Amerikaanse tarweoogst '77
kan de silo's niet meer in
H et afzetprobleem zit hem in het feit dat ook
in de rest van de wereld goede oogsten zijn
binnengehaald. Normaal wordt ongeveer 35*?
van de Amerikaanse graanoogst geëxporteerd,
het ziet er naar uit dat de export nu met 10 tot
D e vraag is nu. zal het Carter voorstel de
problemen oplossen? Maar zoals zoveel dingen
die met de agrarische produktie hebben te
maken zal heel veel afhangen van de toekom
stige weersomstandigheden. Die factor zal van
veel meer invloed kunnen zijn dan welke rege
ringsmaatregel ook. Als de weersomstandighe
den gunstig blijven zullen de bergen met soja
bonen en tarwe nog jaren de horizon verduis
teren. Maar als de groeiomstandigheden zich
ongunstig wijzigen, zou weer wel eens kunnen
blijken dat die lastige enorme Amerikaanse
overschotten dan ineens een zegen blijken te
zijn voor vele hongerige consumenten in de
wereld. Terwijl men er dan weer grote bedra
gen voor neer wil tellen. (Time)
D e graanprijzen zullen met ongeveer drie a
vier dollar per bushel moeten stijgen wil de
kostprijs gedekt zijn. Maar omdat die prijzen
daar nu ver onder liggen wordt er momenteel
op grote schaal door de boeren bij de banken
geleend. Reeds vorig jaar bleek na een onder
zoek van het ministerie van Landbouw dat in
het midden-westen, met name in het noorden
van Dakota één op de vier boeren afbetalings-
en aflossingsmoeilijkheden zou krijgen. In de
staat Minesota lag de verhouding één op vijf.
Terwijl het in zuid Dakota één op drie bedroeg.
Tegelijkertijd bleek dat er door de boeren
minder snel werd afgelost terwijl reeds afge
loste bedragen opnieuw werden opgenomen,
met daarnaast nog verzoeken tot verhoging van
de lening. Een bekende bankspecialist merkte
op dat indien de situatie zich niet snel zou wij
zigen 10 tot 20% van de boeren waarmee hij te
maken had het bedrijf noodgedwongen zouden
moeten stoppen.
N ietemin wordt er reeds maanden druk
uitgeoefend op de president Carter en zijn
Agrarische beleidsmedewerker Bob Bergland
om iets te doen ter ondersteuning van de boe
ren.
D eze regeringsvoorstellen zijn in feite ook
een compromis tussen Jimmv Carter en zijn
minister voor Landbouw. De eerste wil de in
flatie terugdringen terwijl de ander een sterk
voorstander is van voorraadvorming van
graan. De landbouwminister wil vijf en twintig
procent van de totale graanproduktie inkrim-
T och zijn er ook die kritiek hebben op de
regeringsplannen. Men vindt de streefprijs te
hoog. daardoor zal er toch nog meer worden
geproduceerd dan nodig is. Al met al zal het
dan de regering handen vol geld gaan kosten.
Ook het uit de produktie nemen van 20% van
het land ziet men in sommige kringen niet zit
ten. Die zeggen, kijk. een boer zal dan natuur
lijk zijn slechtste grond braak laten liggen.
Daarom zal het uiteindelijke effect maar gering
zijn. Er zijn zelfs deskundigen die hebben be
rekend dat een vermindering van 20% beteeld
land niet meer dan 8% produktievermindering
tot gevolg zal hebben.
D e oogst 1977 was er één met grote tegen
stellingen in Amerika, het was een seizoen
waarin aan de ene kant te veel was en aan de
andere kant te weinig. In het noordwesten in
delen van het middenwesten en het centrale
gedeelte van Californië waren er heel wat
graanboeren die zuchtten onder de droogste
periode in eeuwen. Maar in de voornaamste
graangebieden van Amerika viel er wel genoeg
regen. Regen ook die kwam wanneer het pre
cies nodig was. De grond reageerde hierop met
een gulle oogst. Alleen Jimmy Carters regering
zit er nu mee wat er gedaan moet worden met
deze enorme overvloed.
H et gevolg hiervan is dat het gemiddelde
inkomen van de boer ook is* gezakt. Vier jaar
geleden tijdens de hoge graanprijzen was dit
10.529 dollar, terwijl het dit jaar niet hoger zal
zijn dan 7.500 dollar. Nu wil dit natuurlijk nog
niet alles zeggen, want een boer heeft naast dat
inkomen andere faciliteiten die de stedeling
niet heeft. Toch is het tekenend voor de situatie
van het ogenblik.
Amerika wil 20% graanland braak laten
l
Als straf voor een topoogst, financiële strop
15 procent zal dalen. Don Howe, de voorzitter
van de Nationale Vereniging van Graanpro
ducenten zegt: "Zelfs als we dit jaar een volle
dige misoogst gehad zouden hebben, dan nog
zouden we in staat zijn geweest om heel Ame
rika van voedsel te voorziën. En zelfs ook onze
exportverplichtingen daarbij nog nakomen."
Overvloedige oogsten lijken in de ogen van de
consument een prettige zaak. Zij zullen dit jaar
wellicht een relatief lage voedselprijsstijging
hoeven te verwachten.
16
In Zuid-Washington bekijkt farmer rancher Monte Shaffer, 49, zijn 2000 acres grote
heuvelachtige boerderij. De oogst had nu rijp moeten zijn. Maar het enige dat hij op zijn
land zag was onkruid en hier en daar een halmpje graan. Twee jaar geleden nog had hij er
een topoogst vanaf gehaald. Toch was dit niet zijn grootste zorg. Ik ben veel bezorgder
over de exportsituatie. Als de afzetmogelijkheden op de wereldmarkt niet groter worden
dan zit er voor ons geen winst meer in.
In het noordwesten van Dakota is de 33 jarige Stan Erickson druk van de vroege morgen
tot de late avond om zijn durum tarwe binnen te krijgen. Een topoogst, maar toch staat hij
en zijn vader nu voor een moeilijke beslissing. De helft van de oogst van verleden jaar zit
nog in opslag op het bedrijf. Niettemin waren ze toch gedwongen om 3.000 dollar uit te
geven voor extra opslagruimte. Hij zegt, vorig jaar was het veel te goed, nu is het weer een
goed jaar, maar het gevolg is dat er nu van alles gewoon veel te veel is.
Een gedeelte van de oogst is op straat gedumpt in het plaatsje Marshal in Oklahoma. De reden
hiervoor was dat de plaatselijke opslagkapaciteit nog vol was met graan van het vorige jaar.
Weersomstandigheden blijven grote rol spelen
Volgend jaar zal er misschien 20% minder land met graan worden beteeld, maar het effect op de
produktie is volgens deskundigen niet meer dan 8
Maar ook hebben de kostenstijgingen hét de
boeren minder gemakkelijk gemaakt dan
voorheen. Dieselolie voor trekkers die vijfjaar
geleden te koop was voor 17 dollarcent per
gallon kost nu 43 cent. Combines die men toen
aan kon schaffen voor 30.000 dollar moeten nu
60.000 dollar kosten.
Boeren moeten broekriem aanhalen
Een andere bankier, uitte zich minder pessi
mistisch. Hij zegt. de boeren zijn bijna allemaal
goede zakenlui. Het zal niet gemakkelijk voor
ze worden. Een voorgenomen vakantiereisje en
een nieuwe machine die ze graag hadden wil
len hebben zullen er nu wellicht bij inschieten.
Maar ik zie het niet zitten dat de boeren waar
mee ik te maken heb niet meer in aanmerking
zouden kunnen komen voor een lening.
Beteugeling van de overproduktie
Het wordt ook tijd. want binnen afzienbare tijd
wordt weer het wintergraan gezaaid. Het voor
stel van de Amerikaanse regering ziet er nu
voorlopig als volgt uit:
1. Boeren moeten vrijwillig hun graanareaal
inkrimpen, een areaal van 74.5 miljoen
acres, hetgeen neerkomt op een reductie
van 20%. Degene die zich hieraan niet
houdt krijgt te maken met een stok achter
de deur. Want hij loopt dan een grote kans
om niet in aanmerking te komen voor be
paalde agrarische hulpprogramma's van de
regering.
2. Er moet dertig tot vijf en dertig miljoen ton
voorraad worden vastgelegd voor het ko
mende jaar. Daarnaast zal er zes miljoen
ton achter de hand worden gehouden voor
internationale hulpprogramma's.
3. Voorts wil men de mogelijkheid bekijken
om het bedrag te verhogen waarop men in
staat is leningen te krijgen voordat de oogst
wordt binnengehaald. Die oogst dient dan
als onderpand. Door nu de prijs per gew icht
te verhogen hoopt men hierdoor mede het
graanareaal in te dammen, terwijl het
oogstcrediet niet wordt aangetast.
Inflatiebestrijding gaat door
Ken. Carter voelt daar niets voor. want indien
et met de wereldgraanoogsten de verkeerde
kant op zou gaan zou een dergelijke enorme
produktiebeperking inflatiebévorderend kun
nen werken. De landbouwminister wil ook ho
gere bedragen ter ondersteuning van de boe
ren, maar Carter moet hiervan niet veel heb
ben. Hij wil zijn handelsbalans tegen 1981 in
evenwicht hebben, en grootscheepse steun
maatregelen komen hem hierbij niet van pas.
Acceptabel voor de boeren
Charters plannen worden geaccepteerd door
de boeren, al was het alleen maar omdat er
geen andere alternatieven zijn. De meeste
Amerikaanse boeren moeten totaal niets heb
ben van overheidsbemoeienis, maar streven
naar een vrije markt. Toch hebben ze nu inge
zien dat de problemen te overweldigend zijn
om op eigen kracht te worden opgelost. Nie
mand is er gelukkig mee. maar het is in dit
geval het minst kwade.
Twijfels aan het effect van de maatregelen
Daarnaast zijn er twijfels of de maatregelen
tijdig genoeg zijn bekend gemaakt, want in de
staat Colorado is reeds de meeste wintertarwe
gezaaid. Maar ook hoort men kritiek op het
afzetbeleid. Men vindt dat er meer inspannin
gen op dat gebied moeten worden verricht,
want de graanexport is aanzienlijk gedaald,
terwijl er wereldwijd gezien dezelfde hoeveel
heid graan werd verhandeld als in 1976.
Een reusachtige berg tarwe rijst op tegenover de graansilo's in Goodland (Kansas).
Op twee na de beste oogst in
de U.S.A.
De graangronden in Amerika zullen dit jaar
een indrukwekkende opbrengst geven. Op
twee na. de beste oogst in het 200 jarig bestaan
van de Verenigde Staten, en voorts maar iets
minder dan vorig jaar. Maar ook de maisoogst
is enorm. Vorig jaar was er reeds een rekord
geboekt. Nu zal dat nogmaals worden over
troffen. Ook de sojabonen beloven een record
opbrengst te geven.
Ruwweg berekend zal er tegen het einde van
het jaar. na aftrek van eigen behoefte en nor
male export een overschot van 84 miljoen ton
graan, mais en sojaprodukten zijn. In sommige
delen van de z.g. graangebieden is er geen
plaats om het graan in de silo's te doen. daarom
wordt het voorlopig maar op straat gedumpt.
Maar voor de boeren ziet het er naar uit dat de
wet van vraag en aanbod gaat werken als een
pittige financiële strop; als dank voor een top
oogst! De prijzen zakken, terwijl het eind
daarvan ook nog niet in zicht is. De prijs van
sojabonen is met meer dan de helft geredu
ceerd vergeleken met vorig jaar.
Minder inkomen en stijgende kosten
