éénkiemig suikerbietenzaad
^an/btp
Rond de
Schelde
Wat staat ons te wachten?
Tijd voor bezuiniging
De schaarste van aardappelpootgoed en uitwijkingsmogelijkheden
Zorg dat u „bij blijft"!
verdient uitbreiding
door goede resultaten
- Kapelle
Stap terug valt nooit mee!
5
Het nog onverwacht invallende winterweer heeft op
WALCHEREN weinig stagnatie in de werkzaamheden
tot gevolg gehad. De veldwerkzaamheden zijn in de
derde volle week van november op enkele uitzonderin
gen na klaargekomen. Juist vóór de flinke portie neer
slag in de vorm van sneeuw, 'hagel en regen. Het geeft
een bevredigend gevoel wanneer we het oogstjaar kun
nen afsluiten met tijdig en onder gunstige omstandig
heden uitgevoerd veldwerk.
Zoals gewoonlijk zijn er weer enkele laatkomers. Op
een enkel bedrijf moeten nog bieten worden gerooid en
het land op wintervoor geploegd. Onder' de huidige om
standigheden lijkt het toch aantrekkelijker om het land
reeds een paar weken op wintervoor te hebben dan het
nog moet uitgevoerd worden.
Met het winterweer kwam er ook een abrupt einde
aan de weideperiode. Het vee is nu volledig op stal ge
haald. We dachten dat er geen reden tot klagen is. Een
groot gedeelte van de veestapel heeft een redelijk lange
weidegang gehad. De voorziening met ruwvoedermidde-
len op de bedrijven is, dachten we, niet ongunstig. De
hoge prijs van de krachtvoedermiddelen noopt tot een
goede aanwending van het ruwvoer om de aankoop van
krachtvoer zo verantwoord laag mogelijk te houden.
Vooral produktie en conditie zullen van invloed zijn op
de hoeveelheid te verstrekken krachtvoer.
We schrijven 2 december in WEST ZEEUWSCH-
VLAANDEREN en hebben nu ook, zij het nog wel een
stuk minder, evenals in andere gebieden van ons land,
met besneeuwde velden en wegen te maken. Vrijwel
alle collega's zijn in de afgelopen weken met het veld
werk klaar gekomen. Wat de bietenhopen betreft, viel
het ons op dat men toch wel lang wachtte voordat men
er toe overging deze tegen de vorst te beschermen.
Ook het vee is door deze vroegtijdige weersverande
ring eerder dan in voorgaande jaren opgestald moeten
worden. De ruwvoeder voor raden zijn vrij gunstig en
volgens de analyses van behoorlijke kwaliteit. Het be
rekenen van rantsoenen in deze ook voor de boer steeds
duurder wordende tijd krijgt steeds meer waarde.
Nu we weer een periode ingaan waarbij er voor de
akkerbouwer weinig is te doen, is het goed zich af te
vragen of op de bestaande voet kan door blijven gegaan
worden. Wellicht is het mogelijk, eventueel met gebruik
making van subsidieregelingen het bedrijf hier en daar
aan te passen. Via vergaderbezoeken en individuele ge
sprekken met voorlichters, alsook door het goed lezen
van de vakbladen, kan men zich op de hoogte stellen
van deze zaken.
Zo weten we o.a. dat reeds een aantal boeren een
NaaSt de „normale" prijsstijgingen zullen we als on
dernemers in de landbouw ook geconfronteerd worden
met abnormale prijsstijgingen. Grondstoffen, onmisbaar
bij de produktie, zoals olieprodukten voor smering en
brandstof en kunstmeststoffen geven drastische prijs
verhogingen te zien. Verder zullen wat dit betreft nog
meer verrassingen ons niet bespaard blijven, zo vrezen
we. De stijging van de prijzen zullen er vermoedelijk
wel voor zorgen dat we wat meer gaan letten op bezui
nigingen die mogelijk zijn door het verbruik te beper
ken. We zullen tenslotte maar af moeten wachten in
hoeverre de kostenstijgingen ook doorwerken in gelde
lijke opbrengststijgingen.
We staan nu eenmaal voor een voldongen feit, de ener-
gieschaarste. Door omstandigheden zijn we er wat vroe
ger mee geconfronteerd, maar éénmaal zouden wie toch
op dit punt zijn aangekomen. Wat minder verspillen
is een zeer goed middel om wat langer met de beschik
bare hoeveelheden rond te komen. Hopelijk is er dan
nog voldoende tijd om andere energiebronnen aan te
boren of reeds bestaande voor gebruik om te zetten.
We belanden dan toch weer van de theorie in de prak
tijk. De brandstoftoewijzing voor de voedselproduktie
zal hopelijk niet te krap worden gesteld. Een voldoende
toewijzing per ha cultuurgrond, alsmede naar de aard
van het bedrijf, lijkt ons mogelijk een goede maatstaf.
Nu we op NOORD-BEVELAND in de eindfase van
de bietencampagne zijn aangeland, kan men een rede
lijke indruk krijgen van de hoogte van de opbrengst.
Deze valt enigszins tegen en wordt geschat op ongeveer
49 ton per ha, dit is ruim 1 ton minder dan het gemid
delde over de laatste twintig jaar. Het suikergehalte is
eveneens laag. Het mes snijdt dus aan twee kanten,
hetgeen een matig saldo voor de bieten op zal leveren.
Eind november hebben we de eerste voorboden van de
winter al gehad in de vorm van sneeuw, hagel en lichte
tot middelmatige vorst. Dit is er de oorzaak van dat
heel wat bietenhopen uit voorzorg met plastic en/of
hooi werden afgedekt om niet gedurende het weekeinde
onaangenaam verrast te worden.
In de herfst is reeds een respectabel aantal hectaren
met wintertarwe uitgezaaid. De indruk bestaat dat,
mocht het weer niet al te veel tegen zitten, er nogal
wat laat geploegd bietenland met wintertarwe zal wor
den ingezaaid. Dit zal mede een gevolg zijn vanwege de
onzekerheid rond de brouwgerstteelt. Na de vele neer
slag is de struktuur van de tarwepercelen veel ver
slechterd. De grond heeft geen gelegenheid gehad om
zich te stabilizeren, omdat het na het zaaien niet lang
genoeg droog bleef. Naast de nadelige invloed op de
struktuur werkt al die nattigheid in combinatie met de
In sterke mate zijn ook wij de afgelopen week op
ZUID-BEVELAND plotseling geconfronteerd met echt
winters weer als sneeuw, hagel met er tussendoor nog
volop regen en een paar flinke nachtvorsten, 't Viel wel
op dat de sneeuw vrij gemakkelijk bleef liggen; de grond
is toch al aardig koud.
Het oogstwerk aan onze landbouwprodukten is geluk
kig vrijwel klaar. Alleen enkele overschotjes suikerbie
ten en wat gladiolen stonden bij het begin van de slech
te periode nog in de grond.
De afvoer van de suikerbieten verloopt de laatste
weken schijnbaar wat trager. Hier en daar liggen nog
enkele flinke voorraden, 't Is wel te hopen dat ze met
deze nachtvorsten voldoende afgedekt waren.
Om het laatste bietenblad als veevoer nu nog naar
hoge temperaturen het optreden van voetziekte in de
hand.
Op het moment zitten we in een periode waarin alles
wel schaars, maar ook duur, lijkt te worden. Dit is ook
het geval met het pootgoed. Het pootgoed in de maat
35/45 is momenteel zeer moeilijk te krijgen en wanneer
men het weet te bemachtigen moet men er een buiten
gewoon hoge prijs voor betalen. Wanneer men bedenkt
dat men bij de teelt van consumptie-aardappelen aan
toegerekende kosten, zoals bemesting, ziekten- en on-
kruidbestijding, verzekering en rente al gauw zo'n ƒ850
per ha, kwijt is, is het begrijpelijk dat wanneer hier
nog een b.v. 1800 per ha aan pootgoed bij komt, het
te leveren produkt volgend jaar goed tot waarde ge
bracht moet worden. De room is er dan echter wel af.
Een uitwijkmogelijkheid is om pootgoed in de maat
28/35 of 45/50 te kopen wanneer deze gemakkelijker
te krijgen zijn. Dit pootgoed is goed bruikbaar, als men
er maar rekening mee houdt om de afstand in de rij
zodanig aan te passen dat men weer op z'n 20 a 22 hoofd
stengels per m2 terecht komt. In de kilogramprijs zitten
wel aanmerkelijke verschillen, maar doordat men van de
een wat minder en van de ander wat meer nodig heeft,
zijn de verschillen per hectare uitgedrukt niet groot!
huis te halen wordt minder aantrekkelijk en gemakke
lijk. De verliezen worden bovendien zeer groot, terwijl
de voederwaarde er ook niet op vooruit gaat.
Juist voor het slechts weer heeft men hier en daar nog
wat wintertarwe gezaaid. Op vers geploegd land ging
dit goed. 'tValt op dit moment wel op dat men nog
zeer weinig tarwe boven ziet staan.
Van een aantal vergaderingen die deze winter gehou
den zullen worden zijn al data en onderwerpen be
kend. Zorg er voor dat u in deze periode dat het in de
landbouw door oliecrisis en sterke prijsverhogingen van
verschillende kosten er niet gemakkelijker op wordt, bij
blijft. {Rationeel werken 'zal nu nog in veel sterkere
mate noodzakelijk zijn.
Voor veehouders in Oostelijk ZuidjBeveland is rond
half december een excursie naar een aantal melkvee-
en mestveestallen georganiseerd. Laat zo'n geboden kans
solorave
aanvraag hébben ingediend voor rentesubsidie. De laat
ste maanden is de aandacht van deze regeling wat afge
leid, wat jammer is, want meer bedrijven dan wij wel
eens denken, kunnen indien ze hun bedrijf aanpassen
en deze aanpassing gepaard gaat met het doen van in
vesteringen voor deze regeling in aanmerking komen.
Voor wat de „kavelruilregeling" betreft zijn er weer
een paar projekten in voorbereiding, doch ook hier
geldt weer dat er te weinig naar mogelijkheden tot ver
betering wordt gezocht.
Meer animo schijnt er te bestaan voor de bijdrage
regeling particuliere cultuurtechnische werken en ver
betering agrarische bedrijfsgebouwen, waarvoor aan
vragen vanaf 1 dec j.l. bij de Districtbureauhouders kun
nen worden ingediend. De ontwatering en ontsluiting
van de kavels laat hier en daar wel wat te wensen over.
Dit is ook zo met veel gebouwen. Vandaar dat voor
een dergelijke regeling die de boer veel meer aan
spreekt wellicht meer belangstelling is dan voor vele
van de reeds bestaanden.
Van de mogelijkheid gebruik te maken voor 1 of
meer dag cursus(sen) zgn. instruktiedagen aan de
Landbouwpraktijkschool te Schoondijke komt steeds min
der belangstelling. Toch zijn de onderwerpen waarover
het gaat interessant genoeg om hier aan mee te doen,
zoals elektriciteit in gebouwen, onderhoud materialen en
handvaardigheid, spuitmaohines afstellen en controle,
en hogedrukpersen afstellen en onderhoud.
„Strenge heren regeren niet lang", dat is geen gezegde
dat alleen in de WESTHOEK opgeld doet. Dat de wens
hierbij de vader van de gedachte is, moeten we er eer
lijkheidshalve wel aan toevoegen, 't Is veel te vroeg dat
de winter is ingevallen en ontegenzeggelijk zal het toch
weer een hoop mensen hebben verrast. Bijna altijd valt
strenge vorst in het weekend in en hoewel het heel de
week toch al met sneeuwen was begonnen, met 1 de
cember reken je er niet op. Maar 't was wel zo! Juist
nu doet die koude onplezierig aan en ergens in ons
achterhoofd doemen de jaren 1940'45 weer bij ons
op. We weten het nu een beetje waar we aan toe zijn.
't Zal minder moeten. Onze welvaart, waar we zo ver
trouwt mee waren geraakt, gaat over zijn hoogtepunt
heen. Wat al lang gedreigd had, gaat nu werkelijkheid
worden. Natuurlijk zullen we proberen er doorheen te
komen en met name van onze jongeren is het misschien
wel goed dat ook zij eens kennismaken met minder wel
vaart. Een stap terug valt echter nooit mee en wij zijn
benieuwd hoe het Nederlandse volk deze zaak zal aan
vaarden.
Door sneeuw en vorst zijn de werkzaamheden ver
traagd en wat we al langer hadden zien aankomen,
wordt werkelijkheid. We zijn laat klaar in 1973! We
dachten dat er toch nog wel 15 a20 geploegd moet
worden en er zitten toch ook nog wel wat bieten op
erf. 't Zaaien is echt wel gebeurd en daar hebben we
ook alle kans wel voor gehad.De decembermaand is de
maand van de huiselijkheid en de gezelligheid, 't Lijkt
allemaal niet optimistisch, maar we moeten weer voor
uit en we zullen offers moeten brengen. Wij zijn graag
bereid die te brengen. Brede schouders moeten meer
dragen aldus onze minister-president, maar men moet
er wel rekening mee houden, dat ze niet alles kunnen
dragen en dat wil een land en zijn economie vooruit
komen het van groot belang is, dat die schouders niet
te smal worden, want dan gaat het niet meer.
niet ongebruikt voorbij gaan. Geef u tijdig op!
De Teleaccursus voor de landbouw is nu al enkele
weken aan de gang. Het deel akkerbouw 'begint in de
eerste week van januari. Hebt u idee om verder op de
naar voren gebrachte lesstof in te gaan, geef u dan tij
dig op. Ook zonder bespreking of toelichting is de les
stof interessant genoeg om te volgen. Stel ook niet uit
om u op te geven, wanneer u idee hebt voor u zelf of
uw medewerkers om deel te nemen aan één van de
dagcursussen aan de Praktijkschool te Schoondijke.
(Zie verder pag. 6)
Op de algemene vergadering werden enkele leden door
het hoofdbestuur tot lid van verdienste benoemd Gaarne
bieden wij van onze kant de nieuw benoemden hiermede
onze hartelijke gelukwensen aan. Terugziende op de lange
duur dat zij deel uitmaakten van onze maatschappij, hebben
zij meegewerkt en meegeleefd met de landbouw, veeteelt
of fruitteelt en alle veranderingen in deze over zich zien
komen en aan vele problemen het hoofd moeten bieden.
Boerenstrijd is er door hen bepaald geleverd en zo is onze
ZLM mede door hun inbreng gegroeid tot wat ze nu is.
Thans dreigen er voor ons door de energie crisis donkere
wolken, maar met gezamenlijke aanpak en met het voor
beeld van de oudere generatie voor ogen, moeten we er ook
nu weer in slagen om de landbouw die plaats te geven wel
ke zij waard is. „Boeren" onder gemakkelijke omstandig
heden en met een volle beurs is geen kunst, maar juist het
zich aanpassen aan de toestand schept weer problemen. In
de vorige crisis ging het met centen, maar nu met guldens
en daarom mogen we ons gelukkig prijzen, dat we deel uit
maken van een organisatie welke zijn taak verstaat en in
al die wir war van regelingen ons ook nu de weg kan wijzen.
Het gezegde „Eendracht maakt macht", is ook voor ons nog
steeds van kracht
Sinterklaas met zijn knecht zijn weer op bezoek geweest
en hebben ons lieve landje aangetroffen met het weertype
dat zo bijzonder hierbij past. Sneeuw en vorst met het maan
licht door de bomen scheppen de juiste sfeer en bovendien
waren er nog voldoende suikerbieten voor de trouwe schim
mel. Buurman heeft in diverse rijmpjes weer de nodige ste
ken onder water gekregen, maar 'heeft zelf aan de hand van
zijn gedichtenbundel een variatie gemaakt op het gedicht:
„Morgen in het vaderland". Zijn schepping kreeg als titel
mee: „Morgen in 't bietenland"
Rijk met suikerbieten belaan
Stevenen de vrachtwagens op de fabrieken aan.
't Ging wat verstoord door de droogte en regen.
't Gewicht en t gehalte vielen wat tegen.
Vooral bij een gift van heel veel nitraat,
is de uitbetaling niet zo erg gebaat.
Tarra de ergernis van boer en fabriek.
Vraagt extra zorgen aan heel de techniek.
De „opslag' op 't erf met vorstrisico,
vraagt heel wat plastic en soms nog wat stro.
Maar komt er dan vorst met een stevige bries,
dan liggen ze bloot aan 't gevaar van bevries.
Buurman denkt: „Morgen in 't bietenland",
eerst moet de aardappeloogst aan de kant.
Daarna de bieten dat is zo gepland.
Dat is het systeem wat iedereen kent.
De mechanisatie stelt dit toch als eis.
En afwijken daarvan is bepaald niet zo wijs
Moderne landbouw: een begrip van deez tijd).
Vraagt thans fabrieken met meer capaciteit.
Dat past in het schema en is niet zo riskant.
Daarmee komt het werk op tijd aan de kant.
Beleid en economie zijn beiden urgent,
voor de fabriek en teler, is alom toch bekend?
