Veehouderij
en
hinderwet
26
Dr. J. Tesink, directeur van de
Stichting Gezondheidsdienst voor
Dieren in Zeeland, stelde een nota
samen over „De veehouder en de
hinderwet". Hij verwerkte daarbij
tevens gegevens die in de werk
groep luchtverontreiniging van het
Landbouwschap naar voren kwa
men.
Binnenkort kan een rapport van
een werkgroep, ingesteld door de
Direktie Veehouderij en Zuivel van
het Ministerie van Landbouw, over
de advisering rond de toepassing
van de Hinderwet ten aanzien van
deze problematiek worden ver
wacht. Daarin zullen, naar valt te
verwachten, richtlijnen voor pro
vinciale- en gemeentebesturen wor
den opgenomen omtrent het toe
passen van de Hinderwet voor
veehouderij- en veredelingsbedrij-
ven en de overgangsmaatregelen
die noodzakelijk zijn om de gere
zen problemen naar billijkheid te
ondervangen.
BI.
DEDRIJVEN waar vee wordt gehouden en voor
hal de gespecialiseerde bedrijven met grote aan
tallen pluimvee, varkens, mestkalveren, nertsen, enz.,
kunnen indien geen voldoende maatregelen daarte
gen genomen zijn, er oorzaak van zijn dat een zekere
mate van stank verspreid wordt. In bepaalde geval
len kan dit omwonenden aanleiding geven tot klach
ten bij het gemeentebestuur. In hoeverre kan B. en
W. nu tegen stankoverlast optreden? En wat kunnen
de gevolgen daarvan zijn voor de betrokkene?
IN de Hinderwet van 1953 is onder iheer vastge-
legd dat het verboden is inrichtingen zonder
vergunning op te richten, in werking te brengen, te
houden, uit te breiden of te wijzigen. Bij algemene
maatregel van Bestuur zijn in het z.g. „Hinderbe-
sluit" aangegeven welke de inrichtingen zijn die
hinderwetsplichtig zijn. Hieronder vallen bijvoor
beeld
inrichtingen met elektromotoren met een geza
menlijk vermogen van meer dan 2 pk. (buiten
beschouwing daarbij blijven elektromotoren met
een vermogen van niet meer dan 0,3 pk en die
als ventilatoren in gebruik zijn handgereedschap
en kantoormachinemotoren.
inrichtingen bestemd tot het bewaren, bewerken,
verwerken of vernietigen van mest en meststof
fen.
In de praktijk is tot voor enige jaren aan het ver
lenen van een hinderwetvergunning aan vee- en
pluimvee houdende agrariërs door de ovenheid (in
dit geval de gemeentebesturen) weinig aandacht ge
schonken.
Tot voor kort werden bouwvergunningen voor var
kensstallen enz. verstrekt zonder dat er op gewezen
werd dat in bepaalde gevallen ook een hinderwet
vergunning vereist was. Ontbreekt n.l. een inrich
ting tot het bewaren van mest en zijn evenmin elek-
troventilatoren van elk meer dan 0,3 pk aanwezig
dan heeft men geen hinderwetvergunning nodig.
Met de enorme uitbreiding van de veredelings-
landbouw enerzijds en het opdringen van de stede
lijke bevolking naar het platteland anderzijds wor
den de kansen op moeilijkheden voor boer en/of
mester steeds groter. En daarbij de kans die hij
loopt dat zijn bedrijf gesloten moet worden. Het is
n.l. de ervaring dat bij klachten de maatregelen veel
al in het nadeel van de betrokken agrariërs worden
genomen. De mogelijkheid van het toekennen van
een schadevergoeding bij bedrijfssluiting kent de
Hinderwet n.l. (nog) niet. Een desbetreffende wets
wijziging wordt wel voorbereid. Daarbij gaan de ge
dachten uit naar een gelijksoortige schadevergoe
dingsregeling als in de wet op de luchtverontreini
ging is opgenomen.
KRACHTENS art. 4 van de Hinderwet behoort
het verlenen van een vergunning tot de be
voegdheden van het College van B. en W. Weigering
van de vergunning kan slechts plaats vinden indien
van de inrichting (dan wel de uitbreiding of wijzi
ging daarvan) hinder van ernstige aard zal worden
ondervonden en daaraan redelijker wijze door het
stellen van voorwaarden niet voldoende aan tege
moet kan worden gekomen. De redenen van weige
ring moeten in het desbetreffende besluit vermeld
zijn.
Tegen een afwijzende beschikking van B. en W.
tot het niet verlenen van een vergunning, moet bin
nen 20 dagen bij de Kroon beroep worden aangete
kend. Op de verdere gang van zaken gaan wij deze
keer niet verder in.
Wel willen wij er in het kort op wijzen dat een
eenmaal verleende Hinderwetvergunning (nog) niet
kan worden ingetrokken. Wel kunnen alsnog nieuwe
voorwaarden worden opgelegd (met eveneens weer
de mogelijkheid van beroep).
TENSLOTTE moeten die bedrijven met verede-
lingslandbouw, die, het voorgaande in aanmer
king nemende, onder de hinderwetsbepalingen zul
len vallen en nu in hun naaste omgeving nog geen
klachten omtrent stankhinder te verwachten heb
ben, aangeraden worden bij hun gemeentebestuur
een hinderwetsvergunning aan te vragen. Het beste
kan dit naar onze mening geschieden zodra over
„modelvoorwaarden", waartoe tussen de ministeries
van Landbouw en Sociale Zaken het' overleg gaan
de is, overeenstemming is bereikt. Dan beschikken
de gemeentebesturen ook over richtlijnen en kan
verwacht worden dat een meer gelijke beoordeling
van de aanvragen zal plaats vinden.
Wij komen op deze zaak nader terug, zodra om
trent de voorwaarden nadere gegevens bekend zijn.
SCHADEREGELING LUCHTVERONTREINIGING
LAND- EN TUINBOUW HOECHST-PÉCHINEY
Zoals bekend hebben Hoechst-
Vlissingen N.V. en Péchiney Neder
land N.V., beide gevestigd in het
Industriegebied Vlissingen Oost, de
georganiseerde landbouw vertegen
woordigd door de Gewestelijke Raad
voor Zeeland van het Landbouwschap
en het Provinciaal Bestuur van de
Provincie Zeeland in principe over
eenstemming bereikt over een schade
regeling luchtverontreiniging van deze
industrieën, toegebracht aan land
en/of tuinbouwgewassen en/of vee.
Dit opdat in de sfeer van redelijk
heid en goede trouw zo snel mogelijk
hierop betrekking hebbende even
tuele geschillen zo mogelijk langs niet
processiële weg tot een oplossing ge
bracht kunnen worden. Tevens wor
den daardoor langdurende (en kost
bare) processen voorkomen. Daartoe
wordt een commissie ingesteld die tot
taak heeft vast te stellen of er inder
daad in de betrokken gevallen van
industriële aansprakelijkheid voor
schade sprake is. De industrieën zullen
de uitspraken van de commissie als
bindend aanvaarden en in staat stel
len de werkzaamheden snel en voort
varend te verrichten.
Onderstaand geven wij nu reeds
een overzicht van de belangrijkste
punten uit deze overeenkomst, waar
bij opgemerkt moet'worden dat de
ondertekening daarvan nog moet
plaats vinden.
Overeengekomen wordt het volgen
de:
|N artikel 1 dat door een ieder die ten rechte of
ten onrechte van mening is diat, als gevolg van
door de industrieën veroorzaakte luchtverontreiniging
schade aan zijn land- of tuinbouwgewassen dan wel vee
is toegebracht, van deze overeenkomst kan worden ge
bruik gemaakt.
a. In geval van schade dit onverwijld bij de Gewestelijke
Raad voor Zeeland van het Landbouwschap te Goes
dient te worden gemeld, opdat er zo spoedig mogelijk
gelegenheid zal zijn de oorzaak of oorzaken der scha
de te onderzoeken.
b. Indien de Raad van mening is dat een onderzoek naar
de schade geen zin (meer) heeft wordt ddt zo spoedig
•mogelijk aan de benadeelde bericht. Deze overeen
komst blijft dan buiten toepassing. Wel behoudt bena
deelde alle rechten om op andere wijze van de indus
trieën schadeloosstelling te vorderen, indien hij meent
dat daartoe aanleiding bestaat.
c. Indien de Raad van mening is, dat een onderzoek
naar de oorzaak of oorzaken der schade (nog) zin
heeft, zal de Raad de benadeelde zo spoedig mogelijk
een volmacht doen toekomen. Daarin zal de Raad
door de benadeelde worden gemachtigd om namens
hem/haar in het kader van deze overeenkomst op te
treden en de betreffende schade, voorzover de be
doelde commissie de industrieën daarvoor aanspra
kelijk zal achten, af te handelen. De Raad draagt
zorg, dat deze volmacht zo spoedig mogelijk rechts
geldig ondertekend wordt teruggezonden, zodat in
het belang van de benadeelde en de industrieën het
onderzoek van de in dieze overeenkomst bedoelde
commissies op zo kort mogelijke termijn een aanvang
kan nemen. De Raad zal steeds onverwijld afschriften
van door hem in dit verband ontvangen en verzonden
correspondentie aan de industrieën zenden.
|N artikel 2 dat partijen een commissie van deskundi
gen instellen. Tot op het tijdstip vah de inbedrijL
stelling van. één of meer fabrieken van Péchiney-Neder-
land N.V. zal deze commissie uit 3 leden bestaan, waar
van één aan te wiizen door Hoechst-VHssingen N.V., één
door de Gewestelijke Raad voor Zeeland van het Land
bouwschap, en één door Gedeputeerde Staten van Zee
land. Bij de inbedrijfstelling van één of meer fabrieken
van Péchiney-Nederland N.V. zal de comirrrissie met 2
leden worden uitgebreid, waarvan één lid aan te wijzen
door Péchiney-Nederland N.V., en één lid door de Ge
westelijke Raad voor Zeeland van het Landbouwschap.
Bij belet of ontstentenis van een lid van deze commissie
zal de partij, die het betreffende lid heeft aangewezen,
omgaand zorgen voor een plaatsvervanger of opvofger.
(Zie verder pag. 28)
