8
De boerderij van de familie Jongebreur vanuit de lucht gezien.
A LS we ons naar een van de verst afwonende leden
van de ZLM begeven dan kan de landkaart niet
gemist worden. De familie Jongebreur, Bocholterweg
150 te Weert woont in Limburg op de Altweerterheide.
De boerderij ligt op ca. 2 kilometer van de Belgische
grens. Als de familie bijvoorbeeld eens naar een verga
dering van de ZON of van de afdeling Muonen Valkens-
waard gaat, moet er altijd wel 30 kilometer worden ge-
evolutie die de veehouderijsector in geheel Nederland
doormaakt is ook in dit gebied duidelijk merkbaar!
DE VEEHOUDERIJ ALS BRON VAN INKOMEN
\7OORDAT we het erf van de boerderij oprijden pas
seren we Tungelroyse beek. Volgens onze gast
heer loopt deze vanaf Budel onder de Zuid Willemsvaart
lende bedrijfsgebouwen en ca. 34 ha zandgrond. Hier
van ligt 5 ha in bouwland waarop snijmais wordt ver
bouwd en de rest in weiland. Alleen de hogere gedeel
ten zijn droogtegevoelig, de rest is vanwege de lagere
ligging voldoende vochthoudend. Zoals zo velen dit tij
dens de droogteperiode moesten doen is hier het be
regenen van het weiland niet nodig. Gelukkig maar want
beregenen kost veel arbeid en dus ook geld!
'Op de valreep! Op dit moment nog een groot aantal melkbussen in gebruik, waar
straks de melkkoeltank voor wordt ingezet.
Landschappelijk, uiterst mooi gelegen.
reden. Niet alleen wat de afstanden betreft, ook het
glooiende landschap doet ons een beetje aan Noord-
Frankrijk denken.
We treffen er een kleinschalig landschap aan met be
trekkelijk veel bebouwing. Met name het Brabants en
Limburgs zandgebied staat bekend om z'n vele verede-
lingsbedrijven. Naast het gemengde bedrijfstype vinden
we er de meer gespecialiseerde veehouderijbedrijven.
Op de gemengde bedrijven worden mais, aardappelen
en wat suikerbieten verbouwd, maar de belangrijkheid
van de veehouderijsector neemt van jaar tot jaar toe. De
door naar de Maas waarin hij bij Millert uitmondt. Ken
merkend is dat zo'n beekje altijd stroomt en heerlijk
koel is. Evenals overigons zijn omgeving is onze gast
heer uitermate gemoedelijk en het lijkt of hier de boeren
stand nog niet ten prooi is gevallen aan de gejaagdheid
die de huidige maatschappij kenmerkt.
Oorspronkelijk komt deze familie uit Zuid-Holland en
is in 1956 neergestreken. Het gezin bestaat uit 6 kin
deren van 17 tot 1 jaar. De oudste is een zoon die op
het ouderlijk bedrijf komt. Behalve de kleinsten zitten de
anderen nog op school. De boerderij bestaat uit 'verschil-
GEBOUWEN EN HOE DEZE TOT STAND KWAMEN
T^E gebouwen bestonden indertijd uit een woning plus
schuur en enkele kippenhokken. Door de uitbrei
ding en ontwikkeling van het bedrijf hebben er in de
loop der jaren enige aanpassingen plaats gevonden. Zo
is er huisvesting voor 125 mestvarkens in twee verschil
lende hokken. Daarnaast is er in 1970 een ligboxenstal
gebouwd voor zo'n 40 stuks melkvee. Al ras werd deze
te klein en werd 2 jaar later uitgebreid tot 72 stuks melk
vee. Met enige trots verklaarde de heer Jongebreur dat
CJl.A. - Tilburg
J. B. v. d. BROEK
IfWEEK is een veel voorkomend onkruid in grasland.
Vooral de laatste jaren neemt kweek in veel gras
land hand over hand toe en doet de grasopbrengst sterk
dalen. Hoe beter het grasland wordt verzorgd tegen dit
onkruid, des te hoger de opbrengst. Daar komt nog bij
dat kweek gauw muf wordt, zodat de smakelijkheid sterk
wordt beïnvloed en door het vee niet graag gegeten
wordt.
Oorzaken van sterk ver kweekt grasland zijn vaak de
vernielingen van een goed gesloten zode. Slechte maai-
techniek veroorzaakt ernstige beschadiging aan de gras
mat. Door zware drijfmestgiften met als gevolg grasver
stikking en -verbranding veroorzaken kale plekken.
Bij te lang inscharen van gras wordt het gras onvol
doende door het vee afgegeten en ontstaat er een snelle
slijtage van de grasmat, waardoor kweekontwikkeling
in de hand wordt gewerkt. Daardoor kan in een seizoen
een goedopbrengend graslandperceel veranderen in een
kweekmat.
Vernielingen van de graszode dient men op de eerste
plaats te vermijden, anders heeft de geldkostende kweek -
bestrijding voor beter grasland weinig zin.
MECHANISCHE OF CHEMISCHE
KWEEKBESTRUDING BIJ
GRASLANDVERNIEUWING
DEN selectieve bestrijding van kweek is niet moge-
lijk, zodat doding van de heel grasmat nodig is. Al
léén ploegen of frezen geeft onvoldoende bestrijding,
meestal bevordert het de uitbreiding.
Een radicale aanpak is dan ook de aangewezen weg.
Naast de mechanische niethoden van driemaal frezen
of inschakeling van een bouwlandperiode voor snijmais-
teelt, zijn de chemische bestrijdingen met dalapon en
T.C.A. effectief gebleken. Welke methode het meest in
aanmerking komt, is afhankelijk van de bedrijfsvoering,
als maar wordt gezorgd, dat de bestrijding van de kweek
doeltreffend is.