Werktuigendagen
Liempde
14-15 mei 1975
LIEMPDE
11
TAiTOENSDAG 14 en donderdag 15 mei worden
weer de bekende werktuigdagen te Liempde
gehouden. Normaliter zouden wij in ons volgend
nummer van 9 mei daar aandacht aan besteed heb
ben. In verband met het feit dat in dat nummer het
jaarverslag 1974 van onze O.V.M. verzekering
wordt gepubliceerd komt het beter uit reeds in dit
nummer enige bijzonderheden over deze werktui
gendagen te geven.
Eerst enkele gegeven:
Beide Werktuigendagen zijn voor de bezoekers
opengesteld van^f 8.30 uur 's morgens tot 5 uur
namiddag. De officiële opening is op 14 mei om
9.30 uur en geschiedt-door de ccmmissaris der Ko
ningin in Noord-Brcbant de heer J. D. van der Har
ten.
De toegangsprijs bedraagt 7,50 per persoon,
voor groepen ƒ5,per persoon en voor scholie
ren 3,50.
T IEMPDE 1975" heeft als motto meegekregen:
,,Niet steeds meer, maar wel beter"
Ir. A. H. Crijns H.I.D. van de Prov. Dir. voor de
Bedrijfsontwikkeling in Noord-Brabant en ir. J.
Crucq, consulent Landbouwwerktuigen en Arbeid
te Wageningen lichtten de achtergronden van deze
slagzin als volgt toe:
De situatie in de landbouw vertoont bepaald geen
opwekkend beeld. Er zijn vele onzekerheden en
weinig lichtpunten. De landbouw in Brabant maar
ook elders staat duidelijk op een tweesprong. De
groeiexplosie van 1960 tot 1975 in de veehouderij
en veredelingssektor die vooral in Brabant zeer
spectaculair is geweest begint weg te ebben en
komt in een rustiger vaarwater terecht. Voor T)e-
drijfsontwikkeling komen dan ook nieuwe kernpun
ten naar voren als konsolidatie van grote bedrijven,
kwalitatieve bedrijfsontwikkelingen, selektieve
groei van de middengroep en aanpassing van be
drijven. Zaken als mestverwerking en milieu vra
gen thans meer aandacht.
v
TEGEN deze achtergrond moet „Liempde 1975
niet steeds meer maar wel beter" worden be
keken. Juist voor de aanpassing der bedrijven heeft
Liempde veel te bieden. Kernproblemen in de land
bouw zijn de snel stijgende kosten en het feit dat
vele bedrijfstakken kapitaalsintensief zijn gewor
den maar tevens arbeidsintensief zijn gebleven. Dit
betekent dat gemaakte kosten het hoogste rende
ment moeten geven en energie- en arbeidsbespa
rende technieken moeten worden toegepast. Kon
solidatie betekent dus geen stilstand, maar het op
bouwen van een optimale bedrijfsvoering, meer
een aanpassings- dan een vergrotingsproces!
T*)AT boer en tuinder hiervoor grote belangstel-
ling hebben voor deze zaken bewijst het
groot aantal aanvragen voor de subsidie-regelingen
Partikuliere Kultuurtechnische werken en Verbete
ring Agrarische Bedrijfsgebouwen. Met voortgaan
de aangepaste investeringen zullen de produktie-
faktoren kapitaal en arbeid beter moeten gaan be
heersen.
Liempde geeft een beeld van de voortschrijden
de technieken en toepassingsmogelijkheden voor
de bedrijven, juist wat betreft de aanpassingsmoge
lijkheden en het toepassen van arbeidsbesparende
technieken. Liempde geeft juist op deze onderde
len voorlichting en niet op grote investeringen.
IET steeds meer, wel steeds beter" is echter
ook van toepassing op de mechanisatie, want
ook aan de sterke toeneming van het aantal trek
kers en machines is een einde gekomen. De ver
koop is geleidelijk wat afgenomen en een belang
rijk deel van de trekkers en machines die worden
gekocht dient ter vervanging van oude.
Dat wil niet zeggen dat de mechanisatie van de
landbouw min of meer is afgesloten. Er doen zich
telkens weer nieuwe ontwikkelingen en andere
mogelijkheden voor. Daardoor bieden de Werktui
gendagen in Liempde, die om het jaar worden ge
houden, ook elke keer nieuws op mechanisatiege-
bied.
Meer comfort, meer veiligheid, gemakkelijker be
diening, het zijn allemaal zaken die geld kosten
zonder dat ze de produktie veel doen stijgen. Dat
is een probleem, want de kosten gaan toch al snel
ler omhoog dan de opbrengsten. De landbouw
moet echter in de gelegenheid zijn ze toe te pas
sen, wil men nog spreken van een menswaardig
bestaan voor de werkers in de landbouw! Het L.E.I.
zal er in zijn calculaties mee rekening moeten hou
den!
Eens in de twee jaar beschikt het oer-Brabantse
dorpje Liempde met zijn kleine 4000 inwoners over
een echt NS-station. Dat mag dan ook wel, want dui
zenden bezoeken uit aile sektoren van het boerenbedrijf
willen dan in Liempde ter hoogte van het landgoed
Velder uitstappen. Daar staan twee dagen lang en breed
de mechanische snufjes op landbouwgebied te kijk en
te koop. Dan freest, ploegt, strooit, trekt, heft, laadt,
lost en maai de mechanisatie in de vredige bossen van
Liempde. Dan ziet u vanuit de trein tussen Boxtel en
Best duizenden auto's blikkeren in het meizonnetje.
Twee dagen lang is Liempde een belangrijke naam in
ontelbare agenda's. Daarna razen de Intercity's de vlon
ders van het station Floraweg weer voorbij en ver
dringt de eerlijke geur van naaldhout en mest de min
der eerlijke van benzine, diezelolie, frietsaus en bier.
EEN DORP OM TE ZOEKEN
Als het landgoed Velder zichzelf weer is een oase
van rust, waar je uren kunt ronddwalen en zelfs ver
dwalen is het alsof de wereld Liempde niet kent en
Liempde de wereld niet. Dan is Liempde weer een dorp
om te zoeken. Gelukkig maar. Wanneer u ongeveer 5
km beneden Boxtel aan de fanatieke verkeersstroom
op de snelweg EindhovenDen Bosch weet te ontsnap
pen en rechtsaf slaat, passeert u de tijdgrens en be.andt
in een soort Ot en Sien-wereld je. U rijdt eerst een poos
je tussen een paar duizend populieren, oude boerderijen,
gerestaureerde burgerhoeder ij en, dan een bocht en in
eens rijdt u in de straten van Liempde. Stop. Daar rechts
achter het gemeentehuis ligt een mooi parkeerterrein,
stille wenk van en voor mensen die van stilte kunnen
genieten. Liempde moet u te voet doen, anders mist
u alle gear, kleur en rust, die in en voorai om dit bur-
gersboeren- en buitenluidrop hangt.
PLOEGEN TUSSEN CANADASSEN
De ploeg neemt in het gemeentewapen een belang
rijke plaats in. En tijdens de luidruchtige karnavalsda-
gen heten alle Liempdenaren ploegers. Op de dorpsstra
ten liggen leemklonten, weggeslingerd door de wielen
van karren en trekkers. Liempde! Het klinkt als leem!
Klopt ook wei. Vroeger was het Leymde en dat is geen
toeval. De grond van Liempde, eeuwenlang door vee en
Dommelwater vetgemest, jaagt de populieren de hoogte
in. Al zo'n vierhonderd jaar levert het canadassenwoud
van Liempde het hout voor een ander belangrijk mid
del van bestaan: klompen maken. U komt ze tegen, de
kleine klompenmakerijen. Ze liggen in de schaduw van
hun eigen levende houtvoorraden. Ook de echte hand
werkers van dit gilde wonen nog in Liempde, maar ma
chines doen nu hun werk, duizend keer vlugger, maar
met minder liefde. In de souvenierwinkeltjes van de
wereldsteden liggen klompjes uit Liempde en boeren
van alle nationa.iteiten lopen en werken op klompen
uit dit dorp in de Dommelvallei. Alles aan Liempde is
klein maar dapper. De dorpskerk. De huizen. De stra
ten. De verenigingen. De feesten. Het raadhuisplein. De
vuurput. De politieke partijen. Eens per jaar knetteren
de houtblokken in de vuurput om de nieuwe gemeente
naren welkom te heten en uit te nodigen om gezellig
onder ons een bijdraige te leveren aan de gemeenschaps
zin en om wensen, klachten en suggesties te laten ho
ren. Klein maar dapper. Behalve de boerderijen en de
andere natuurmonumenten. Die zijn groot. En blijven
dapper overeind!
ZOVER HET OOG REIKT
Als u de oude tijd he'.emaal wilt proeven, moet u tus
sen de weLanden en akkers door naar het Duifhuis lo
pen. Richtingwijzer Casteren volgen, de Dommel over
steken en het ingeslapen spoorlijntje, dat nooit iemand
brengt en nooit iemand haalt, links laten liggen. Geen
doorzonhuis in de buurt. Wel bomen, gras, sloten, vo
gels, akkers weilanden koeien en een riviertje. Naast
een adembenemend mooie grote boefenhofstee staat een
duiventoren drie verdiepingen hoog en afgesloten met
een schaliedak. Die toren werd gebouwd ten tijde van
Jeroen Bosch, verwisselde ve.e keren van wereldlijke
en geestelijke eigenaar, heeft nog altijd erg veel sfeer
en zal dat over honderd jaar nog hebben, want hij
krijgt een grondige restauratie.
ZELFPORTRET
Liempde klein maar dapper! Met zijn boerenmèrt op
de laatste zondag van maart. Een feest, zonder publici
teit, extra treinen of fotograferende toerisen. Zo onge
veer moeten de jaarmarkten van vroeger ook geweest
zijn. Een feest in klederdracht. Oud boerengereedschap
en handwerk van de smid worden uitgestald. Er zijn
konijnen, schapen, geiten en kippen te koop. Er iigt
brood met zult in de kramen. En klompen, manden en
andere her-ontdekte ambachtsprodukten worden er ter
plaatse gemaakt. Een spullebaas brengt zijn waren aan
de man en een draaiorgel overstemt het geroezemoes
van boeren, burgers en buitenlui. Die boerenmèrt is het
zelfportret van Liempde. Het geen niet zeggen wil dat
agrarisch Liempde geen problemen kent. Het handha
ven van het oude brengt met zich mee dat de bedrijfs
voering niet aangepast kan worden aan de aan de gang-
zijnde ontwikkelingen. En welke kant moet het dan
uit? Geven beheersovereenkomsten of partime boeren
een oplossing? Ook Liempde kent de bezwaren die kle
ven aan steeds meer inspraak en het optreden van aktie-
groepen, enz. En dan niet van de kant van de oor
spronkelijke bevolking, maar van de kant van de im
port, die destijds graag in het rustige dorpje is neerge
streken! Konsekwenties ook voor wat betraft de nieuw
bouw, waar mondjesmaat vergunningen voor worden
afgegeven, om het dorpskarakter niet te veel aan te tas
ten. Gevolg is dat voor de eigen (agrarische) jongeren
onvoldoende huisvesting beschikbaar komt en daardoor
genoodzaakt zijn elders hun heil te zoeken! Ook voor
het gemeentebestuur problemen die niet zo eenvoudig
op te lossen zijn!
