1 oktober 1976 ingevoerde Algemene Arbeidsonge
schiktheidswet (AWW) als een verrijking moet worden gezien
m.a.w. of we daar wel zo blij mee moeten zijn. Schrijver dacht
inderdaad te mogen spreken van een verrijking van het stelsel
der sociale verzekering, omdat het recht op een financiële be
schutting tegen de kwalijke gevolgen invaliditeit ook mensen
toekomt die geen arbeid in loondienst verrichten. Ook zij heb
ben immers recht op een inkomen dat ruimte laat voor mense
lijke zelfontplooiing. Zowel de zelfstandigen als degenen die
geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn, als gevolg van
aangeboren of later ontstane lichamelijke en geestelijke belem
meringen, mogen van deze wet gebruik maken. Beslist geen
gunst, wel een recht. De uitkeringen zijn nog aan de krappe kant
maar zij vormen wel een fundament waarop, met name de
(kleine) zelfstandige verder kan bouwen. De uitkeringen vor
men tevens een fundament om een vrijwillige verzekering tegen
inkomensderving wegens invaliditeit te kunnen afsluiten. De
onderbouw is er via de AWW; de bovenbouw moet men er zelf
opbrengen.
CEVAAL
Vrij regelmatig komt de vraag terug of het nu wel of niet
verstandig is te trouwen op huwelijkse voorwaarden.
Het is een vraag die niet zonder meer te beantwoorden is.
Het normale huwelijksgoederenregime is in ons land nog
altijd de wettelijke gemeenschap van goederen. Als het hu
welijk gesloten is, hebben man en vrouw dan ieder de helft
van het totale vermogen dat ze ten huwelijk aangebracht
hebben, zoals dat heet. Wat erbij komt is ook voor ieder voor
de helft, wat eraf gaat dragen man en vrouw ook ieder voor
de helft.
In heel veel gevallen levert het feit dat echtgenoten in ge
meenschap van goederen getrouwd zijn, geen moeilijkheden
óp. Dat wordt anders als bepaalde gebeurtenissen, zoals
faillissement zich voordoen.
Bij faillissement van de man, die in gemeenschap van goe
deren getrouwd is, vallen alle goederen van de gemeenschap
in het faillissement.
Ze worden dan ook allen te gelde gemaakt om de schuldei
sers te betalen. Gedeeltelijk te betalen dan en het percentage
dat de schuldeisers krijgen is dan niet hoog.
Dat blijkt wel als men een uitdelingslijst ziet. Maar de
echtgenoten zijn wel alles kwijt. Als de vrouw in dit geval
eigen vermogen zou hebben, dan valt dat buiten het faillis
sement. Door op huwelijksvoorwaarden te trouwen kan men
dus zijn aansprakelijkheid beperken. Dat is een van de
redenen om op die voorwaarden te trouwen.
Af en moet overigens in de gaten houden dat er verschil
lende soorten van huwelijks-voorwaarden zijn en dat op
eigen goed getrouwd zijn niet betekent, dat er geen ge
meenschappelijk vermogen van man en vrouw meer kan
zijn. Er zijn veel mensen getrouwd op huwelijksvoorwaar
den, waarbij er behalve de privé vermogens van de man en de
vrouw, ook nog een gezamenlijk vermogen is. Dit is o.a. het
geval bij de gemeenschappen van vruchten en inkomsten en
die van winst en verlies. Dan kan het effekt van de voor
waarden dus minder zijn dan men heeft gedacht. Hoe het zit,
weet men trouwens pas als men de akte van huwelijksvoor
waarden heeft gelezen.
En dan is het nog dikwijls een toer om vast te stellen, welk
vermogen van de vrouw, welk van de man en welk het
gezamenlijk vermogen is.
In de praktijk blijkt overigens meer dan eens dat de be
perking van de aansprakelijkheid die men met het aangaan
van huwelijksvoorwaarden wil bereiken van weinig of geen
betekenis is. Wat is n. I. nogal eens het geval?
Als het huwelijk goed is, maar de zaken gaan slecht en de
man kan bij de bank of bij derden geen geld meer lenen, dan
leent hij bij zijn vrouw. Of als de vrouw b. v., onroerend goed
in privé eigendom heeft, wordt dat goed voor een schuld van
de man hypothecair verbonden. Het kan ook nog dat ze borg
voor de man geworden is.
A Is dan de man failliet gaat, krijgt ze van het geleende geld
ook maar nul komma zoveel procent terug, wordt haar
onroerend goed verkocht of moet ze als borg betalen.
Het is dus zo, dat men er niet is met alleen maar die akte van
huwelijksvoorwaarden te tekenen. Men moet zich in de
praktijk er ook naar gedragen. En dat \4ordt nogal eens
vergeten. Met het gevolg dat men niets aan die voorwaarden
heeft.
Een andere reden om huwelijksvoorwaarden te maken,
voordat men trouwt, is tegenwoordig wel de vrees dat de
huwelijksstand niet duurzaam zal zijn en dat men zal gaan
behoren tot die groep van 20 a 25% van de gehuwden die
gaan scheiden.
Als men dan in enige gemeenschap is getrouwd, levert de
boedelscheiding die op de ontbinding van het huwelijk vol
gen moet dikwijls veel problemen op.
Het hangt weer van de soort huwelijksvoorwaarden af of
men van die problemen af is.
Het blijkt dan in een aantal gevallen dat één van de partijen,
dat kan zowel de man als de vrouw zijn, beter af zou zijn
geweest als er geen huwelijksvoorwaarden zouden zijn ge
maakt. Dat brengt automatisch mee dat de andere partij er
wel goed mee zit. Juridisch liggen dan de zaken eenvoudig.
Maar het leven is meer dan dat.
De molen is niet weg te denken uit het Nederlandse land
schap en heeft in het verjeden binnen het agrarische ge
beuren altijd een belangrijke rol gespeeld bij de meelpro-
duktie; onmisbaar was de molen voor het droogmalen van
de polders en later voor het op peil houden van het pol
derwater. Tevens vervulde de molen een belangrijke funk-
tie als industriemolen. Molens zijn in ons land getuigen
van het nationale verleden.
De drijfkracht voor de molens was in hoofdzaak de wind,
maar in streken waar het verval van beken en stromen
voldoende groot was, werd de molen ook wel aangedreven
door waterkracht. In enkele gevallen werd de molen aan
gedreven door dieren, zoals in de tredmolen en rosmolen.
Door de technologische ontwikkeling, heeft de molen zijn
funktie geheel verloren en velen zijn gedoemd te verdwijnen als
gevolg van stadsuitbreiding, grote verkeersvoorzieningen en in
grijpende veranderingen in de waterhuishouding. Anderen ver
liezen hun landschappelijke funktie, doordat zij omsloten wor
den door hoogbouw en begroeiing.
B ij velen groeit het besef, dat de ongeveer duizend molens, die
Nederland nog rijk is, behouden moeten blijven als nationaal
symbool. Men spreekt niet voor niets over Nederland - molen-
land.
Flevohof wil met de molententoonstelling de aandacht van de
700.000 bezoekers, die jaarlijks een dagjeuit doorbrengen op dit
150 ha grote rekreatieprojekt, waar men onder andere kennis
kan maken met de vele aspekten van het hedendaagse agrari
sche gebeuren, nog eens op de molen vestigen.
aast de molententoonstelling, wordt door Flevohof een lan
delijke MOLENFOTOWEDSTRIJD VOOR AMATEURFO
TOGRAFEN georganiseerd. Iedereen, die in zijn vrije tijd foto
grafeert kan eraan meedoen en kans maken op de vele interes
sante prijzen en de hoofdprijs: EEN VAKANTIE OP EEN
HOLLANDSE MOLEN.
Er kunnen zowel zwart/wit als kleurenfoto's ingezonden worden
en in beide kategorieën zijn er prijzen te verdienen.
Advertentie IM
A Is men het doet moet men zich wel eerst goed op de hoogte
stellen op welke voorwaarden men trouwt. Dat is in ieder
geval nodig.
En dan verder maar hopen dat men die voorwaarden eigen
lijk nooit nodig heeft. En daar kan men zelf ook wat aan
doen. Paauwe.
Voor sommige molens is het nog net niet te laat
De jury voor de fotowedstrijd wordt gevormd door:
- A.J. de Koning, technisch adviseur van "De Hollandsche
Molen" vereniging tot behoud van molens in Nederland
- J. Mallisse, molendeskundige voor de Provincie Gelderland
- J.M. Rijkenberg, beroepsfotograaf
Spelregels kunnen aangevraagd worden bij Flevohof, Postbus 40,
Dronten, tel. 03211 - 1514.
5
