'SLuid - geluid
Afscheid van Flip van den Floek
0 bedrijfsekonomie: hierin wordt een analyse gemaakt
van de bedrijfsekonomische situatie van bepaalde
bedrijf typen. Iedere kursist maakt ook een bedrijfs
plan en begroting van het eigen bderijf tijdens de
kursus.
0 verzekeringen: zowel de sociale als de gezins- en
Kleurencombinatie in de
bloemborder
19
Onder redaktie van: H. A. HARDERWIJK
Op vrijdagavond 3 augustus j.l. nam de PJ'Z in hotel
„!De Draak" te Bergen op Zoom afscheid van Flip van
den Hoek als voorzitter van de PJZ. Een afscheid dat
plaats vond in bijzijn van het hoofdbestuur, de erevoor
zitter, de heer Js Cevaal, afvaardigingen van de PJZ-
afdelingen en andere organisaties, waaronder ZLM,
PJGN, PJGU, KPJ, OPJ en Stichting Uitwisseling.
De nieuwe voorzitter van de PJZ, Izaak Haartsen, liet
de 4 jaren PJZ onder leiding van Flip de revue passeren.
Flip startte in een boeiende, maar moeilijke periode.
Immers de PJZ was juist een feit geworden na een fusie
tussen BPJ en PJGZ. Een uitgestrekt werkgebied met
een pluriform ledenbestand als gevolg van verschillen in
bedrijf sty pen en grootte, religie, streek en mentaliteit.
In het belang van een goed. funktioneren van de vereni
ging moest hieruit op korte termijn een eenheid worden
gevormd. Na 4 jaar kunnen we stellen, dat hij erin ge
slaagd is die eenheid te realiseren, gezien het feit dat er
zich weinig of geen wrijvingen hebben voorgedaan.
Daarnaast heeft in de periode dat Flip de voorzitters
hamer hanteerde steeds het thema „Plaats, taak en
funktie van de PJZ binnen de Zeeuwse en Brabantse
gemeenschap" centraal gestaan. Een moeilijke materie,
omdat je tegen enorm veel onzekerheden en weinig ze
kerheden aanloopt. Flip heeft het aangedurfd en ging
voorop, d.w.z. leidde zelf veelal de moeilijke bespre
kingen en diskussies op kring- en afdelingsbijeenkom
sten, weekends, 3 CJO-besprekingen, enz. De eerste re
sultaten van dit werk beginnen nu zichtbaar te worden
in o.a. de veranderingen binnen het aktiviteitenpakket
van de afdelingen en de uitbreiding van de samenwer
king in 3 cjo-verband. De realisering vroeg enorm veel
tijd, energie en inzet. Ondanks de drukke werkzaam
heden op het bedrijf heeft hij zich steeds volledig inge
zet voor dit werk binnen de PJZ, aldus Izaak Haartsen.
De PJZ wil je hier voor danken en haar waardering nog
eens onderstrepen door overhandiging van een cadeau,
aldus Izaak.
Laura, de echtgenote van de scheidende PJZ-voorzit-
ter, kreeg daarop een prachtig bloemstuk aangeboden
als dank voor de steun, die zij al die jaren voor Flip ge
weest is, waardoor hij het werk voor de PJZ kon en
mocht doen.
Hierna richtten sprekers van verschillende organisa
ties een afscheidswoord tot de scheidende voorzitter. Al
len prezen zijn grote inzet en inbreng en de wijze waar
op hij de samenwerking wist te bewaren en te stimule
ren.
Flip dankte ten slotte alle aanwezigen voor de getoon
de belangstelling bij zijn afscheid als voorzitter van de
PJZ, maar bovenal voor de prettige en goede samen
werking op persoonlijk of organisatorisch vlak met hen
in de afgelopen periode. Hij sprak daarbij de hoop uit
en rekende erop, dat de nieuwe voorzitter op dezelfde
prettige medewerking zou mogen rekenen.
E.V.T.O.-KURSUSSEN VOORZIEN IN EEN BEHOEFTE
De afkorting EVTO begint in de agrarische wereld een
vertrouwde klank te krijgen. „Ekonomische Vorming
Toekomstige Ondernemer". Enkele duizenden jonge boe
ren hebben de afgelopen jaren deze kursus gevolgd.
Uitgangspunt van deze kursus is, dat het voor elke
jonge boer of tuinder, die van plan is het bedrijf van
zijn ouders over te nemen van groot belang is zich er
nog eens goed op te bezinnen wat dat eigenlijk voor hem
betekent en of die stap wel verantwoord is. Het is een
zeer belangrijke stap: bedrijfsovername.
In de meeste gevallen heeft de jonge adspirant-onder-
nemer de 'MLS al enige jaren geleden gevolgd en is nu
enige jaren op het ouderlijk bedrijf werkzaam. In het
gunstigste geval zijn nog wat kursussen op vaktechnisch
gebied gevolgd. Uiteraard is door een aantal jaren prak
tisch werken op het ouderlijk bedrijf onder leiding van
vader veel ervaring opgedaan. Het enthousiasme waar
mee aan de kursussen wordt deelgenomen heeft echter
geleerd dat het daarnaast als zeer waardevol wordt er
varen zich een tijdlang met toekomstige ondernemers
met de ondernemersproblematiek bezig te houden. De
kennis, die men op de MLS heeft opgedaan, blijkt nodig
te zijn om de kursus goed te kunnen volgen (jongens, die
geen MLS hebben gevolgd, kunnen in overleg m..t
kursusleiding toegelaten worden).
De opzet van de EVTO-kursus komt aan de behoefte
van de jonge boeren en tuinders tegemoet. Men komt 1
dag per week bij elkaar, ongeveer 16 a 20 weken, meestal
van 09.30 uur tot 16.00 uur. Het werk thuis kan nor
maal doorgaan.
De kursus wordt niet in de schoolse sfeer van vroeger
gegeven, doch veel meer in de sfeer van de aktieve kri
tische diskussiegroep. Vooral het feit dat er steeds een
duidelijk verband wordt gelegd van theorie naar prak
tijk blijkt bijzonder zinvol te zijn. De theorie wordt vaak
afgewisseld met bedrijfsbezoeken.
De EVTO-kursus heeft altijd een vaste kursusleider,
die alle kursusdagen meemaakt, bedrijfsbezoeken regelt,
enz. Dit is van groot belang, want deze kursusleider
blijkt meestal na enkele bijeenkomsten een soort ver
trouwensman/bemiddelaar tussen kursist en docent te
worden. Hij tracht te bereiken dat de kursus uit de sfeer
van het lesjes afdraaien blijft en dat er een open en kri
tische instelling ontstaat bij de kursisten.
Het kursusprogramma bestaat gewoonlijk uit de vol
gende onderdelen:
0 bedrijfsovername: de juridische en financieringsas-
pekten van de bedrijfsovername worden hierbij aan
de orde gesteld. De verschillende problemen op het
terrein van het erfrecht worden nader toegelicht en
besproken; ook wordt ruimschoots aandacht besteed
aan de fiskale en ekonomistóhe kanten van de bedrijfs
overname.
0 samenwerking: de verschillende mogelijkheden op
het terrein van de samenwerking tussen bedrijven
worden bezien, zowel horizontaal als vertikaal.
0 gezinsbudgetering: de mogelijkheden van planning
in de gezinsuitgaven worden bestudeerd. De verloof-
tes/echtgenotes van de kursisten worden bij dit on
derdeel eveneens uitgenodigd.
bedrijfsverzekeringen worden besproken.
0 diversen: dienstverlenende instanties zoals b.v.:
standsorganisaties, boekhoudbureaus, boerenleen
banken, r.l.v.d., borgstellingsfonds, waarborginstitu-
ten, gezondheidsdienst voor dieren, grond- en pacht-
kamer, stichting agrarische sociale fondsen, arbeids-
inspektie en arbeidsbureaus.
In de programmabeschrijving werd reeds vermeld dat
ook verloofdes/echtgenotes van kursisten enkele keren
bij de kursus worden betrokken. Vooral bij het onder
deel gezinsbudgetering is het erg belangrijk dat de (a.s.)
echtgenotes ook aanwezig ziin.
De EVTO-kursussen worden gegeven in: Cuyk, Eind
hoven, regio Den Bosch-Til burg, West-Brabant en
Zeeuws-Vlaanderen.
Inlichtingen en opgave bij: sekretariaten van de PJZ-
afdelingen of het PJZ-sekretariaat te Goes, Grote Mark
28, Gü^s (0110°5010).
Jongerenaktiviteiten. Zie pag. 15.
Men ziet vele tuinen met grote of kleine bloembor-
ders, maar wat schudt men vaak met het hoofd en denkt
„Moet dat zo?". In een grote tuin neemt men grote groe
pen van één plantensoort, in een kleine wat minder van
zo'n soort. Het komt echt op het gevoel en smaak aan,
in een grote bloemborder kan men wel 25 planten van
één soort zetten in één groep, maar in een kleine tuin
wordt dat te veel, maar toch altijd minstens 3 van één
soort. Hoe de kleuren te zetten en bij elkaar te passen is
ook van de smaak van de tuinbezitter afhankelijk, ook
of men werkt met heesters in de border of niet. Smaak
van kleuren verschillen. Zo moest ik eens in mijn Bus-
sumse tijd middenzomer alle vaste planten die maar op
rose leken uit de border verwijderen, wat een smaak
van die dame, daad van een verloren liefde? Ze kan het
toch niet meer lezen en ook geen nakomelingen, maar je
oren tuiten als je zo iets moet doen.
Ook de grootte van de groep en de vorm is een voor
naam punt. In een grote tuin zet men grote groepen,
soms 2025 stuks van één kleur bij elkaar, b.v. een
langgerekte onregelmatige vorm, altijd langer dan bre
der. In een kleine tuin of border, kleinere groepen, maar
nooit minder dan 3 stuks van één kleur, niet op een rij,
maar in groepen zodat de planten in verband staan.
Neem nooit 1 plant van één soort. Of u moet een zeer
kleine tuin hebben. Van de felle kleuren minder planten
dan van de zachtere tinten.
Een tuin enkel met vaste planten geeft ook altijd geen
voldoening, vaste planten bloeien meestal maar korte
tijd. In een vaste plantenborder sterven nog al eens wat
planten, dus krijgt men gaten in de border. Dit zijn nu
juist de plaatsen om naar verlangen van kleur en har
monie bloembollen en éénjarige gewassen uit te planten,
tenzij men deze koopt, of zelf heeft uitgezaaid in een
bakje of ter plaatse. Dit doodgaan van de vaste planten
vooral pas na het planten van de border is een vast ge
geven, anders in vergelijking met heesters, juist nu deze
dode plekken zijn een mooie aanvulling voor bollen en
z.g. eenjarige zaaiplanten. Deze ook weer niet op een
rechte lijn zetten, maar in verband en geen vierkant.
Mooie losse groepen, die met hun kleur ruimschoots
de naastliggende kleur raken, maken het geheel los en
smakelijk. Solitair planten zet men niet in de bloem
border, deze zet men geheel apart in het gazon, al naar
gelang van de grootte 13 bij elkaar. Soms zie je ook
een z.g. mooi wit randje van witte Alyssum langs het
gïas of pad geplant, ook dit is niet mooi. Neem in deze
tijd met het rijke assortiment van vaste planten geen ho
gere dan 1 m, en niet al te slappe planten. Het is uit de
tijd om zoals voorheen met een stel tonkin (bamboe)
stokken te gaan werken en de planten op te binden, men
heeft geen tijd. Tussen slappe planten kan men wat ver
takte stokjes zetten, b.v. snoeihout en niet te lang. In het
begin is het een raar gezicht, maar na verloop van een
paar weken kruipen die slappere bloemstengels tussen de
takjes door die dood zijn en je ziet er minder van dan
van de vele stokken die soms een bundel vaste planten-
loof bij elkaar gebonden houden.
Omdat er zo'n grote verscheidenheid van vaste planten
is, is het ondoenlijk deze alle te beschrijven. Ik zal
me bepalen tot een drietal mooie half hoge vaste planten
die een groot gedeelte van de zomermaanden bloeien, en
zeer mooi met elkaar harmoniëren.
Buphthaimum salicifolia is een zeer mooie vaste plant
en volkomen winterhard en vormt na verloop van een
paar jaar een flinke mooie losse bos. Bij dezen gebruikt
men het tweede jaar de bovenomschreven snoeitakjes.
Uit het hart van de plant komen de kruidachtige sten
gels die weer vlug gaan vertakken uit een bladoksel
van de plant. De bladeren zijn lancetvormigen van 58
cm lang. De eerste bloem verschijnt aan de stengeltop,
ook de vertakte stengels leveren de bloemen. Zijn ze een
maal aan het bloeien, dan komt er haast geen eind aan,
mits men er in blijft snijden. Van de eerstkomende bloe
men, één aan een stengeltje, dus echt iets voor kleine
vaasjes. Door dit snijden profiteren de andere stengels
die harder gaan groeien. Laat er beslist geen uitgebloei
de bloemen in zitten, worden ze lelijk dan direct ver
wijderen, dit komt de bloei ten goede, laat men dit na
dan verloopt de bloei nogal vlug, het loont heus de moei
te. De plant wordt 4560 cm hoog, de bloemen zijn mar-
grietvormig 45 cm doorsnee, mooi geel van kleur. De
rijkste bloei valt half juni tot eind juli. Dit wordt aan
merkelijk verlengd indien men de zaadkopjes verwij
dert. Jammer voor u dat ze geen Hollandse naam heeft,
vandaar dat men ze zo weinig ziet, omdat men de naam
haast niet uit kan spreken, maar elke vaste plantkwe-
ker kan ze U leveren.
Een mooie combinatie met deze plant is de Salvia su-
perba Oost-Friesland. Indien u de goede krijgt bereikt
ze met haar aarvormige bloemen op het eind van de ver
takte scheuten een hoogte van 4050 cm. Ze bloeit don
ker violetblauw. Indien ze half juni gaat bloeien komt er
geen eind aan de schoonheid van eze a.oma r ur -n
de plant, want de uitgebloeide zaaddragende seen1
blijven een contrast vormen met de gele bloem van
buurman. Deze plant maakt in zijn tegenovergestelde
bladoksels ook weer aarvormige bloemenstengels van
1520 cm lengte. Indien de groep lelijk gaat worde
en dat is in de nazomer, dan snijdt u de toppen van d.
zaadstengels een eind in, de plant loopt dan weer uit,
hetgeen zeer goed is, met het oog op de overwintering.
Past u op dat u niet de hoge soort neemt die ruim 1 m
hoog wordt, dus beslist de Oost-Friesland.
De derde in de rij die hier bij past is de Coreopsis ver-
ticillata, deze wordt ook zo'n 40 tot 50 cm hoog, heefi
echter een geheel andere groeiwijze. Indien u de plant
thuis krijgt, moet u er om lachen wat voor een raar ding
dit is. Het is net een grote gele spinnekop, met uit mid
den komende gele spinnepootachtige onderaardse sten
gels, van 1520 cm doorsnee. Maak de grond goec let
waar ze moet komen te staan, en krabbel een kuiltje
waarin u dit spinvormig aanzien in legt. Bedekt het met
een paar cm tuingrond, deze goed aandrukken. Steekt er
een enkele gele stengel boven de aarde dan is dit niet zo
erg. Indien de stengels uit gaan lopen, wordt het een zo-
devormig geheel met groene stengels, met kransewijs
staande fijn verdeelde blaadjes ter grootte van 4 cm. De
eindknop van elke stengel is een bloemhoofdje met fijn
verdeelde bloemblaadjes, ze worden wel „meisjesogen"
genoemd, maar bestel ze niet onder deze naam, want
dan kun je wel eens een andere Coreopsis krijgen, die
veel wilder en hoger groeit. Onze plant groeit gelijk
matig alsof ze bijgeknipt is met de heggeschaar. De
fijne stervormie bloempjes hebben een doorsnee van
4—5 cm. Begin van de bloei is eind juni.
Door het individuele verschil in groeiwij/.c en de ver
schillende bloemkleuren kan met deze drie vaste planten
een prachtige groep in de tuin maken. Voor een grote
tuin meer planten per soort, voor een kleinere tuin min
stens drie per soort bij elkaar. De Salvia komt altijd in
het midden en iets op de achtergrond. Eén plant mag
wel doorbreken tot aan de voorrand, maar de groep moet
geflankeerd zijn door de gele tinten links en rechts. De
aarvormige tot grijs verkleurde bloeiwijze vormt een
mooi contrast met de twee verschillende gele bloem
soorten van Buphthaimum en Coreopsis.
Alle drie de soorten zijn winterhard. Omdat de sten
gels niet erg stevig zijn knipt men ze voor de winter af.
Voor de structuur van uw tuin, hetzij zand- of klei
grond, is het niet verkeerd rond de planten wat turf
molm te brengen en dit in het voorjaar door de border
te verspreiden.
Misschien dat ik u een volgende maand nog eens een
groep met elkaar harmoniërende vaste planten opgeef,
maar dan een wat hogere maat.
Goes
KR. GOUDZWAARD
