N u het inmiddels maart is geworden, kan het nieuwe
boerenjaar weer beginnen en het vergaderseizoen afge
sloten worden. Ik hoop dat de afdelingen vanwege de
"kriebels" niet vergeten het vraagpunt over de eigen
organisatie in te sturen. Er zijn trouwens al heel wat
antwoorden binnen. Voorzover dat nu te bekijken valt
zouden er wel eens interessante konklusie's uit kunnen
komen. Voor 1 april hopen we van alle afdelingen en
andere deelnemers de antwoorden dan toch binnen te
hebben. De hardheid van de uitkomsten hangt daar sterk
van af.
D eze maand zal ook de Brusselse prijzenronde gestre
den gaan worden. Na de Franse verkiezingen op 12
maart is de weg daarvoor vrij!
„ZEGGE EN SCHRIJVE'
E nige tijd geleden lanceerde de Zeeuwse gedeputeerde
Kaland het idee om in Zeeland een soort mini-ser in te
stellen: een provinciale sociaal- economische raad. De
heer Kaland ziet zo n mini-ser als een advies orgaan voor
het provinciale bestuur dat de plaats in kan nemen van
allerlei bestaande instellingen op dit gebied. De raad zou
moeten worden samengesteld uit vertegenwoordigers
van de provincie, van werknemers en werkgevers: het
zgn. tripartite overleg zoals dat ook bij de echte S.E.R.
het geval is.
zuidelijke landbouw maatschappij
z.l.m
VRIJDAG 3 MAART 1978
66e jaargang - No. 3421
land-
tuinbouwblad
Op de meeste rundveehouderij bedrijven was deze winter volop ruwvoer aanwezig. De dieren kwamen niets te
kort en in de meeste stallen staat het vee met een glanzende vacht en goed in 't vlees. Hier en daar zal zelfs
wel een gras of bietenbiadkuil overblijven. Na de ervaring met een te droge zomer toen er ruwvoer te weinig
was, zal de veehouder zo'n overschot als een welkome zekerheid beschouwen. Overigens worden momenteel
steeds meer konsumptieaardappelen aangeboden als veevoer, maar dat is een zaak die weinig vreugde geeft
aan onze akkerbouwers.
Wat de voorjaarswerkzaamheden betreft hoop ik op het
gezegde: een droge maart en een natte april is de boeren
naar hun wil. Als alles lekker loopt dan wordt de stem
ming er vanzelf wel wat beter op. En dat is op zich al
belangrijk omdat iemand die zich lekker voelt gemakke
lijker moed vat om weer door te gaan.
Brussel
De vooruitzichten zijn echter nog steeds niet best, vooral
niet voor de Benelux. Mogelijk wordt er voor deze landen
een bijzondere regeling getroffen. Daar is tenminste
sprake van geweest. Erg veel zullen we ook daar echter
niet van mogen verwachten. Toch is er voor zo n bijzon
dere regeling wel iets te zeggen. Het is wellicht zelfs goed
om als Nederlandse land- en tuinbouw in Brussel niet al te
zeer aan te dringen op een volledige kompensatie van de
In dit nummer o.m.
Over geld en goed pag. 3
Alg. verg. Onderl. Hagelverz. pag. 4
K.N.L.C. Kommentaar pag. 4
De loonwerktarieven Zeeland pag. 5
Normentarieven werkzaamheden land- en
tuinbouw pag. 6
Planologische beperkingen in de landbouw pag 7
Oot is nog lang niet dood! pag 8
Veevoedingsonderzoek op"Cranendonck" pag. 9
Fusie van Gezondheidsdienst voor dieren pag. 10
Naar vestigingseisen in de landbouw? pag. 11
De maart op het Zuid Westelijk landbouwbedrijf
pag. 14 en 15
De veeverzorging in deze maand pag. 17
Het trekkerrijbewijs en "Schoondijke" pag. 21
Tuinbouwklanken pag. 23
Marktberichten pag 25
Gelijke kansen voor de vrouw pag. 27
kosten wanneer dat de monetaire eenheid binnen de eu-
ropese gemeenschap zou kunnen bevorderen.
Een dergelijke opstelling zou gezien kunnen worden als
een positieve bijdrage tot herstel van de gemeenschap.
Dat zou uiteindelijk in ons eigen belang zijn omdat de
betrokken landen dan veel meer geneigd zouden zijn om
gezamenlijk tot de noodzakelijke prijs afspraken te ko
men. Een soort investering dus die binnen afzienbare tijd
zijn vruchten af zou werpen. Voor alle duidelijkheid wil ik
er wel aan toe voegen dat ik verhoging van de Brusselse
prijzen voor dit jaar niet afwijs. Beslist niet, alles wat er bij
komt is meegenomen. Maar ik konstateer ook dat we jaar
na jaar met (veel) te weinig genoegen hebben moeten
nemen. Wanneer wij nu, door in Brussel wat gas terug te
nemen nationaal meer speelruimte zouden krijgen dan
geloof ik dat we daar op den duur beter mee zouden zijn.
Nationale kompensatie is dus een onderdeel van het plan.
Deze kompensatie zou echter van tijdelijke aard moeten
zijn, in overleg met Brussel geregeld moeten worden en
zo goed mogelijk ingepast moeten worden in het euro-
pese beleid. Het doel is tenslotte zo snel mogelijk meer
monetaire eenheid te bereiken zodat de gemeenschap
weer op eigen kracht een voor alle landen aanvaardbaar
prijsbeleid kan voeren. Want ik blijf volhouden dat we de
EEG niet op het spel mogen zetten.
Wellicht is het de moeite waard een en ander eens nader
uit te werken. Ik heb geleerd dat alle mogelijkheden on
derzocht moeten worden, zelfs de meest zotte. En als het
allemaal niet kan? Nou,dan gaan we gewoon verder
knokken.
In dit verband duikt ook de gedachte weer op over een
(tijdelijke) verhoging van het B.T.W. forfait. Dit is een
idee wat ook al eerder aan de orde is geweest, maar het
toen niet haalde. Niettemin is het goed dit voorstel op
nieuw op te voeren, inklusief het bijbehorende verhaal,
dan wel verhalen.
Mini-ser.
Het valt aan te nemen dat de heer Kaland met zijn idee
onder meer aan wil sluiten bij de nota regionale sociaal
economisch beleid van het vorige kabinet, waarin ge
sproken wordt over decentralisatie van het beleid via de
provinciale besturen. Vanuit de land- en tuinbouw gezien
sta ik voorshands echter nog niet te juichen over het idee.
Tot op heden verlopen de kontakten tussen provincie en
landbouw tot tevredenheid.
Ik zie eigenlijk niet goed in wat een gestruktureerd to-
taaloverleg daaraan zou moeten verbeteren. Zeeland is
een kleine provincie met "korte lijnen" waar men elkaar
wel weet te vinden als dat nodig is. Bovendien zou ik ook
eerst af willen wachten w at de op stapel staande gewest
vorming gaat brengen.
Wellicht is de term S.E.R. wat ongelukkig gekozen omdat
dit direkt doet denken aan een officieel orgaan: een schijf
meer. Wanneer men toch deze richting wil opgaan zou ik
voorlopig niet verder willen gaan dan een informeel zo-
nu-en-dan-overleg van het bedrijfsleven onderling. Dat
zou vrij eenvoudig te realiseren zijn omdat de basis daar
voor reeds aanwezig is middels de Kamer van Koophan
del en het Landbouwschap.
Het voordeel is dan dat ook de werknemers er dan auto
matisch bij betrokken zijn. In Brabant kennen ze nog een
andere vorm van overleg nl. via bestuurlijke overleg-
kommissie's. Voorlopig zullen we de nadere uitwerking
van het idee van de heer Kaland maar afwachten. Dan zal
er wellicht meer duidelijkheid zijn over het voorzitter
schap, het sekretariaat, de samenstelling en de be
voegdheden. Ik meende me echter nu reeds in de dis-
kussie te moeten mengen, voornamelijk omdat i!' bang
ben dat er veel tijd gestoken gaat worden in een feitelijk
overbodige instelling.
Oggel
1
