Kwaliteitstarweverbouw in Sleeswjjk-Holstein
Erf
en
akker
(Vervolg van pag". 5)
onderen dun en van boven dik wordt, koplastig
wordt en omvalt. Het is zelfs mogelijk in Manella
schimmelziekten te krijgen door verkeerd gebruik
van C.C.C. Daarom zijn we op dit punt zeer nauw
keurig en passen er voor op dat niets verkeerd gaat.
Is de tarwe zo behandeld, dan komt het volgende
behoeftehoogtepunt bij alle rassen als de tweede
halmknoop in de hoofdstengel duidelijk te voor
schijn gekomen is, d.w.z. ongeveer 8 dagen voordat
de aar tevoorschijn komt. Men kan de aar dan al
voelen. De tarwe is kniehoog. Ongeveer op dit mo
ment moet de laatste bemesting plaats vinden en
wel als kalkammonsalpeter (kalksalpeter is minder
geschikt) tot een hoeveelheid van 4060 kg N. We
bereiken dan een totale hoeveelheid stikstof van 140
180 kg N. Dat heeft een modern intensief ras nodig
om 6000 kg opbrengst te geven en minstens 13
eiwit. Ook dit laatste bemestingstijdstip wordt door
mij elke dag via de radio bekend gemaakt voor elk
gebied, opdat geen fouten gemaakt worden.
Wij bepleiten, dat in het land rijstroken gemaakt
worden, opdat er niets wordt stukgereden. De boe
ren doen het anders. Ze rijden er eenvoudigweg in.
Er ontstaan geen lagere opbrengsten door, althans
we hebben ze niet kunnen vaststellen. Integendeel.
Jaar op jaar bemerken wij, dat bij dit bemestings
schema de opbrengsten ongeveer tussen 200 en 400
kg hoger stijgen per ha ten opzichte van het oude
schema.
Dit is wat men bij de bemesting onvoorwaardelijk
in aanmerking moet nemen. Des te beter de grond,
des te meer stikstof zijn kan hebben en des te meer
is de plant dankbaar voor deze behandeling. De tijd
stippen zijn dus buitengewoon belangrijk.
PLANTENZIEKTEBESTRIJDING
UET volgende dat een beslissende rol speelt, is de
plantenziektebestrijding. Ik schat, dat wij al
leen in Sleeswijk-Holstein per jaar een verlies van
10 miljoen D.Mark hebben, omdat de boeren ver
keerde ziekte bestrijdingsmiddelen op de verkeerde
rassen toepassen.
Wij bepleiten daarom, dat het onkruid nooit uitge
roeid mag worden, maar dat de normale plantenge
meenschap, dus tarwe èn onkruid, aanwezig moet
zijn. Het opkruid mag alleen geen concurrent wor
den van de tarwe. Het mag rustig wat beneden langs
de grond kruipen. Het mag alleen niet meer groeien.
En vanuit dit gezichtspunt zijn natuurlijk de midde
len niet altijd juist en betrouwbaar. Onze boeren
wordt nauwkeurig voorgeschreven, welke middelen
ze mogen gebruiken en welke niet. Ik kan U zeggen,
bodemherbiciden, zoals b.v. Igran 50, Tribonil en
soortgelijke mogen slechts daar toegepast worden,
waar gras groeit, duist en andere. Daar moet men
het doen. Op alle andere plaatsen niet.
Alle groeistofpreparaten moeten nauwkeurig on
derzocht worden, d.w.z. dat we de combinatie 2, 4 D
2,4 DP verbieden voor kwaliteitstarwe, omdat dit
middel, deze groep werkzame stof, niet volledig ge
mengd kan worden met C.C.C.
Al jaren hebben we begerig gekeken naar de wilde
varkens die hier bij tientallen tegelijk door de bush
zwerven. Zo'n boutje moest heerlijk zijn, maar hoe
kom je er aan? Mikel Munge, de gamewarden, had
den we al vaak gevraagd om er een te schieten, maar
om de een of andere reden deed hij het nooit. Grif
schoot hij de kleine sierlijke dik dik hertjes, of de
Grants of de Thompsongazelle, als we op een zater
dagmiddag met hem gingen jagen. Maar als hij "de
warthogs zag deed hij net of zijn neus bloedde. En
nou afgelopen week we gingen om een uur of
acht nog vlug even kijken hoe de koeien het maak
ten, afvoeren zou je het kunnen noemen, toen we in
de bocht van de weg, vlak bij de groententuin van
de gevangenis, in het felle licht van de landrover
drie warthogs (wilde varkens) zagen staan. We had
den een vaart van vijf en vijftig mijl. Ontwijken kon
niet meer, alleen nog maar hard remmen. Maar dat
laatste liet ik nu net na, en nu of nooit, ik trapte gas
op de plank, omklemde met beide handen het stuur,
zette m'n rug schrap, en daar gingen we. De varkens
waren geheel in de war, kompleet verrast door het
licht. Met een klap vloog ik tegen een van de war
thogs aan. De schok was vrij stevig. Als de vliegende
bliksem keerde ik de landrover, en jawel hoor, mid
den op de weg lag een warthog te zielepoten. Helaas
Precies zo gaat het met Mekoprop, CNPP -f 2,4 D.
Wie dat wil of moet nemen, moet minder C.C.C. ge
bruiken. Elk ras heeft een specifieke hoeveelheid
C.C.C. Die ligt voor Manella op 1^ liter per ha, voor
Felix op nul. Felix verdraagt geen gram C.C.C.; die
gaat daaraan te gronde. Zo heeft elk ras zijn bepaal
de eisen. Evenzeer moet de ziekten bestrijding op de
juiste tijd toegepast worden, niet te laat en ook nooit
te vroeg.
In de regel passen milde middelen, milde herbici
den ten tijde van de C.C.C.-behandeling.
Wij zijn op het ogenblik bezig allerlei middelen te
beproeven en elk nieuw ras doorloopt dit onderzoek.
Wij zijn tegenwoordig van mening, dat de opbreng
sten bij dezelfde kwaliteit nog verder opgevoerd kun
nen worden. De opbrengstbegrenzende factor in mijn
land zijn in ieder geval bij zo hoge stikstofbemesting,
de voortdurend toenemende schimmelziekten, hetzij
fusarium, hetzij meéldauw of andere ziekten van
de aar. Er ontstaat een goed microklimaat voor
schimmel. Op het ogenblik beproeven wij nieuwe
fungiciden. Er zijn ontwikkelingen in Amerika, En
geland en ook in Duitsland. Met nieuwe fungiciden
krijgt men er greep op en plotseling een sprong naar
boven.
De opbrengsten stijgen verder. Het is geen pro
bleem onder goede omstandigheden in goede jaren
8000 kg per ha te produceren. Men zou 9000 kg kun
nen produceren, als de meeldauw en fusariumschim-
mel vernietigd zouden kunnen worden. Daaraan wer
ken we thans. Invloed op de kwalitiet hebben deze
schimmels nog niet. Wel kan het gebeuren, dat wan
neer verkeerde herbiciden op de tarwe komen, die
het ras niet verdraagt, dat de kwaliteit beïnvloed
wordt. Weliswaar stijgt het mineraal-stofgehalte in
de korrel, de meelopbrengst zakt en ook het bak-
volume. De poriën in het brood zijn slechter. Dat
moet men hierbij ook in aanmerking nemen.
Minister Lardinois heeft besloten, de beëindiging van
de schadeloosstelling voor wegens pseudo-vogelpest ver
nietigde pluimveestapels te verschuiven van 15 januari
naar 29 januari a.s. om 18.00 uur. Met dit besluit heeft
de minister gehoor gegeven aan de aandrang van het
bedrijfsleven. De overweging hierbij was diat, na het van
kracht worden van het nieuwe entschema op 29 decem
ber, het beoogde effect van de enting van de pluimvee
stapel nog niet is bereikt. De minister nam dit besluit
na overleg en in overeenstemming met het Landbouw
schap en de Nederlandse Organisatie van Pluimveehou
ders waarbij afgesproken werdi dat 29 jan. de definitie
ve beëindigingsdatum zal zijn. Aanvankelijk was het de
bedoeling geweest dat de regeling op 15 januari beëin
digd zou worden.
De minister maakte zijn besluit donderdag bekend
tijdens zijn maandelijks gesprek met een delegatie van
het Landbouwschap, die ditmaal was uitgebreid met
enige leden van het dagelijks bestuur van de Nederland
se Organisatie van Pluimveehouders.
Aan een verzoek van het Landbouwschap, de over
arm dier, we hadden geen keus, eens moesten we
een hapje van je proeven.
Als de donder reed ik naar Dido en Datacho, de
twee Ormajongens die naar de koeien kijken. Kom
mee, schreeuwde ik, en breng je hakmes mee. Ze be
grepen er geen donder van, maar ze gingen toch
mee. Toen ze in het licht het varken zagen, uitten ze
kreten van opwinding. D'er uit, beval ik, en snijd zijn
nek af. Maar dat was andere praat. Als schoolmeisjes
stonden ze te gniffelen. Nou, komt er nog wat van?,
bromden we opgewonden. Dido begon wat uithalen
naar de warthog te doen, maar 't was net of hij op
een lege zak stond te kappen. Hun hakmessen waren
te bot. Nou vooruit dan gooien we hem zo maar in
de landrover Aarzelend grepen ze het dier beet.
't Was een knaap, zeker iets van een honderd kilo.
Nou kom op, als jullie me helpen om te slachten dan
mag je ook je buik rond eten. Toen kwam het hoge
woord er uit, ze waren moslim en ze waren al ver
buiten hun boekje gegaan om mij te helpen, om "het
hele onreine spul zelfs maar aan te raken, maar ja
omdat ik de baas was en zo af en toe zo lelijk kon
doen. Okee jongens ga naar huis en vergeet dat hele
beest maar zo snel mogelijk.
Intussen zat ik met een varken in mijn landrover.
Nou was het zaak een christen te vinden die dat
werkje aankon. We gingen eens bij Amos Dada kij
ken in Makuti. Hij zat buiten bij een vuurtje. In zijn
kleine huisje, waar hij, zijn vrouw, negen kinderen
en nog wat neven en nichten woonden, was het nog
een lawaai van jewelste. Amos lustte wel een stuk
varken en hij had zo'n slachtpartijtje wel eens meer
bij de hand gehad. We redên naar huis. Corry moest
al de oude kranten vinden die er waren, 't Is toch
goed dat je op een boerderij bent opgegroeid, van
veel markten ben je dan thuis, als het op de vreet
aankomt. Lena, mijn huismeid, stond een pannetje
water over mijn handen te gieten, terwijl wij het var
ken krabden. En nu kwam Amos pas goed los, de oude
stroper. Hij sneed vakkundig het varken in stukken
alsof hij nooit iets anders deed. Hij vertrouwde me
toe dat ze die rotkrengen geregeld vangen, buiten
medeweten van het wildwezen om, als ze hun mais-
akkers omwroeten. Had hij effe het lak aan die toe
risten die zo graag een warthog zagen. Zag hij veel
ORGANISATIE
IN onze organisatie krijgt elke boer een tijdsche-
ma en hij moet ondertekenen dat hij dat zal aan
houden. Doet hij dat niet, dan wordt hij het volgend
jaar uit de coöperatie gestoten. Zo streng zijn we
helaas en dat moeten we zijn! De coöperatie werkt
slechts, als contracten worden afgesloten. Iedere boer
sluit een contract af voor 3 óf 5 öf 10 ha en moet dit
contract naleven. Alle tarwe wordt op één hoop ge
stort en getracht zo gunstig mogelijk te verkopen.
Van te voren wordt van elke levering een monster
getrokken aan de elevator en de kwalitiet bepaald,
d.w.z. het eiwitgehalte en de Sedimentatiewaarde,
dus de eiwitkwaliteit.
Aan de 'hand van dit document kan ik later zien of
het ras het juiste was, of er geen verwisseling heeft
plaats gevonden en of de bemesting optimaal was.
Dat constateert men direct uit zo'n attest als men
wat routine heeft.
Zo hebben we het met de produktietechniek ge
daan en het resultaat staat aan onze kant. Dat we
thans in Sleeswijk-Holstein te veel kwaliteitstarwe
hebben is niet onze schuld, of die van de boeren,
maar van de Europese landbouwpolitiek. Dat het ech
ter mogelijk is, dat U in Uw gebied de eigen indus
trie van tarwe zult kunnen voorzien, die evengoed
is als Amerikaanse en Canadese kwaliteitstarwe,
staat buiten twijfel.
Het is de moeite waard in Uw gebied zo te hande
len. Een woord tot slot, voor alle Europeanen mis
schien, op de tarwemarkt. Als het niet lukt de gra
duering van de tarwe, het gradueringssysteem in te
voeren, d.w.z. dat goede kwaliteiten goed betaald
worden en slechte kwaliteiten gedenatureerd of min
der betaald worden, als het niet lukt dat Brussel dat
toepast zullen al onze pogingen in alle landen der
E.E.G. kwaliteitstarwe te telen vergeefs zijn. Dat is
voor ons duidelijk. Desondanks hebben wij geen fou
ten gemaakt, want met deze teelttechniek en bemes
tingstechniek hebben wij tenminste voor de boeren
de hoogste opbrengsten mogelijk gemaakt en ook dat
moet niet vergeten worden.
nemingsprijs van voor koelhuisopslag bestemde eieren te
verhogen, kon de minister geen gevolg geven. Als reden
noemde hij dat de Europese Commissie zich niet verzet
tegen de huidige overnemingsregeling, die gezien kan
worden als een bijdrage tot een goed verloop van de
gemeenschappelijke markt, maar dat elke verhoging van
de overnemingsprijs het karakter krijgt van een steun
maatregel, die in strijd is met die EEG-pluimveeverorde-
ning.
De minister bleek wel bereid te zijner tijd nader te
overwegen of het maximum-aantal van exporteurs over
te nemen eieren (zoals bekend in eerste instantie op der
tig miljoen stuks gesteld) zou kunnen worden vergroot.
Overigens is de pseudo-vogelpestepidemie de vorige
week tot staan gekomen. Voor het eerst sinds eind
december was er geen sprake meer van een uitbreiding
van het aantal ziektegevallen. Het entschema wordt vol
ledig toegepast. Daarnaast blijft het van het allergroot
ste belang diat de pluimveehouders op hun bedrijven de
nodige hygiënische maatregelen treffen.
van de revenuën die ze in Nairobi achterlieten? Met
de minuut steeg onze bewondering voor Amos. Met
de bijl hakte hij de dikke kop in tweeën. De slagtan
den hielden we apart. Die konden we dan later nog
aan 't wildwezen geven, als ze nog eens lastig werden
over dat varken. Binnen een uur hadden we het hele
karwei geklaard. Amos kreeg voor zijn moeite meer
vlees dan hij dragen kon. Mond dicht Amos en eet
smakelijk, lachten we. En nu hadden we met kerst
mis ineens een stralende bout van wildzwijn. Daar
bij valt het gewone kippetje in het niet. Maar toch
zijn deze varkens minder mals dan de zwijntjes die
in Nederland met kunst- en vliegwerk naar de bacon-
grens worden gejaagd. Het eerste hapje dat we op
ons bord kregen, had ook net zo goed een stuk van
mijn bushschoen kunnen zijn. Corry en ik keken el
kaar eens aan. Maar we hielden flink vol. 't Was Jack
die ineens zei, dat het vlees ongelooflijk taai was.
Geen nood, we hadden het wellicht verkeerd be
reid. We zouden het eens anders doen.
Op tweede kerstdag maakten we een flink houts
koolvuur in onze halve oliedrum en legden daar een
voorham op te roosteren. Daarbij een stuk of tien
jonge maiskolven. Een lekker werkje, de geur was
in ieder geval heerlijk, alleen we waren wat achter
dochtig geworden omtrent de smaak. Maar toen we
het eerste stuk van de bout afsneden en keurden,
wisten we dat het nu goed zat. Een heerlijke bout.
We kluifden een hele voorham op. En later schraapte
Paul, mijn huisjongen, de laatste restjes vlees van
het bot af. De achterham hebben we ontbeend, ge
rold en gekookt. Een delicatesse, niét een likje mos
terd. We zitten nu alleen nog met de vraag, hebben
we gestroopt of hebben we niet gestroopt? 't Was een
ongeluk voor die warthog en een geluk voor ons. En
zo is kerstmis weer voorbij. We hadden een boom,
met echte kaarsjes, een stal, en een hele hoop met
vrede en varkensvlees in ons huis. De vierde kerst
mis in Galole en wie zal 't zeggen, de laatste? En ver
der beste lezers, vandaag kregen we van onze vriend
Mohamed uit Mombasa een chèque van de bank van
rijkdom en geluk. Met drie honderd en vijf en zestig
dagen geluk en zegen, en datzelfde geven we op
recht aan U allen door. Gelukkig Nieuw Jaar
SCHRIJFKOUTER.
ONDERNEMINGSREGELING BESMETTE PLUIMVEESTAPELS VEERTIEN DAGEN UITGESTELD
