*^uid - geluid
LANDELIJKE DAG
LOCHEM
CANADA-
STAGE
SPORTDAG PJZ
10
Voorlopig: Onder redaktie van: Secretariaat ZLM - Goes
't Is weer voorbij
die mooie dag in mei
't Was op de eifde
en niet precies hetzelfde
was de volgende „dag"
toen de halve bus te slapen lag.
We begonnen zéér vroeg in de
[morgen
niet helemaal zonder zorgen.
Toen alle West Zeeuwsch-Vlamingen
[er waren,
kwamen we na brullen, krijsen met
[koffie tot bedaren.
In de bijna nog lege bus
was het achterin al heel knus.
In Zevenbergen kwamen met veel
[plezier
Tholen en Schouwen erbij met
[blikken bier.
In Gorkum daar
stond de koffie klaar.
Ondanks het te laat in Lochem
[arriveren,
mochten we toch nog onze volleybal
[serveren.
Al boden de dames goed weerstand
tegen Ruurlo en Dalen waren ze niet
[bestand.
De voetbal van Tholen
heeft 1 x gewonnen en 1 x verloren.
De heren volleybaliers van
[Schouwen
daar kun je niet direct op bouwen.
Ze verloren na veel spaanderen
maar de revue van West Zeeuwsch-
[Vlaanderen
werd 2des in de rij
en daarmee waren we erg blij.
Dus één bekertje namen we mee.
Toen op naar ons diner
in Hotel Industrie op dé Noorderwal
en dan het, voor sommigen
[ongewenste, bal.
Hardstikke gezellig was het daar
maar om kwart voor elf inpakken
[maar.
We hadden toen al heel wat
[„potjes vet"
op de tafel gezet
De PJZ kreten waren niet van de
[lucht geweest
het was een enorm feest.
Moe, maar heel tevreden
zijn we terug naar huis gereden
ieder met zijn kop een bitsje naar
[beneden.
„De achterhoede van de bus".
Cadzand
In de radiorubriek Modern Plat
teland" sprak mr. E. Kuylman op
donderdag 9 mei j.l. over de Cana-
dastage die jaarlijks door de platte
landsjongerenorganisaties wordt ge
organiseerd.
Over enige tijd vertrekt een nieu
we groep jongelui naar Canada.
Vandaar dat wij de gegeven infor
matie hier nog eens afdrukken.
Op 30 april j.L is de eerste groep van plattelandsjonge
ren 13 man per vliegtuig naar Canada vertrokken
om deel te nemen aan het jaarlijkse jonge boekenpro
gramma.
Wat houdt dat programma in?
Het is een stage voor jonge boeren en tuinders, die
618 maanden op een Canadees bedrijf gaan werken
en het wordt georganiseerd door de 3 Centrale Platte-
landsongeren Organisaties, in samenwerking met de
Emigratie Centrale en de Canadese Regering. Dit pro
gramma wordt van 1958 af elk jaar uitgevoerd en meer
dan 800 jonge agrariërs hebben daaraan deelgenomen.
Wat is de bedoeling?
Allereerst is deze uitzending bedoeld voor degenen,
die wat meer van de wereld willen zien en levenser
varing willen opdoen. Tegelijk leren zij de praktijk
kennen van de Canadese land- en tuinbouw, die op
een zeer behoorlijk plan staat. Eb tenslotte geeft deze
werktijd gelegenheid om de mogelijkheden voor een
blijvende vestiging in Canada emigratie dus te
onderzoeken.
Wie kunnen nu hieraan deelnemen?
Om vergunning te krijgen tijdelijk in Canada te gaan
werken gedurende 618 maanden worden de volgen
de eisen gesteld:
Goede theoretische en praktische kennis van het
boeren en/of tuinderswerk in de ruimste zin des
woords en in staat en bereid zijn om op een Cana
dese farm te werken.
Voldoende persoonlijkheid bezitten om op eigen
benen te (durven) staan en geschikt zijn om in
een Canadees gezin te worden opgenomen.
Enige kennis van de Engelse taal bezitten; hoe meer
kennis van de Engelse taal hoe 'beter.
Ongehuwd zijn, terwijl de leeftijd mag variëren
van minimaal 18 tot plm. 30 jaar.
Ook zij, die pas van de middelbare of hogere land- en
tuinbouwschool afkomen, kunnen in aanmerking ko
men.
De deelnemers worden in Canada opgevangen) door de
Nederlandse landbouw- en emigratie-attaché en op
een bedrijf geplaatst, waarbij zoveel mogelijk rekening
wordt gehouden met de wensen en capaciteiten. Men
kan zelf de voorkeur uitspreken voor een bepaald be-
drijfstype of provincie.
Wat kost zo'n uitzending?
De kosten van de heenreis, verzekeringspremie voor
ziekte en ongeval ien enige bemicjdelingskosten moe
ten door de deelnemers vooraf in Nederland worden
betaald, de kosten bedragen 1000,
De terugreis kan iéder zelf regelen: men kan van het
overgespaarde verdiende geld langer blijven, maar
men moet uiterlijk na 18 maanden teruggaan. Zij die
nog geen 24 jaar zijn kunnen een jeugdretour krijgen:
de heen- en terugreis samen kost dan 1000,
1300,afhankelijk van de plaats van bestemming.
Hoeveel verdient men?
Het loon bedraagt minimaal 200250 dollar per maand
(dat is 530640 gulden) plus kost en inwoning. Het is
duidelijk dat de kosten van de heen- en terugreis ma-
kelijk kunnen worden verdiend. En het overgespaarde
geld kan de deelnemer gebruiken om tussentijds
maar dan natuurlijk in overleg met de werkgever
of na afloop te gaan reizen om meer van Canada te
gaan zien.
ET vertrek van de tweede groep ls vastgesteld op 9
juli om ook degenen die nog eindexamen doen gele
genheid te geven de reis te maken. Wie belangstelling heeft
hiervoor, kan inlichtingen vragen bij de PJ.G.N., Prins Mau-
ritsplein 23, Den Haag, telefoon 070512541, dan wel bij
het secretariaat van de PJ.Z. te Goes, tel. 011005010.
Hoewel we ons realiseren dat het voor menig plattelands-
jongere niet eenvoudig is om er eens een tijdje tussenuit te
breken, menen we toch te mogen stellen dat hier voor jon-
ZATERDAG 8 JUNI 1974
OP HET „RED-BAND"-
SPORTCOMPLEX
TE ROOSENDAAL
AANVANG 9.25 UUR
PROGRAMMA
MORGENGEDEELTE
Voetbal- en volleybal
wedstrijden
Teamsporten
PROGRAMMA MIDDAGGEDEELTE
(tussen 14.00 en 18.00 uur):
Kogelstoten dames 1500 meter heren
Kogelstoten heren Hoogspringen dames
100 meter dames Hoogspringen heren
100 meter heren Estafette 4 maal 100 meter
Verspringen dames (gemengd)
Verspringen heren Touwtrekken
40Q meter dames Damesvoetbal
DES AVONDS: PRIJSUITREIKING MET SPORTBAL
MET DE „SUN-SET BAND"
Inleggeld individuele wedstrijden (Ie onderdeel):
inclusief entree Sporthal 1,50
Voor elk volgend onderdeel f 1,
Entree Sporthal leden 2,50
Entree Sporthal niet leden f3,50
Voor de deelnemers zijn beiegde broodjes aan- <-
wezig.
AFD. GOES EN NOORD-BEVELAND
VRAGEN GASTGEZINNEN
Van 18 tot en met 21 juni komt er een groep van 28
jongeren uit Amerika op bezoek bij onze afdelingen. Het
is de bedoeling dat wij voor deze groep een programma
maken om hen kennis te laten maken met Zieeland en
de Zeeuwse landbouw. Geef je daarom op als gastgezin
voor één of liefst twee van hen! Br wordt van de gast
gezinnen verwacht:
dat ze de gasten op 21 juni om ongeveer 18.00 uur
ophalen in motel „De Caisson" te Kapelle;
dat ze hem/haar drie nachten onderdak geven;
dat ze hem/haar 's morgens naar Goes of Kortgene
brengen.
Een nader programma ontvangt men nog. De gastge
zinnen kunnen de excursies waarschijnlijk meemaken.
Kunt u niet aan alle voorwaarden voldoen, geef je dan
toch op, wij kunnen altijd bekijken wat er te kombine-
ren valt. Opgave bij: Oees van der Maas, Huisdjjk 1 te
Kats, tel. 01109217 en Leo Wabeke, Hoogeweg 18 te
Wemeldinge, tel. 01192302.
geren een unieke mogelijkheid is een stuk levenservaring
op te doen, waarop zij later met dankbaarheid terug zullen
zien. Juist in deze tijd is enige buitenlandse ervaring voor
hen die zelfstandig willen worden en een goede plaats in
de maatschappij willen veroveren, van niet te onderschatten
betekenis.
Tot slot willen wij er voor alle duidelijkheid op wijzen, dat
het geen vakantie-uitstapje is: men moet normaal op het
bedrijf werken. Maar dat is geen bezwaar: uit een enquête
onder de deelnemers uit de jaren 1967 t/m 1971 blijkt dat zij
in 't algemeen van mening waren dat deze stage een leer
zame en prettige ervaring was, die blikverruimend heeft
gewerkt en de deelnemers tot grotere zelfstandigheid heeft
gebracht.
kUiS het veel regent, zoals deze morgen, is het voor
mij een geschikte tijd om wat te schrijven. Het
gaat me echter deze keer niet helemaal van harte, want
van het stukje dat ik voor de maand april had geschre
ven, had de redaktie bijna de helft afgeknipt. Dat is
natuurlijk niet zoleuk! De oorzaak zal wel zijn dat ik
"buiten mijn boekje ging. Het kan ook zijn dat de re-
dakteur plaatsgebrek had, want hij moet toekomen met
zijn budget. Een Nederlander is van huisuit degelijk; hij
past op de centen. Dat is ongetwijfeld een goede eigen
schap. Toch ervaar ik dat er ook iets valt te zeggen
voor een wat gemoedelijker instelling. Een Ier leeft ge
makkelijker, hij is gastvrij en rekent niet tot achter de
komma. Dat komt bijvoorbeeld tot uiting in zijn wijze
van geld opbergen! Een Nederlander heeft een porte-
monnaie. Hij houdt zijn geld netjes bij elkaar. Soms is
die portemonnaie nog verdeeld in vakjes. U kent het
systeem. En nog een aparte portefeuille voor het pa
pieren geld.
Als men zo voorbereid ergens naar toe gaat, voel je je
toch een beetje klein worden, als je Ierse metgezel het
geld los uit zijn zak pakt. Als hij toevallig niets in één
bepaalde zak vindt, dan gaat hij de rest van zijn zakken
na en vindt ongetwijfeld hier of daar nog wel een paar
verkreukelde ponden.
Het verschil in mentaliteit tussen Ieren en Nederlan
ders komt ook tot uiting in andere punten. De meeste
Nederlanders gaan ook bij een samenkomst waarbij ze
het prima naar de zin hebben, omstreeks twaalf uur
naar bed, want „morgen is er weer een dag". Daar is de
Ier het helemaal mee eens en daarom gaat hij rustig
door met de gezelligheid!
In Kapelle had iemand op zijn bungalow geschreven:
„Carpe Diëm": dat betekent: „iPluk de dag" Ik heb nooit
precies begrepen of dat inhoudt, dat je de dag moet ge
bruiken om wat te presteren of om van de dag te genie
ten!
r zagen dat de ZLM een reisje naar Ierland heeft
georganiseerd. Ik denk dat toch wel iedere deelne
mer (ster) de andere sfeer aan zal voelen. Voor een
kort bezoek is Ierland rustgevend; het gejaag valt van
je af. Voor een langer bezoek is het wennen aan de
atmosfeer en aan het landschap
In Kapelle-Hiezelinge was alles vertrouwd. Je hoorde
de trein rijden op de regelmatige tijd, de torenklok slaan
en op een gegeven moment luiden. Als je je ogen op
sloeg zag je het bekende beeld van de bomen die je
bijna stuk voor stuk kende (in de oudere struikenaan-
plant), het riet in de sloten en de hemel met de buien,
dié praktisch altijd dezelfde koers namen. Deze beelden
worden niet vlug uitgewist. Ze zijn een beetje als je
dromen, ze zitten stevig in het onderbewustzijn vast
gelegd.
De eerste drie jaar droomde ik alleen maar over het
verleden. Over aardbeien en frambozen die hard nodig
geplukt moesten worden. Soms had je helemaal vergeten
om ze te plukken. Ja zelfs over de kersenboomgaard,
regen en spreeuwen inbegrepen. Vaak over de veiling,
met de keurmeesters. De jeugd van een mens moet toch
wel erg belangrijk zijn als al deze dingen zo muurvast
in je hersenpan liggen „opgeslagen".
TOCH gaan de nieuwe indrukken hun rol meespelen.
Als ik nu opkijk van mijn arbeid, zie ik het golven
de landschap met de bomen en de koeien en schapen;
een oude ruïne van een kasteel. Op verdere afstand de
heuvels. Wat dreigend nog, maar niet meer beanstigend.
Als je op een mooie avond over je landje loopt, dan
besef je plotseling dat je niet meer los bent van het
land. Men gaat vastgroeien, onverwachts voel je je
gelukkig!
En men krijgt contact met de mensen. Met de ene
buurman die toch zo'n ellende heeft met reumatiek; met
de andere buurman die getrouwd is toen hij ongeveer
55 jaar was en nu jonge kinderen heeft, terwijl hij bijna
70 is. Zijn zorg is of hij wel oud genoeg zal worden om
zijn kinderen te helpen met volwassen worden. Met een
aardige vrouw, niet te ver weg, die al een operatie heeft
moeten ondergaan, waarschijnlijk voor kanker. Met een
familie verder op die een achterlijk jongetje van vijf
jaar hebben. Dat zijn allemaal mensen die hun zorgen
hébben. Zijn er dan hier geen mensen die vrijwel rim-
peloos door het leven gaan? Waarschijnlijk wel, maar
ik moet er toch echt naar gaan zoeken. Maar moet u dat
ook niet in uw eigen omgeving?
Het meeste plezier en geluk ontmoet ik op de operette -
vereniging, waarvan ik lid ben. Je kunt er hartelijk
lachen. Vooral ook omdat hét gemengd is. Juist deze
week hebben we onze uitvoering van „Orpheus in de
onderwereld". Het is leuk en onschuldig vermaak en er
is teamgeest, waarin ik me ook voel opgenomen. Voor
mij is het bovendien iets nieuws. Nog nooit eerder heb
ik officieel in een koor gezongen en nooit eerder heb ik
toch de niét onaangename spanning achter het toneel
meegemaakt. Gisteravond kwam ik in de dameskleed
kamer terecht omdat ik absoluut de weg niet wist en na
eerst even al het moois te hébben opgenomen, word je
door de dames naar je eigen afdeling geduwd!
In kostuums en bijgeschilderd stonden we op tijd ach
ter de coulissen te wachten tot het gordijn open zou
gaan. Juist voordat dit ging gebeuren, deed iedereen
z'n gebedje (letterlijk), sloeg een kruis en we waren
er klaar voor! Het liep goéd. Musicaal gevoel en acte
ren zijn talenten van een Ier om jaloers op te worden.
Dat gaat zo zes avonden achter elkaar duren. Dat zal
vermoéiend worden, dus voorlopig gedurende de dag
maar geen werk doen wat een beetje hersenwerk vraagt!
