9
Wij hebben u duidelijk gemaakt hoe u dit naar onze
opvatting zou kunnen en moeten doen. Het is de moeite
waard om de bevolking te blijven voeden; het is de
moeite waard om voor 17 miljard gulden te blijven ex
porteren; het is de moeite waard om de grondstoffen te
blijven leveren, waardoor 200.000 mensen in verwerken
de industrieën en dienstverlening aan het werk kunnen
blijven.
Tenslotte nog dit: deze dag en het verloop van deze
dag zal beslissend zijn voor de eindindruk, die de pu
blieke opinie in binnen- en buitenland zal overhouden
omtrent de ernst van de problemen van boeren en tuin
ders en van hun onderlinge solidariteit.
In dit verband is het bijzonder verheugend dat gister-
K. OLIEMAN - AKTIE KOMITEES
Namens de aktie-komitees hield daarna de heer K.
Olieman een korte toespraak. Hij wees er op dat er wan
trouwen tegen de standsorganisaties was geweest. Er had
echter een openhartig gesprek met de voorzitters van
genoemde organisaties plaatsgevonden en dat was bij
zonder positief en vruchtbaar verlopen. Er werd over
eenstemming bereikt en de aktie-komitees staan achter
de eisen van de 3 C.L.O.'s.
Op langere termijn zijn deze eisen echter totaal on
voldoende. De boeren en tuinders verkeren in een acute
noodsituatie. Deze groep van de bevolking deelt niet mee
in de welvaart. Integendeel, men moet heel hard wer
ken om een karig stuk brood te verdienen. Is dat geen
schande, meneer Den Uyl?
Met ons belastingstelsel en de sociale voorzieningen
uit de zelfstandige in een vacuum en dat nemen we niet
langer. Het gaat hier over 280.000 mensen, die kan men
niet zonder meer wegcijferen!
C. BREUGEM - GLASTUINBOUW
De heer Breugem hield een emotioneel betoog, waar
in hij de moeilijkheden vor- de glastuinbouw benadruk
te. Hij bracht o.a. naar voren:
Dat er een boeren- en tuindersopstand is uitgebroken
is te wijten aan de onwillige houding van de overheid.
Als een minister uit dit kabinet de glastuinders energie
verspillers noemt, snapt hij er geen barst van. Het geeft
we een indicatie hoe men over ons denkt. En wat men
met onze bedrijfstak wil: laten doodbloeden. Leveren
middag na een gesprek met de aktiegroepen, dat in zeer
goede sfeer heeft plaatsgevonden, is gebleken dat er geen
verschil van mening is over het doel dat we met deze
massale bijeenkomst wensen te bereiken.
Dat een gemeenschappelijke oproep aan u allen kan
worden gedaan om deze bijeenkomst te bezoeken en uit
te doen groeien tot die gemeenschappelijke solidariteit,
zonder welke wij de geweldige problemen, waarvoor wij
allen geplaatst zijn, niet tot een bevredigende oplossing
kunnen brengen.
Er mag dan weieens in de afgelopen dagen een verschil
van beoordeling ontstaan zijn in de te volgen taktiek,
over de doelstelling, namelijk het vestigen van de aan
dacht op onze problemen en het bereiken van snelle
3. Een derde landenbeleid van de EG dat de tuinders
afdoende beschermt tegen oneerlijke concurrentie.
Met een referentieprijsaanpassing aan het stijgende
kostenniveau.
4. Herziening van het fiscale en het sociale stelsel voor
zelfstandigen. In afwachting hiervan verlenging btw-
compensatie met terugwerkende kracht, verlaging van
de btw voor sierteeltprodukten.
De heer Breugem eindigde als volgt: „Wij eisen als
glastuinbouw, dat aan deze eisen voor 100 wordt te
gemoet gekomen. Wij wensen niet als derderangs bur
gers behandeld te worden. We hebben gezonde bedrijven
en willen die gezond houden. Wij verwerpen een over-
heidsjuk dat steeds zwaar op ons als ondernemers drukt.
Wij accepteren geen overheidsbeleid dat onze inkomens
af schoffelt, terwijl die overheid de mond vol heeft van
inkomensbeleid. Dat nemen we nu niet en nooit!
FR. MIKKERS - VARKENSHOUDERIJ
De heer Mikkers lichtte in zijn toespraak de moei
lijkheden in zijn sector vooral toe met cijfers. De produc
tiewaarde van de varkenshouderij bedroeg in 1973 in
Nederland meer dan 3 miljard gulden; de export onge
veer 2 miljard gulden.
Gezien de behoefte aan vlees is een sterke uitbreiding
mogelijk geweest. Thans zijn er meer dan 7 miljoen var
kens in Nederland.
Vanaf eind 1973 zijn de opbrengstprijzen gedaald en
vanaf begin 1974 in zeer sterke mate eerst voor de mes
verbeteringen bestaat geen enkel verschil van mening.
Onze solidariteit mag echter nooit losgemaakt en los
gezien worden van de verantwoordelijkheid die u ons
hebt gegeven en die u ons ook binnen de regels die daar
voor in iedere organisatie zijn gesteld, kunt ontnemen
Het gaat echter hier en nu niet om de posities van de
mensen aan de top, het gaat niet om de verhouding tus
sen organiaties en aktiegroepen, het gaat vandaag om
de vraag of wij een gemeenschappelijke solidariteit en
een gemeenschappelijke wil kunnen presenteren die op
nieuw duidelijk maakt, dat het ons bittere ernst is en
dat wij van onze voorstellen geen duimbreed kunnen en
willen afwijken.
J. VAN NOORD - PLUIMVEEHOUDERIJ
De heer Van Noord bracht in een vrij gematigde op
stelling de problemen van de pluimveehouderij onder
de aandacht.
De pluimveehouder heeft het tot nu toe altijd moeten
doen. Maar momenteel is de situatie erg moeilijk. Na
een goed jaar in 1973 kampt de slachtpluimveehouderij
al sinds het vroege voorjaar met grote moeilijkheden;
een paar maanden later gevolgd door de legsector. De
oorzaken van deze moeilijkheden kunnen niet gevonden
worden bij de Nederlandse pluimveehouders. Van uit
breiding van de produktie is in Nederland het laatste
jaar praktisch geen sprake geweest. De oorzaken liggen
elders.
Er is sprake van een teruglopende consumptie van
slachtgevogelte en van eieren. Afzet op markten buiten
de EG is door verschillende oorzaken enorm bemoeilijkt,
zo niet onmogelijk geworden. Toetreding van Denemar
ken tot de EG bracht een extra hoeveelheid slachtpluim-
vee op de Europese markt, die voordien op derde mark
ten werd afgezet. Tegelijkertijd deed zich een enorme
kostenstijging voor; voerprijzen en energiekosten ste
gen tot ongekende hoogten.
Er wordt thans verlies geleden. Voor de leg ongeveer
20 cent per kg en voor de slacht meer dan 50 cent per
kg. Het aantal bedrijven dat in liquide moeilijkheden
komt, neemt dagelijks toe. Voerschulden bereiken on
gekende hoogten. Het is duidelijk dat dit niet kan door
gaan, ook niet mag doorgaan.
De Nederlandse overheid dient al het mogelijke te
doen ook de pluimveehouders door deze moeilijke periode
heen te helpen.
Naast de voor de gehele landbouw bepleite maatrege-
De heren J. Dekker en P. Sterrenburg, glastuinders uit
Sprang-Capelle zaten hier en droog.
De heer E. van Hootegem had een toeter meegenomen, voor
het geval dat
Enkelen vonden zelfs een plaats op het „baldakijn" vlak
voor de sprekers.
wij dan geen grote export en geen overschot op de be
talingsbalans? Leveren wij dan geen 12 maanden van
het jaar verse groenten en een prachtig pakket bloemen
tegen een relatief lage prijs?
De heer Breugem wees er op dat de gevolgen van de
energiecrisis catastrofaal zijn voor de glastuinbouw. Zeer
sterke kritiek had hij op het olie- en aardgasbeleid van
de overheid. Een aanpassing van de aardgasprijs in twee
jaar is volstrekt onaanvaardbaar. En verder: Het kabinet
heeft gemeend het probleem op te lossen met enkele
maanden uitstel van de gasprijsverhoging met daarnaast
nog een paar vage zaken. Het is nu meer dan ooit duide
lijk, dat het kabinet van de problemen van de land- en
tuinbouw totaal niets begrepen heeft.
De minister van landbouw zegt dat hij niet méér kan
doen vanwege de tuinders in de andere EG-landen. Ik
vind dit een zwakke argumentatie. Een doekje voor het
bloeden. Op deze manier hangt Nederland weer de brave
Hendrik uit in de EG ten koste van een grote groep
ondernemers, die dan maar moeten doodvriezen.
Als uitweg noemt de minister de saneringsregeling, die
in de tuinbouw nog nooit redelijk gewerkt heeft. De heer
Boersma die de minister van landbouw heeft vervan
gen, wil niet eten met het mes op tafel. Dat is pure
chantage. Stelt hij zo'n eis ook aan de vakbonden als
er gestaakt wordt. Minister Van der Stee verwacht dat
hogere prijzen voor de produkten de hogere kosten zul
len goedmaken. Wel, tot nu toe heeft hij het finaal mis.
De prijzen zijn door elkaar geen cent hoger.
Alle meerkosten snijden dus in het tuindersinkomen.
De landbouweisen werden aldus geformuleerd:
1. Herziening van de prijsbeslissing voor het tuinbouw-
gas. Aanpassing afhankelijk van de inkomensontwik
keling in minstens 6% jaar. Eén beleid voor groot-
en kleinverbruiker?.
2. Een olievoorschotregeling die het ook voor oliestokers
mogelijk maakt een reëel inkomen te behalen. De olie
stokers die nooit kunnen omschakelen, moeten even
ver tegemoet gekomen worden als de gasstokers.
ter en spoedig daarna ook voor de fokker.
De kostprijzen bleven stijgen voor de fokker en daal
den slechts matig voor de mester. Hij kocht alleen de
big goedkoper in. De voerprijzen daalden beperkt, maar
stijgen thans weer duidelijk.
De kostprijs voor een big bedraagt voor de fokker
thans 103,en deze big moet thans verkocht worden
voor 65,
De kostprijs voor een kilo varkensvlees bedraagt thans
voor de mester 3,50; voor de beste kwaliteit vlees ont
vangt hij thans 2,65 per kilo. Het verlies is volgens het
LEI thans 100,per afgeleverd varken ten laste van
fokker en mester gezamenlijk.
Op korte termijn zijn maatregelen nodig, die voor zo
ver ze nationaal zijn, direct moeten ingaan: uitstel van
belasting zonder renteberekening, kredietfaciliteiten, in
't bijzonder ook voor jonge ondernemers inwilliging van
de B.T.W.-eisen, fiscale tegemoetkomingen.
Verder is een slagvaardiger EG-beleid dringend nodig.
Vorig jaar werd er nog geschreeuwd om meer rund
vlees en werden invoerheffingen geschorst en om poli
tieke redenen veel te lang import zonder heffing toege
staan. Het EG-beleid voor vee en vlees moet krachtig en
vroegtijdig zijn.
Thans is er een invoerstop en 140.000 ton rundvlees
ligt opgeslagen in de EG-koelhuizen. Voor varkens wordt
de interventieregeling niet toegepast. De echte oplos
sing ligt daar overigens ook niet. Deze ligt in het ruimen
met aangepaste restitutie van de rundvleesvoorraden, die
de vleesprijzen over de hele lijn en dus ook speciaal de
varkensprijzen drukken.
Verdere internationale maatregelen in EG-verband
zijn dus nodig en dat, ondanks vakantietijd in Brussel,
op zeer korte termijn.
Een redelijke prijsstelling is alleen weer te verkrijgen
als de voorraden geruimd worden en het restitutiebeleid
is het handvat. Deze maatregelen zijn alle nu en nu
direct nodig. Anders zijn wij niet alleen ten einde rade,
maar gaan wij werkelijk ten einde.
len als herinvoering van de btw-compensatie, een volle
dige invoering van de fiscale oudedagsreserve voor zelf
standigen per 1 januari a.s.f een algemene regel tot uit
stel van betalen van de belastingaanslagen, is voor de
pluimveehouderij zonder meer noodzakelijk dat:
de beschikbaar gestelde exportrestitutie voor eieren
en slachtgevogelte voor een langere periode geldig
blijft;
de voor de legsector bepleite vrijwillige leegstand
eindelijk wordt mogelijk gemaakt middels een bij
drage uit het Europese landbouwfonds;
de kosten voor de gezondheidszorg van het pluimvee;
rekening houdend met het aspect van de volksge
zondheid, in de toekomst niet onevenredig by de
pluimveehouder terecht komen;
veterinaire voorschriften binnen de EG zo spoedig
mogelijk worden geharmoniseerd.
P. VAN HOORN - AKKERBOUW
Waarom protesteren ook de akkerbouwers al jaren?,
aldus begon de heer Van Hoorn zijn lezing. Omdat ook
zij het beu zijn dat hun kosten sneller stijgen dan de in
komsten, terwijl wij dagelijks kunnen horen en zien dat
bijna iedereen in Nederland voor de verhoging van zijn
kosten wél een vergoeding krijgt.
Juist bij de akkerbouw wordt het inkomen sterk be-
invloed door het prijsbeleid van de EG. Voor belangrijke
produkten van onze bedrijven zoals granen, suikerbie
ten, fabrieksaardappelen en koolzaad wordt de prijs vrij
wel geheel bepaald door Brussel. Het beleid in Brussel
zal verbeterd moeten worden, maar ook onze eigen
overheid kan belangrijke maatregelen nemen om de
rentabiliteit van onze bedrijven te verbeteren. Waarom
moet de btw hier verlaagd worden, terwijl het in de
andere E.E.G.-landen niet gebeurde?
(Zie verder pag. ld)
