3UID
^Vcor de
D e afdelingen hebben gemiddeld 65 leden, variërend tussen
30 en 160. Leeftijd ca. 21 jaar.
N;
H
Hoe het N.O.K. (C.R.M.)
denkt over de P.J.Z. en
Kees Schipper
mm Mmmmk
CVrouw
De jaarvergadering:
voor elk wat wils
VONDELING
(Dl
REDAKTiE
KEES SCHIPPER'
Enkele kerncijfers
Leden: ca. 850, waarvan 210 specifiek agrarisch geïnteresseerd.
Verdeeld over 13 afdelingen en 5 RAK's.
Ondersteuning: 1 full-time professionele funktionaris; 1 half-ti
me typiste.
Afdelingen
School-/werksituatie van de leden:
schoolgaand/studerend: ca. 40%
werkend ca. 30%
agrarisch ca. 25%
Het ledenbestand vertoont een lichte groei, belangrijker lijkt dat
het aktieve deel van het bestand groter wordt. De huisvesting is
gevarieerd, maar eigen huisvesting komt gewoonlijk niet voor.
Gezien de relatief grote afstanden tussen de leden zou dit ook
moeilijk te realiseren zijn. De plaats van de bijeenkomsten
wordt nu gevarieerd, zodat de reistijden wat over de leden ver
spreid worden.
De aktiviteiten, in aantal 40 a 50 per seizoen, vertonen een
gevarieerd beeld, zij het met aksenten. De vorming wordt niet
zozeer gezocht in "zware" aktiviteiten, maar zit meer impliciet
in het opzetten van en deelnemen aan "lichtere" aktiviteiten. In
cijfers: Van de ca. 20 aktiviteiten, waaraan een lid gemiddeld
deelneemt, zijn oneel, er naar verschijningsvorm ca. 6 rekreatief,
7 kreatief/t 3 diskussie-/gespreksgroepen, 3 bestuurlijk/voor
bereidend. Daarnaast een deelname van ca. 1,4 aan provinciale
en landelijke aktiviteiten.
De variatie in aktiviteiten hangt samen met de doelgroep: uit de
plattelandssituatie bestaat een drempel om aan verschillende
vormen van sociaal-kulturele aktiviteiten, zoals die gespeciali
seerd in andere verbanden geboden worden, deel te nemen.
Door leden te aktiveren en te motiveren is gekozen voor een
werkwijze met veel kommissies/voorbereidingsgroepjes. Het
grote aantal bestuurlijke/voorbereidende aktiviteiten moet ook
in dit licht bezien worden.
Deelname aan landelijke aktiviteiten is gering. De wat geïso
leerde positie van Zeeland en de grote afstanden spelen hierbij
een belangrijke rol. De onderlinge bar.d boven afdelingsniveau
wordt vooral gezocht in de provincie.
Het tussenniveau
Een tussenniveau in de betekenis van een niveau tussen de
afdelingen en de provincie, ontbreekt vrijwel. (K)ringen, zoals
die in andere provincies voorkomen kent men in Zeeland niet
(meer). Provinciale kommissies zijn wel als een vorm van tus
senniveau te beschouwen, hierop wordt bij de "begeleiding"
teruggekomen.
De provincie
Dc
e afdelingen zijn gebundeld in een provinciaal niveau.
Middels vertegenwoo'rdigingen in het provinciale bestuur loopt
er een direkte lijn van afdelingen naar bestuur en omgekeerd.
Naast het koördineren en stimuleren van afdelingen heeft de
rovincie een funktie in het bevorderen van de onderlinge band,
etgeen o.a. gebeurt door het organiseren van gezamenlijke
provinciale aktiviteiten.
Een plattelands jongeren organisatie ontplooit vele aktiviteiten
voor haar leden
Deelname uit de steekproef (320) aan provinciale aktiviteiten is
217 x sport, 118 x kreatieve/kulturele aktiviteiten, 41 x kur-
sus-achtige aktiviteiten, 31 x deelname aan kommissies en 11 x
studiereis.
Bij de kursussen en kommissies moet bedacht worden dat een
zelfde aantal deelnemers meerdere malen bij elkaar kan komen.
De waardering voor de provinciale aktiviteiten door de afdeli
ngen is groot.
Funktie van provinciale niveau-begeleiding
KJ oals gezegd is de waardering voor het provinciale niveau en de
begeleiding, die van daaruit gegeven wordt, hoog. Van hieruh
vindt stimulering plaats van lokale aktiviteiten, uitwisseling van
ideeën en daarmee verzorging van de kontinuïteit. De vele bes
tuurswisselingen dragen mede bij aan de behoefte aan dit ni
veau. Bij de afdelingen bestaat de vrees, dat zonder ondersteu
ning uit 't provinciaal niveau de aktiviteiten zich tot het ont
spannende vlak zouden beperken.
De funktionaris speelt hierin een belangrijke rol. Verschillende
funkties van hem worden genoemd:
- "startmotor" voor de afdelingen; het geven van aanzetten, die
de afdelingen dan oppakken en uitwerken.
- bewustmaking besturen
- oppakken en uitvoeren van taken, waar vrijwilligers uit tijds
gebrek niet aan toekomen. Dit dient echter beperkt te blijven.
- verzorgen kontinuïteit middels opslag en overdracht kennis en
informatie.
- helpen bij, mede geven van inhoud aan programma's.
Samenvattend kan zijn taak beschreven worden als stimulerend
en adviserend/vormend op afdelingsniveau en als stimulerend
en adviserend/vormend op provinciaal niveau. Met dit laatste
wordt bedoeld, dat gestreefd wordt naar vorming door middel
van kommissies/groepjes op provinciaal niveau, met als intentie
dat deze weer aktiverend werken op afdelingsniveau. Het in
stellen van een provinciale vormingskommissie is hiervan een
voorbeeld. Een probleem hierbij is, dat het moeilijk is om leden
op provinciaal niveau te motiveren en te aktiveren. Bovendien
krijgt genoemde aanpak pas sinds een aantal jaren gestalte in de
werkwijze. Het gevolg hiervan is dat er bewuster aan de vorming
moet worden "getrokken", en dat er meer op afdelingsniveau
begeleid moet worden dan wenselijk is.
De vraag is, hoe het genoemde overdrachtsmodel beter gestalte
kan krijgen. Enerzijds moet er rekening gehouden worden met
geneigdheden van de leden, anderzijds is het naar onze mening
mogelijk het model sterker tot zijn recht te laten komen dan
thans het geval is, zelfs indien rekening gehouden wordt met de
groeifase, waarin de betrokken funktionaris dit aspekt gebracht
heeft.
Het streven moet immers blijven een vrijwilligersorganisatie,
waarvan de leden niet alleen vrijwillig lid worden, maar waarin
zij het bereid zijn zich vrijwillig ten behoeve van elkaar in te
zetten. Juist in dit laatste ligt tevens het grootste vormende; ont
plooiende element.
Wanneer we de zelfstandigheid en zelfwerkzaamheid van de
leden en afdelingen vergelijken met een elastiekje, dan is het de
kunst het elastiekje zo ver mogelijk te rekken, zonder dat het
breekt. Onze opvatting is dan, dat in de huidige situatie het
elastiekje verder uitgerekt kan en moet worden.
Tenslotte blijven wij bij onze opvatting t.a.v. de éénmansposten,
te weten dat verantwoord professioneel funktioneren in een
dergelijke struktuur uiterst moeilijk is en dat dit zijn weerslag
heeft op het funktioneren van de afdelingen. Erkend wordt
zonder meer de geïsoleerde en daardoor moeilijke situatie van
de P.J.Z.niettemin dient gedachtenvorming hierover op gang te
komen.
onder redaktie van de Redaktiecommissie
Bond van Plattelandsvrouwen voor Zeeland
en Brabant
Redaktieadres: Mevr. A.W. de Jonge-Jansen,
Camperlandpolder 3, Wissenkerke,
tel. 01107-610.
ls een jaarvergadering altijd saai? Niet altijd denk ik. Zeker
niet als je belang stelt in de vereniging die de jaarvergadering
houdt en als je wilt weten wat die vereniging zoal doet. Dat geldt
ook voor de jaarvergadering van de Ned.Bond van Plattelands
vrouwen afdeling Zeeland. Donderdag 28 april is er weer één,
zoals gebruikelijk in de Prins van Oranje in Goes, aanvang half
elf. Het openingswoord van de presidente, mevrouw L.J.de
Regt-van Maldegem, is altijd interessant om aan te horen. Zij
probeert in wat zij vertelt haar visie op de werkzaamheden van
de Bond te geven. Een presidente verwoordt op dat moment
"de" bond en de ideeën van die bond, maar (gelukkig) altijd
gezien door haar eigen bril.
Een jaarvergadering houdt altijd in, dat er verslag wordt gedaan
van de financiële en administratieve wederwaardigheden. Se-
kretaresse mevrouw A.van der Leeden heeft in de verslaggeving
van de aktiviteiten van alle afdelingen een naam te verliezen: zij
slaagt er elk jaar in alles afwisselend en puntig op een rijtje te
krijgen. Een bestuursverkiezing is ook een typisch agendapunt
voor een jaarvergadering. Dit keer twee nieuwe bestuurskandi-
daten: een vertegenwoordigster van de kring Schouwen-Duive-
land en een van de kring Oost-Zuid-Beveland.
Vervolgens een impressie van de werkzaamheden in het hoofd
bestuur van de bond en twee korte inleidingen: over de Open
School en over een Studiereis van de Zeeuwse Vrouwenraad
naar België. Alvorens het pauze is en de nieuwe bestuurskandi-
daten bekend zijn geworden, volgt een Belangrijk Onderdeel:
de drie provinciale wedstrijden. Er zijn drie wedstrijden:
a. handwerken
b. bloemschikken
c. rollenspel, krant of liedje over het onderwerp: Geen baan -
Wel werk.
veel vrouwen zijn er echte meesteressen in. Wie wat "leniger
van geest is dan van handen kan in plaats van het bloemschik
ken meedoen met de derde provinciale wedstrijd: het uitbeelden
van het onderwerp dat naar voren is gebracht door de kommis
sie Vorming. Iedereen kan nog meedoen en dat kan zowel indi
vidueel als met een groep.
Nogmaals even de drie technieken:
1. het maken van een rollenspel
2. het samenstellen van een krant
3. het maken van een lied
De jury wordt gevormd door de leden van de kommissie Vor
ming. Stuur uw werk zo in, dat niet direkt uw naam onder het
lied (o.i.d.) staat.
a de pauze treedt mevrouw Yvonne Keuls op. Een leuke
keuze van het bestuur, want velen zullen deze mevrouw kennen
uit het weekblad Margriet, waarin zij korte stukjes schrijft. Zij
bewerkte voor de televisie boeken als Klaaglied om Agnes en De
boeken der kleine zielen. Zij schreef: Groetjes van huis tot huis,
Van huis uit en Jan Hap en z'n maat. Dit laatste boek (levend
besproken in de PZC) handelt over haar ervaringen in een
opvangcentrum voor jonge mensen.
Kortom, wie eens echt wil zien en horen wat de afdeling Zeeland
doet (en dat is veelomvattender dan wat uw eigen afdeling
organiseert), moet donderdag de 28e maar eens een dagje vrij
nemen van het huiswerk en naar Goes komen.
et is leuk dat deze drie zo gekozen zijn, omdat veel vrouwen
uit deze onderwerpen een keuze zullen kunnen maken om mee
te doen. Het handwerken is altijd een reuze geliefd onderwerp,
Waar werd oprechter trouw
dan van de hond tot vrouw
(of tot de bazen beter gezeid)
ter wereld ooit gevonden?
Twee wezens gloe'nd aaneengesmeed
of vastgeklonken en verbonden
in lief en leed.
De band, die 't harte bond
der bazen tot de hond.
De hand, die streelt, de tong die lekte.
Met pens en runderhart gevoed
zolang de voorraad strekte
bandt hun gemoed.
Nog sterker bindt de band,
van hand langs riem tot halseband,
die hen dan ongescheiden
dag in dag uit op straat
hun wandelingen leidde
tot beider heil en baat.
Geen straffen blust dit vuur,
het edelst, dat natuur
ter wereld heeft ontstoken.
Wat ook misdoet de baas of vrouw
nog nooit heeft hond een band verbroken.
Onwankelbaar zijn trouw.
Maar zo het lot geviel
smolt liefde in de ziel
der bazen met het weer
en 't naderen der vrije dagen.
Voor hen was 't niet zo'n vreugde meer
als zij zijn hondse liefde zagen.
A Is, om het grotere gemak,
hond uit de auto wordt gesmakt
zal nog het beest de bazen volgen.
Het rent het hart te barsten!
Zo'n baas maalt niet om de gevolgen.
Hij is bevrija van zijne lasten.
Waar werd oprechter trouw
dan van de hond tot vrouw
(of tot de bazen beter gezeid)
ter wereld ooit gevongen?
Maar, van zo'n baas tot hond!
Diens aanzien is geschonden
tot op de diepste grond.
L.H.G.v.d.H.- M.P.
19
