VWO It ui
Vit Oil W
w at een eigenaardige aanhef. Nou, zo eigenaardig is het niet
hoor, want ik ben inderdaad zestig. Ik had natuurlijk ook vijf
jaar kunnen wachten, maar nou vond ik dit het juiste tijdstip.
Ten eerste omdat ik nu in staat ben om over "ouder worden" te
schrijven, en ten tweede omdat zestig twee maal dertig is en
dertig dé leeftijd was, waarvan ik het vreselijk vond om die te
bereiken. En nu was ik zo benieuwd of ik het ook vreselijk zou
vinden om het dubbele daarvan te overschrijden. Nee, hoor,
niets van gemerkt. Daarom zet ik nu eventjes een denkbeeldige
streep. Zoiets als Oud Jaar, maar dan zonder goede voornemens.
Met dertig nam ik afscheid van mijn jeugd, en, eigenaardig
genoeg, neem ik bij mijzelf iets van dat oude gevoel waar als
mijn kinderen die leeftijd bereiken. Maar dat zeg ik dan niet.
Daarnaa heeft geen enkele leeftijd me meer iets gedaan. Ik
denk, dat dat komt omdat ik behoor tot het type, dat nooit om
kijkt. Ik ben altijd benieuwd geweest naar hoe het later zou zijn
wat mijzelf en het gezin betreft. Ik heb nooit behoord tot dege
nen, die zo graag willen dat de kinderen nog "een tijdje zo klein
zouden blijven".
M evrouw U moet gewoon uw G.B.V. gebruiken". Stomver
baasd keek ik de heer Naalden, sekretaris van de N.C.B., aan.
"Ja", legde hij uit, "Gezond boeren verstand, daar kom je een
heel eind mee". Inderdaad, zeker als je als vertegenwoordigster
van een studiekring over de Nota Landelijke Gebieden, afge
vaardigd wordt naar een hoorzitting van de R.A.R.O. (Raad van
Advies voor de Ruimtelijke Ordening). Deze hoorkommissie
bestond uit enkele leden van de Stuurgroep Nota Landelijke
Gebieden. In Etten-Leur waren dat: de heer D. Rijnders, ex-
burgemeester van Amstelveen, Mr. J.P. Boersma (Gs-lid van
Zeeland), Mr. P.C.E. van Wijmen, Drs. T.A. Bode en verder nog
2 ministeriëlevertegenwoordigers n.l. Mej.Drs. G.J. Laman en
Drs. A.L. Vaandrager. De stuurgroep bereidt het advies van de
Raad over de N.L.G. voor, dat zal worden uitgebracht aan de
Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Zij
betrekt de inspraakreakties op de nota bij zijn werkzaamheden.
In Noord-Brabant vonden de hoorzittingen in januari plaats.
N.l. in Eindhoven en Tilburg. Naar Etten-Leur kwamen de
vertegenwoordigers van de studiekringen: Roosendaal, Bavel
en Almkerk.
P. J. G. N. -nieuws
E r is wel een belangrijk ding, vind ik, en dat is, dat je je bewust
bent, dat het je plicht wel is om je geest zo lang mogelijk lenig te
houden. Ten behoeve van je levensgezel en je kinderen en klein
kinderen.
Ben je zestig?
AKTIVITEITEN-AGENDA
volop in diskussie
De Nota Landelijke Gebieden en Gezond Boeren Verstand
r
AFDELINGEN:
16 FEBR. - RAK - SCHOUWEN-DUIVELAND
Een avond over "Wat is de RAK, PAK, het NAJK"
in
18 FEBR. - RAK - DE BEVELANDEN
Ekskursie Veurne te België o.a. veehoudersbedrijf. Ver
trek 7.30 v.m. Opgave: M. Steyn, 01196-12359.
20 FEBR. - RAK - W. BRAB./THOLEN
Kursusmiddag belasting. Om 13.45 uur in 't Cromwiel te
Steenbergen.
23 FEBR. - GOES/NRD.-BEVELAND
Ekskursie Kern-Centrale te Borssele. Stel ook kritische
vragen t.a.v. nadelen kernenergie. Opgave: Janny Maris,
01180-27968, Cora v.d. Weele, 01108-551. Volleybal: We
gaan weer trainen. Opgave bij Peter Kooistra,
01180-1570.
24 FEBR. - 'S HEER ABTSKERKE
Grote toneeluitvoering in "Maranatha" te Heinkens-
zand. "Een gast op de boerderij" (met bal na).
25 FEBR. - SCHOUWEN-DUIVELAND
Schaatsen en 'n avondje kultureel. Opgave: 01114-1536
of 1117-368.
PROVINCIAAL
Film gespreksa vonden:
17 febr. afd. Tholen, thema: werkeloosheid; leiding: vormings
kommissie.
10 mrt. afd. Oost-Z.Vl., thema: werkeloosheid; leiding: vor
mingskommissie.
14 april afd. West-Z.Vl., thema: werkeloosheid; leiding: vor
mingskommissie.
21 april afd. Zevenbergen, thema: werkeloosheid; leiding: vor
mingskommissie.
"V an te voren werden de afgevaardigden (uit elke studiekring
2) geinformeerd over de gang van zaken tijdens deze hoorzit
ting. Dit vond plaats in het gebouw van het Landbouwschap in
Tilburg. Onder de hoede van bestuursleden van de N.C.B., het
Landbouwschap en medewerkers van het Provinciaal Op-
bouworgaan Noord Brabant. Vooral de laatste hebben norm
veel werk verzet dpor voorlichting, verslagen en praktisch heel
de organisatie van de inspraak in Brabant.
Per persoon waren 15 minuten beschikbaar gesteld. De eerste 5
min. moesten we een toelichting geven op onze schriftelijke
reakties. Daarna werden door de leden van de hoorkommissie
diverse vragen gesteld. Opmerkelijke dingen kwamen hier naar
voren. O.a. uit de studiekring Bavel. In dit gebied stroomt het
mooie riviertje het "Merkske". Aan de oevers hiervan liggen
goede landbouwgronden. Vrijwel uitsluitend weilanden. Hierin
bevinden zich ook enkele natuurgebieden. Bij elkaar ongeveer
60 ha. Nu zijn er plannen om-van deze hele streek een groot
natuurgebied te maken van 650 ha. Dat wordt dus 60 ha na
tuurgebied 590 ha goede landbouwgrond. Men probeert zelfs
650 ha aan te kopen. Het valt niet te verwonderen dat de spreker
dit wel erg voorbarig vindt. Wat hij echter nog erger vindt is het
volgende: In 1956 is in Baarle-Nassau een ruilverkaveling aan
gevraagd. Deze heeft 3 x op de urgentielijst gestaan en is er
telkens weer afgevoerd door de natuurbeschermers. Nu is men
echter eindelijk definitief aan de voorbereidingen begonnen.
Maar nu wil men dit gebied uit de ruilverkaveling houden.
Aangezien het aankoppelen hiervan een strook vormt langs de
Westelijke en Noordelijke kant van Castelré wordt Castelré
hierdoor van het ruilverkavelingsblok afgesneden. Er wordt nu
in totaal 1150 ha buiten de ruilverkaveling gehouden. Als men
dan nog weet dat deze gehele gemeente 7800 ha beslaat, inklu-
sief bebouwde kom. bos en rekreatiegebieden, dan kan men
heel goed begrijpen dat de afgevaardigde aan het eind van zijn
Samenwerking:
Tussen de drie plattelandsjongerenorganisaties de NCPJ
(Christelijke), de PJGN (algemeen) en de KPJN (katholiek)
bestaan vele banden. We hebben ongeveer dezelfde werk
zaamheden, we richten ons op dezelfde groepen jongeren van
het platteland.
Het ligt ook voor de hand dat er op vele fronten wordt samen
gewerkt. Vooral op het gebied van agraries jongerenwerk zijn er
vele samenwerkingsvormen, b.v. het NAJK (Nederlands Agra
ries Jongeren Kontakt), de gezamenlijke kursuskommissie, de
Stichting Uitwisseling, de Stichting T.L.J.W. Technies Land
bouw Jongerenwerk), het ploegcomité, veebeoordelingswed-
strijden enz.
Ook op het gebied van het algemeen werk kennen we enige
samenwerking: gezamenlijk hebben we een projekt ontwikke
lingssamenwerking, er bestaat een 3 CJO-overleg (een maan
delijks overleg tussen de drie dagelijkse besturen).
In het laatste jaar zijn er veel diskussies geweest over de wense
lijkheid van een verdergaande samenwerking.
Als voordeel daarvan wordt gezien datje effektiever zou kunnen
werken, een slagvaardiger beleid zou kunnen voeren en geza
menlijk sterker zou staan.
De diskussies daarover zijn aanvankelijk alleen in het 3 CJO-
overleg gevoerd Langzamerhand rijpte echter het inzicht, dat
dergelijke belangrijke beslissingen door een grotere groep uit de
organisaties gedragen moeten worden. Daarom presen eerde
het 3 CJO-overleg in augustus 1977 een diskussienota Samen
werking die in de drie organisaties besproken kon worden.
Daarnaast werden er een aantal gezamenlijke bijeenkomsten
voor de besturen gepland. De eerste bijeenkomst vond plaats op
10 mrt. afd. Sprang-Capelle, thema: reklame, leiding: Kees
Schipper.
Ledenweekenden
Tholen: 28, 29, 30 april, te Aardenburg, thema: vooroordelen.
Bladel: 5, 6, 7 mei, te Aardenburg, thema: werken met video.
Goes/Nrd. Bev.: 14, 15, 16 april, te Aardenburg, thema: werken
met video.
Juweel: De winnende toneelspelende afdeling: op 18 maart in
de Koorenbeurs te Bergen op Zoom.
Redaktiecommissie
rouwen voor Zeeland
.W. de Jonge-Jansen,
betoog de verzuchting slaakte: "Wij hebben niets tegen natuur
bescherming maar wel tegen natuurbeschermers".
O een vraag van Mr. van Wijmen: "Als de boer nu een goede
overeenkomst met goede financiële voorwaarden kan afsluiten?
Is dit dan aanvaardbaar voor een landbouwer?", schoot een van
de afgevaardigden als een haas van zijn stoel. Fel reageerde hij
met: "U bent advokaat? Wat vindt U ervan als er in uw vak nog
meer beperkingen opgelegd worden daner nu al zijn?" Duidelijk
kwam hier naar voren dat praktisch geen enkele boer een goed
woord heeft over beheersovereenkomsten.
"Wij als landbouwers zullen de mouwen opstropen om te werken
en het lijkt met ook om ons te weer te stellen als de landschap
sparken ons bedreigingen", besloot de afgevaardigde uit de
groep Roosendaal. En nu wij maar hopen dat er straks in Den
Haag rekening wordt gehouden bij het ontwerpen van de nieu-<
we wet met ons: "Gezond Boeren Verstand". R.S.
E n nu ben ik dan zestig en ga ik eens expres omkijken. Er zijn
geloof ik heel wat mensen, die het vreselijk vinden, na een
bepaalde leeftijd, telkens weer een jaar ouder te worden. Ze zien
zich al aftakelen. Nu kunnen ze alles, voelen zich geweldig, ga zo
maar door, maar dén: Brrr.
J^. Is ik dan zo terug zie, dan wil ik daar eens tegenover stellen,
dat er geen enkele leeftijd is, waarop je alles kunt watje zou
willen.
Kleine kinderen kunnen nog niet lopen, zich nog niet uitdruk
ken, wat ze vaak genoeg duidelijk zicht- en hoorbaar hindert.
1 oktober. Deze dag was voornamelijk bedoeld als een onder
linge kènnismaking van de drie organisaties, op welke punten
vertonen we overeenkomsten, waarin verschillen we van elkaar.
Er werd een inleidende diskussie gevoerd over een verdergaan
de, samenwerking.
Welke moeilijkheden zou je daarbij in je eigen organisatie heb
ben. Op 16 en 17 december vond een gezamenlijk weekend
plaats. Daarin is vooral aandacht besteed aan de uitgangspun
ten, het beleid en de visie van de drie organisaties. Dit is erg
belangrijk want als je de belangenbehartiging t.o.v. de ov rheid
gezamenlijk wilt aanpakken zul je het over essentiële dingen wel
met elkaar eens moeten zijn, anders word je tegen elkaar uit
gespeeld.
Gelukkig bleken we het over heel wat zaken goed eens te zijn: de
volgende stellingen werden onderschreven
Het agraries jongerenwerk en het algemeen jongerenwerk
horen bij elkaar: het moet in één organisatorisch verband
bijeenblijven;
plattelandsjongerenorganisaties kunnen best gebruik maken
van algemene voorzieningen zoals serviceburo's, als het om
technische dingen gaat (films, verzekeringen, BUMA, kur-
sussen). De echte begeleiding kan echter niet aan dergelijke
instellingen worden overgedragen;
landelijke organisaties hebben een belangrijke taak t.a.v. de
coördinatie van het beleid van verschillende provincies;
de begeleiding van beroepskrachten moet erop gericht zijn
de vrijwilligers zover te brengen dat zij zelf met vrijwilligers
verder kunnen werken.
Meer problemen ontstonden er bij een eerste diskussie over
mogelijke modellen voor de samenwerking. Weliswaar was het
uitgangspunt voor iedereen hetzelfde (nl: zoveel mogelijk sa
menwerken, maar ruimte laten aan ieders eigen identiteit) maar
de praktische invulling van dat principe leek nogal versch llend.
Over de verdere voortgang van de diskussie is afgesproken:
dat er een praat papier komt over mogelijke samenwer
kingsmodellen;
dat dit papier in januari/februari in de drie organisaties
besproken wordt;
dat de resultaten van die diskussies aan ket 3. CJO-overleg
worden doorgegeven;
dat er op grond daarvan een definitief voorstel wordt ge
maakt, dat in een derde gezamenlijke bijeenkomst op 11
maart ter bespreking wordt gebracht.
En nou maar hopen dat het allemaal goed gaat. We zullen er uit
moeten zijn voordat een aantal mensen gaat vertrekken, want
anders moeten we weer van voren af aan beginnen.
Grotere kinderen kunnen nog geen verantwoordelijkheden aan,
die ze graag zouden willen dragen, wat ook leidt tot irritaties,
humeurigheid, waar heel de familie van mag "meegenieten".
De volwassene zou misschien (bijna) alles kunnen, maar ziet
zich danig beperkt door vele plichten en verantwoordelijkheden
jegens werk, gezinsleden, relaties enz. enz., om niet te spreken
over de aan huis gebondenheid als er kinderen zijn.
Ach, en de oudere mens is beperkt door lichamelijke ongemak
ken, kwaaltjes hier en daar.
Nu spreek ik uiteraard in alle gevallen over normaal gezonde
mensen.
Maar wat hebben die ouderen niet wèl, wat de jongere
generaties nog moeten verwerven:
doorgaans drukken er geen bijzondere verantwoordelijkhe
den meer op je schouders, als daar zijn: kinderen, die nog
opgevoed moeten worden, een baan, die zwaar kan druk
ken, die je vaarwel gezegd hebt of binnenkort vaarwel zult
zeggen. Ik geloof, dat er als je ouder bent heel veel dingen
zijn, die eenvoudig minder zwaar gaan wegen. Je komt er als
het ware boven te staan. Je leert de betrekkelijkheid van de
gewichtigheid zien. Persoonlijk ervaar ik het als een enorme
vrijheid, waar ik zeer gelukkig mee ben, want met die vrij
heid kun je spelen. Dingen doen, waar je vroeger de kans
niet toe kreeg vanwege die verplichtingen.
Wat lijkt het me heerlijk om met pensioen te gaan, het roer om
te gooien, te zoeken naar iets heel anders om je in te verdiepen.
En dan niet ergens in Tibet of de Sahel omdat dat in de mode is,
maar heel gewoon in het eigen huis te verwezenlijken. Dan kun
je het ook lang blijven doen.
Is het niet zalig om kleinkinderen te hebben? Ik ben er dol op.
En ben weer benieuwd hoe ze dan en dan. en dan zullen zijn.
Maar wat een vrijheid om niet meer de verantwoordelijkheid te
dragen. Daarom is het ook belangrijk dat het als het ware van
verre toekijkt. Je hoeft zelf niet meer. Laat hun ouders het maar
doen, op hun manier heerlijk!
Ja, ook voor hen want ik vind grootouders zeer belangrijk in het
leven van een kind. Mits deze bij de tijd willen blijven. Dan
bedoel ik niet, dat ze met de mode mee moeten op welk vlak dan
ook. Ik bedoel dat ze oprechte belangstelling moeten hebben
voor wat het kind beroert.
De grootouder is de schakel met het verleden; dat verleden, dat
voorbij is en dus geen funktie meer heeft anders dan de histori
sche, voor de nieuwe tijd, die andere eisen stelt. Ik ben altijd
nieuwsgierig geweest naar later. Zo was ik ook benieuwd hoe ik
zou zijn als ik zestig werd. Ik geloof wel. dat dat belangrijk is, En
zo ben ik nu al bezig met de tijd. dat er een punt achter mijn
levensverhaal zal komen. Ik probeer vrienden te worden met de
dood. Daar heb ik tijd voor nodig. Ik hoop. dat het me zal
lukken, in mijn strijd.
Het bevrijdende voor de oudere mens is
dat wat eens leek te hinderen niet meer van belang blijkt te
zijn
dat wat eens scheen zo nodig te moeten niet meer hoeft
dat je aan wat eens "zo hoorde"-met vreugde je schoenen
afveegt
dat je volledig en vrij kunt zijn die je bent.
Erg om ouder te worden?
Ben je zestig!
L.H.G. van den Hoek - Maclaine Pont.
i onder redaktie van de
A I Bond van Plattelandsv:
\jê en Brabant
Redaktieadres: Mevr.
Bosdijk 1. Wissenkerkc
tel.: 01107-610
23