Twee herdershonden
verscheurden 45 fokooien
H,
H
N
N,
D e voorzitter van het Schapen stamboek in Noord-Brabant, de heer J. C. Geluk, onder-
Mhrijft de mening van Johan Borstlap volledig. Het minste waarmee men kan beginnen om
een einde te maken aan deze tergende situatie is een aanlijngebod.
Johan Borstlap uit 's Gravenmoer kon er wel bij huilen
De gebroeders Borstlap in 's Gravenmoer zullen heel hun leven met
argwaan naar herdershonden blijven kijken. Misschien zelfs met met ze
kere haatgevoelens. Geen wonder trouwens, speciaal Johan Borslap weet
er van mee te praten. Toen enkele weken geleden een paar herdershonden
fel toebeten in zijn kudde beste fokooien verloor hij in een klap fokdieren
die hij in een lange tijdsperiode met veel moeite, geduld en toewijding had
opgekweekt.
G
Er moet een schadeuitkeringsfonds komen
M. van Wezel.
een enorme klus aan deze ellende. Hij is er met
assistentie van half-elf in de ochtend tot vier
uur in de namiddag aan bezig geweest. Voor
vijf schapen was behandeling zinloos, die heb
ben we direkt maar laten slachten. Twee dagen
daarna gingen er nog twee dieren dood. Zoals
het er nu uit ziet zullen er nog zes afgemaakt
moeten worden.
J ohan Borstlap loopt door de wei. De gewon
de schapen liggen in het gras. Sommigen kun
nen nauwelijks meer uit de voeten. Hun won
den zijn vreselijk om aan te zien. Daaglijks kost
de verzorging en verpleging vele uren extra
arbeid. Maar Johan doet het met liefde zij het
dat zijn hart móét bloeden. Kijk eens hier. zegt
hij. en hij pakt een van de dieren voorzichtig
op. Hij draait haar op de rug. De wonden aan
de poten zijn afschuwelijk. Vooral nu. als de
zon ook nog schijnt, zijn er extra veel vliegen,
die eitjes op de wonden achterlaten. Dagelijks
worden ze ingespoten met penecilline, de
Johan Borstlap helpt hier het enige schaap dat wonden schoongemaakt en met desinfecteren-
ongedeerd de dans ontsprong uit de veewagen. de middelen behandeld.
J ohan Borstlap kan er nog steeds niet goed
over praten, 't Was zondagmorgen vier sep
tember. Ze waren bezig met hef melken van de
koeien. Ineens verscheen de buurman in de
stal. Ongewoon op dit vroege uur van de zon
dag. Ik wist het meteen, zegt hij. Er was iets mis
met de schapen. Mijn buurman die op weg was
naar zijn koeien, zag spoedig de eerste schapen
met bebloede koppen en achterlijven in de wei
liggen. Onmiddelijk ging hij toen mij waar
schuwen.
fn draf zijn we naar de wei gegaan. De honden
waren nog bezig met hun bloeddorstige moor
dende werk. Ik had natuurlijk toen niets bij me.
Had ik er maar een geweer bij kunnen gebrui
ken. Ik heb er nog achternagezeten, maar 't was
mistig en overal in de buurt staat er snijmais. In
zo'n gewas ben je natuurlijk die boosdoeners
binnen de kortste keren kwijt.
Ez r liepen die nacht 46 beste fokdieren in dat
gedeelte van het weiland. Schapen waarmee ik
onlangs op de tentoonstelling in Den Bosch
nog vele prijzen heb behaald. Ik ging naar Den
Bosch met 32 dieren. De resultaten waren; 20
stuks een eerste prijs. 10 stuks een tweede prijs
en een tweetal met een derde prijs, waarbij ik
nog ee'n IA prijs behaalde met mijn fokgroep.
Dus al de schapen werden bekroond. Nou daar
lagen ze dan. van die 46 dieren waren er 45
gewond. Al met al was er één de dodendans
ontsprongen.
De ravage was enorm. Sommige van de scha
pen waren in groepjes in paniek de sloot inge
vlucht. Anderen lagen min of meer stuiptrek
kend. hevig bloedend in het gras. Twee dagen
zijn ze volledig van streek geweest, en waren ze
erg angstig. Ja wat doe je in zo'n geval. Het
enige wat je kunt doen is onmiddelijk de die
renarts waarschuwen. Die was er direkt. hij had
De wonden zijn vooral aan de kop en poten te
vinden.
et zijn vooral die verdraaide herdershon
den. die het op de schapen hebben voorzien. Ze
zijn ook door anderen gezien. Maar wie is de
eigenaar'' Ik geloof niet in wilde honden. Die
krengen zullen wel een eigenaar hebben, maar
die zal zich natuurlijk wel koest houden, nu hij
de verhalen van die schade heeft gehoord. We
laten het er niet bij zitten. We hebben afgelo
pen zondag uitgebreid jacht gemaakt op die
honden. Maar 't is geen gemakkelijke taak.
want zo zie je ze en zo ben je ze ook weer kwijt.
Maar we hebben vorige week wel een schot
kunnen lossen op een van die herders. Maar
jammer genoeg was het geen dodelijke treffer.
We organiseren die zoekactie in samenwerking
met andere collega schapenhouders, met de
politie en jachtopzichters.
Voor sommige schapen was er niets meer aan te
doen...
et probleem nu van die penecilline is dat ik
daardoor de zes schapen die het toch niet zul
len halen ook weer niet onmiddelijk kan
slachten. Je moet minstens één week wachten
voor je die op het sl-achthuis aan kunt bieden.
Maar als ik ze een week zonder penecilline
moet laten dan zal er ook wel niet veel gewicht
meer van overschieten.
Dat is dan natuurlijk een schadepost. Maar er
is meer schade die nu nog niet te overzien is.
Wie zal zeggen hoe het straks met de lammeren
zal zijn. Schapen die iets dergelijks hebben
meegemaakt, die kun je nietmeer peilen. Ho-
penlijk zal het meejvallen. Maar ik zie het
somber in. Maar wat de schade is op het gebied
van de kwaliteit van je dieren is ook bijna niet
te becijferen. Veel van mijn beste dieren ben ik
kwijt. Hoe lang gaat dat duren eer je dat weer te
boven bent?
We hebben al meer dan vijftig jaar schapen.
We zijn voortdurend bezig geweest om de
kwaliteit te verbeteren. In één klap wordt je
weer onderaan gezet, want ook met de over
blijvende dieren, zal het toch niet meer moge
lijk zijn om de fokdagen te bezoeken. Maar
misschien kan ik ze toch wel gebruiken om van
te blijven fokken. Ik had een 12 jarige ooi. op
zich al een unicum. Ze had me 22 lammeren
gegeven, in 11 keer lammeren. In 1966 was ze
reeds Brabants kampioen, maar na die bloedi
ge zondag ben ik haar kwijt.
Wat er van dergelijk kreupele dieren terecht moet komen is nog niet duidelijk.
Een schaap huilt niet, blaat niet, in stilte lijdt het en vertrouwt het op de hulp van zijn baas.
Dagelijks heeft Johan er vele uren werk mee om de wonden te blijven verzorgen
Sommigen zeggen dat het wél zwerfhonden
zullen zijn. maar'nogmaals dat kan niet. Ik heb
ze van dichtbij gezien. Ze zien er weldoorvoed
uit en ze hebben een gezonde kleur. Ik denk dat
het honden zijn die overdag braaf thuis zijn
maar 's nachts op terreur uitgaan.
a de aanval op mijn dieren hebben die
honden nog een keer of drie bij anderen toe
geslagen. Iedereen vreest de nacht nu. De
meesten hokken de schapen op. Daardoor
krijgen de honden minder kans, maar het ge
vaar blijft. Het moer een ware verschrikking
zijn geweest, toen bij mij in de wei. De wonden
zijn allemaal terug te vinden aan de kop en aan
de poten. Dat is ook de enige plek waar ze
effectief kunnen bijten. Oren en staarten zijn
afgescheurd en gebeten. Overigens is het niet
de eerste keer dat we last hebben van honden.
We hebben achtereen volgens last gehad in
1940. in '57 toen verloren we veertien dieren, in
1954 werd er ook danig huisgehouden. En nog
maar kortgeleden, in 1972 werden er 32 lam
meren overvallen. De helft bleef slechts ge
spaard. Toen waren die honden zo te keer ge
gaan dat de botten van de lammeren her en der
verspreid op het land lagen.
gediend om eigenaars van honden te verplich
ten hun viervoeters aangelijnd te houden.
Maar Johan is er wel van overtuigd.dat zo'n
verordening in 's Gravenmoer alleen geen zin
heeft. Dit is iets dat landelijk,aan zal:moeten
worden gepakt. Pas dan zalhet -enig <éff«kt
hebben. Het kan in ieder -.geval; preventief wer
ken. Je moet het natuurlijk oók<zoéken!bijtde
verantwoordelijkheid van de thontieilbazen
zelf. Daar kon ook nog wél'het eenten^nder
aan worden bijgeschaafd.
een wonder dat de ogen van Johan Borst
lap heftig worden als hij het heeft over even
tuele maatregelen tegen dit soort ellende. Ik
heb kontakt opgenomen met b en w. Aanvan
kelijk had men nog niet zo'n haast om iets
positiefs te beloven. Maar nadat die honden
nogmaals enige keren hun moordend werk de
den. is er nu toegezegd dat in de eerstvolgende
raadsvergadering een voorstel zal worden in-
u is er nergens iemanddie.de séhadeaan de
gebroeders Borstlap zal vergoeden. Ik wildeme
onlangs verzekeren met de schqpen.rmaartoen
werd me verteld dat dit wel. zou kunnen.ils Ik
dan tegelijkertijd ook dedcoeien.zou verzéke-
ren. Maar dat wil ik niet en daardoor blijf je op
dat gebied ook weer weerloos.
Johan Borstlap is een markant figuur, met zijn
indrukwekkende baard. Peinzend strijkt hij er
doorheen met zijn werkhanden. Ik hoop., zegt
hij. dat degene die van dit geval horen metmij
mee zullen vechten voor een verordening
waarbij honden.aan de lijn moeten. Meer;kan
ik niet hopen.
In de eerste plaats ga ik nu weer gewoon ver
der. Opnieuw beginnen aan de opbouw van
mijn schapenstapeLMaar hij zal t weer wel
fiksen. Zodra hij destijds lopen kon ging hij
met vader reeds mee naar de tentoonstelling.
De laatste dertig jaar hebben ze van buiten af
geen schapen meer aangekocht en daarbij is hij
het oudste lid van het schapenstamboek in
Noord-Brabant. Maar dat hij niks van her
dershonden hebben moet zal iedereen na het
lezen van dit verhaal kunnen billijken
Maar ik ben er tevens van overtuigd dat hiermede het probleem niet helemaal uit de wereld
zal zijn. Je leest immers regelmatig dat zogenaamde dierenvrienden vlak voor hun vakantie
het huisdier zonder wroeging ergens langs een stille landweg de auto uitduwen. Zulke
honden die dan aan hun lot werden overgelaten zullen altijd een probleem blijven vormen. In
de eerste plaats is het niet de schuld van de honden die volgen vaak slechts hun natuur. De
oplossing ligt bij het baasje". Dat herdershonden schapen bijten is bekend, evenzeer is
bekend dat diezelfde honden voor blinden een trouwe toeverlaat zijn. Toch zou er ook iets
gedaan moeten worden om dergelijke schadeposten op te kunnen vangen. Geluk denkt
hierbij aan een fonds. Hoe dat fonds gevoed zou moeten worden is nog wat andersmaar in
gezamenlijk overleg moet het toch mogelijk zijn om iets dergelijks van de grond te krijgen...
Misschien via een afdracht uit de hondenbelastingpot, of via een heffing op ieder geslacht
schaap.
13
