3P®el®
UtlD
,firTIP)¥ oT I jt 3D
Een wereldreis van één jaar:
N.
w
H.
H.
Provinciale Aktiviteiten tot de zomer
Toneeluitvoeringen van de PJZ-afd.
Zeskamp
Fijnaart: Oprichting Oonateursschap
Een jaar met de I.A.E.A. rond de wereld;
een tijd om nooit te vergeten
Thailand
Het warme Manilla
Trainee op een Australische
boerderij
REDAKTiE
I KEES SCHIPPER^
4 JAN. 1978 - R.A.K. N. EN Z. BEVELAND
organiseert een avond voor de tarweteelt. Aanvang 20.00
uur in de Caisson te Biezelinge. Spreker: de heer v. Gas
tel.
7 JAN. - ZESKAMP
veilinghal te Bergen op Zoom.
27/28 JAN. - HALF AGRARISCH THEMAWEEKEND
v. Eeghenhuis te Aardenburg
18 MRT. - JUWEEL BAL NA
Koorenbeurs te Bergen op Zoom
22 OF 29 APR. - 3 CJO-VOLLEYBALDAG
bal na te (Zierikzee??)
13 MEI-PJGN- JAARVERGADERING
Kulturele Selektie te Friesland
13 JUNI - PJZ-SPORTDAG I 17 JUNI- PJGN- SPORTDAG
bal na te Steenbergen te Lochem (Gld.)
17 JUNI t/m 10 JULI - PJZ AGRARISCHE STUDIEREIS TE
AMERIKA
(tot nu toe: 28 deelnemers!!!)
TUSSENDOOR:
drie of vier ledenweekenden van afd. Tholen. Fijnaart,
Bladel en (door Kees Schipper) en vier film/gesprek-
savonden (door vormingskommissie) t.b.v. afd. Zeven
bergen, O.-Z.Vl., Tholen en tenslotte
23 24 JUNI - ZLM-MANIFESTATIE
(Z.L.M.: 135 jaar) in de Wilhelmina Polder.
afd. datum stuk plaats
West. Z.V1. 14 jan. Als het kindje binnenkomt Oostburg
'sHeerAbtsk 20 jan. Gast op de boerderij Nisse
Fijnaart 20 jan. Het hing in de lucht Fijnaart
Schouwen 28 jan. Gevaarlijk snoepgoed Brouwershaver.
Oost Z.V1. 3 febr. De polyester polka Axel
Goes/Nrd.Bev. 10 febr. Hartjes aan het spit Kamperland
Zevenbergen 17 febr. Het blondje uit het Kur-hotel Zevenbergen
Bladel 18 febr. Zo heeft men gerre het gewild Hoogeloon
Tholen 4 mrt. De grote versierder St. Maartensdijk
Opgave teams: vóór 24 december 20,— betaling); maxi
maal 12 teams; Bel je afdelingssekretariaat; Supporters, kom 7
januari naar de veilinghal!;
MEDEDELING AFD.
Dit houdt in, dat personen, die ouder zijn dan 30 jaar en volgens
de statuten geen lid meer mogen zijn (uitgezonderd wedstrijd
ploegers, die tot hun 35e jaar lid zijn), donateur kunnen worden
van onze vereniging. Het is de laatste tijd nl. gebleken dat er ook
bij de (oud-)leden boven de 30 nog belangstelling bestaat om de
aktiviteiten bij te wonen en/of de vereniging te steunen.
Voor deze donateurs is een bijdrage vastgesteld van minimaal
15,— per jaar. De donateurs hebben geen stemrecht. Ze zijn
op elke aktiviteit van harte welkom.
Leden-die de leeftijd van 30 jaar bereikt hebben, kunnen zich als
donateur opgeven bij het bestuur van de P.J.Z.
Tot en met hun 35e jaar kunnen donateurs lid zijn van de
Agrarische Kommissie. Inl./opgave: Bram Huitkar,
01686-2559.
dl. 1.: Bangkok, Manilla, Australië, Nw. Zeeland.
door Corrie van Oeveren,
P.J.Z. Sch. Duiveland.
Let was ongeveer juni '76 dat ik voor het
eerst van de I.A.E.A. uit Denemarken hoorde.
Waarschijnlijk is het nu voor velen de eerste
maal dat ze deze naam lezen, daarom zal ik
eerst proberen uit te leggen wat deze organisa
tie inhoudt. De International Agriculture Ex
change Association organiseert werkvakanties
evenals hier de Stichting Uitwisseling te Bergen
doet. Zij maken het dus mogelijk voor 19 t/m 28
jarigen om in het buitenland te werken, zowel in
Europa als Australië en Canada. Het is niet
speciaal nodig dat de deelnemers van het plat
teland komen, maar wel gewenst dat ze iets van
land-, tuinbouw en/of veeteelt afweten. Boven-'
dien bestaat er de mogelijkheid voor iedere
trainee, dat is de naam waaronder wij nl. aldaar
op de boerderijen en ook door de organisatie
genoemd worden, zelf het soort werk en streek
van te voren uit te kiezen.
Men kan een keuze maken uit de volgende
bedrijven en werkzaamheden: akker-, tuin-,
bosbouw en voor de meisjes bestaat nog de
mogelijkheid om alleen in het huishouden en/
of gecombineerd in het huishouden en buiten
op het land of met vee te werken. Aan deze
wensen wordt zoveel mogelijk door de organi
satie tegemoet gekomen.
Toen ik dit alles voor het eerst hoorde en in
middels enige malen naar Amersfoort geweest
was om met enkele andere a.s. deelnemers van
de tour kennis te maken en tevens een Film over
- de hele reis gezien had, was mijn enthousiasme
erg groot. Daar ik al enige tijd met het verlan
gen rondliep toch nog eens naar Australië en/
of Canada te gaan, was dit wel de kans om in
groepsverband deze landen te bezoeken. Vol
gens het gekregen programma zouden we via
Bangkok, Manilla naar Australië gaan, daar
enkele maanden werken en zo mogelijk daar
wat rondreizen en dan vervolgens via Nieuw-
Zeeland, Fiji en Hawaii naar Canada gaan.
Op vrijdag 5 november '76 vertrok ik dan, door
familie naar Schiphol gebracht.
i a ruim 16 uur vliegen, kwamen wij zaterdag
6 november om 12.00 uur 's middags in Bangkok
aan. Van het vliegveld werden we direkt per bus
naar ons hotel gebracht, waar we de eerste vijf
dagen zouden blijven. Daar onze bus kris-kras
door het drukke linksrijdende Thaise verkeer
reed, waar volgens ons geen voorrangsregels
waren, maar alleen het motto: "Wie het eerst
komt, neemt gewoon voorrang" geldt, hoorde je
alleen geregeld kreten van verschrikte Euro
peanen in onze bus. Gelukkig kwamen we heel
huids bij ons hotel aan en kregen we ons pro
gramma voor de eerst volgende dagen.
Het eerste wat we allen natuurlijk deden was:
onze warme winterkleren van thuis uit doen,
want toen we Holland verlieten was het bar
koud en stormde het ontzettend en in Bangkok
kwamen we ineens in de hitte van
30 C; 's Avonds gingen we met z'n allen naar
een Thais diner waarbij enkele mooie Thaise
dansers en danseressen, hun dansen vertoon
den. Dit alles was reuze gezellig, daar we nu
ook de mogelijkheid kregen om met alle reis
genoten kennis te maken. Het aantal was totaal
59, hieronder waren maar liefst ±30 Denen, 1
Fransman, 2 Duitsers, 6 Engelsen, 1 Schot, 1
Ier, 5 Zweedsen, 2 Noren, 3 Zwitsers en 8 Ne
derlanders, dus ons landje was goed vertegen
woordigd. Gelukkig werd niemand buiten de
groep gesloten en waren we binnen de kortst
mogelijke tijd allen goede vrienden.
De volgende morgen vertrokken we allemaal
naar de floating market (drijvende markt), per
boot werden we door het troebele water, waar
in niet alleen boten voeren, maar de aan het
water wonende winkeliers ook hun kleren en
haar wasten, hun voedsel schoonmaakten en
bovendien de kinderen en zelfs de honden in
rondspartelden. We zagen dat de Thaien onder
zeer armoedige omstandigheden leefden, hun
huizen erg vervallen zijn en ze van weinig geld
rond moeten komen. Tevens leven er ook vele
bewoners op armoedig uitziende woonboten,
met als dak alleen een stuk golfplaat. Vooral de
vluchtelingen uit Vietnam, leven er vaak alleen
maar van water en rijst, want ook daar zijn de
sociale voorzieningen niet zoals in Nederland.
Een groot verschil was het dan ook toen we,
nadat we door deze markt gevaren waren en
van enkele verkopers die met hun bootjes langs
kwamen uit medelijden wat fruit gekocht had
den, de tempels gingen bezoeken. Deze waren
erg mooi van bouwvorm en de bewoners offe
ren meestal hun laatste cent voor het in stand
houden van deze tempels, terwijl hun voorva
deren er waarschijnlijk nog aan meegeholpen
hebben ze te bouwen.
Na dit alles vertrokken we 's middags naar de
Rose Garden (Rozentuin) waar we geen enkele
roos zagen, maar wel enkele demonstraties van
o.a. Thais boksen, een hanengevecht, van
boomstammen uit het water halen door oli
fanten en natuurlijk het Thais dansen.
De laatste dag in Bangkok bestond er de mo
gelijkheid een bezoek te brengen aan een kro-
kodillenboerderij. Daar zagen we dan 20.000
krokodillen, die voornamelijk voor hun huid
gekweekt werden. Tevens werd er nog een
show door een-"krokodillentemmer" gegeven,
waar wij doodangstig naar keken, daar de man
in het water tussen alle krokodillen stond. Dit
was dus voor ons de afsluiting van ons bezoek
aan Thailand.
e vertrokken de volgende morgen om
10.00 uur per vliegtuig naar Manilla, waar we
rechtstreeks, door het wat beter geregelde ver
keer, naar ons zeer luxe Holiday-Inn hotel ge
bracht werden. Ook daar kregen wij weer een
programma en hadden we nog steeds dezelfde
reisleider die wij in Bangkok gehad hadden, al
leen waren er nu weer 2 andere gidsen.
Vrijdag 12 november stond er 's morgens een
bezoek aan de International Rice Research In
stitute (instituut voor het onderzoek van allerlei
rijstsoorten) op het programma. Dit in 1960
opgericht projekt, beslaat een gebied van 250
ha. Eerst werden ons een aantal dia's vertoond
over het verbouwen van verschillende soorten
rijst en de resultaten, die proeven hebben uit
gewezen. Vervolgens werden we rondgeleid op
het bedrijf, waar je op de rijstvelden vooral zag
onder welke slechte omstandigheden de Filip
pijnse arbeiders moesten werken.
Zondag gingen we per boot voor enkele dagen
naar Maya-Maya, een Filippijns eiland, waar
De floating market (drijvende markt) in het
we heerlijk konden genieten van het warme
weer, zwemmen, snorkelen, barbecuen, feestjes
bouwen etc.
Dinsdag werden we weer per bus naar het
vliegveld gebracht. En nu was het voorlopig de
laatste keer vliegen, want via Sydney kwamen
we in Geelong bij Melbourne, waar wij voor de
eerst volgende 5 dagen in een college onderge
bracht werden. Hier kregen we onze adressen
van de gastfamilies, voorzover enkele die nog
niet ontvangen hadden. Verder stonden op het
programma allerlei informatielessen over o.a.
de Australische economie, politiek, belastingen
en levensgewoonten. Terwijl we daar ook nog
een aantal boerderijen bezochten en ons uitge
legd werd dat, hoewel de bedrijven veel groter
zijn dan in Europa, wij er toch rekening mee
moesten houden dat er veel land niet ontgon
nen was en soms te droog is om er ook maar iets
op te verbouwen. Ook werd ons verteld dat er
vooral in New South Wales en Victoria veel
tarwe en gerst verbouwd wordt, terwijl er na
tuurlijk overal veel schapen worden gehouden.
Naast dit alles \yerd er ook nog een internatio
nale avond gehouden, waarop door alle ver
schillende landen iets^voorgedragen werd, en er
was een barbecue-avond.
Maandag 22 november was het toen afscheid
nemen van allemaal om te vertrekken naar
onze gastfamilies. Voor mij betekende dat 10
uren in de bus zitten naar Cowra in N.S.Wwat
300 km ten westen van Sydney ligt. Daar
werd ik afgehaald door m'n gastfamilie Bour-
chier, die op de boerderij "Torrington" woon
de. Het bedrijf was 500 ha. groot, waarvan
150 ha voor akkerbouw gebruikt werd en op
het overige land, waar gras groeide en het nogal
heuvelachtig was, graasden de 3.000 schapen
en 200 stuks vee. Het graan liet Mr. Bour-
chier meestal combinen door een buurman,
want aangezien hij geen vaste knecht had, kon
hij zelf alleen voor het vee zorgen. Waarvan de
prijzen, na de toetreding van Engeland en Ier
land in de E.E.G. nogal gedaald waren, alleen
leverde de wol van de schapen voor hem nog
behoorlijk wat op.
Let werk voor Julia, een Australisch meisje
die 2 maanden stage op deze boerderij liep, en
mij bestond voornamelijk uit het volgende: de
schapen verweiden en sorteren, deze dippen; dit
houdt in dat alle schapen door een waterbad,
waarin een desinfecterende vloeistof zit tegen
luis, vlooien en vliegen, moeten zwemmen en
ondergedompeld worden. Tevens moesten de
schapen ingeënt worden tegen inwendige in-
troebele water van Bangkok in Thailand.
sektenaandoeningen, wat vooral in Australië
erg nodig is, daar er veel insekten zijn die veel
schade aan deze dieren verrichten. Ook moes
ten wij natuurlijk bij het schapenscheren helpen
en o.a. de wol controleren en sorteren, vervol
gens in grote zakken doen zodat ze direkt per
trein vervoerd konden worden. Verder waren er
nog de Australische slangen die op verscheidene
plaatsen aangetroffen worden en ontzettend
giftig zijn.
Gedurende ons verblijf van 3 maanden op de
boerderij, kwam er 1 maal een supervisor op
bezoek, dit is meestal een trainee die zelf eerder
aan een programma van de I.A.E.A. heeft
deelgenomen. Deze heeft dan een gesprek met
zowel gastfamilie en trainee, mochten er zich
problemen voordoen kan men ten alle tijde
met hem of het I.A.E.A.-kantoor in Australië
kon takt opnemen. Trouwens schriftelijk had
den wij als trainees toch wel kon takt, daar wij
gedurende ons verblijf twee rapporten, over je
werkzaamheden en de omgang met de gastfa
milie, moest schrijven. Verder kregen wij in
formatie over o.a. de vertrekdatum bij de gast
familie en de mogelijkheid van deelname aan
de Safari-tour die 9 maart vanuit Melbourne
vertTok.
Hiervoor hadden bijna alle Europese trainees
zich laten inschrijven. Per bus trokken we al
kamperende, drie weken door Australië. Via
Adelaide, Port August reden we naar Coober
Pedy, waar veel opalen gevonden worden en
door de enorme hitte de mensen in woningen
onder de grond wonen. Hier zagen wij voor het
eerst aboriginals dit zijn de oorspronkelijke
bewoners van Australië, welke onder zeer pri
mitieve en armoedige omstandigheden leven.
1 april '76 vertrokken we naar Christchurch op
het zuidelijk eiland van Nieuw-Zeeland. Op dit
eiland tourden we per bus 5 dagen rond en
bezochten o.a. Mount Cook, Queenstown, en
kele boerderijen en Milford Sound, waar we
een boottocht maakten over "The Sound" waar
vele watervallen in uitkomen en waarvan het
water bij het havenhoofd niet zo diep is als
dicht bij de kade.
Ten zuiden van het centrum van Rotorua be
zochten we het Whakarewarewa Thermal Re
serve, waar de Maories, de oorspronkelijke
bewoners van Nieuw-Zeeland wonen. Het bij
zondere van dit oord is dat er overal warme
bronnen en/of geisers zijn. Men kan zelfs in het
water wat erg schoon is, de aardappelen koken
en iets verderop waar het water wat lauwer is
een bad nemen of gaan zwemmen, dit is mo
gelijk omdat deze bronnen niet met elkaar in
verbinding staan.
Dezelfde avond kregen we nog een demon
stratie van verschillende Maori-dansen, welke
geheel anders zijn dan de onze en waarbij de
dansers veel krijsen en als groetsymbool hun
tong uitsteken.
39
