Akties tegen
ruilverkavelingen
De sterke stijging van
de sociale premies
ÏF
3
Modern beleid houdt zonder meer in, dat alvorens
de besluitvorming tot stand komt, er ruimschoots ge
legenheid dient te worden geboden voor inspraak. De
wettelijke procedures van ter visie legging, van be
roepsmogelijkheden, van voorlichtingsbijeenkomsten
en hearings zijn er voor, om deze mogelijkheden van
inspraak en informatie te waarborgen.
Het is in deze democratische samenleving een goe
de zaak, dat vooral de laatste jaren van deze moge
lijkheden meer dan voorheen gebruik wordt gemaakt.
Het is eveneens voor de hand liggend, dat protes
ten en bezwaren zich collectief presenteren middels
het vormen van aktiegroepen en protestbewegingen.
Door dit collectief optreden is bovendien tegenwoor
dig vrij gemakkelijk entree te verkrijgen bij pers, ra
dio en t.v. Vaak vertolken deze akties gevoelens van
onbehagen, die bij een deel van de bevolking leven
tegen bestaande structuren en bepaalde maatschap
pelijke ontwikkelingen. Onbehagen over de vervui
ling van het milieu, over de oorlog in Vietnam, over
de mentaliteit van werkgevers (Enka), over de menta
liteit van werknemers, over koffie uit Angola, over de
bietsuikerpositie in de E.E.G., over de afsluiting van
de Oosterschelde, over het woningbouwbeleid, over
de invoer van sinaasappelen uit Zuid-Afrika, enz., enz.
Onbehagen is „in".
Een object, dat de laatste tijd kennelijk veler gevoe
lens van onbehagen opwekt is het ruilverkavelings-
beleid, dat daarbij dan o.a. in een recente televisie-
uitzending wordt afgeschilderd als de robot, die de
laatste resten natuurschoon op het platteland pliat
walst, om deze te herscheppen in een toonloze cui-
tuursteppe, zulks ten behoeve van een luttel aantal
agrariërs, die zich bezig houden met het voortbren
gen van produkten, waaraan allerminst behoefte be
staat, daarmee het overschottenprobleem alleen maar
grote.* makend.
Met alle begrip voor de eerlijke bedoelingen en de
achtergronden van veler bewogenheid, moet daar
naast geconstateerd worden, dat bij het ageren en
protesteren bepaalde facetten vaak eenzijdig worden
belicht en andere belangen genegeerd worden.
iDe overheid zal bij het voeren van beleid steeds
alle belangen tegen elkaar af moeten wegen, daarbij
ook betrekkend de inbreng, die op grond van de in
spraakprocedure door belanghebbenden en anderen
wordt geleverd.
Anderzijds mag van aktiegroepen verwacht worden
dat zij ook begrip weten op te brengen voor het to
taal van de belangen die bij het onderhavige vraag
stuk een rol spelen. Het te nemen besluit za! dan vaak
een compromis zijn, waarbij na afweging van belan
gen, nu eenmaal niemand ten volle zijn zin krijgt.
Tot zover alle begrip en waardering voor het op
treden van aktiegroepen, o.a. tegen ruilverkavelingen.
Mits met eerlijke wapens wordt gestreden behoort dit
optreden tot een van de facetten van een goed funk-
t!snerende democratie. Voor de hobbyisten, die graag
aktie voeren om de aktie en protesteren om het pro
test, omdat de overheid het hoe dan ook nu eenmaal
altijd fout doet, willen wij gaarne onderstaande 10 ge
boden aanbevelen, ontleend aan een artikel in N.R.C.-
Handelsblad:
Begin met de bevoegdheid van de overheid en
haar adviseurs te ontkennen;
Stel, dat de zaak niet in haar totaliteit is bezien
en dat bepaalde facetten zijn vergeten;
Vraag zoveel mogelijk alternatieven;
Als die er zijn, vraag er dan meer, eis dat deze
tegen elkaar worden afgewogen en trek hun we
tenschappelijkheid in twijfel;
Biedt eigen alternatieven aan zonder bewijsvoe
ring;
Zoek iets dat nog niet is onderzocht en breng dan
onvolledigheid in het geding;
Blijkt het onderzoek volledig, beroep je dan op
andere deskundigen om de wetenschappelijke
waarde te betwijfelen;
Blijf er op staan, dat alleen Uw opvattingen en op
lossingen de beste zijn;
Zorg voor algemene verklaringen aan de pers, dat
zo goed als alles fout is en je het zelf veel beter
zoudt willen doen. Schakel daarbij ook radio en
televisie in;
Gebruik alle verdere wettelijke gegeven bezwaar-
mogelijkheden en gebruik daarmee de door U
eigenlijk afgewezen „auoriteit" om Uw belangen
te behartigen. Samenvattende conclusie: inspraak
zonder inzicht leidt tot uitspraak zonder uitzicht
KORTEWEG.
cLiskussdes over het percentage loonstijging, dat
volgend jaar verantwoord is, zijn in volle gang.
Het is vrijwel zeker, dat in 1973 enkele sociale premies
zo explosief zullen stijgen dat er voor een reële loons
verbetering voor de werknemers nauwelijks ruimte
aanwezig zal zijn. Met name de premie WAO (arbeids
ongeschiktheid) en de premie voor het verplichte zie
kenfonds zullen sterker stijgen dan aanvankelijk was
voorzien. Zelfs het bevriezen" van de kinderbijslag
voor het eerste en tweede kind kan deze premiestij
ging niet voldoende tegenhouden.
ZIEKTEKOSTEN NEMEN ENORM TOE
rzijn maar weinig landen die kunnen bogen op
zulk een voortreffelijk pakket sociale vocxrzienin-
gen als Nederland. Maar het begint ons nu toch wel
een beetje uit de hand te lopen. Ieder jaar opnieuw
worden wij gekonfronteerd met fikse premiestijgin
gen terwijl de vrees groeit dat het misbruik van aller
lei sociale voorzieningen toeneemt (bijstandswet en
wellicht meer nog de ziektewet). Onrustbarend zijn
ook de sterk stijgende ziektekosten, vooral door de
enorme stijging van de ziekenhuistarieven.
Om dan maar met de stijgende ziektekosten te be
ginnen: gevolg hiervan is dat o.a. de premie voor de
verplichte ziekenfonds zal moeten stijgen van 8,2
naar 8,9 of zelfs 9 De schatting van de Ziekenfonds
raad wordt dus nog met 0,2 of 0,3 overtroffen. Rond
1976 zal het percentage al zijn opgelopen tot 10
wanneer de ziektekosten zullen toenemen in hetzelfde
tempo als de laatste jaren.
De werknemer moet de helft van de premie zelf be
talen, de werkgever de overige 50 Het is duidelijk
dat deze premiestijging een gedeelte van de loonstij
ging al meteen weer teniet doet. Ben beperkt eigen
risico zou deze premiestijging wel enigszins kunnen
matigen, maar helaas hebben minister Stuyt en staats-
sekretaris Rietkerk hierover een nogal aanvechtbaar
wetsontwerp ingediend, waarop zowel de ziekenfond
sen als de huisartsenorganisaties afwijzend hebben ge
reageerd.
W.A.O.
I\E meest onaangename verrassing is de stijging van
de W.A.O.-premie van 5,4 nu (1,35 voor
de werkgevers) tot maar liefst 7,65 volgend jaar. De
regering was er van uitgegaan dat de stijging slechts
1 zou gaan 'bedragen, maar deze prognose was ge
baseerd op een onvolledig inzicht in de inderdaad on
rustwekkende kostenontwikkeling.
De premie-kwestie zal ongetwijfeld een belangrijke
rol gaan spelen in de loonpolitieke onderhandelingen,
omdat een verhoging van de werknemersbijdrage dn
de premie een aantasting zou impliceren van de reële
loonstijging, die de vakorganisaties voor 1973 wensten
te claimen. Anderzijds zullen de werkgevers zich ver
zetten tegen voorstellen om de gehele premiestijging
op hun rug af te wentelen.
De vraag dringt zich op, hoe de W.A.O.-uitgaven in
enkele jaren tijds zo snel hebben kunnen stijgen.
Neemt het aantal blijvend arbeidsongeschikten, die in
de hoogste invaliditeitsklasse zitten, zo sterk toe? En
hoe is dat te verklaren? Onze voorlopige indruk is
overigens, dat oudere werknemers, die min of meer
overbodig zijn geworden, ook vaak in de W.A.O. wor
den gestopt. De W.A.O. gaat soms al funktioneren als
een vervroegd pensioen, hoewel dat niet de bedoeling
van deze wet is.
A.W.B.Z.
TOT overmaat van ramp heeft de Ziekenfondsraad
de ministers van Volksgezondheid en Sociale
Zaken nu ook nog geadviseerd de premie voor de Al
gemene Wet Bijzondere Ziektekosten te verhogen van
2 tot minstens 2,6 Deze verhoging is nodig om de
reserves aan te vullen en de uitbreiding van het voor
zieningenpakket, alsook de stijging van het aantal
langdurige zieken in inrichtingen financieel op te
vangen. Als we dan nog 'bedenken dat het in de be
doeling ligt om per 1 januari 1973 een arbeidsonge
schiktheidsverzekering voor zelfstandigen in te voe
ren en dat ook de A.O.W.-premie nog zal moeten sty-
gen, dan is het wel duidelijk dat de financiering van al
die op zichzelf voortreffelijke sociale voorzieningen
overheid, bedrijfsleven en werknemers voor grotg pro
blemen zal stellen. Hoe men met deze lastenstijgingen
nog over reële loonstijging kan praten, is ons een
raadsel. Het zal toch uit de lengte of uit de breedte
moeten komen. Betere sociale voorzieningen zijn wel
licht van grotere waarde dan een loonstijging van een
paar procenten.
Anderzijds wordt het toch wel zeer urgent om d'e
eventuele noodzaak van sommige sociale voorzienin
gen kritisch te overwegen. Zijn er naast verhogingen
echt geen 'bezuinigingen mogelijk?
A. B./FB
ÏVER de verhoging van een aantal belastingen en
de wijzigingen in andere, is in de laatste tijd al
zoveel gezegd en geschreven dat er een goede kans is
dat men het een afgezaagd onderwerp gaat vinden.
Dat verandert dan natuurlijk zodra men een aanslag
biljet ontvangt of over een bepaalde periode meer
moet afdragen dan vroeger. Dan wordt men met de
werkelijkheid geconfronteerd. De voortdurende veran
deringen maken het ook dikwijls moeilijk beleidsbe
slissingen te nemen b.v. met, het oog op investeringen.
Voor de land.bouw is het van belang dit te weten en
daarom schrijven ivij het ook hier nog weer eens, dat
voor de Omzetbelasting, de b.t.w. dus, een voorstel
bij de Tweede Kamer is ingediend om werktuigen
voor de landbouw bestemd van het hoge naar het lage
tarief over te brengen. De tekst van dit voorstel nemen
vrij hier letterlijk over om duidelijk te maken, welke
werktuigen het kunnen zijn.
U*R staat:
„Werktuigen welke naar hun aard zijn bestemd
om als roerend goed te worden gebruikt bij de uit
oefening van de landbouw, de veeteelt, de tuinbouw
en de bosbouw, met uitzondering van handgereed
schap. Behalve 'de aankoop is ook de verhuur van de
genoemde werktuigen vrijgesteld"
Deze voorstellen zijn gedaan omdat de voordruk
van de omzetbelasting, de bedragen dus die de land
bouw, met een grote L, aan b.t.w. voor de aanschaf
fingen van goederen het doen verrichten van diensten
betaald, hoger zijn geworden dan de b.t.w. die in de
omzet van de producten wordt terugontvangen. Of de
boer met dit laatste aan zijn trekken komt is toch al
een vraag voor ons. Veel hangt af van de marktsitua
tie, maar de kwestie of een verkoop inclusief of exclu
sief b.t.w. is, duikt telkens weer op. Het maken van
goede afspraken is op dit punt dringend geboden. De
afspraken schriftelijk vastleggen natuurlijk ook. Voor
al bij meerjarige contracten dient dit punt alle aan
dacht te hebben. Het kan belangrijk zijn.
J AT het voorstel verder onder meer een verhoging
van de b.t.w. van 14 tot 16 en van 4 naar 5
behelst, toont dit ook weer eens aan, want die per
centages kunnen in de loop der jaren nog wel eens
stijgen. Op staking durven wij niet te hopen. In de
eerste plaats het tarief. Dat is volgens de wét eigen
lijk 5,per 1.000,vermogen. Wij zitten al jaren
met een tijdelijke verhoging tot 6,per 1.000,
Nu is wel gezegd dat niets zo blijvend is als tijdelijke
belastingverhogingen. Dat blijkt ook nu weer, want
voor 1973 wil de Regering de belasting brengen op
7,per 1.000,vermogen.
Wel wil men iets doen aan de belastingvrije som
men. Die worden verhoogd als volgt:
voor tariefgroep I van 40.000,tot 43.000,
voor tariefgroep II van 55.000,tot f 59.000,
voor tariefgroep 111 van 55.000,tot f 59.000,
terwijl de kinderaftrek stijgt van f 13.500,tot
f 14.500,—.
rJ1ENSLOTTE wordt de verhoging van de hiervoor
1 genoemde bedragen voor 65jarigen en invaliden
van f 35.000,gebracht op 37.500,
In de miljoenennota en in de Memorie van Toelich
ting bij deze wetsontwerpen kan men lezen dat de
Regering aanleiding vindt het successierecht, de ver
mogensbelasting en een eventuele vermogenswinst
belasting ook in hun onderling verband aan een stu
die te onderwerpen, voor het aanbrengen van pricipi-
rein van de belastingen in de vermogenssfeer. Wij
zullen maar rustig afwachten wat daar nog allemaal
ële wijzigingen, ook wat de druk betreft op het ter-
uitkomt. Deze soort studies nemen nogal wat tijd. De
mogelijkheden om belastingwetten goed uit te voeren
zijn wat de mankracht betreft niet onbeperkt. De
grens daarvan is bereikt zo al niet overschreden. Dat
zal wel meebrengen dat eventuele resultaten van stu
dies op dit terrein, het niet brengen tot wettelijke
maatregelen. Dat behoeft geen nadeel te zijn.
\PAAUWE
