Rundvlees-
produktie
in Frankrijk
Werkgroep Rundvieesproduktie van de Lande
lijke Raad voor de Bedrijfsontwikkeling maakte
eind 19§9 een reis naar Frankrijk ter bestudering van
de rundvieesproduktie in dat land. De bevindingen van
deze werkgroep zijn samengevat in een vrij uitgebreid
verslag dat thans bij het Proefstation voor de Rund
veehouderij te Wageningen is uitgekomen 1).
Voor een oriëntatie inzake de mogelijkheden van
rundvieesproduktie is vooral Frankrijk als grootste pro
ducent van de E.E.G.-landen van belang. Niet alleen
wordt in Frankrijk een gespecialiseerde produktie met
uitgesproken vleesrassen, zoals Charolais, Limousin
en andere rassen bedreven, maar in de laatste jaren
worden ook stieren van deze rassen in toenemende
mate gebruikt voor z.g. „industriële" kruisingen met
koeien van melk- en melkvleesrassen, zoals de Franse
zwartbonten.
Het rapport geeft een overzicht van de kwaliteiten
en gewichten van de Franse vleesrassen en hun ge
schiktheden voor de diverse vormen van mesterij. Het
Charolaisras neemt hierbij een centrale plaats in en
toegevoegd, tevens is een literatuurlijst opgenomen.
Aan de samenvatting van dit verslag ontlenen wij nog
de volgende bijzonderheden.
ANDER de vleesrassen in Frankrijk neemt het ras
Charolais de belangrijkste plaats in. Dit ras is
vrijwel over de gehele wereld verspreid. In totaal
zijn in Frankrijk volgens schatting bijna 2% miljoen
dieren van het Charolaisras. De dieren van dit ras,
maar ook kruisingen hiervan met andere rassen, ge
ven een goede kwaliteit rundvlees dat niet gauw te
vet is.
Er zijn in Frankrijk nog een groot aantal andere
rassen die eveneens zeer geschikt zijn voor de vlees-
produktie. Eén hiervan is het ras Limousin dat nog
altijd 2,5 van de totale Franse rundveestapel om
vat. De dieren van dit ras laten doorgaans zeer hoge
aanhoudingspercentages zien en leveren vlees van
zeer fijne vezelstructuur. De vraag naar dit vlees is
in de omgeving van o.a. Lyon groot en brengt daar
een goede prijs op. In Parijs wordt de uitstekende
kwaliteit van dit ras veel minder gewaardeerd, wat
duidelijk in de prijs tot uiting komt.
IN Frankrijk wordt momenteel veel onderzoek ge-
daan op het gebied van de vleesproduktie en wel
in het bijzonder naar het ras Charolais en kruisingen
hiervan met andere rassen. De kalveren van dit ras
worden overwegend in het voorjaar geboren, alleen
reeds in de maand maart meer dan 30 De dieren
van het Charolaisras zijn groot en fors, hebben een
stevig skelet en zijn zwaar bespierd. De vrouwelijke
dieren kalven voor de eerste maal af op een leeftijd
van ca. 3 jaar. De voeding van de dieren in de jeugd
is meestal niet best.
Slechts enkele kalveren van dit ras worden tot
mestkalf bestemd en een steeds groter wordend aan
tal tot jonge meststieren die op een leeftijd van 15
tot 18 maanden worden geslacht. De meeste dieren,
zowel stieren, ossen als vaarzen, worden tot nu toe
geslacht op een leeftijd variërend tussen 2 en 3 jaar.
Het levendgewicht van deze dieren is dan 600 tot 800
kg en soms nog meer. De uitgestoten koeien worden
pas op een leeftijd van meer dan 8 jaar geslacht en
de vleeskwaliteit van dit product wordt nog als zeer
redelijk beschouwd. Het wordt vooral gevraagd in en
rondom Parijs.
lende van deze producentenorganisaties nemen deel
aan een overkoepelende verkooporganisatie. Deze or
ganisatie verzorgt o.a. de verkoop van de slachtdie
ren. De uitbetaling geschiedt op basis van de kwali
teit van het karkas. Men verwacht door deze samen
werkingsvormen dat de rundveemesters een grotere
invloed zullen krijgen op de markt omdat door ge
zamenlijke verkoop het aanbod beter geregeld en
beheerst kan worden.
Franse overheid bevordert zowel de rundvee
fokkerij en de veeverbetering als de rundvee-
mesterij op verschillende manieren. Het onderzoek
wordt groots opgezet en men verwacht dat hiermee
betere methoden van mesten zullen worden gevon
den. Er wordt propaganda gemaakt voor samenwer
kingsvormen. Om deze te realiseren, worden verschil
lende subsidies verleend, die grotendeels wel bekend
zijn, maar die toch voor een buitenstaander weinig
doorzichtig zijn.
In Champagne, maar ook in andere akkerbouwge
bieden wordt veel rundvlees geproduceerd met be
hulp van gedroogde produkten van het bedrijf zoals
luzerne en pulp.
De te mesten dieren komen op het bedrijf als ze
ca. 300 kg wegen. De afmestmethode is gemiddeld
220 dagen. De dieren krijgen in deze periode onge
veer 10 kg per dag van een mengsel van gedroogde
luzerne en pulp in een verhouding van 50 50 of
60 40. Men rekent 8,5 kg mengsel voor 1 kg groei.
De prijs voor het mengsel van gedroogde luzerne en
pulp bedraagt momenteel 25 a 26 francs per 100 kg.
Dit betekent voor de akkerbouwers een lage prijs
voor de luzerne. Bij de berekende kosten worden de
huisvestingskosten voor mestvee veel lager ingecal
culeerd dan in Nederland.
aankoopprijs van stieren van ca. 300 kg stijgt
u de laatste tijd vrij regelmatig omdat het aanbod
kleiner is dan de vraag. Dieren waarvan men ver
wacht dat ze een goede kwaliteit vlees zullen leve
ren zijn aanmerkelijk duurder dan dieren waarvan
men een mindere kwaliteit verwacht, ook al hebben
deze dieren bij aankoop vrijwel eenzelfde gewicht.
Men verwacht dat het uitgangsmateriaal voor slacht
vee in de nabije toekomst duurder zal worden. De
financiële resultaten van de verschillende categorie
ën mestvee zijn in Frankrijk niet erg bemoedigend.
Goede vleesstieren van het Charolais ras in een eenvoudige open loopstal. Charolais-stier op het K.I.-centrum Frélazé (Maine et Loire)
heeft ook buiten Frankrijk een grote aftrek gekregen.
In het verslag wordt melding gemaakt van de selectie
van dit ras voor de vleesproduktie zoals die zich in
de fokkerijprogramma's, met inbegrip van de gebruiks-
kruising, heeft ontwikkeld. Zowel de zoogkoeienhou-
derij als de jongveemesterij worden beschreven.
Een apart hoofdstuk is gewijd aan de rundveemeste-
rij op basis van gedroogde produkten, met name pulp
en luzerne, waarbij ook aan de rentabiliteit aandacht
is geschonken.
De Franse overheid stimuleert de rundvieesproduk
tie. Hiervan wordt een zo goed mogelijk beeld gege
ven. De ontwikkeling van samenwerkingsvormen voor
produktie en afzet door middel van „producentenver
enigingen" voor opfokkers en mesters sluit hierbij aan.
In het verslag is een voorbeeld, met enige resulta
ten, van een bedrijf opgenomen, dat de zoogkoeien-
houderij en de jongveemesterij gecombineerd toepast.
Het rapport bevat verder een overzicht, met toelich
ting, van de bezochte instituten, organisaties en prak-
tijkbedrijven. Als bijlagen zijn overzichten van de om
vang van de Franse rundveerassen en van de totale
veestapel in vergelijking met Nederland en de E.E.G.
ij Rundvieesproduktie in Frankrijk. Rapport nr.
1 april 1971. Verkrijgbaar door storting van f3,00 op
giro 2307421 van het Proefstation voor de Rundvee
houderij te Wageningen, met vermelding van Rapport
nr. 1 Rundvlees.
Het geboortegewicht van de kalveren is hoog. Van
10 stieren van het K.I.-centrum „Creuzier le Neuf"
waren de geboortegewichten van de stierkalveren ge
middeld 49,1 kg en van de vaarskalveren 44,9 kg.
Geboortemoeilijkheden komen vrij veel voor.
Het voornaamste fokgebied van het Charolaisras
ligt in de departementen Nièvre, Allier, Indre, Cher,
Saóne et Loire en in enkele omringende departemen
ten. Een tweede fokgebied ligt in de Vendée.
AP een aantal bedrijven worden alle dieren regel-
matig gewogen en gemeten. Deze gegevens wor
den verwerkt door het „Centre National de Recher
ches Zootechniques" te Jouy en Josas. Dit onderzoek
heeft tot doel de beste stieren te selecteren. Het sper
ma van deze stieren wordt ingevroren en ter beschik
king gesteld van fokkers over de gehele wereld.
Wanneer een jonge stier wordt uitgekozen voor dit
onderzoek, worden van deze stier 300 inseminaties
verricht om de spermakwalitiet te testen. Een tweede
selectie volgt op grond van een controle van de na
komelingen. Ten slotte worden van de 10 beste stie
ren uiteindelijk nog 20 vrouwelijke nakomelingen
per stier getest.
De gebruikskruisingen met Charolaisstieren voor
de vleesproduktie hebben in Frankrijk een grote
vlucht genomen. Volgens het stamboek worden mo
menteel ruim 1 miljoen inseminaties van Charolais
stieren verricht voor kruisingsdoeleinden. Over de
groeiresultaten van deze kruisingen is men in het
algemeen zeer tevreden.
TEN behoeve van de organisatie van de vleespro-
duktie en de afzet van slachtvee zijn samenwer
kingsvormen ontstaan tussen opfokkers en mesters
waarbij ook vaak de handel is betrokken. Verschil-
Bij een onderzoek op een aantal bedrijven was het
verlies gemiddeld 6 van de verkoopprijs. De hoge
prijs van het uitgangsmateriaal is hierbij een belang
rijke factor. Meer dieren per bedrijf, rationalisatie
van de arbeid en beperking van de uitval worden als
mogelijkheden aangegeven tot verbetering van de
rentabiliteit.
ER wordt onderzoek gedaan naar het houden van
zoogkoeien met kruislingkalveren om na te gaan
of hiervan de rentabiliteit beter is dan van de tradi
tionele zoogkoeienhouderij met zuivere Charolais. Bij
dit onderzoek wordt uitgegaan van zwartbonte koei
en die worden gekruist met een Charolaisstier. In
voortgezette kruising wordt gebruik gemaakt van een
Limousinstier.
Er zijn verschillende mogelijkheden om te bevor
deren dat de moederkoe het eigen kalf en/of een
ander kalf aanneemt en laat zuigen. Dat sommige
koeien, wanneer ze in de weide lopen, meer kalveren
laten zuigen en andere koeien slechts haar eigen
kalf, heeft tot gevolg dat de kalveren zich verschil
lend ontwikkelen. Bij een goede kennis van zaken
blijkt het mogelijk twee kalveren per koe te zogen
en te spenen. Gemiddeld komt men in de praktijk
meestal niet hoger dan 1,5 kalf per koe.
Er is enkele jaren geëxperimenteerd met het hou
den van zoogkoeien en kruislingkalveren, maar de
resultaten zijn nog niet volledig bekend. Desalniette
min zijn in dit verslag een aantal technische en eco
nomische resultaten van de verzamelde bedrijfsge
gevens vermeld. Aan deze cijfers mag evenwel niet
een te grote betekenis worden toegekend. Alle gege
vens laten van de kruislingen echter een gunstiger
resultaat zien dan van de toegevoegde zwartbonte
kalveren. Wij komen op e.e.a. in een der volgende
nummers nog nader terug.
