KNLC
Afscheid
voorzitter
Kring Axel der
2£azlm
W. Koster
Produktschap
Granen - Zaden en
Peulvruchten
Inflatie - Kwaad dat
bestreden moet worden
A. VAN HOEVE
NIEUWE VOORZITTER
FR is een tijd van komen, er is een tijd van gaan!"
Voorzitter W. Koster van de kring Axel der ZLM
achtte, na 29 jaar direkt bij het werk van de kring Axel
betrokken te zijn geweest, de tijd gekomen om op te stap
pen. Van hem werd maandagmiddag in de Algemene ver
gadering van de kring afscheid genomen en vele woor
den van waardering en dan-k werden tot hem gericht. He'
bij acclamatie benoemen tot ere-voorzitter van de krinq
Axel en het aanbieden namens de kring en P.J. Zuid van
een fraaie zilveren sigaren/sigarettendoos waren daarbij
hoogtepunten bij dit afscheid.
Bij een aftreden van een voorzitter valt samen de ver
kiezing van een nieuwe. Er waren door het bestuur in
volgorde de heer A. van Hoeve, Oud Vogelschorpolder
te Sas van Gent en de heer D. J. Dees bereid gevonden
zich daarvoor beschikbaar te stellen. Met een meerder
heid van 57 van de 81 stemmen werd de heer Van Hoeve
tot de nieuwe voorzitter van de kring Axel gekozen. De
heer Van Hoeve die zich met zijn bedrijf overwegend in
de fruitteeltsector heeft gespecialiseerd dankte de ver
gadering voor het in hem gestelde vertrouwen en zegde
toe zich volledig voor deze nieuwe taak in te willen zet
ten. Zodra er gelegenheid toe is komen wij nader op
de persoon en het bedrijf van de heer Van Hoeve terug.
T"}E scheidende voorzitter W. Koster kan op een lange
,,bestuurs"staat van dienst bij de Zeeuwse Land
bouw Maatschappij en later ZLM terugzien. In 1945 werd
hij in het bestuur van de kring Axel benoemd en werd
toen al spoedig aangewezen in de landelijke K.N.L.C.-
commissie werkgeversbelangen om daarin de ZLM-
werkgeversbelangen te behartigen. Uit dien hoofde
kreeg hij toen al zitting in het Dagelijks Bestuur van de
toenmalige Zeeuwse Landbouw Maatschappij. In 1959
volgde zijn benoeming tot voorzitter van de kring Axel,
Scheidende ien nieuwe voorzitter van de kring Axel, de
heren W. Koster en A. van Hoeve.
de funktie die hij nu gedurende 15 jaar heeft vervuld. In
de loop der jaren nam.de heer M. C. J. Kosten te Tholen
de werkzaamheden van de heer Koster in de Commissie
werkgeversbelangen over en richtten de werkzaamhe
den van de heer Koster zich meer op grond- en pacht
zaken. Zo werd hij o.m. voorzitter van Gropatax, lid van
1 •.'ommiss"v. qrondgeoruik K.N.L.C., voorzitter commissie
grondgebruik van de Gewestelijke Raad voor Zeeland van
het Landbouwschap en lid van de Prov. Planologische
Cie in Zeeland. Overigens taken die hij, althans voorlo
pig nog, blijft vervullen zodat de heer Koster namens de
ZLM nog nauw betrokken blijft bij de planologische za
ken en het grond- en pachtbeleid.
LLE sprekers die het woord tot de scheidende voor
L zitter richtten, de vice-voorzitter van de kring Axel
de heer De RegtDekker, de secretaris van de kring
de heer De Kubber, de voorzitter, alsmede de ere-voor
zitter van de kring Hulst, de heren Scheele, de oud-secre
taris der ZLM de heer Schlingemann en de vertegen
woordiger van de P.J. Zuid de heer Dekker vertolkten
•in hun toespraken de dank voor het vele dat de heer
Koster in de afgelopen jaren in het belang van de land
bouw in het algemeen en voor de ZLM en de kring Axel
in het bijzonder, had verricht. Dank ook voor de goede
samenwerking en kontakten zowel in het bestuurlijke als
in het persoonlijke vlak. Woorden van waardering en lof
voor de vele kwaliteiten van de heer Koster, waarvan
hij in al deze jaren op zo'n overtuigende wijze blijk
heeft gegeven.
T^E heer Koster zei in zijn dankwoord terug te kun
nen kijken op een bijzonder mooie en plezierige
periode. Het belangrijkste achtte hij dat hij al deze jaren
heeft kunnen rekenen op het volledige vertrouwen van
zijn kring en het ZLM-bestuur. Zonder dit vertrouwen is
het niet mogelijk het werk goed te kunnen verrichten.
Geef Uw nieuwe voorzitter hetzelfde vertrouwen als U
■nij steeds geschonken heeft, zo riep hij de vergadering
toe. Negen en twintig jaar in een bestuurlijke funktie is
een hele tijd. Het is voor mij een „leerhuis" geweesl
waarin ik veel heb opgestoken en waaraan ik met ge
noegen zal terugdenken. Dank bracht de heer Koster
aan de vergadering voor de grote eer hem tot ere-voor
zitter van de kring te benoemen! Ik verlaat omwille var
andere werkzaamheden het bestuur van de kring Axe!
maar ik hoop indirekt bij het werk van de kring betrok
ken te blijven!
|^E prijzen waarvoor de granen op de wereldmarkt wor
den aangeboden zijn nog steeds belangrijk hoger dan
die in de gemeenschap geldende drempelprijzen. Onder deze
omstandigheden, waarin derhalve bij invoer uit derde landen
geen heffingen zijn verschuldigd, wordt het prijsniveau in
de Gemeenschap direct beïnvloed door de ontwikkeling van
de prijzen op de wereldmarkt, voor zover althans de voor
ziening in de Gemeenschap mede afhankelijk is van invoei
uit dierde landen. Met name is dit het geval voor de prijzer
van de granen, die in hoofdzaak voor veevoederdoeleinder
worden bestemd. Het prijsniveau van de voedergranen in de
Gemeenschap is dan ook hoger dan de geldende drempel-
prijzen. Uiteraard is ook het koersverloop van de valuta
waarin op de wereldmarkt wordt gekocht, van invloed op
het prijsniveau in de Gemeenschap. Aldus het overzicht van
het Produktschap, waarvan we nog de volgende gegevens
ontlenen.
prijzen van zachte tarwe in de Gemeenschap hebber
onder deze omstandigheden echter geen directe aan
sluiting bij de ontwikkeling van de wereldmarktprijzen. Het
prijsniveau van zachte tarwe, voor zover die in de veevoe
dersector wordt afgezet, is uiteraard wel afhankelijk van
(Zie verder pag. 17)
IR. C. S. KNOTTNERUS
K.N.L.C.
TOEN de ministers van landbouw op 18 februari be
sloten om geen marathonzitting te hou'den en de
vaststelling van de prijzen uit te stellen tot na de Engel
se en Belgische verkiezingen hebben zij de Europese
zaak geen dienst bewezen.
Natuurlijk was het moeilijk om van demissionaire mi
nisters beslissingen te eisen, vooral als deze vlak voor
verkiezingen staan, maar het blijkt nu dat er op dit ogen
blik nog veel meer onzekerheden zijn dan in februari.
Voor de beslissingen die op 18 februari zouden worden
genomen had ik als Copa-voorzitter met zeven van de
negen Europese landbouwministers het standpunt van
het Copa doorgenomen. Het ziet er nu naar uit dat ik wel
weer op nieuw kan beginnen. Ten minste vier van 'deze
ministers zullen veranderen of lopen de kans. De Franse
minister Chirac is al vervangen, in Engeland, Italië en
België is de minister demissionair. Onder deze omstan
digheden lijkt het haast onwaarschijnlijk dat men nu wel
tot beslissingen zou durven komen vooral als minister
Ertel dezelfde tactiek volhoudt en de heren van te voren
vraagt of zij mandaat hebben om te beslissen.
Natuurlijk op 18 februari was de spanning in de Euro
pese gemeenschap bijzonder groot en een uitééngaan
van de ministers van landbouw nadat men enige dagen
had gepoogd tot overeenstemming te komen zou natuur
lijk aangekomen zijn als het einde van de Euromarkt. De
spanning van dat ogenblik is nu misschien wel iets ver
minderd maar het feit blijft dat het niet slagen van 'de
prijsvaststelling wel het laatste is wat de Europese rege
ringen zich kunnen veroorloven!
^"ONDERTUSSEN draait de wereld natuurlijk door.
Kostenstijgingen volgen de een na de ander ten
gevolge van vermeende tekorten of door geldontwaar
ding die tot vlucht in goederen leidt, l ie: is op dit ogen
blik gebruikelijk om de olie-sheiks of de multi-nationale
ondernemingen de schuld te geven maar volgens mij zit
de oorzaak heel duidelijk in de monetaire sector. Allicht
staan de grote ondernemingen daar ook niet buiten maar
ik geloof niet dat zij de oorzaak zijn.
In een wereld waar im- en export slechts een klein ge
deelte van de nationale welvaart beïnvloedt kan een
nationale regering met allerlei maatregelen de waarde
van zijn eigen geld stabiel houden maar in de wereld
waarin wij nu leven, en vooral die van de, Europese ge
meenschap, vormen im- en export of eigenlijk de onder
linge handel een zodanige macht in het economische le
ven 'dat voor eenzijdige maatregelen van de nationale re
geringen gewoon geen plaats meer overblijft. De arm
van nationale monetaire autoriteiten is te kort geworden.
Mijn indruk is dat de meesten dit ook wel inzien, want
men probeert wel steeds tot samenwerking te komen.
Het blijkt uit vele redevoeringen van ministers.
HE ruzie gaat echter over het hoe van deze samen
werking en wie er de baas zal zijn. Heel lange tijd
was er geen twijfel aan dat de dollar de baas was. Het
handhaven van de waarde van het geld van de kleinere
landen kwam er eigenlijk op neer, dat men de waarde
ten opzichte van de dollar handhaafde. Nu die dollar een
paar jaar geleden zelf in grote moeilijkheden kwam is
het vooral Frankrijk dat de kans wil waarnemen de super
macht van de Verenigde Staten wat in te perken. Mis-,
schien begrijpt men ook daar wel, dat men niet zonder
goede overeenkomsten met de Verenigde Staten kan,
maar men gaat daar van de veronderstelling uit dat deze
overeenkomsten gemakkelijker tot stand komen en voor
Europa gunstiger kunnen zijn als de negen het eerst on
der elkaar eens zijn en dat kon nog wel eens waar we
zen ook.
Maar die negen kunnen het allemaal niet eens worden
en dan zit er kennelijk niets anders op dan maar weer
rond 'de grootmacht Amerika te draaien en ieder voor
zich te proberen er het beste van te maken. Maar ook
dan wordt men het kennelijk niet eens.
FR zullen velen zijn die denken dat is mij allemaal
veel te ingewikkeld en wat heb ik er mee te ma
ken? Wij hebben er eigenlijk alle dag mee te maken,
omdat wat ieder land, de Verenigde Staten incluis, op
dit ogenblik aan het doen is niet anders is dan meer be
loven dan zij kunnen waarmaken. Men belooft iemand
een salaris te betalen in een bepaalde geldeenheid en
die man rekent erop dat hij daar een bepaalde hoeveel
heid goederen voor kan kopen. Naar men belooft dit aan
zoveel mensen dat er te weinig goederen zijn om alle
beloften na te komen! De goederen zijn dan zogenaamd
schaars en de prijzen lopen op. Dan gaat men dat repa
reren door ieder nog maar een beetje bij te geven maar
daardoor worden natuurlijk niet meer goederen geprodu
ceerd. Dat kan alleen als men ook de producent de ge
legenheid geeft om de produktie uit te breiden maar daar
voor is er ook weer geld nodig dat ook al weggegeven
is aan anderen. Dit noemen wij dan inflatie, ledereen
is er van overtuigd dat inflatie een kwaad is en dat het
bestreden moet worden.
Dat betekent natuurlijk dat men niet meer geld uit moet
geven dan men ter beschikking heeft maar dat is niet zo
eenvoudig. Want wat is geld? Als ik van iemand geleen'd
heb dan denkt die man dat hij dat terug krijgt! Maar als
ik ook mee doe aan meer beloven 'dan ik kan verantwoor
den dan sleep ik deze schuldeiser ook mee in hetzelfde
straatje.
Alleen kun je dus niet eruitkomen. Alleen een autori
teit op monetair gebied waaraan de z.g. souvereine sta
ten zich vrijwillig onderwerpen kan hier uitkomst geven
en zolang men dat niet wil zal de inflatie door blijven
gaan en tot steeds moeilijker situaties aanleiding geven.
TATAT zijn die dan wel? Naar mijn mening dat er steeds
meer naar de primitieve ruilhandel overgegaan zal
worden. De tekenen zijn er al.
Verschillende Westeuropese landen menen goed te
doen olie te kopen in ruil voor vliegtuigen, voor elektri
sche centrales enz. enz. Het is aan de orde van de dag.
De rol 'die het geld in de wereld speelt verminderd daar
door en we zullen dan weer terecht komen in een distri
butie maatschappij zoals wij b.v. achter het ijzeren gor
dijn kennen.
Alleen als onze regeringen tot samenwerking willen
overgaan, kan onze economie een vrije economie blijven
waar de consument vrij kan beslissen wat hij met zijn
verdiende geld wil doen.
