c(§&Luid
TERUGBLIK OP DE VIERWEEKSE 1974
Erf
en
akker
V oorlichtingsdagen
.Veiligheid in de landbouw"
Jongerenaktiviteiten
23
Voorlopig: Onder redaktie van: Secretariaat ZLM - Goes
Zoals iedier jaar werd er in januari weer een Vierweekse
kursus gehouden voor jongeren in Bergen (N.-H.) en Bakke-
veen (Fr.). Het woord Vierweekse betekent niet zomaar vier
weken omgaan met elkaar, het houdt meer in!
Zo deed men in Bergen aan: Sport en Spel, Politiek, met
balken de gracht over, jazz dansen, kreatief spel, handen
arbeid en nog veel meer. Ook zijn we in werkgroepen bezig
geweest over Ontwikkelingshulp, Massa Media, Boer en
boerin in de toekomst en Samenlevingsvormen. Van het
werken in deze vorm hebben we veel geleerd vooral wat
betreft samenwerken maar ook over de onderwerpen zelf.
In Bakkeveen werkte men ook in deze geest. Hier had
men de weken onderverdeeld. Zo stond in de le week Ken
nismaking centraal, dit gebeurde door middel van spelletjes,
leren discussiëren, sport en spel enz. De 2e week ging om
„Informatie". Er kwamen versdiillende sprekers ons infor
meren over de landbouw, een Tweede Kamerlid over de
politiek, films over ontwikkelingshulp en man-vrouw ver
houding. De 3e week werd Zelfwerkzaamheid door middel
van projectgroepen. De projecten met de volgende onder
werpen: Criminaliteit, Creatief bezig zijn (beeldhouwen,
Man Vrouw Gezin, Stoffelijke veranderingen in de maat
schappij en Landbouw en E.E.G. namen veel tijd in beslag
en we leerden er veel van. De vierde en laatste week was
Thuiskomst. We kwamen langzamerhand weer terug in de
bewoonde wereld door leuke excursies en rollenspelen.
De cursussen werden afgesloten met een grandiose slot-
avond. We vonden het allemaal erg jammer dat we uit
elkaar moesten en weer terug in ons eigen leventje.
Met plezier zien we onze reünie tegemoet en raden ieder
een aan eens een „Vierweekse" mee te maken.
De Zeeuwse cursisten:
ANNEKE, LIA, WIJNA, MARLIES, MARIA GARETTI,
HELEEN, CEES, FRED, WIM, MARTIEN, JEANNE,
NELLEKE, LIESBETH, NEL, AGAATHA, INEKE en
EVELINE.
VERSLAG VAN DE EERSTE BIJEENKOMST
VAN DE REGIONALE AGRARISCHE KOMMISSIE
Maandag 6 mei j.l. werd in „Caisson" te Kapelle de
eerste vergadering van de Regionale Agrarische Kom
missie Noord- en Zuid-©eveland gehouden. Op deze
avond werd door de heer Joris Schouten een inleiding
gehouden over „Het prijsbeled in de Landbouw". De
heer Sdhoutën ging hierbij uitvoerig in op het prijsbe
leid gevoerd dbor de EEG en de tot standkoming daar
van. Hij zei dat het prijsbeleid in de eerste plaats is
afgestemd op de consument en niet op de producent,
dus een zo laag mogelijke prijs voor het voedselpakket.
Dit kan dan tot standkomen doordat een vrijhandels-
verkeer mogelijk is onder de negen lidstaten, zowel van
landbouw- als van industriële produkten.
'Verder vertelde hij dat de Nederlandse Landbouw er
zonder de EEG, waar dan wel veel tegen aan geschopt
NOORD- EN ZUID-BEVELAND
wordt, er zo slecht voor zou staan, dat er geen droge
boterham in te verdienen zou zijn. Hij moest toegeven,
dat het noodzakelijk is om de produkten, daar te telen
waar dit het goedkoopste kan gebeuren, b.v. men kan
nooit een tarweprijs afstemmen op een gebied als Gro-
ninigen, als blijkt dat dit in Noord-Frankrijk veel
goedkoper kan. Dit waren enkele punten uit de inlei
ding van de heer Schouten.
'Op deze avond werd verder het doel en het zomerpro-
gramma van het RAJC. bekend gemaakt. Het doel is o.a.
om de jonge agrariërs te bundelen en een brugfunktie
te zijn tussen deze jongeren en de standorganisaties, als
mede om de jongeren mee te laten denken over de pro
blemen die in de regio's leven.
P. J. Z. OOST ZEEUWS-VLAAND EREN
Vanaf 3 juni tot en met 5 juli komen er weer een
groep Amerikaanse jongens en meisjes. Hiervoor wor
den gastgezinnen gezocht bij onze leden en donateurs.
Wie belangstelling heeft mag het zo spoedig mogelijk
- laten weten aan: Greet Dekker, Pr. Mauritsstr.4 te Axel,
tel. 011552639.
Wie denkt dat hij dit jaar mee wil doen met toneel,
mag zich ook zo snel mogelijk opgeven bij Greet Dekker,
Pr. Mauritsstr. 4 te Axel, tel. 011552639. Aan de hand
van belangstellende spelers kan er dan een toneelstuk
worden gekozen.
P.J.Z. Oost-Zeeuws-Vlaanderen organiseert een biljart-
tournooi tegen de ZiLM-afd. van Axel, Hulst en KPJ-
kring Hulst. Nodig voor zo'n avond zijn per afd. 9 per
sonen. Alle wedstrijden worden gespeeld in de loop van
augustus 1974augustus 1975. Welke afdeling ons de
grootste nederlaag toe kan brengen ontvangt een suprise.
Voor belangstellenden meer inlichtingen bij: Mark
Quaak, Rozenstraat 10 te Kloosterzande, tel. 01148-1936.
Uitslag kulturele selektie, gehouden op 11 mei 1974 te
Lochem:
1) Afd. Zenderen, Overijssel, met het kabaret „Gelijke
kansen? Kom nou!"
Afd. Oosterwolde, Friesland, met de mini-musical
„Gijs Kant-en-Klaar".
2) Afd. West Zeeuws-Vlaanderen, Zeeland, met de revue
over de oliekrisis.
3) Afd. Sleen, Drente, met de revue „Drente Anno".
4) Afd. Laren, Gelderland, met het kabaret „Dag Krant".
Afd. Bunnink, Utrecht, met het kabaret „Het Tentje".
STAGIAIR
C. Vogelaar, Fr. den Hollanderlaan 31 te Goes, wil
tijdens zijn zomervakantie gedurende ongeveer vijf we
ken op een landbouwbedrijf (liefst een gemengd bedrijf)
werken. Indien het bedrijf in de Bevelanden of op Wal
cheren ligt behoeft niet voor lo«gies te worden gezorgd.
Degene(n) die deze stagiair wil opnemen worden ver
zocht zich in verbinding te stellen met het PJZ-secreta-
raat, Landbouwüuis te Goes (0110050-10).
KURSUS ONKRUIDPLANTEN HERKENNING
De Regionale Agrarische 'Kommissie organiseert io
mei een kursus: Onkriiidplanten herkenning. Deze bestaat
uit 1 avond theorie en 3 avonden praktijk herkenning.
De kursus is bedoeld om het onkruid wat beter te leren
kennen in de praktijk en staat los van elke spuitkursus.
De eerste avond is op dinsdag 28 mei in de Groene school
te Kapelle om 7.30 uur. Opgave tot en met 24 mei bij:
André Boogaard, tel. 01102—1754.
Hola, 23 april '74
Nog een aantal dagen en we gaan weer eens voor de
zoveelste keer de koffers pakken om met verlof naar
Nederland te vertrekken. Zoals we al schreven lag het
aanvankelijk in de bedoeling dat we voor goed naar
huis zouden keren. Maar de ontwikkelingen hier recht
vaardigen een vertrek mijnerzijds nog niet. De jaren
lange ervaring kan nog niet gemist worden nu we be
trokken zullen zijn bij de opzet van het nieuwe grote
veertig duizend gemeet projekt in Bura, ongeveer 40 km
hier vandaan. Ook langs de Tana rivier. Het is toch een
hele beslissing geweest om er weer ja tegen t>e zeggen.
Want deze keer zal het betekenen dat ons hechte gezin
uit elkaar zal moeten. Dat doet wellicf.it niemand graag,
maar je doet het zeker niet graag, want na 7 jaar lief
en leed samen te hebben gedeeld in het Tana distrikt,
kun je jezelf nauwelijks voorstellen dat straks de kin
deren in Nederland zullen blijven. Het werkt op je sen
timent en als je dat de boventoon liet voeren dan zou
je zeggen: we doen het niet; laat ze hier maar barsten;
we blijven lekker bij elkaar! Maar zet je het sentiment
wat opzij, dan zijn er toch ook positieve punten aan te
voeren die een tijdelijke scheiding rechtvaardigen. Er
zullen weinig moeders in Nederland te vinden zijn die
hun kinderen dag en nacht rond zicf.n hebben. Het zou
de grote -vraag zijn hoe lang ze dat vol hielden, vooral
als men daarbij bedenkt, dat het meestal heet is. Dat
er nauwelijks enige afleiding voor de moeder is buitens
huis. Corry's leven speelt zich af binnen de vier muren
van het huis, waar ze de verantwoordelijkheid heeft
voor het gezin. Een verantwoordelijkheid, die zich ook
uitstrekt tot het zelf onderwijs geven aan Jacky en Kris-
tian. Jacky wordt bijna» acht jaar en Kristian is zes
en een half. De eerste heeft immers al weer de tweede
klas met goed gevolg doorlopn, terwijl de jongste in de
tiende en tevens laatste maand is van de eerste klas.
Dagelijks, met uitzondering van de zondagen, werd de
gang naar boven gemaakt om school te gaan doen. Dat
lijkt allemaal erg interessant, maar dat is toet niet na
een dag waarop het allemaal niet zo goed gaat. Als de
kinderen van de hitte van .hun stoeltjes afzweten, de
muggen venijnig steken en de sommen fout zijn, de taal
verkeerd wordt gespeld, de kinderen als ze vrij zijn
hevige ruzie's maken om een stuk speelgoed. Dan wordt
het allemaal wel eens wat te veel! En dan de jongens;
die hebben zich eigenlijk hier altijd wel redelijk kun
nen vermaken. Maar we kunnen zien dat hieraan nu een
einde komt. Ze zoeken andere jongens op, die ook wilde
jongensspelletjes willen doen. Hun enig -blank kinder
gezelschap zijn twee lieve meisjes van ongeveer dezelf
de leeftijd, maar let wel. het zijn meisjes. Die klim
men niet in de bomen, die voelen er weinig voor om te
gaan vissen, nesten uit te halen en met de katapult te
gaan schieten. De lokale jongens dan, nou ja, 't zijn bes
te kereltjes, maar de ontwikkeling in Hola is nog niet
van dien aard dat je vlot en zonder bezwaar kunt zeg
gen: ga maar spelen met die knapen.! Ten eerste is het
niet goed, want ze kijken zo ontzettend op tegen die
blanke jongens, dat ze altijd de baas zijn en nooit eens
op hun donder krijgen. Ten tweede zijn die jongentjes
vaak verstoken van enigerlei vorm van hygiëne, vooral
thuis niet. Je kunt je kinderen niet blootstellen aan de
gevaren van bilharzia (wormziekte), schurft en weet ik
wat nog meer. Dat kun je eigenlijk niet; maar probeer
het maar eens niet te doen. Dat merken we nu steeds
beter. Want Jacky vooral ziet al die „onzinnige" gevaren
helemaal niet. Waarom zou hij niet net als die jongens
een bad kunnen nemen in het irrigatiekanaal, waar bil-
Lvarzia volop in voorkomt; waar bloedzuigers rondzwem
men en slangen in het -hoge riet langs de kanten hui
zen. Je kunt er zo verdomd gezellig vissen en als altijd
die vader mee moet om op je te letten is de lol er ook
al af. We hebben hem nu een paar vriendjes toegestaan,
waar hij mee om kan gaan, voorzolang het nog duurt.
We hebben ze een broek, onderbroek en een blouse ge
geven. Je kende die kereltjes ineens niet meer terug. En
ineens ben je ze kwijt! Na uren zoeken vind je ze dan.
Allemaal gewapend met een levensgevaarlijke katapult,
op jacht naar houtduiven in de bush. Daar sta je dan
als vader en moeder. Je kunt er geen drama van maken,
want je kunt niet eeuwig met je neus in de boekjes zit
ten of creatief met lego bezig zijn, vooral niet als je een
vrijbuitersnatuur hebt zoals die jongens van ons. Nee,
nu gaat er een einde aan komen. We hebben ze voorbe
reid op de kostschool. Corry, die zelf een aantal jaren
op zo'n school is geweest, probeert ze het zo aantrekke
lijk mogelijk voor te stellen. En ze willen best, want ze
zijn al wijs genoeg om te weten dat er straks een andere
wereld voor hen open zal gaan. Een wereld waarin
plaats is voor allerlei aktiviteiten die hier in geen vel
den of wegen te vinden zullen zijn. Daarom, als we het
los van het gemakkelijk opkomende sentment zien, kun
nen we niet anders zeggen dan dat het goed zal zijn voor
de jongens. Ze hebben hun deel van et onderontwik
kelde Afrika nu voorlopig wel gehad. Natuurlijk hopen
we ze wel op gezette tijden te zien. En gelukkig is de
school niet ver uit de buurt van de grootouders. En die
hebben beloofd, dat ze hen in hun vrije week-ends goed
op zullen vangen. En daar zijn we van overtuigd. Niette
min zal het een hele overgang zijn. Niet alleen voor de
kinderen, maar ook voor ons! Toch nu we nog een poos
je doorgaan met het werk hier, hebben we gemeend dat
we onze eigen sentimenten aan de kant moeten zetten
en de belangen van de kinderen het eerst moeten laten
komen. Die zijn er niet langer bij gebaat om nog in de
bush te wonen. Het worden al grote knapen. Dat val je
niet altijd zo op als je ze hier _in huh korte broeken,
met bloot bovenlijf rond ziet sjouwen. Maar vorige
week, toen we in Mombasa waren, moesten er kleren
gekocht worden voor de thuisreis naar Nederland. Voor
ieder een modern overhemd en een modieuze lange
broek. Dan ineens sta je er van versteld hoe ze zijn
gegroeid; wat een knapen het al zijn. In Hola besteden
we weinig aandacht aan kleding. Maar nu, ik gloeide
van trots. Waren dat mijn zonen, die heertjes daar!? Ze
liepen zelf ook haast naast hun schoenen. Toen we ze
's avonds in een hotel aan de kust meenamen voor het
diner, en ze ook een piep klein glaasje wijn mee moch
ten drinken, begrepen we ineens dat het niet eens zo
lang meer zou duren of het zouden mannen zijn!
SCHRUFKOUTER
Het aantal ongevallen in de land
bouw is ieder jaar nog bijzonder
groot. Aan het veilig werken in de
landbouw kan nog bijzonder veel
worden gedaan. Laat daarom deze
gelegenheid niet voorbij gaan om u
voldoende te oriënteren omtrent het
voorkomen van ongevallen.
Op donderdag 6 en vrijdag 7 juni a.s. worden in de
gebouwen van de Landbouwpraktijkschool te Schoon-
dijke voorlichtingsdagen georganiseerd op het gebied van
veiligheid in de landbouw. Deze voorlichtingsdagen wor
den georganiseerd door de studieclubs in Zeeuwsch-
Vlaanderen in samenwerking met de Arbeidsinspectie en
het Consulentschap voor de Akkerbouw en de Rundvee
houderij te Goes.
Op genoemde dagen zal vooral aandacht worden be
steed aan het veilig werken en het voorkomen van onge
vallen in de landbouw.
Enkele punten waarop de aandacht zal worden geves
tigd zijn:
goede afscherming van machines;
het gevaar van het werken aan draaiende machines;
remsystemen met luchtdruk en oliedruk op landbouw-
wagens;
verlichtings- en herkenningstekens op het langzaam
verkeer jn de landbouw;
het gebruik van veiligheidscabines op trekkers, waar
bij tevens aan de lawaaidoofheid van de chauffeur
extra aandacht wordt besteed;
geluidswerende materialen en persoonlijke beschut
tingsmiddelen voor gebruik in lawaaierige cabines;
dia- en/of fllmserie over veilig werken in de land
bouw.
Bovendien zal worden gedemonstreerd met enkele van
de genoemde remsystemen, het achteroverslaan van een
trekker met een veiligheidsbeugel, doorstroombegrenzer
op een kipwagen en geluidsmetingen in trekkercabines.
De voorlichtingsdagen zijn toegankelijk
op donderdag 6 juni 's middags van 1317 uur en
's avonds van 1921 uur,
op vrijdag 7 juni 's middags van 1317 uur.
DEZE DAGEN ZIJN VOOR EEN IEDER TOEGANKELIJK
