P. J. Zuid - Geluid
Erf
en
akker
MIJN VERBLIJF IN NEDERLAND
Jongerenaktiviteiten
Milieumanifest
19
Onder redaktie van: H. A. HARDERWIJK
WOOR ik overga tot een korte terugblik op mijn verblijf in Nederland, aller-
eerst mijn hartelijke dank aan:
de Plattelands Jongeren Zuid voor de planning en organisatie van mijn stage;
de gastgezinnen voor de gastvrije opname in hun gezin en bedrijf zonder
dat zij mij kenden;
al die mensen, die mijn stage in Nederland in financieel opzicht mogelijk
maakten.
Ik heb enorm genoten en ben bijzonder dankbaar voor de gelegenheid, die
men mij geschonken heeft mijn kennis zowel praktisch als theoretisch te
vergroten, hetzij tijdens mijn verblijf op het bedrijf, hetzij tijdens een kursus aan
een praktijkschool.
DE „BESTE" VORM VAN ONTWIKKELINGSSAMENWERKING:
VOLANG mensen zich van elkaar onderscheiden door verschillen in ras en
denkwijze, zolang zullen we kunnen spreken van ontwikkelde en onont
wikkelde landen. Dat wil zeggen, dat mensen uit ontwikkelde landen steeds weer
naar wegen moeten zoeken om hun broers en zusters vanuit die achtergrond naar voren te halen.
Het is ongetwijfeld bijzonder nuttig wanneer mensen uit ontwikkelde landen uitgezonden worden naar ont
wikkelingslanden om de mensen aldaar te wijzen op andere bestaansmogelijkheden.
Maar naar mijn mening kan ontwikkelingssamenwerking effectiever gebeuren door personen uit ontwikke
lingslanden naar ontwikkelde landen te halen en hen hier te confronteren met die andere werk- en leefwijze.
Na terugkeer in eigen land kunnen zij met de kennis en inzicht in het 'ontwikkelde land verkregen hun
eigen landgenoten onderwijzen in b.v. nieuwe landbouwmethoden, enz.
MIJN VERBLIJF OP DE DIVERSE BEDRIJVEN
IK heb geen enkele reden te beklagen over de opzet van mijn verblijf, welke grotendeels was afge-
stemd op een verblijf op een bedrijf en minder op het volgen van theoretische en praktische kursus-
sen aan een praktijkschool.
Desondanks zou ik voor willen stellen vooral met het oog op eventuele andere stagiaires uit ontwikke
lingslanden in de toekomst de schoolperiode uit te breiden en te komen tot de volgende verdeling: 50%
bedrijf - 50 praktijkschool.
Eventuele opvolgers van mij jongeren uit ontwikkelingslanden ontbreekt het aan een gedegen theo
retische en vaktechnische kennis. Aanvulling van dit tekort is het best realiseerbaar aan een praktijkschool.
MIJN GASTGEZINNEN:
"TIJDENS mijn stage werd ik bij vijf gastgezinnen voor kortere of langere periode ondergebracht. In alle
gezinnen heb ik het zonder uitzondering bijzonder naar mijn zin gehad, ledereen was geïnteresseerd
in mij, mijn gezin en mijn land. Van mijn kant heb ik het hun weieens moeilijk gemaakt door hen van alles
en nog wat over Nederland en de Nederlanders te vragen.
Schoot in een aantal gevallen de kennis van de taal tekort, dan wisten we via gebruik van handen en voe
ten elkaar duidelijk te maken wat er bedoeld werd. Van mijn kant heb ik steeds getracht ook die mensen te
verstaan, die de Engelse taal niet beheersten.
Tenslotte wil ik iedereen hartelijk danken voor de bijzonder prettige en leerzame stage in Nederland en
de vriendschap, die ik hier overal ontmoette. Binnenkort vertrek ik weer naar Kenya en hoop de kennis
hier in Nederland verkregen aldaar in praktijk te brengen.
Een welgemeend tot ziens! Met vriendelijke groeten,
RODGERS I. MAKEVO.
OOST ZEEUWS-VLAANDEREN
De afdeling Oost Zeeuws-Vlaanderen houdt op vrij
dag 26 november a.s. haar jaarvergadering in „De
Breda-bar" te Axel. Aanvang: 19.30 uur. Ter sprake
komen o.a.: terugblik op 1971, bestuursverkiezing, sa
menstelling jaarprogramma 1972, enz. De avond wordt
besloten met een diskussie over zaken, die ons alle
maal aangaan.
VERKEERSVEILIGHEID IN DE LANDBOUW
Er zullen op 23 en 30 november a.s. gespreksavon-
den gehouden worden in hotel „Van Leuven" te Kloos-
terzande over de „Verkeersveiligheid in de Land
bouw". Er zullen dia's worden vertoond. Op de le
avond wordt de brochure „Verkeersvoorschriften voor
de landbouw" uitgereikt. Aanvang 7.30 uur. Kosten
per persoon 4,Dit bedrag te betalen op de eerste
gespreksavond aan Frank Staal.
ONDERWIJS EN VOORLICHTING
TE weinig mensen zijn doordrongen van de ernst
van de milieuaantasting, omdat ze er te weinig
van weten. Jonge mensen dient daarom vanaf het
basisonderwijs begrip bijgebracht te worden voor het
milieu waarin zij leven.
Overheid: Bevorder op het milieu gericht onderwijs
en opvoeding voor alle lagen van de bevolking.
Bevorder verantwoordelijksbesef voor het milieu.
Geef het publiek voorlichting over de milieu
aantastende werking van vele goederen en han
delingen (onmatig gebruik van kunstmest en be
strijdingsmiddelen, oliestook, benzinemotor, plas
tic afval, enz.).
Docenten: Geef de problemen van mens en milieu
waar mogelijk een centrale plaats in het onder
wijs.
Publiciteitsmedia: Wees U bewust van de belangrijke
funktie die U vervult als informatiebron van het
publiek. Geef milieuzaken de aandacht die nodig
is om het publiek wakker te schudden.
POLITIEK
UET in stand houden van een goed milieu is een
maatschappelijk belang van de eerste orde, te
meer omdat zij die het minst verdienen, zich ihet
moeilijkst kunnen onttrekken aan de gevolgen van
milieuaantasting. In de politiek komt dit nauwelijks
tot uiting.
Politieke partijen: Neem milieubeheer op in de kern
punten van Uw doelstellingen. Bevorder maat
regelen die de aantasting van ons milieu finan
cieel onaantrekkelijk maken. Wees zeer kritisch
tenopzichte van plannen, die onder het mom van
ekonomische noodzaak gebruik maken van de
geringe waardering die ons milieu tot nu toe ge
kregen heeft. Durf de hiertoe noodzakelijke maat
regelen in Uw programma op te nemen, ook al
weet U dat ze niet populair zullen zijn.
Burgers: Laat bij Uw politieke keuze milieuzaken
zwaar wegen!
Zondagsmiddags gaan we tegenwoordig altijd de
wildernis in. We hebben een koelbox gekocht, die
stoppen we vol met eten, koffie, een stuk of wat kou
de biertjes. De kinderen hebben in Nederland een
kleine Indianentent gekregen. Die moet natuurlijk
ook mee. Sinds we weer een nieuwe landrover heb
ben is het op safari gaan een stuk geruster geworden.
Want als we gaan picknicken gaan we nooit langs
platgetreden paden. Zo er overigens platgetreden pa
den te vinden zijn in Hola! De kinderen vinden het
prachtig, en wij niet minder. We rijden eerst een
kilometer of vijftien de hoofdweg naar Malindi op.
Dan slaan we de weg af, en gaan naar het oosten, de
bush in. Het kompas voorin de landrover.
Vanaf de weg naar de rivier is het een kilometer of
twintig. Eenmaal weer bij de rivier gekomen, stoot je
dan automatisch op een secundaire weg, die terug
voert naar Hola. Een kompas is overigens wel 'n ver
eiste in de bush. Want zodra je een kilometer van de
weg af bent, en je houdt de zon niet helemaal in de
gaten dan kun je alle richtingen op gaan rijden be
halve de goede. We zullen dan ook nooit, ook al heb
ben we een kompas, het risico nemen om de hoofd
weg naar het westen af te slaan. Raak je aan die
kant de weg kwijt dan kun je dagen en dagen rijden
zonder het spoor weer ooit terug te vinden. Maair zo
als gezegd: naar het oosten is min of meer veilig. Je
komt dan altijd wel terecht bij de rivier, of je kunt
terugkeren naar de hoofdweg. Snelheid heb je niet,
als je eenmaal in de bush bent. Overal is het terrein
vergeven met kuilen en gaten. Maar snelheid is het
laatste wat je zoekt in de wildernis.
Iedereen in de landrover tuurt, naar wild. En
meestal hoef je nooit lang te turen, want het wild is
in overvloedige mate aanwezig. We moeten onze weg
zoeken, soms door dicht struikgewas. Dan is het een
kwestie van zig-zag rijden om toch min of meer een
rechte koers te kunnen blijven volgen. Maar er zijn
ook hele stukken bij, waar hier en daar maar een
struikje staat. Daar kunnen we genieten van einde
loze vergezichten. Bruin golvend gras, verbrand door
de zengende zon. Maar ook daar kun je het wild zo
mooi ontdekken. Nu is het zaak om zo te rijden dat
je de wind tegen hebt. De meeste dieren gaan op hun
reuk af en zolang je maar tegen winds blijft rijden
kun je er vaak heel dicht bij komen. Tegen een uur
of vijf zoeken we naar een plaatsje met wat hoge
bomen, want dan is het tijd voor een hapje eten. De
kinderen zetten zelf hun tentje op. Ze verkneukelen
zich van genot. Het zijn dan de liefste aapjes die je
kunt vinden in de wildernis. Ze mogen een flesje
koude Cola hebben. Vader en moeder doen het een
beetje steviger met een flesje bier. Het is wel altijd
zaak om je tentje zó op te zetten dat je ook een beet
je zicht houdt op de omgeving. In een land waar
grootwild zoals neushoorns, olifanten en giraffen
vrijelijk -rondlopen moet je daar wel rekening mee
houden. Eigenlijk is dat uurtje dat we stoppen om
te eten en te drinken het mooiste van de hele pick
nick. Met opzet nemen we geen cassetterecorder mee.
We houden er van om te genieten van die speciale
geluiden die de uitgestrekte bush van zich zelf heeft.
Terwijl de kinderen wat in hun tent bezig zijn,
lopen Corry en ik een beetje rond. Het is prachtig
om naar de wind te luisteren die door de struiken
blaast. Zo nu en dan hoor je een vogel. Maar voor
de rest zijn er geen geluiden, alleen maar de immen
se stilte van de Oostaf'rikaanse steppe. Een plaats
waar je alles alleen voor jezelf hebt. Hier is er geen
kans dat je iemand anders tegenkomt. Geeneen Afri
kaan zal het in zijn hoofd halen om zomaar de bush
in te rijden Ze zijn op hun dood' van het wild. Hier
vind je nog een puur stuk natuur. In een straal van
driehonderd kilometer is er geen fabriek of wat dan
ook dat de lucht kan vervuilen. Files zijn een lang
geleden meegemaakte nachtmerrie. Nergens kom je
een bord tegen met verboden toegang. We kunnen ons
soms de koningen van dit gebied voelen. Je weet, dat
je er helemaal alleen bent met je gezin. Na zo'n wan
deling gaan we eten. Met zijn allen voor het tentje
van de jongens.
Soms is het decor alleen maar de uitgestrekte gras
vlakte. Maar heel wat meer keren wordt het opge
luisterd door een voorbijtrekkende kudde olifanten.
Ze hebben ons niet in de gaten. Op hun gemak trek
ken ze naar de rivier om zich te laven met het koele
water van de Tana. De vrouwtjes met de kleintjes
voorop, en helemaal achteraan de stier. Laatst zagen
we een immens dier. Hij stak kop en schouders bo
ven al de anderen uit. Zijn slagtanden sleepten bijna
over de grond. Het moet een beest geweest zijn met
tanden van zestig kilo per stuk.
Een zondagmiddag en -avond zijn zo heerlijk be
steed in God's vrije natuur. Mocht Hola soms op je
zenuwen gaan werken, na zo'n safari ben je weer
helemaal verzoend met dit oord. Tegen zonsonder
gang bereiken we dan de rivier, want het is niet goed
om in het donker door de bush te rijden. In een van
de dorpen die we doorkomen rijden we dan nog even
tot vlak bij het water. Ook hier heerst een serene
rust. De vrouwen baden zich in het traag voorttrek
kende water. Degenen die naar huis gaan dragen
potten en pannen vol water op hun hoofd naar de
hutten. Het zware geboomte langs de boorden van
het water is het prachtigste decor bij de ondergaande
zon. Een kano met een paar mensen glijdt geruisloos
voorbij, naar een akker, waar ze die nacht zullen
slapen, in een eenvoudige strooien hut. Een aantal
pelikanen strijkt neer op het water. Dan zeg je tegen
elkaar: wat is het mooi! Wat zijn we gelukkig dat
we dit alles hebben gezien! Als het bijna donker is
rijden we terug, langs de rivierweg. Een zondag in
God's nog onbedorven natuur. Onmetelijke rijk
dom
SC HRIJFK OUTER
