TUINBOUW-
KLANKEN
DINGEN VAN DE IVEEK
Lof voor goed gewicht
Waarheen gaan wij?
Iranz^spkawB
KAPELLE-tel. 01102-1441
4
Zelf zijn wij er zéér goed van doordrongen dat er
ook in ons bedrijf zo ekonomisch mogelijk moet wor
den geproduceerd en dat alles er naar aangepast
dient te worden. Maar ondanks, dat de allerbesten
onder ons al deze dingen uitbuiten, en er niet tegen
opzien om grote investeringen te doen, bekruipt hen
toch wel eens het gevoel of !het wel verantwoord is
om op deze manier voort te gaan. Het is dikwijls zo
dat de vrije ondernemer wel de minder goede jaren
mag hebben, maar zodra er maar enigszins van winst
sprake is, de belastingen er wel voor zorgen dat er
meestal niet veel van overschiet. Het is warempel
niet zo dat alleen de kleine ondernemers met deze
moeilijkheden te kampen hebben, maar ook de gro
tere en grote tot zelfs de allergrootste toe (Verolme)
en het zich moeten laten welgevallen dat ze met re
geringssubsidie geholpen worden. Misschien dat die
subsidie verstrekt kan worden uit reeds eerder afge
roomde winst van de vrije ondernemer? Zit het er
niet in dat binnen'25 jaar Nederland net zover is als
Rusland in 1917, toen daar alles werd genationali
seerd. Met dit verschil dat het nu langs de weg van
de evolutie gaat. Zal dit het land méér welvaart
brengen, wanneer het vrije initiatief van de indivi
duele mens geheel is opzij gezet? Het is te hopen dat
onze wettig gekozen regering de juiste maatregelen
zal nemen, om het ondernemer zijn in land- en tuin
bouw tot zijn recht te laten komen.
kwaal werd door de groothandel n.l. meer in onze
contreien geconstateerd dan verderop. Tot nu toe heb
ben ons belangrijk minder klachten bereikt dan voor
heen. Een kist van 6 kg tomaten, 5 kg pruimen, 15 kg
appels of peren enz. enz. bevat dit gewicht nu prak
tisch geregeld. Alleen over het gewicht van de afge
leverde aardappelen wordt niet geroemd! Vooral in de
natte periode's dit jaar is het genoeg voorgekomen
dat er 3 kg grond in de kist zit. Dit is procentueel
15 onderwicht. Maar nogmaals het verheugt ons
deze verbeterde tendens te constateren.
Verder gaan we maar door met ploegen naar het
dichters woord. Dit houdt voor ons dus in zorgen voor
het afleveren van groenten en fruit. Maar ook al
weer de zorgen voor volgend jaar, want ook daar
moeten we om door te kunnen ploegen ons oog op
gericht hebben, 't Is bijna september.
(Zie verder pag. 5)
/^\P het moment dat we dit schrijven duurt de on-
rust op de internationale geldmarkt onvermin
derd voort. Op een zeer radicale manier hebben de
Verenigde Staten ingegrepen in het vrije handels- en
geldverkeer, zulks met het doel de Amerikaanse eco
nomie weer gezond te maken en het vertrouwen in de
dollar te herstellen. Er is veel over geschreven in de
kranten en radio en televisie hebben er veel aandacht
aan geschonken. Het is voor een niet ingewijde een
moeilijke materie, maar wel is duidelijk dat er een grote
stap terug is gezet in het vrije internationale handels
verkeer met Amerika, het land waar de vrijheid altijd
voorop staat.
Het ziet er naar uit dat er in de nabije toekomst
opwaardering van verschillende geldswaarden zal
plaats moeten vinden en dat Nederland zal behoren
tot die landen die hiertoe over zal moeten gaan. Op
het ogenblik schijnt Nederland op het standpunt te
staan dat alleen tot verandering moet worden besloten
indien alle EEG-landen dat doen. Hierop lijkt thans nog
niet veel kans te zijn want we hebben begrepen dat
het EEG overleg over de monetaire crisis in het slop
is geraakt, omdat men er niet uit is gekomen, door
tegenstrijdige meningen die niet overbrugd worden.
De angst die bij ons leeft is, dat we weer het kind
van de rekening zouden kunnen worden. We hebben
al meer beleefd dat onze gulden duurder werd en dat
het voor Frankrijk, onze voornaamste tuinbouwconcur-
rpnt in de EEG, gemakkelijker werd zijn produkten in
het buitenland te verkopen omdat de Franse franc niet
in waarde veranderde. De Franse produkten werden
hierdoor met name in West-Duitsland goedkoper dan
het Nederlandse produkt hetgeen een verslechtering
van onze concurrentiepositie betekende. Bij een nieuwe
opwaardering van de valuta, die niet voor alle landen
van de EEG zou gelden, zouden we hetzelfde krijgen
en dat kunnen we nu net niet hebben.
Met zorg vragen we ons af wat er van terecht zal
komen. Het is wekte hopen dat bij het overleg over
deze geldelijke aangelegenheden het gezond verstand
zal zegevieren boven eng nationalistische tendensen
en dat er een voor ieder bevredigende regeling uit de
bus zal komen, al lijkt dat bijzonder moeilijk.
VA/E hebben al verschillende keren in deze rubriek
naar voren gebracht dat het nuttig is om te kij
HOE belangrijk grote beslissingen kunnen zijn, ook
voor ons kleine burgers, kan momenteel een
ieder ervaren. En hoewel wij als kleine mensen ook
in WALCHEREN 's avonds proberen zonder zorgen
de nacht in te gaan, elke dag opnieuw ervaart men
via de krant, radio en t.v.weer veel onrust. De laat
ste week is dit de valutacrisis, waarvan ook ons eigen
landje de gevolgen ondervindt. Hoezeer wij zelf ook
verdeeld zijn is wel gebleken uit het simpele feit dat
de E.E.G.-landen nog geen beslissing hebben kunnen
nemen om een éénsgezinde houding op" monetair be
leid in te nemen. Eén der achtergronden van deze
houding om een aparte valutaregeling na te streven
is wel het landbouwbeleid dat bepaalde landen voor
zich wensen te voeren! In de nationale en internatio
nale onderhandelingen is helaas onze landbouw meest
al een der grootste struikelblokken voor éénsgezind
heid. Dit is ergens wel begrijpelijk. Want er wordt
o.i. nogal eens vergeten dat „de Landbouw" in ruim
verband praktisch alles omvat. Heus niet alléén ap
pels, peren, tarwe en aardappelen enz. De inkt waar
we dit mee schrijven wordt ergens als grondstof door
een landbouwer gefabriceerd. En de postzegel die op
MU wij deze THOOLSE tuinbouwklanken schrijven
kunnen wij al enigszins nagaan of 1971 voor ons
goed of een minder goed jaar gaat worden. In de vol-
legrondsgroenteteelt loopt het tot nu toe nogal aar
dig. De aardbeien, bloemkool, bonen en nog enkele
kleinere teelten waren goed in prijs. De vroege en
midden-vroege aardappelen konden dank zij een gro
te kg-opbrengst nog wel tot een bevredigend finan
cieel resultaat komen. De bloemzaadteelt, waarvan
de oogst nog in volle gang is, lijkt ook niet slecht te
zitten. De stand van de gladiolen en zaaiuien is tame
lijk, maar achter een bevredigende prijs zullen wij
vooralsnog een vraagteken zetten. Enfin hiermee kan
nog van alles gebeuren, dus 'het kan ook nog mee
vallen! Ondanks deze bovenstaande, toch nog niet
pessimistische geluiden, zitten verschillende Thoolse
ondernemers weer met het probleem: „Wordt het nu
geen tijd om er mee te stoppen en maar te gaan sa
neren?" Wat wordt het de werknemers in de indus
trie niet gemakkelijk gemaakt, met goed loon en geen
lange werkweek en niets geen kopzorg! Wordt het
vrije ondernemersschap door de verschillende maat
regelen niet ekstra op de proef gesteld?
onze brief naar Goes zit komt ergens van een stukje
houtWaarschijnlijk Zweden of zo. Maar toch weer
een boer die als bosbouwer of houthakker zijn brood
verdient. Uw sigaar wordt door een boer geleverd in
de vorm van ruwe tabak. En vul zelf maar verder in.
Hoe dieper men erover nadenkt des te meer blijkt
ergens de boer de producent geweest te zijn van de
grondstoffen. De tijd zal weer uit moeten wijzen wat
er boven ons hoofd hangt. Maar de ex- en importmo
gelijkheden zouden wel eens zodanig in de knel kun
nen komen dat wij tenslotte veel directer bij de mo
netaire crisis betrokken raken dan we nu verwachten.
Om wat korter bij huis te blijven willen we nu
eens tevreden vaststellen dat we in het afleveren van
onze producten naar onze bescheiden mening, op het
gebied van het gewicht in de goede richting gaan.
Praktisch elk jaar hebben wij in onze artikeltjes wel
eens gewezen op het uiterst zuinig wegen van onze
producten naar de veiling. Of dit nu tomaten waren
in Middelburg of peren en appels uit Goes, steeds was
de inhoud zo krap gewogen dat als het bij de afne
mers, in casu de groot- en kleinhandel kwam, het ge
wicht er niet meer was (of geweest was!). Deze
ken naar wat om ons heen in de wereld gebeurt. Als
tuinders hebben we onze zorgen omdat het econo
misch klimaat waarin we moeten leven allesbehalve
opgewekt is.
Met jaloerse blikken hebben we dikwijls gekeken
naar de grote industrieën waar het allemaal botertje
tot de boom leek.
Vorige week hebben we heel duidelijk kunnen zien
dat het ook in deze hoek heus niet allemaal zo roos
kleurig is als het aanvankelijk leek. Eerst kwamen de
kwartaal- en halfjaarcijfers van Philips. Vele jaren
achtereen heeft dit grote concern van wereldformaat
steeds stijgende winsten kunnen melden. In het eerste
halfjaar van 1971 is de situatie wel heel anders ge
worden. In het. tweede kwartaal van 1971 verdiende
dit Eindhovense concern nog niet een derde van wat
in hetzelfde kwartaal van het jaar daarvoor werd ver
diend, namelijk 41 miljoen gulden tegen het jaar daar
voor 125 miljoen gulden. Over het eerste halfjaar van
1971 werd verdiend 107 miljoen gulden en over het
eerste halfjaar van 1970 253 miljoen gulden. De om
zetten stijgen, maar de winsten vertonen een zorg
wekkende daling! Zo zien we dat ook eefi concern als
Philips niet ontkomt aan de wurgende greep van de
stijgende kosten!
Met het AKZO concern was het al niet veel beter.
Ook hier stijgende omzetten maar dalende winsten. In
het eerste halfjaar van 1971 verdiende AKZO 100 mil
joen gulden tegen 153 miljoen gulden in dezelfde
periode van het vorig jaar.
Deze cijfers van twee wereldconcerns tonen aan dat
het bepaalde industrieën ook niet goed gaat en dat
er wat zal moeten gebeuren om een eind te maken
aan de steeds stijgende kosten die niet worden ge
dekt door hogere produktie.
We hebben de laatste tijd nog als eens gesproken
met jongelui die moderne opvattingen hadden. Winst
noemden zij een vies woord, dat niet meer thuis hoort
in deze maatschappij. We zijn wat conservatiever en
wij geloven dat nog steeds dat er weinig van onze wel
vaart en van het welzijn zal overblijven wanneer de
grote industrieën geen winst meer maken. Het is te
hopen dat er een eind gaat komen aan de wedloop
tussen lonen en prijzen en dat we de inflatie door ge
zamenlijke inspanning een halt kunnen toeroepen, of
althans kunnen afzwakken. Want zoals het nu gaat,
loopt het kennelijk verkeerd.
Onze grote internationale concerns moeten winst
kunnen blijven maken om te investeren en de werk
gelegenheid voor de toekomst veilig te stellen. Het is
een teken aan de wand wanneer bij stijgende omzet
ten de winsten zo teruglopen en het is een proces dat
niet kan blijven voortduren. Daarom is ook hiervoor
te hopen dat er rust komt aan het valutafront en dat
de regeringen van de rijke landen gezamenlijk hun
houding zullen kunnen vaststellen om de welvaart te
blijven behouden en mogelijk te vergroten.
groeit i*èusa<htjg snel,'
bedekt de grond heei vlug,
geeft het onkruid geen Kans,
houdt de grond dus schoon,
ontwikkelt een krachtig wortelstelsel,
boort xich diep in de grond,
levert massa's organische stof,
doet pionierswerk als grohdverbeteraar,
vraagt heel weinig onderhoud,
levert een smakeli)k veevoeder.
i'
I
