Langs de melkweg De jongere klasse op onze 37e Nationale in Den Bosch (LXXVII) Grotere melkvee-eenheden vragen aanpassingen V 13 J. H. LANTINGA Consulentschap voor de akkerbouw en rundveehouderij Goes J. H. LANTINGA, ing. CAR. GOES HET ONDERKENNEN VAN DE KOEIEN. ©ij het groter worden van de melkveest.apels komt wel eens de vrees naar voren dat de melker niet meer in staat zal zijn om alle dieren te onderkennen. Van de noodzaak om de verschillende eigenschappen van de individuele dieren te kennen is iedereen overtuigd. Er zijn reeds verschillende hulpmiddelen verkrijgbaar die voor de grote melkveebedrijven van nut kunnen zijn. Dit zijn o.a. aan twee zijden genummerde halsbanden, pijpbanden en oornummers. Ook is het aanbrengen van nummers op de dijen door middel van "etsen en koudbranden mogelyk. Het nummer op de pijpbanden die dus boven de koot zijn aangebracht is door vervui ling vaak moeilijk te lezen. In een visgraatmelkstal zijn de nummer van oormerken en halsbanden tijdens het melken moeilijk vast te stellen. Het gebeurt nogal eens dat deze indentificatiemiddelen worden verloren. Het etsen gebeurt met een rubberstempel waarbij de etsende vloeistof op een stukje geschoren huid van het dier wordt aangebracht. Bij deze methode is het num mer in het begin goed te lezen doch met het herstellen van de haargroei wordt dit minder. Het koudibranden gebeurt met koperen stempels (koudbrandijzers) die in een koelmiddel, bijvoorbeeld vloeibare stikstof dat een temperatuur heeft van om streeks 190° C. onder nul, zijn gekoeld. Dit merken ge beurt op 'beidedijen en wel zodanig dat deze nummers, vanuit de melkersput steeds zijn vast te stellen. Deze nummers blijven goed zichtbaar. Het merken gebeurt bij voorkeur op gekleurde huid (dus al naar het ras op een zwart of rood deel van de huid'). In de praktijk is evenwel gebleken dat een vaste mel ker in staat is circa honderd koeien op grond van kleuraftekening en lichaamsbouw van elkaar te onder scheiden als ook in grote lijnen de melkgift en het lac- tatiestadium kent. Problemen doen zich evenwel voor als er een vervangende melker in zijn plaats komt. Daarom is op de grote melkveebedrijven waar gemol ken wordt in een doorloopmelkstal het aanbrengen van een onderkenningsteken door nummering in feite on misbaar. ONTHOORNEN VAN RUNDVEE. Tot het onthoornen van rundvee gaat men in toe nemende mate over. Op bedrijven met grotere melk vee-eenheden die beschikken over een ligboxenstal of gestrooide loopstal is dit onthoornen vrijwel een van zelfsprekende zaak geworden. Een koppel onthoornde dieren is veel rustiger. Dit komt doordat hun belang rijkste verweermiddel, de horens, zijn weggenomen. Bij het onthoornen van volwassen runderen moet dit chirurgisch plaatsvinden. Plaatselijke verdoving voor komt pijn. De hoorn kan verwijderd worden met be hulp van: a. een draadzaag; b. een grote tang. Bij grotere melkvee-eenheden zijn aanpassingen nodig Met een draadzaag is vrijwel volledige verwijdering van de hoorn mogelijk. Bij kalveren kan hoorn vor ming worden voorkomen door de hoornaanleg te ver nietigen. Deze "behandeling kan plaatsvinden op een leeftijd van ongeveer 3 tot ongeveer 12 weken. Deze vernietiging van de hoornaanleg kan plaatsvinden door: a. chirurgische verwijdering van dit stukje huid; b. thermische (hitte) vernietiging; c. chemische vernieting met een bijtende stof in de vorm van zalf. Voor de thermische vernieting is een speciaal appa raat nodig. Het onthoornen is voor de dieren pijnlijk. Het moet vakkundig gebeuren. Het ligt voor de hand dat uitvoering ervan door een dierenarts gewenst is. Met het in gebruik nemen van loopstallen voor melk vee in ons land is na 1948 dit onthoornen in zwang gekomen. Vooral in de eerste jaren was hiertegen veel weerzin. Deze weerzin is wel afgenomen, doch niet geheel verdwenen. Onthoornen is niet noodzakelijk doch wenselijk om meer rust in de kudden te krijgen. VOETBAD VOOR DE KOEIEN Op bedrijven waar het melkvee in ligboxen- of loopstallen wordt gehouden is het doelmatig te be schikken over een voetbad met een ontsmettingsmid del ter bestrijding van o.a. tussenklauwhuidontste- king. Een ontsteking aan de tussenklauwhuid ver oorzaakt kreupelheid. Deze ziekte wordt veroorzaakt door bacteriën en is besmettelijk. Voornamelijk komt deze afwijking aan de achterbenen voor. Hygiëne is belangrijk om deze aantasting te voor komen of in de kiem te smoren. Voetbaden met een oplossing van formaline is een probaat middel hier toe. Hiervoor is 3 liter handelsformaline nodig per 100 1 water. Om de hoeven van de koeien goed met de vloeistof in aanraking te laten komen is een voetbad met een lengte van 2 m, een breedte van 1 m en een diepte van rond 10 cm nodig. Het plaatsen van een voetbad bij de uitgang van de doorloopmelkstal is voor deze behandeling^ het meest geschikt. Het is niet gewenst dit bad vóór de ingang van de melkstal te plaatsen en wel om de volgende redenen. Bij even tuele wondjes aan of bij de hoeven ontstaat door het ontsmettingsmiddel een prikkeling. Dit heeft tot ge volg dat de dieren tijdens het melken staan te trap pelen of op andere wijze onrustig zijn. Ook is er kans op dat er ontsmettingsvloeistof op de melkwinnings- apparatuur komt. Daarom moet het bad alleen wor den toegepast bij het verlaten van de melkstal. In plaats van een verdieping in de betonnen vloer kan ook een losse bak met de oplossing achter de uitgang van de melkstal worden geplaatst. Hiervoor gelden de zelfde maten als voor een ingebouwd voetbad. Het gebruik van een bad is afhankelijk van de gezond heidstoestand van de hoeven. Een overdadig gebruik werkt averechts. De formaline werkt namelijk hoorn- verhardend. Bij overdadig gebruik kunnen hierdoor scheurtjes in de hoornwand ontstaan met eventuele kreupelheid tot gevolg. Bij besmetting is het gebruik gedurende enkele dagen per week nodig. Als hygië nische maatregel is het gebruik van eenmaal in de een of twee weken voldoende. Bij totale afwezigheid van deze tussenklauwhuidontsteking die bekend is als „stinkpoot" zijn geen voetbaden nodig. Als het ene wordt gedaan Mag het andere niet achterwege blijven! (Slot) de 2-jarige merriën van de grote maat legde Bart van Wijngaarden vooral zijn stempel op de 3-jarige hengsten, het jaar daarop was dit het ge val bij de 2-jarige merries vier hpogbekroond, waar van 2 met IA. De kop was hier voor Beatrix van Mal- land van Brooijmans, die wel veel succes had. Ach ter wat wijd en wat afhangend, maar verder chique met felle benen. IB, Cora van Mestelaar (Alex El zenburg) van J. Laurijssen te Wouw, is die wel min der? Evenredig diep en zwaar, verderop 2 Bleijen daal produkten op ID en IE. Idem middenmaat: IA Nicoline van Dalmsholte door Négus I van L. Roddenhof te Dalmsholte. We hadden al meer een Négus I produkt op de ereplaats en viel deze later wat terug, wat we van deze niet verwachtten. Wat een beste merrie, fel gebeend, vlot met beste voeten. Kleine maat: IA Bettie van Berkenhof door Bart van Iz. A. van Overbeeke te Marknesse, knappe mer rie rondom, die zagen we ook heel graag. Volgden: twee Gamin v. d. Hooi, dochters die knap minder waren. 3-jarige grote maat: IA Mirabella van Hooger Rust (Alex), van G. 't Vergeer te Someren, gebeend, best gedaan uit beste moederstam. 1B Margriet van Mal- land (Bart) van Brooijmans, best gedaan, veel vlot, niet te grof en achter wat getrokken. IC Henriëtte (Frik de Leffinge) van M. H. H. Abels te Halen, best paard rondom, zorgde deze mede voor een interes sante kop, vooral felle schenkels, gebroekt soort en iets toontreder. Idem middenmaat: IA Riekie 'van Aardenhof (Frits van Selissen) van C. Molendijk te Dubbeldam, stukkiger dan haar opvolgster uit een felle Baron van Axel moeder. IB, Fennie van Elp (Gamin) van Abels vnd., minder massa, wel regelmataig, frans en groen. Idem kleine maat: Weer een beste kop in Karin v. d. Beijer van Jos van der Braak te Liempde uit beste Alex moeder. Ze is door Moustic van Veebeek en werd ze wel „bekeken" door de liefhebbers. 1B Bea van Steenzwaan (Rainier Karnelust), veel grof en compact van A. N. Steendijk te Nieuwerkerk. Als eenling had Steendijk ook een met eerste prijs be kroonde fokgfuep, trouwens de 3 samenstellers deels allen met eerste prijs bekroond. AOK de viertallen van één eigenaar was een Zeeuwse aangelegenheid. IA B de Maaker te Wolfaartsdijk had de vorige keer een sterkere com binatie maar kreeg die het toen niet. 1B Stal Brooij mans met individueel hoogbekroonde paarden, door een vlot, gaven nog even wat wild-west weg. IC B. Simonse te Héinkenszand, wel de meeste uniformiteit dikke zware paarden en vooral rustig showend. Geen van 2 eigenaren, wel verschillende mooie combinaties van meerdere eigenaren. De Drents laten zich hierbij altijd goed zien, maar ook de Groningers, al hadden die dan weinig „uitzoek" resp. dan IA en 2A en Gro nings 1B. Mooie klasse merriën met afstammelingen: IA en zeker welverdiend de bekende Marie HI van D. Eng- berts te Schoonebeek en nu met Gamin van Schoone- beek erbij wel helemaal ongenaakbaar. IC Zaza van Bergerhof (Nico Zwartewater) van Jac. v. d .Sluis te Klaaswaal. Ze stond 4 achtereenvolgende keren op kop, kon het nu zonder Jacqueline en Alexander niet redden en werd ze nu zelfs geklopt door de opko mende. IB Bianca v. d. Eik (Successeur) van C. A. Boveé te Halsteren met enkel Bart produkten. De 2- jarige hengst viel nog al af kampioenschap werd reeds besproken en kon den we concluderen dat Zeeland toch wel heel aardig uit de bus is gekomen, vooral bij de merriën, met 19 eerste prijzen. Brabant komt hier op de eerste plaats met 37. Maar met name Overijssel en Limburg kwamen ook best voor de dag met 9 eerste prijzen, alsook Z,-Holland met zo'n beperkt areaal. We had den ook de fokgroep en de vroeger Nationale trots nummers „de vierspannen" van één eigenaar. Voor wie wordt kampioen waren de Zeeuwen als specifie ke koudbloedmensen sterk gehandicapt, omdat wij praktisch niets van de Haflingers af weten. Velen stuurden daarom het formulier niet in! De demonstraties hadden de wind niet mee en de regen tegen. De grote show van de Russische Staats- stoeterijen ging niet door, zonder verder bericht dan „njet"! Alle lof daarom voor de wijze waarop deze tegenslag op zo korte tijd werd opgevangen met de nu nog meer gewaardeerde steun van de Duitse wa genmenners. Een echte spectaculaire show die vooral de jeugd „pakte". We hébben persoonlijk zoiets mee gemaakt maar dan waren we „op hol". De kranige Duitsers hadden hun paarden en dus het nummer puik in de hand! Ondanks alles toch prima geslaagd! „PAERDEN VRIEND'

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1972 | | pagina 13