officieel orgaan van de maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
BOEREN EN TUINDERS WILLEN OOK WELVAART!
Indrukken van de demonstratieve vergadering te Arnhem
VRIJDAG .12 MAART 1971
59e Jaargang - No. 3072
land
en tuinbouwblad
RESOLUTIE 3 CENTRALE
LANDBOUW ORGANISATIES
De 3 Centrale Landbouw Organisa- i
ties, op 5 maart 1971 te Arnhem bijeen
met 1500 afgevaardigden van hun af-
delingen,
in toenemende mate bezorgd over de i
economische en sociale positie van de
180.000 Nederlandse boeren- en tuin
dersgezinnen,
enerzijds overwegende dat het be- J
steedbaar inkomen, de vrije tijd en de i
levensomstandigheden van het agra
risch gezin steeds sterker achterblijven
bij de groei van welvaart en welzijn in 1
ons land,
anderzijds overwegende dat de land 1
en tuinbouw voor onze nationale eco- 1
nomie onmisbaar is, als bron van 16% j
van de werkgelegenheid en van mee!
dan 25 van de export, en als ver-
schaffei van de mees- rationele vorm j
var ruimtebeheer
dringen aan co
- hogere prioriteit voor het landbouw
beleid in de komende kabinetsperiode
rechtvaardige landbouwprijzen die
jaarlijks worden aangepast aan de in
flatie
- verlichting van de bedrijfsfinancie-
ring
- een billijker fiscaal regiem voor de
zelfstandigen
- afschaffing van de concurrentiever
valsing in de EEG
verlangen derhalve uitvoering van het
meerjarenprogramma voor de Neder
landse land- en tuinbouw van het Land
bouwschap.
5 maart j.l. werd te Arnhem een demonstra-
tieve vergadering gehouden, georganiseerd
door de drie centrale landbouworganisaties. De grote
zaal van Musis Sacrum was met bijna 2000 bezoekers
overvol, er waren plaatsen tekort.
De bijeenkomst stond onder leiding van drs. R. Zijl
stra, die in zijn openingswoord er op wees dat 150.000
boeren- en tuindersgezinnen vertegenwoordigd waren
om hun wensen voor de komende regeerperiode kracht
bij te zetten.
Hij deelde mede dat de Minister van Landbouw een
geldig excuus had om afwezig te zijn. Op hetzelfde
moment vergaderde namelijk de Ministerraad en op
de agenda stonden o.a. de prijsvoorstellen en de struc
tuurmaatregelen, die door de Europese Commissie
zijn ingediend.
Wij presenteren vandaag een soort agrarisch pro
gram van actie, aldus de heer Zijlstra. Dit werkstuk
is kortgeleden door het bestuur van het Landbouw
schap vastgesteld en kan worden gezien als de vrucht
van de gezamenlijke arbeid van werkgevers en werk
nemers. Hij wees er op, dat als gesproken wordt over
landbouwpolitiek, met dit woord wordt aangeduid dat
het deel van ons wel en wee bepaald wordt door ge
dragingen en beslissingen van de overheid, die op
haar beurt weer wordt gecontroleerd door het parle
ment. Dertig miljard gulden of bijna een derde van het
geld dat wij verdienen. Een soort financiële herver
kaveling dus. De vraag is daarbij: op welke schouders
worden deze lasten gelegd en aan wie dienen deze
gelden ten goede te komen?
Hij besloot zijn openingsrede als volgt: ,,Het motto
van deze dag is: Boeren en tuinders willen óók wel
vaart". Deze tekst is op het ogenblik hier niet alleen
in de zaal te ontdekken, maar ook boven Amsterdam,
Rotterdam, Den Haag en straks boven Arnhem.
Wij hopen vandaag opnieuw te demonstreren dat
de boer of tuinder geen klagende bedelaar is die blind
en met een houten been aan de poort zit en met beven
de hand een napje aan de onverschillige burger dient
voor te houden. Hier zitten mensen die met grote in
spanning, grote toewijzing en grote vakbekwaamheid
er voor zorgen dat er overvloed en grote variatie van
spijzen en dranken op ons aller tafels komt. Door deze
eigen inspanning hebben zij een landbouwindustrie
opgebouwd die tot de modernste ter wereld gerekend
kan worden. En derhalve mogen zij met recht vragen
iets meer van deze eigen vruchten te mogen plukken!
LANDBOUW WORDT IN DE HOEK GEDEUKT
IR. C. S. KNOTTNERUS, voorzitter van het K.N.
L.C., begon zijn toespraak met de opmerking dat
de bijeenkomst diende om nog eens nadrukkelijk te
onderstrepen dat er voor de Nederlandse land- en tuin
bouw iets moet gebeuren. De sterke kostenstijging van
de laatste jaren, de onmacht van land- en tuinbouw
om zich teweer te stellen tegen de inflatie en verstar
ring van het E.E.G.-prijsbeleid hebben grote groepen
van de Nederlandse land- en tuinbouw in een moeilijke
positie gebracht. Bij vele boeren en tuinders heeft dit
tot een stemming met een explosief karakter of een
ontoelaatbare berusting geleid.
(Zie verder pagina 3)
IN de grote vergaderruimte van Musis Sacrum te Arnhem gonsde het tegen half 11 als in een bijenkorf,
waartegen een schop is gegeven. Het was vol in de zaal, overvol. De televisieploeg had bijna geen
ruimte om te filmen. Er waren 160,0 toegangskaarten uitgereikt, doch naar verluidt was er een grote groep „noor
delingen" clandestien binnengedrongen, waardoor er plaatsen tekort waren. Achterin de zaal was het daar
door voor menigeen meer staan of hangen, dan comfortabel zitten. Ook de 10C ZLM-ers (3 bussen vol) kon
den niet allemaal een stoel bemachtigen. De eerder genoemde infiltranten zorgden al spoedig voor een aparte
sfeer. Reeds vóór de officiële aanvangstijd klonk gescandeerd: „Een - twee - drie - vier, komt er nog wat
van".
Voorzitter Zijlstra bleef er rustig onder. Klokslag half elf opende hij de vergadering. Door zijn betoogtrant
kreeg hij de zaal geheel op zijn hand. Zijn openingsrede werd dan ook enkele malen door applaus onder
broken.
A LS eerste spreker kwam de heer Knottnerus aan het woord over het meerjarenplan van de Nederlandse
land- en tuinbouw. Voor zijn toelichting op de noodzaak van ruilverkavelingen en hel nut van een
grondbank kreeg hij alleen een welwillende aandacht! Maar daverende toejuichingen vielen hem ten deel
toen hij hel prijsbeleid hekelde en vooral ook toen hij hef huidige fiscale beleid ten aanzien van de zelf
standige scherp veroordeeld. Na zijn opmerking: „Je vraagt je wel eens af of men de zelfstandige onder
nemer wil uitroeien", werd de zaal bijna afgebroken!
De heer Mertens besprak het EEG-beleid. Zijn opsomming van de voordelen die de EEG ons land heeft ge
bracht vond weinig weerklank. Maai toen hij naar voren bracht hoe de organisaties over de prijsvoorstellen
en het structuurbeleid van Mansholt denken, reageerde de zaal weer snel en luidruchtig. Trouwens de hele
dag was het noemen van de naam Mansholt voldoende om de boel op zijn kop te zetten. Onze indruk was da
het noorden daarbij het felst van leer trok ook daar is blijkbaar een profeet in eigen land (Groningen-
niei geëerd!
(Zie verder pag. 3.)
