P. J. Zuid - Geluid
1945
1970
Erf
en
akker
Ontwikkelings
samenwerking en de
landbouw
22
Onder redaktie van: H. A. HARDERWIJK
Op zaterdag 9 januari a.s. viert de afdeling West
Zeeuws-Vlaanderen haar 25-jarig bestaan.
Het jubileumfeest, waaraan o.a. meewerken een
conferencier en de bekende Belgische band „The
Estacados", vindt plaats in hotel „Du Commerce" te
Oostburg. Aanvang: 19.30 uur.
Het bestuur der P.J.Z. feliciteert de afdeling met het bereiken van deze mijlpaal en zij spreekt daarbij de
hoop uit, dat de afdeling ook in de toekomst haar steentje zal bijdragen aan de ontwikkeling van het jeugd-
en jongerenwerk in Zeeland en meer in het bijzonder in de streek Zeeuws-Vlaanderen.
BESTUUR DER P.J.Z.
K.O.M.!
J^EEDS jarenlang bestonden er in Walcheren
plannen tot een opgaan van de verschillende
afdelingen in één grote afdeling.
Het streekbestuur Walcheren deelt nu mede, dat
de eerste fase van deze ontwikkeling gerealiseerd
is n.l. een samengaan van de afdelingen Koude-
kerke, Oostkapelle en Middelburg in één afdeling.
We twijfelen er niet aan of de nieuwe opzet
biedt de aangesloten leden een optimale mogelijk
heid tot het realiseren van haar wensen en ideeën,
binnen het kader van de nieuwe struktuurplannen,
zoals deze door het bestuur der P.J.Z. in 1970 op
papier zijn gezet.
Het aktiviteitenpakket kan, veel meer dan voor
heen, afgestemd worden op de individuele wensen,
die er leven bij de leden, mits men bereid is af te
stappen van oude vertrouwde wegen en zijn voor
keur uit laat gaan naar een nieuwe en frissere aan
pak!
5. De zelfwerkzaamheid van de leden (brochures,
muurkranten, etc.) aktiveren, zodat het niet bij
praten blijft, maar er ook iets gebeurt en men
er meer bij betrokken raakt. Een voorbeeld van
hoe informatie-verstrekking gevolgd kan worden
door aktie, is het Belgische dorp Balen, dat een
dorp op Ceylon heeft geadopteerd en de mensen
in dat dorp financieel en technisch in staat stel-
len een aantal belangrijke wensen te vervullen
(bron, weg. school, etc.);
6. Niet terugschrikken voor een politieke stelling-
name, want geen stellingname is een stellingname
ten gunste van de status quo namelijk de onrecht
vaardige verdeling van welvaart en geluk in de
wereld.
DE SITUATIE VAN DE DERDE WERELD
(BUITENLANDSE GROEP)
1. Wat gaan wij in de Derde Wereld doen?
Gewoon hard werken, er moet veel opgeofferd
worden. De mensen van het land zelf overtuigen
van een gezamenlijk doel: de ontwikkeling van
het land.
2. Verwachtingen ten aanzien van het Indicative
World Plan. De resultaten van het I.W.P. zijn
moeilijk haalbaar omdat het is opgesteld vanuit
westerse standpunten.
Er wordt ingezien, dat er iets gedaan moet wor
den, dat is wel een positief punt. De F.A.O. heeft
echter te weinig politieke macht om het I.W.P.
te verwezenlijken.
3. Samenwerking tussen Derde-wereld-landen onder
ling. Gewerkt moet worden naar een geleidelijke
opbouw van de (ekonomische) samenwerking tus
sen de Derde-Wereld-landen onderling.
4. Houding buitenlandse studenten t.a.v. hun terug
keer.
De mentaliteit van de buitenlandse studenten moet
beïnvloed worden in die zin, dat ze overtuigd
raken dat ze een aktieve bijdrage moeten leveren
voor de opbouw van hun eigen land. Het aspekt
opofferingsgezindheid komt op de voorgrond. Po
sitieve beïnvloeding door onderlinge kontakten
van de studenten onderling en geen dwang door
regeringen. Begin 1971 zal over bovengenoemde
punten een Derde-Wereld-studenten-bijeenkomst
worden opgezet.
G. KOK.
Een maand geleden ben ik twee koeien gaan kopen
in de buurt van Mombasa. We hadden er al lang over
gepraat, maar het was er nog nooit van gekomen.
Ach, die koeien hingen er maar zó'n beetje bij. Er
was niemand die er zich werkelijk voor interesseer
de. Maar het werd op den duur te gek. We hebben
een kudde koeien, ongeveer zeventig stuks, groot en
klein. Met zijn allen produceren ze per dag zo'n acht
liter melk. Ja we weten het, 't is te gek om los te
lopen. Op die kudde werd natuurlijk geld toegelegd.
Er werken drie man bij. Twee Orma's, nomaden, en
een Pokomo. Ze waren zó lui, nog te lui om voor den
duvel te dansen. Van huis uit heb ik veel met vee
omgegaan, en toen ik eenmaal de toestemming had
om de veestapel wat te reorganiseren, heb ik me er met
alle kracht opgeworpen. Kayumbi, de schememana-
ger, wilde er niet van horen om ander vee te kopen.
We moesten het maar zien te redden met de lokale
koeien. Ik heb er van alles aangedaan. Iedere dag gin
gen we extra groenvoer zoeken om ze bij te voeren,
maar de produktie ging nog met geen halve pint om
hoog. Geen wonder overigens, want 's morgens ver
trekt de kudde de bush in, en tegen de avond kwa
men ze terug. Soms trekken ze op zo'n dag wel vijf
tien mijl. Als ze al een beetje extra melk hadden dan
verliepen ze het geheel nog.
Pas toen ik Kayumbi een overzicht gaf van het
verlies dat we de afgelopen drie jaar op die koeien
hadden geleden begon hij in te zien dat het zo niet
langer kon. We moesten er dan maar een gedeelte
verkopen, en voor dat geld een paar goede koeien
terug kopen. Maar eerst moest hij het in Nairobi
vragen. Op zijn eigen houtje durft hij niets te doen.
Nu kunnen we niets dan goeds zeggen over de men
sen in Nairobi, maar op een ding laten ze het zitten.
Ze hebben er nog steeds geen idee van hoe wij hier
in Galole eigenlijk leven. Dat je wel eens behoefte
hebt om je kinderen en jezelf op verse melk te trak
teren komt niet bij hem op. Hun antwoord was, ver
koop maar alle koeien, maar waag het niet om er
nieuwe voor terug te kopen. Hoe eerder die hele vee
stapel daar bij jullie opgeruimd is hoe beter. Met dat
antwoord had hij zich in de bush laten sturen. Nu
konden we twee dingen doen, luisteren en braaf aan
de leidband van Nairobi lopen, of gewoon doen of we
gek waren en toch een paar koeien kopen. Foeke en
ik waren voor het laatste. En we kregen onze vriend
Kayumbi zo ver dat hij, zij het aarzelend, er mee ak
koord ging. Ik wilde direkt beginnen met een paar
Friezen, of volbloed Ayrshires. Maar toen hij dat
hoorde kreeg 'hij bijna een rolberoerte. Marina, zei
hij en hief bezwerend zijn wijsvinger, als je dat doet
zul je zien dat ze binnen veertien dagen doodgaan.
Het is hier veel te warm en er zijn veel te veel ziek
tes. Goed we sloten een soort compromis.
Ik zou trachten een paar beestjes te kopen die nog
al wat bloed van Sahiwal in zich hadden. Sahiwal
koeien zijn sterk, maar ze hebben een ding tegen, ze
produceren niet veel melk. Bij een Europeaan in de
buurt van Mombasa liep ik twee koeien tegen het
lijf die me heel wat leken. Ze hadden vijftig pro
cent Sahiwal- en vijftig procent Ayrshire bloed. Ze
lagen op-een produktie van vijftien liter per dag.
Twee maanden gekalfd en gedekt door een Friese
stier. Voor vijf honderd en vijftig gulden per stuk,
en daar waren ook hun vaarskalfjes bij, werd het
scheme eigenaar. Met de lorry zijn we er om ge
weest. Het kostte twee volle dagen, want we kregen
eerst geen vervoersvergunning. Maar eindelijk had
den we ze in Galole.
Intussen hadden we hier niet stil gezeten. Er was
een stal gebouwd, een soort overdekte open loopstal.
Want het zou onzinnig zijn geweest om die twee die
ren met de oude kudde mee te laten grazen. Al een
paar maanden geleden had ik een paar gemet grond
klaargemaakt en er om de veertien dagen een stuk
mais en cowpeas gezaaid. Het was de bedoeling dat
de dieren altijd binnen bleven en dat de Orma's en
de Pokomo het voer iedere dag zouden snijden. Dat
was me een toestand. Ineens moesten die kerels gaan
werken! Inmiddels heb ik die Pokomo met veel ruzie
ontslagen. Hij was gewend geweest 's morgens even
naar het melken te komen en dan verdween hij voor
de rest van de dag in het niet. Maar nu moest hij niet
alleen *'s morgens melken, maar ook 's avonds, daar
bij was het zijn taak om te zorgen dat er iedere veer
tien dagen een stukje werd gezaaid en dat de inmid
dels reeds gezaaide stukjes op tijd werden gewied,
dat er kunstmest werd gegeven en dat er op tijd werd
geïrrigeerd. We hadden bijna dagelijks ruzie. Denk
je dat ik hier in de gevangenis zit, schreeuwde hij.
Op den duur heeft Kayumbi hem een ander baantje
gegeven en is die oude kerel vervangen. Met de Or
ma's heb ik weinig last, zij zijn erg gewillig.
En nu staan mijn koetjes in de stal. Ik ga er wel
twintig keer op een dag naar kijken. Twee keer per
week moeten ze worden gespoten tegen de teken. Om
een Orma te laten inzien dat het goed is dat een koe
die altijd binnen is, op zijn tijd te borstelen is een
heksentoer. Om ze enig begrip bij te brengen hoe je
melkgereedschap rein houdt is weer wat anders.
Maar ik werk er hard aan, want als we over een
paar maanden (eventueel) naar huis gaan, dan moe
ten ze het begrijpen en weten. Anders zullen die
koeien inderdaad zo het loodje leggen. Maar nu reeds
hen ik er van overtuigd dat het experiment volledig
geslaagd is. In plaats van een produktiedaling heb
ben ze reeds een stijging te zien gegeven. Hun hele
konditie is al beter geworden. Als we straks Kayumbi
zo ver kunnen krijgen om ook de rest van die lokale
koeien te verkopen er. nog een stuk of drie vier goe
de koeien terug te kopen, dan zal Galole, mits de die
ren hun goede verzorging krijgen, voor een lange
tijd verzekerd zijn van een goed voedingsmiddel,
verse koemelk. Is dit overigens weer niet opnieuw
ee#L staaltje van het feit dat gewone jongens van de
boerderij, dank zij hun ervaring thuis opgedaan, veel
nuttig werk kunnen verrichten in de ontwikkelings
landen
SCHRIJFKOUTER.
WIJ ONTVINGEN
Bespuitingen in de fruitteelt - ziekte - onkruidbe-
strijding - vruchtdunning en groei- en vruchtbaar
heidsregulatoren. Adviezen voor 1971 - Consulent-
schap voor de Tuinbouw Goes, Barendrecht en
Hoorn. Samenwerking dus nu ook bij de publika-
ties met Noord-Holland, zodat naast Zeeland, W.
Noord-Brabant en Z.-H. Eilanden ook de telers in
Noord-Holland van deze praktijkadviezen gebruik
kunnen maken. Behalve de ziektebestrijdingsspecia-
listen H. J. Mandersloot, H. J. Slotboom en P. Ster
renburg werd naast de verschillende teeltdeskundi
gen van de Consulentschappen medewerking aan
deze publikatie verleend door het Proefstation voor
de Fruitteelt te Wilhelminadorp, de P.D. te Wagenin-
gen en het Tuinbouwconsulentschap voor Planten-
ziektenbestrijding te Wageningen. De brochure
kost 12,en is te verkrijgen bij de consulentschap
pen te Goes en Barendrecht en ook per giro te be
stellen door ƒ2,over te maken op giro 67 4611
t.n.v. Prov. Direktie Bedrijfsontwikkeling in Zee
land, Westsingel 58, Goes.
