Ruilverkaveling Willemstad wordt gestemd
D e ervaring heeft ook bewezen dat het totale gebied
versneld tot ontwikkeling komt, dat de ondernemer als
het ware gestimuleerd wordt zijn bedrijf te moderniseren
en te rationaliseren.
D e laatste week is er opnieuw in ons blad extra aandacht
besteed aan ruilverkavelingen. De heer Markusse heeft
heel de procedure nog eens uiteen gezet en vorige week
hebben wij een interessant interview kunnen lezen met
de heer Bom, die volgende week mede een beslissing
gaat nemen of in het gebied Willemstad een ruilverkave
ling al dan niet in uitvoering gaat komen.
M en moet dan ook de durf hebben om de kans die
geboden wordt te grijpen. Men neemt een beslissing voor
de toekomst en in sommige gevallen voor een volgende
generatie.
zuidelijke landbouw maatschappij
VANUIT DE Z.L.M. GEZIEN
BlflUotJ^s
z.l.m
VRIJDAG 26 AGUSTUS 1977
65e JAARGANG NO. 3395
tuinbouwblad
Het Ministerie van Landbouw heeft besloten uit de nationale middelen een schoolmelksubsidie te verlenen. Dankzij deze subsidie en de
reeds eerder dit jaar vastgestelde EEG-bijdrage zal uiterlijk één januari 1978 een nieuwe schoolmelkregeling van start gaan. De nieuwe
regeling houdt een aanzienlijke modernisering en stroomlijning van de bestaande voorzieningen in. Momenteel wordt jaarlijks 15 miljoen
liter melk op school verstrekt, men hoopt dit nu op te voeren tot 50 miljoen liter.
Ir dit nummer o.m.:
De kosten van ruilverkaveling Willemstad pag. 3
Uit de praktijk
pag. 5 en 6
Onkruidbestrijding in de stoppel
pag 7
Praktische Tips voor Huis en Bedrijf
pag. 9
Bewaartechniek van aardappelen
pag. 12
Het Gele Roest gevaar in 1978
pag. 13
Vijf en zeventig jaar proefstation voor de fruit
teelt
pag. 15
De verzorging van prei
pag. 17
Tuintips
pag. 19
Voor de Vrouw
pag. 23
keling nauwlettend volgt zodat men ter plaatse bekend
soms beter kan beoordelen of er fouten gemaakt worden.
De ervaring heeft geleerd dat de onzekerheid binnen en
kele jaren omgezet wordt in de zekerheid dat in de toe
komst onder de meest optimale omstandigheden gewerkt
kan worden.
Het aanpassingstempo is vertraagd
Wij kunnen de vraag stellen, waarom toch steeds weer
opnieuw een diskussie over voor en tegen, wanneer in
het verleden zulke goede ervaringen met ruilverkaveling
zijn opgedaan.
Een van de verklaringen kan zijn dat gebieden waar het
25 jaar geleden nog minder urgent leek, ten opzichte van
de toen in aanmerking komende situaties nu wel voor
verkaveling in aanmerking komen. Immers de technolo
gische ontwikkeling is bijzonder snel gegaan, zodat ook
de eisen of de normen ten aanzien van de cultuurtechni
sche omstandigheden snel veranderen. Perceelvorm,
ligging ten opzichte van de bedrijfsgebouwen, goede
ontsluiting zijn door de steeds grotere werktuigen en
zwaardere transporten nog belangrijker geworden. Goe
de ontwikkeling is bijzonder belangrijk waarbij wij nu
meer over waterbeheersing spreken. In bepaalde geval
len kan via ruilverkaveling aan profielverbetering gedacht
worden, een ontwikkeling die de laatste jaren ook be
langrijke voortgang heeft gemaakt. Is het tempo van de
ruilverkaveling sneller gegaan, dan de noodzaak tot aan
passing voor bepaalde gebieden zou doen veronderstel
len? Wij zijn van mening dat dit zeker niet het geval is
Nee, het tempo is achter geraakt bij de zich snel wijzi
gende bedrijfsvoering. Zeker wanneer wij bedenken dat
vanaf voorbereiding tot het einde van de uitvoering on
geveer 1 5 jaar ligt.
Als Z.L.M. hebben wij gemeend nog weer eens extra
aandacht te besteden aan de ruilverkavelingen. Aandacht
aan de ruilverkaveling aan de vooravond waarop belang
hebbenden moeten beslissen of zij voor of tegen deze
ruilverkaveling zullen stemmen.
Men kan zich afvragen of al deze voorlichting besteed aan
de ruilverkaveling niet wat overbodig is.
Immers, zeker in ons gebied, is er al zoveel ervaring
opgedaan, dat ieder volop gelegenheid heeft zich te
oriënteren over het nut van ruilverkaveling.
En toch.... bij iedere voorbereiding komen voor- en
tegenstanders met elkaar in diskussie. Deze reakties zijn
niet zo verwonderlijk, als wij bedenken dat ruilverkave
ling een vrij ingrijpende operatie is voor het gebied en
voor de individuele ondernemer, waar niet alleen zake
lijke argumenten een rol spelen.
Iedere boer is gehecht aan zijn bedrijf en zijn grond, waar
hii door de ervaring, haast van elke vierkante meter weet
i
wat voor mogelijkheden de grond in zich heeft.
Hij is door de jaren heen vertrouwd geraakt met zijn
grond en heeft het bedrijf - zover dit in gegeven omstan
digheden mogelijk was - aangepast en verbeterd, nood
zakelijk door de steeds wijzigende bedrijfsvoering.
Een zekerheid van het moment, die hij nu gaat inruilen
voor de onzekerheid van een ruilverkaveling. Het is dan
ook niet zo dat b.v. behoudende boeren tegenstemmers
zouden zijn en vooruitstrevende voorstemmers. Immers,
vooruitstrevende boeren hebben dikwijls zelf veel aan
bedrijfsverbetering gedaan. Nee, men kan en mag voor-
en tegenstanders niet in bepaalde groepen indelen.
Wanneer wij over onzekerheid spreken, willen wij na
drukkelijk vaststellen dat deze onzekerheid zich in de
praktijk beperkt tot de beginfase. Deze wordt nog verkort
wanneer alle betrokkenen bereid zijn om mee te praten en
te denken over de toekomstige ontwikkeling van het ge
bied en ditniet alleen over te laten aan commissieleden
en deskundigen van de landinrichtingsdiensten. Ook tij
dens de uitvoering is het belangrijk dat ieder de ontwik-
Kom naar de stembus!
In de loop der jaren zijn ook de normen veranderd wat
betreft de inrichting van het gebied. Andere dan zuivere
landbouwbelangen komen steeds meer in diskussie. Als
landbouw mogen wij ons daar niet door af laten schrik
ken. Juist via ruilverkaveling hebben wij de gelegenheid
de belangen van de boer veilig te stellen voor de toekomst
met daarbij de mogelijkheid rekening te houden met
maatschappelijke (stads- of dorpsuitbreiding, rekreatie
enz.) en landschappelijke belangen.
Wij zijn van mening dat ook andere groeperingen zich
bewust moeten zijn dat er gezamenlijk meer mogelijkhe
den zijn dan wanneer elk zijn eigen weg gaat. Al met al
redenen genoeg wel aan de stemming deel te nemen.
Men gaat op 2 september beslissen over de toekomst van
zijn bedrijf, maar niet alleen over zijn eigen bedrijf, maar
ook dat van zijn buren. Als eigenaar beslist men op welke
wijze zijn pachter zijn bedrijf in de toekomst kan uitoefe
nen. Men beslist over de totale ontwikkeling van het
gebied "Willemstad". Men bedenke daarbij dat stilstand
achteruitgang betekent en dat er in de toekomst geen
tweede mogelijkheid meer komt, wanneer men nu nee
tegen deze ruilverkaveling zou zeggen. n