<^Door cle *^Orouw
WERKEN IN DE AFDELING
VROUW WIL JE VERDER?
BIJ de samenstelling van onze programma's moeten wij
ons wel steeds afvragen of wij werken in overeen
stemming met de doelstelling. Het kan plezierig werken
zijn om een programma voor een heel seizoen samen te
stellen, men heeft de mogelijkheid er een zekere lijn in te
brengen en als alles eenmaal vastligt is dat een hele rust
voor het bestuur. Maar... er moet wel ruimte blijven voor
bepaalde onverwachte aktiviteiten.
Waarom het jaar van de vrouw?
19
onder redakfie van de Redaktiecommfssie
Bond van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Brabant
Redaktieadres: Els Deurloo, Markt 1, Tholen, tel. 01660-
2504
CEN van de vaste punten in het programma van het
Provinciaal Bestuur is de kadermiddag voor afdelings
besturen, waar onderwerpen besproken worden, die verband
houden met het „werken in de afdeling".
Dat dit in de hele Bond van belang wordt geacht, blijkt
wel hieruit, dat er onlangs op verzoek van het hoofdbestuur
een handleiding is samengesteld, waarin zeer uitgebreid en
duidelijk alle aspecten van het werken in de afdeling behan
deld worden.
Er is in de Bond een vrij grote wisseling van bestuurs
leden, doordat de zittingsduur drie jaar is. Dit heeft het
voordeel, dat er in de loop der jaren een breed kader wordt
gevormd, maar het heeft ook tot gevolg, dat er steeds weer
nieuwelingen zijn, die het vak moeten leren.
Het besturen van een afdeling -is een boeiende taak, die
soms als een uitdaging gevoeld kan worden, die meestal
veel gezelligheid en pleizierige contacten met zich mee
brengt en waaribij men veel ervaring opdoet. Echter vóór
alles is het een opgave, die niet zo maar vanzelf gaat, maar
waarover gepraat en gedacht moet worden. Van daar deze
kaderdagen, waarop men volop gelegenheid heeft met be
sturen vain andere afdelingen van gedachten té wisselen over
eikaars ervaringen.
Aan de hand van bovengenoemde b ochure werden door
mevrouw EversPauw en mejuffrouw Van der Leeden de
volgende onderwerpen ter discussie gesteld: besturen - pro
grammeren - samenwerken - propaganda.
BESTUREN
|JA de verschillende wijzen van candidaatstelling en die
verdeling van taken te hebben besproken, ging me-
QE dag werd geopend door mevr. J. C. RemptHey uit
Sprang-Capelle, die alle aanwezigen van harte wel
kom heette, in het bijzonder de gasten van die dag. Daarna
gaf zij het woord aan mevr. Milly Vroon, die in een korte,
maar zeer duidelijk geformuleerde inleiding het onderwerp
van deze dag nader belichtte. Zij stelde duidelijk, wat zij
zelf onder emancipatie verstaat: het onder de sleur uitko
men; je zelf durven zijn; beseffen, dat je van waarde kunt
zijn voor anderen, maar ook dat anderen dat voor jou kun
nen zijn. Belangrijk hierbij is het kunnen opbrengen van een
gevoel vam solidariteit.
Zij meende, dat het bezig zijn met jezelf geen egoïstische
zaak is, omdat je daarbij veel ontdekkingen doet over de
rolverdeling in de maatschappij, over verschillen in taak tus
sen man en vrouw, al of niet opgedrongen door traditie.
Zij drong aan: maak gebruik van je mogelijkheden, op
welk terrein die ook liggen, steek je licht niet onder de ko
renmaat, maak zelf de keuze, die bij je ipast, of dit nu vrij
willigerswerk is, een baan buitenshuis, kreatieve bezigheden
of het huishouden, zonder echter voorbij te gaan aan de
belangen van anderen.
Wij vrouwen hebben het voordeel, dat we veel met andere
mensen moeten omgaan, daarom zijn we vaak ook zo ge
schikt voor vrijwilligerswerk, omdat we onze eigen ervarin
gen erin kunnen verwerken.
Een taak voor iedereen is: elkaar te helpen de mogelijk
heden tot ontplooiing van je zelf te ontdekken en te ontwik
kelen en elkaar in staat te stellen er gebruik van te maken.
|^A deze inleiding ontwikkelde zich een diepgaande dis-
kussie, waarbij onder meer de vraag werd gesteld of
de vrouw wel zo graag geëmancipeerd wil worden. Het lijkt
vaak of de meeste vrouwen het wel best vinden zo, lekker
veilig in hun huishouden. Kan dit ook voortkomen uit een
soort angst niet voldoende ontwikkeld te zijn? Je kunt op
vergaderingen, lezingen, studiedagen, enz. veel wetenswaar
digs opsteken, wat erg nuttig is in gesprekken met je kin
deren (die vaak meer leren, dan je zelf hebt gedaan) maar
hoe krijg je veel vrouwen warm om ook eens ergens naar
boe te gaan?
De vraag werd1 gesteld, of er wel altijd vrouwen zullen
blijven, die vrijwiHigerswerk willen doen, nu steeds meer
vrouwen buitenshuis gaan werken. Zou dat vrijwilligerswerk
dan betaald moeten worden?
Een belangrijk punt werd aan de orde gesteld in de vraag,
of er voor de vrouw niet een taak ligt te trachten de levens
gewoonten in de Westerse maatschappij te versoberen, om
daardoor de rest van de wereld een betere kans te geven.
Door het voorbeeld van de vrouw aan haar gezin kan mis
schien een mentaliteitsverandering te weeg gebracht wor
den. We kunnen onze kinderen leren, niet altijd meer te
willen hebben.
In de pauze was er gelegenheid een ideeënmarkt te be
zoeken, die aansloot op het thema van de morgengesprek-
ken: zoeken naar mogelijkheden om je zelf te ontplooien. Er
waren informatiestands ingericht over de volgende onder
werpen of instellingen: het Nederlandse Rode Kruis, Ned.
Vereniging voor Drank- en Drugbestrijding, Ouderparticipa
tie op scholen, Stichting voor Huishoudelijke Voorlichting
ten Plattelande, Open Bejaardenwerk, Gewestelijk Arbeids
bureau, Peuterspeelplaatsen, Aktie Graag Gedaan en Pplitie-
ke Scholing.
|^A de pauze werd een forum aan ons voorgesteld, be
staande uit mevr. M. Abdulkadir, medewerkster aan
het Provinciaal Opbouworgaan; de heer A. Mol, medewerker
van de Protestantse Stichting voor Geestelijke Gezondheids
zorg en de heer P. Schutte, direkteur van het gewestelijk
Kadermiddag van de afdeling Zeeland
van de Ned. Bond van Plattelandsvrouwen
vrouw Evers wat nader in op de diverse functies binnen het
bestuur. „Laat de vice-presidente ook eens de taak van de
presidente overnemen, dan groeit zij er alvast in" was haar
advies.
Zou de secretaresse, „de spil", meestal zo zwaar belast,
niet wat taken kunnen delegeren (notuleren, convocaties
maken ib.v.)?
Een batig saldo is mooi, maar wij moeten niet gaan potten,
het is tenslotte geld van de leden, waarmee gewerkt moet
worden!
„Vergeet ook uw functie als gastvrouw niet, niet alleen
tegenover de spreker en eventuele gasten, maar vooral ook
tegenover nieuwe leden" vermaande zij en „tracht nooit
mensen over te halen om een bestuursfunctie te aanvaarden
onder het motto, dat het „zo gezellig is en dat je er niets
voor hoeft te doen", want niets is minder waar!
PROGRAMMEREN
De vraag: „wat willen de leden?" of wel de behoeftepei
ling is een van de moeilijkste zaken voor een bestuur. Om
dit aan de weet te komen kan men vragenformulieren in
laten vullen of een ideeënbus rond laten gaan of briefjes
Verslag van de Regionale Bijeen
komst te Sprang-Capelle op 25
maart 1975 van de Nederlandse Bond
van Plattelandsvrouwen, provincie
Noord-Brabant.
Onderwerp van deze studiedag:
Vrouw, wil je verder?
arbeidsbureau in Waalwijk. De leiding was in handen van
mevr. A. A. Kantvan Rijswijk.
Er werden aan het forum vragen gesteld over de volgende
onderwerpen: werkeloosheidsuitkering; kursus voor verloof
de paren als voorbereiding pp het huwelijk; wëtswinkels;
mogelijkheden voor her-, om-, of bijscholing via de geweste
lijke arbeidsbureaus; part-time werken van de gehuwde
vrouw; de mogelijkheden die samenlevingsopbouworganen
kennen voor de vrouw, die in eigen omgeving vrijwillig werk
wil doen, b.v. op het gebied van bejaardenhuizen, milieu
groepen of ruimtelijke ordening.
Ook de volgende onderwerpen kwamen nog aan de orde:
De rolverdeling binnen het gezin moet veranderen, dit kan
door overleg en door het voorbeeld aan onze kinderen. Laat
het werk buitenshuis geen vlucht zijn uit het huwelijk. Werk
ook steeds aan de relaties binnen het huwelijk. Blijf mee
werken om de maatschappij leefbaar te houden.
Na een woord van dank aan alle medewerkenden werd
deze dag, waarop we weer eens aan het denken zijn gezet,
besloten.
Mevr. M. T. TERGEEST—TER HORST.
laten circuleren. „Laten wij wel bedenken, dat het goed is
om ook eens de keuze van de minderheid te volgen" gaf
mejuffrouw Van der Leeden ter overweging. Een zinnige
manier om leden ongedwongen met elkaar in contact te
brengen, zijn de koffiemorgens. Ongetwijfeld komt onder
de persoonlijke gesprekken door de „Bond" ook wel ter spra
ke en dan kunnen er, juist in deze ontspannen sfeer wel eens
goede ideeën voor een afdelingsprogramma naar voren ko-
SAMENWERKEN!
gENDRACHT maakt macht!
Dit geldt in de eerste plaats voor de samenwerking
in kringverband. Hierdoor kan men vaak betere sprekers
vragen, grotere excursies maken en cursussen organiseren.
Samenwerking met andere organisaties kan leiden tot
allerlei aktiviteiten in de dorpsgemeenschap (peuterspeel-
beja;irden'-vrrk\
Een voorbeeld van samenwerking op provinciaal niveau
iS c'e 7etVrouwenraad, waarin alle vrouwenverenigin
gen, vertegenwoordigd zijn. Zij vormt de spreekbuis naar dfc
overheid en organiseert van alles op maatschappelijk ge
bied: studiedagen, voorlichting over kankerbestrijding,
Zeeuwse collecte, vakantieweken voor gehandicapten en
scholingscursussen voor vrouwen. Deze laatste onder de
titel „Mijn tweede kans".
Toch schuilen er ook wel gevaren in die schaalvergroting.
Men moet er voor oppassen, dat de belangstelling en betrok
kenheid bij de eigen organisatie niet minder wordt. In dat
geval zou het gevaar bestaan, dat het werk in de eigen ver
eniging wordt uitgehold.
PROPAGANDA
yERSGHILLENDE mogelijkheden hiertoe werden be
sproken, waaronder ledenwerfacties door huis aan
huis convocaties te verspreiden.
Zeer tijdrovend, maar wel effectief is het om in nieuwe
woonwijken de mensen persoonlijk te gaan bezoeken.
Men moet ook de contacten met de pers niet vergeten en
steeds een verslag van een bijeenkomst naar de plaatselijke
en provinciale krant sturen. De redactiecommissie van uw
ZLM-blad houdt zich eveneens gaarne aanbevolen voor ver
slagen van bijzondere aktiviteiten in uw afdeling!
Aan het einde van deze middag kwam de werkgroep
Vrouw", onlangs ingesteld in verband met het Jaar van de
Vrouw, aan het woord.
Door mevrouw Meeuwse'Dijkman werd verteld hoe zij
werkt met het ganzebordspel, samengesteld door de com
missie „Mens en Maatschappij" in Noord-Holland. De vra
gen, die hierbij horen zijn meer gericht op politiek gebied.
Mevrouw De Kup'Bos werkte hierna enthousiast propa
ganda voor een ander ganzebord, dat betrekking heeft op
„rol en positie" van de vrouw. Om deze onderwerpen te b
spreken zijn huiskamerbijeenkomsten ook heel geschikt.
Men spreekt zich in kleine kring vaak gemakkelijker uit en
het versterkt de onderlinge band.
Zo kunnen de Plattelandsvrouwen zich dus op ludieke en
toch serieuze wijze met velerlei aktuele onderwerpen en
vraagstukken bezig houden! Belangstelling is er in ieder
geval, dat bewees de grote opkomst op deze middag.
M. KAKEBEEKE—OCHTMAN.
Het Nationaal Comité Internationaal Jaar van de Vrouw
1975 geeft een affiche uit waarop ter overdenking
34 stellingen zijn afgedrukt; 34 maal een antwoord op de
vraag: Waarom het Jaar van de Vrouw?
De tekst luidt:
Het Jaar van de Vrouw
omdat:
ik een vrouw ben
ik een man ben
bij werkloosheid vrouwen het eerst ontslagen worden
de krant een mijnheer is
vrouwen van 65 plus geen AOW krijgen als hun man jon
ger is dan 65
ik van de leg af ben
omdat er 7 vrouwelijke burgemeesters zijn en 768 manne
lijke
omdat er 34 vrouwelijke hoogleraren zijn en 1718 manne
lijke
vrouwen alleen thuis deskundig mogen zijn
een echte chef toch een man is
mannen ook wel eens mogen huilen
vrouwen hun naam door het huwelijk verliezen
ik mijn zonen getrouwd wil zien
ik mijn dochters een kans wil geven
13% van de vrouwen het minimumloon krijgt tegen 1
van de mannen
ik meer van jenever hou dan van crème de cacao
het huwelijk geen levensverzekering is
2 van de industriearbeidsters geschoold is tegen 44
van de arbeiders
pensioenen van vrouwen bij haar overlijden nooit aan de
man komen
ongetrouwde vrouwen de boot gemist hebben en
ongetrouwde mannen de dans ontsprongen zijn
er geert weduwnaar-pensioen bestaat
omdat 2/a van de werkende jongeren werkende meisjes
zijn
ik tóch een vakman moet zijn
er geen heksen meer verbrand worden
de mooiste rol de moederrol is
omdat mannen nooit zwanger worden en
toch het hoogste en laatste woord over abortus hebben
waar broeken zijn rokken niet betalen
vrouwen geen verstand hebben van politiek en auto's
mannen wel plafonds kunnen schuren maar geen pannen
vrouwen een verlengstuk zijn van de positie van de man
meer dan de helft van de wereldbevolking vrouw is.
Het affiche is te bestellen door overmaking van f 1,
per affiche Op het gironummer van het Nat. Comité,
55.5Q.50, adres: J. C. van Markenlaan 3, Rijswijk (Z.-H.).