LEGHENNEN EN B.T.W.
E rg vaak kom je in de praktijk uitspraken tegen, die de zaak zo
simpel stellen, dat het te mooi is om waar te kunnen zijn. Als je
meer investeert in hok en inventaris als een bepaald bedrag, b.v.
150.000,— dan moet de keuze zus of zo zijn. Zo eenvoudig is
het niet, sterker nog, er is geen vuistregel voor te geven. Er zijn
zoveel omstandigheden, die per bedrijf variëren, dat alleen op
het individuele bedrijf gerichte berekeningen uitsluitsel kunnen
geven.
Z oals U weet, kan alleen voor minstens 5 jaar voor de B.T.W.
gekozen worden (opteren). Dit brengt met zich mee, dat over die
jaren dan ook berekeningen gemaakt moeten worden. In wezen
komt het er op neer, dat de opbrengsten en kosten over die jaren
getaxeerd moeten worden. Zoals U begrijpt, kan er dan uitge
gaan worden van normen die achteraf altijd wel een kleine
afwijking zullen geven. Om het geheel duidelijk te maken zullen
wij een voorbeeld uitwerken.
Dubbelteelt snijmais/groenvoedergewassen
voorlopig geen sukses
D oor het Proefstation voor de Akkerbouw en de Groenteteelt in de Vollegronc^is een onderzoek ingesteld naar de
mogelijkheden van dubbelteeltei^van een wintervoedergewas gevolgd door snijmais. Snijrogge, Italiaans raaigras of een
mengsel van beiden werd als wmterteelt gezaaid. Daarna werd dan mais ingezaaid. Deze dubbelteelten zouden een
grotere voederopbrengst per ha geven. Toch zitten aan een dergelijke opzet nogal wat haken en ogen. Niettemin is dit
systeem in de aandacht gekomen door de extreme droge zomer van vorig jaar, toen naarstig werd gezocht naar andere
methoden om zoveel mogelijk ruwvoer te kunnen winden.
D<
In 't kort
Beschouwing
Consulentschap voor de Varkens- en Pluimveehouderij te Tilburg,
A.G. Wijgergangs
O ver de B.T.W. in de landbouw is al heel wat gepraat en geschreven. Of hierdoor een duidelijk beeld is geschapen, blijft
echter nog steeds de vraag. Vooral van specifieke bedrijven komen over deze materie nog steeds erg veel vragen. Meestal
ingegeven door de gedachten aan uitbreidingen, die uiteraard gepaard gaan met investeringen. In dit artikel wil ik graag
wat dieper ingaan over hetgeen gewogen moet worden in de leghennenhouderij.
Geen vuistregel
Minstens 5 jaar
Investering
Hok voor 10.000 leghennen op batterijen.
Hok inventaris 10.000 a 20,— inkl. 18% B.T.W.
200.000,-
a) aftrekbare voordruk 18/118 x 200.000,— 30.500,—
Aankoop hennen 5 jaar
Uitgangspunten: legperiode leegstand 16,5 maand
aankoop (10.000 x 5) x 12/16,5 36.400 stuks a 9,— (22-
weeks) inkl. B.T.W. 327.600,-
b) aftrekbare voordruk 4/104 x 327.600,— 12.600,—
Voerkosten
Uitgangspunten: voederkonversie W.L. 2,55
voerprijs/ 60,— per 100 kg
Voer (10.000 x 47,2 kg x 0,60) x 12/16,5 206.000,-
B.T.W. 4/104 x 206.000,- 7.900,-
c) verschuldigde B.T.W. in 5 jaar 39.500,—
Voor het runnen van een bedrijf zijn bovenstaande kosten nog
niet kompleet.
Overige kosten
Onderhoud gebouwen installatie: per jaar B.T.W. voordruk
1% 2% 3.000 18/118 460
elektra en water 2.000 18/118 300
algemene kosten 4.000 gem. 10% 400
1.160-
d) in 5 jaar: 5 x 1.160,- 5.800,-
Opmerkingen
Bij bovenstaande berekening behoeven geen rentekosten te
worden opgenomen, daar hierover geen B.T.W. geheven wordt.
Bij de algemene kosten valt een gedeelte onder het 4%-tarief;
daarom is hiervoor een gemiddelde van 10% aangehouden.
Wij hebben de kostenkant bekeken. Als wij nu nog de op
brengsten bepalen, kan het geheel afgesloten worden. Op leg-
bedrijven worden, als wij de mest buiten beschouwing laten, de
opbrengsten bepaald door de eieren en de slachtkippen.
Opbrengsten
Eieren (10.000 x 18,5 kg) x 12/16,5 134.500 kg k f 2,25
302.600.-
Slachtkippen (90% x 1,7 kg x 10.000 a 1,10) x 12/16,5
12.200,-
totaal 314.800,-
Voor de berekening van de B.T.W. over de eieren en deslacht-
opbrengst, kunnen wij niet met het 4%-tarief uit de voeten.
Voor niet-opterende landbouwers is nl. voor geleverde produk-
ten een extra B.T.W.-kompensatie van 0,7% vastgesteld. Deze
regeling geldt als de levering aan vaste afnemers geschiedt, die
zelf tevens wel B.T.W.-plichtig zijn. Wij gaan even terug naar de
opbrengsten. Deze waren aan eieren en slachtopbrengst
314.800 per jaar.
Verschuldigde B.T.W. 4,7/104,7 x 314.800 14.100
e) B.T.W. in 5 jaar 70.500,—
Als alles op een rijtje wordt gezet, ontstaat de volgende verge
lijking:
Aftrekbare voordruk
a) investering hok en inventaris
b) aankoop hennen
c) voerkosten
d) overige kosten
totaal
e) verschuldigde B.T.W.
voordeel bij opteren
30.500,-
12.600,-
39.500,-
5.800,-
88.400,-
70.500,-
1,7.900,-
1 n deze berekening komt een duidelijk voordeel naar voren
voor de opterende, nl. in 5 jaar 17.900,— wat per jaar ruim
3.500,— is. Een bijkomend voordeel is de lagere investering
van 18% in hok en inventaris. In ons voorbeeld een bedrag van
ruim 3.— per hen, nl. totaal 30.500,- Hieruit ontstaan
natuurlijk financieringsvoordelen, zoals de lagere rente dit dui
delijk maakt. Naast deze voordelen zijn er ook nadelen; elke
medaille heeft 2 kanten, zoals U weet. De extra administratie
kosten ïs-zo'n nadeel. Deze zullen 500,— a 600,— per jaar
bedragen. Dat ook de investeringsaftrek lager uit zal vallen, is
eveneens logisch. Het vervelende van het uitgewerkte voorbeeld
is echter, dat het in de praktijk bijna nooit opgaat. Het voorbeeld
is alleen bruikbaar wanneer een adspirant-pluimveehouder een
bedrijf wil gaan beginnen. Als er sprake is van uitbreiding op
een bestaand bedrijf moeten er nog andere berekeningen ge
maakt worden. Ook als er andere landbouwaktiviteiten op een
bestaand bedrijf aanwezig zijn, kunnen wij hieraan niet voorbij
gaan. Zulke berekeningen tonen meestal aan, dat de eventuele
voordelen veel geringer zijn. Zo wordt de uitkomst geheel an
ders als wij op een bestaand legkippenbedrijf met 10.000 leg
hennen met 10.000 stuks gaan uitbreiden. Met het voorbeeld in
de hand is dit snel te berekenen.
Bestaand legkippenbedrijf van 10.000 stuks
uitbreiding met 10.000 stuks
aftrekbare B.T.W. voordruk
a) investering hok en inventaris
b) aankoop hennen (2x 12.600,—
c) voerkosten (2x 39.500,—
d) overige kosten (2x 5.800,—
verschuldigde B.T.W.
eieren en slachtkippen in 5 jaar
(2x 70.500,-
voordeel bij opteren
30.500-
25.200.-
79.000,-
11.600,-
146.300,-
141.000,-
5.300,-
Het voordeel is hier echter maar 700,— per jaar. Dit is zo
gering, dat het waarschijnlijk geheel verdwijnt door de extra
administratiekosten. Bij de reeds genoemde nadelen zal in zo'n
geval meestal niet voor de B.T.W. gekozen worden.
H et is duidelijk, dat niet alleen de hoogte van de
investering van belang is. De omstandigheden op het
bedrijf zijn veel meer bepalend. Dit blijkt uit de uit
gewerkte voorbeelden: Uitbreiding met leghennen op
een bedrijf met andere landbouwaktiviteiten geeft ui
teraard dezelfde uitkomsten. Steeds moet bedacht
worden, dat de 0,7% extra B.T. W. -kompensatie voor
niet-opterende landbouwers een zware stempel drukt.
Als U nl. voor de B. T. W. -regeling kiest, krijgt U deze
0,7% prijzentoeslag niet. In het laatste voorbeeld
vormt dit een bedrag van liefst f 44.000,—voorwaar
geen kleinigheid. Naast dit prijsnadeel spelen de reeds
genoemde extra administratiekosten en o.a. de lagere
investeringsaftrek een rol. Bij plannen om een reeks
investeringen in de komende jaren te gaan plegen,
zullen weer andere berekeningen opleveren. Deze
zullen zich dan over een groter aantaljaren dan 5 jaar
uitstrekken. A Is voorbeeld krijgen wij een berekening
over 7 jaar als er in 1977 en 1979 geïnvesteerd wordt.
De regel is nl. dat er geen B. T. W. naar de fiskus terug
moet als de volle 5 jaar na de laatste investering
verstreken is. Wil men eerder ophouden, dan zal van
ieder jaar 1/5 van de B.T.W. op hok en inventaris
terug worden gevorderd.
V
In de praktijk zal dubbelteelt voornamelijk voorkomen op percelen waar ieder jaar mais wordt verbouwd. Afhankelijk van
de oogsttijd van de mais zal het voorgewas niet ieder jaar tijdig kunnen worden gezaaid. Hierdoor wordt het resultaat van
de dubbelteelt extra jaarafhankelijk.
Voorts moet bedacht worden dat bij het inkuilen van het voorgewas extra veel konserveringsverliezen optreden. Door het
mogelijk later zaaien van de mais zal ook bij dat gewas niet aan konserveringsverlies zijn te ontkomen. Recente IMAG
publikaties suggereren een meeropbrengst aan netto zetmeelwaarde/ha van 20% en aan netto-vre/ ha van 50%. Anderen
echter komen tot heel wat minder optimistische konklusies.
NADELEN
e oogstzekerheid na een wintergewas wordt minder. Door
later zaaien zal in bepaalde jaren de rijping moeilijker verlopen.
Het voorgewas laat ook een drogere grond achter waardoor de
kans op opkomst moeilijkheden en latere droogteschade zal
kunnen toenemen.
Om het een en ander nader te onderzoeken is door het PAGV en
het C.R. te Hengelo vorig jaar een onderzoek verricht. Hierbij
heeft men 20 percelen intensief gevolgd. De konklusies zijn
voorlopig nog niet zo dat onvoorwaardelijk door de praktijk dit
systeem kan worden toegepast. Tot nu toe kan men de volgende
aanbevelingen en konklusies berichten.
AANBEVELINGEN
Bij een dubbelteelt van voedergewassen zoals snijrogge/Ita-
liaans raaigras gevolgd door snijmais dient zo min mogelijk op
de netto-voederopbrengst van de snijmais te worden toegege
ven. Daartoe moet de mais zo vroeg mogelijk, doch uiterlijk op
half mei gezaaid worden.
Tijdige inzaai van mais betekent een vroege oogst van het
voorgewas. Daartoe moet dit voorgewas op tijd, d.w.z. in sep
tember, gezaaid worden. Voor Italiaans raaigras is half septem
ber een gunstige zaaitijd om vroeg voorjaarsgewas te krijgen.
Snijrogge kan iets later worden gezaaid.
De periode tussen de oogst van het voorgewas en de inzaai van
de mais moet zo kort mogelijk zijn. Bij stalvoedering van het
voorgewas is het gunstig om op het al geoogste deel uiterlijk
begin mei mais te zaaien.
Bij late zaai van de mais moet bij voorkeur geen laatrijpend ras
worden gekozen.
KONKLUSIES
De opbrengsten van voorgewas en snijmais hebben weer be
vestigd dat de vochtvoorziening erg belangrijk is voor de op
brengst van de snijmais. Naarmate de opbrengst van het eerste
gewas in 1976 hoger was, lag de opbrengst van het tweede gewas
in nog sterkere mate lager.
Van een wintervoedergewas is in april al een redelijk hoge tot
hoge voederopbrengst te verkrijgen. Bij vervoedering van grote
hoeveelheden per dier vraagt - met het oog op kopziektegevaar -
de magnesiumvoorziening van het vee extra zorg.
De bedrijfsomstandigheden bepalen of een dubbelteelt van
voedergewassen gunstig is. Van groot belang zijn de netto-voe
deropbrengsten en de extra kosten ten opzichte van alleen snij
mais telen.
De periode tussén laatste oogstdag van het voorgewas en de
inzaai van de mais was rijkelijk lang (gemiddeld zeven dagen).
Gezien het droogterisiko voor het maisgewas is op droogtege-
voelige gronden weinig perspektief van deze dubbelteelt te ver
wachten.
Het rapport is verkrijgbaar bij het Proefstation voor de
Akkerbouw en de Groenteteelt in de Vollegrond, Edelhert-
weg 1, Lelystad, door storting van f 5,-op giro 2249700 met
vermelding van het rapportnummer 3.
9
