Het feest dat zichzelf
heeft overleefd
Of
Kerstfeest is niet
kapot te krijgen
Ter overdenking
Kerstavond
in het Brugs Begijnhof
D IT jaar gaat het kerstfeest niet door!
De middenstanders, en met name de levensmidde-
lenbedrijven, krijgen de schrik van hun leven. Dat zal een
strop worden! Blijven ze zitten met alle kippen, konijnen,
hazen, fazanten en kalkoenen, om nogmaar niet te s-pre-
kne van de grote wijnvoorraad!
Maar niet alleen de middenstand wordt door dit bericht
opgeschrikt. Het gaat ook u en mij aan. We zijn er immers
allemaal op ingesteld: de decembermaand, maand waarin
de natuur zich a.h.w. tegen ons keert, waarin de dagen
feest afschaffen. Niet echt natuurlijk, want het kerstfeest
is nu eenmaal niet kapot te krijgen. Maar laten we eens
aannemen dat het kerstfeest dit jaar niet doorgaat. Mis
schien zien we dan wat we zouden missen!
IK denk dat de eerste rekatie op dit bericht zou zijn:
,,Dat is best, maar de Kerstboom moet blijven, en
de kaarsjes, en de kalkoen, en natuurlijk het zingen rond
de kerstboom van de herdertjes, die bij nacht en ontij in
het veld liggen, terwijl wij lekker bij de centrale verwar
ming of de open haard zitten, met een kop chocolademelk
of een glas wijn. En dan mag de kleine Annemarie een
versje zingen, dat ze op school geleerd heeft, een versje
over een kerstkindje. Jazeker, ook het kerstkindje moet
blijven, dat hoort er nu eenmaal bij.
Het kerstfeest schaffen we af, maar de sfeer moet blij
ven. Sfeer betekent eigenlijk bol, cirkel, kring. In de loop
der jaren hebben we de kerstkring met zijn sfeervolle mu
ziek, zijn lekkere eten, etc., weten te handhaven, maar de
kern, het middelpunt hebben we eruit gehaald. Dat zweeft
als het kerstkind in het versje van Annemarie rond de
kerstboom.
En zoals bij iedere cirkel het geval is, als je de kern van
het kerstfeest verandert, dan krijg je ook een heel ander
feest. Met andere woorden, als Jezus Christus niet meer
het middel-punt van ons kerstfeest is, als het niet meer om
Hem draait, dan is ons kerstfeest ook geen Christus-feest
meer, dan is het verworden tot een eetfeest en een gezel
lige familiereünie.
I K denk dat we het er wel over eens zijn, dat het
kerstfeest, zoals dat in onze tijd „gevierd" wordt,
niet meer dan een traditie is. Maar, zegt men, het is een
goede traditie. Is dat wel zo? Het woord traditie heeft im
mers 2 betekenissen, enerzijds betekent het doorvertellen,
doorgeven, maar anderzijds ook verraden, overleveren.
Wat willen we eigenlijk met ons kerstfeest? Als het ons er
alleen om te doen is om de kerstsfeer aan onze kinderen
door te geven, dan moeten we ons wel realiseren, dat we
daarmee tegelijk het werkelijke middelpunt van dat feest,
Jezus Christus, verraden.
We zouden ook kunnen proberen te luisteren naar wat
het kerstfeest ons werkelijk te vertellen heeft; luisteren
naar dat wonderlijke verhaal over de geboorte van Jezus
Christus, en dan ook naar wat wij elkaar als kerstbood
schap hebben door te geven. Want ik denk dat wij pas el
kaar iets over het kerstfeest te zeggen hebben, als het
kerstfeest ons weer iets te zeggen heeft over Jezus Chris
tus.
erg kort zijn en koud en guur, en de nachten lang duren, te
lang voor vele mensen. Deze maand hebben we gewoon
een feest als kerstmis nodig, al was het alleen maar om
de sfeer van licht, van kaarsjes, kerstbomen en gezellig
heid. Vooral in deze donkere wintermaand, als alle ver
velende en verdrietige dingen ekstra aksent krijgen, heb
ben we behoefte aan gezelligheid, aan warmte, en we pro
beren die te scheppen rond St Nicolaas, Kerst en Oud en
Nieuw.
Wat is daar verkeerd aan? In principe niets, denk ik.
Maar laten we eens kijken wat er gebeurt, als we 't kerst-
^N er zijn nog mensen die dat ene middelpunt waar
het kerstfeest om draait, Jezus Messias, willen
doorgeven, mensen binnen de Kerk maar lang niet alle
maal en buiten de kerk en het zijn er niet weinig. En
overal waar dat gebeurt, waar Jezus Messias ter sprake
komt, gaan er weer woorden als toekomst, bevrijding en
vrede meeklinken. Dan komt er weer perspektief in ons
leven met elkaar, dan gaan we door de dingen heen zien
tot op God's handelen in ons midden en komt er weer
licht in de donkere dagen van ons bestaan. Als we kerst
feest kunnen vieren rondom Jezus Messias, blijft ook de
kater na de feestdagen weg, want we zijn niet bedwelmd
door de opium van de kerstsfeer, maar we staan rechtop
in een wereld, waarin het noodlot, de chaos en het onrecht
niet meer het laatste woord hebben, en waarin God's han
delen door Jezus ons de weg wijst naar een nieuwe toe
komst.
Dan mogen we tegen elkaar zeggen: „Gefeliciteerd met
zulke kerstdagen!"
Schore
Ds G. K. G. SCHREUDER
Dryden
Een zaak die men onmogelijk dacht
is vaak door nood tot werkelijkheid gebracht
Stoutmoedigheid van ziel komt eruit voort
Kloekheid en vlijt, die ons tot hand'len spoort
Voorzichtigheid en wilskracht wordt ons deel
en met geduld gedragen, leert nood veel.
-
Iedere moeilijkheid heeft het voordeel
dat hij de mens aan het denken brengt!
- -
Denk aan uw eigen fouten
in het eerste deel van de nacht als U wakker ligt
Denk aan ondermans fouten
in het tweede deel van de nacht als U slaapt!
-
In een put is geen ruimte om te werken
daarom kruipt een ijverig mens er gauw uit!
Nu ligt de stilte van de sneeuw
in het princelijk Begijnenhof
dat zóveel schoonheid, eeuw na eeuw,
behield, al werd heur glans wat dof.
Sneeuw is zo vol herinnering
aan thuis, aan jeugd, aan tederheid
het is perlemoèren innigheid,
waar d'avond zich in nedervlijt.
Niets roert er nu dan, tink'lend-snel,
het verre lied van het carillon,
dat kristallijn, vroom, wonderwèl,
't verhaal der hèrdertjes begon.
Dat melodietje heeft op snééuw gewacht;
daarom klinkt het nu blij en geurig-fris.
Omdat toch in zó'n stille nacht
het Christuskind geboren is.
St Andries
EMILE BUYSSE
Het voormalig-e huis van „de grootjuffrouw".
Onder het besneeuwde beeld van Maria met
het Kind het oude opschrift: „Hier is 't de
Wijngaard van Maria". Het Begijnhof héét
„ten Wijngaarde".
