officieel orgaan van de maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
VERSTAAT DE EISEN VAN DE TIJD
VRIJDAG 1 JANUARI 1971
59e Jaargang - No. 3062
land
en tuinbouwblad
t Li'
r*av
In dit nummer o.m.:
bres
Cebeco op de
voor boer en tuinder
Pagina 3
Vragen rond de rooi-
premie en de bedrijfsbe
ëindiging Pagina 5
Uit de praktijk
Pagina 6
Ie gedeelte verslag
Zeeuws Vlaamse Studie
dag Pagina 7
De maand januari op
het akkerbouwbedrijf
Pagina 8 - 9
Perspectieven van zo-
merstalvoedering
Pagina 10
Jfr Indrukken van de Fran
se tuinbouw Pagina 12-13
Kosten en opbrengsten
legkippenhouderij
Pagina 15
De eigen woning en de
inkomstenbelasting
Pagina 16
Bemiddelingsmogelijk
heden geschillen bij land
bouwwerktuigen en trek
kers Pagina 17
LIET veelbewogen jaar 1970 loopt, als dit land-
bouwblad bij U in de bus valt, teneinde.
Op economisch gebied zal dit jaar niet onder de
-rij van jaren met een gunstige ontwikkeling kunnen
worden bijgeschreven. De prijsontwikkeling is een ge
beuren dat voortdurende zorgen baart. Wij zien de niet
te stuiten prijsverhogingen aan de ene kant, anderzijds
de in de agrarische sector niet met deze kostenont
wikkeling overeenkomstige prijsontwikkeling voor de
produkten. Deze situatie treft de gehele middenstand
zowel de handeldrijvende, ambachtelijke als agrarische
middenstand.
De gevolgen blijven niet uit. Allerwegen ziet men
zaken verdwijnen en samenvoegen. Het zijn beslist
niet alleen de allerkleinste die verdwijnen. Ook za
ken met honderden personeelsleden worden opgeno
men in de molen van de tijd. Soms zijn het zaken
die meer dan 100 jaren bestaan, die nu van het toneel
verdwijnen!
In deze baaierd van onrust ploegt de boer voort!
En wij moeten constateren dat de voren soms diep
worden getrokken. Veel van wat traditioneel was moet
overboord worden gezet, bestaande situaties aange
past aan de eisen van de tijd. Steeds meer wordt er
gevraagd van de persoonlijke inzet van de onderne
mers.
UN dirigerende taak van voorheen heeft plaats
moeten maken voor de in hoofdzaak uitvoeren
de van thans. De mogelijkheden om zelf in de kapitaal
behoeften van het bedrijf te voorzien worden hoe lan
ger hoe minder. De kapitaalsbehoeften stijgen, de mo
gelijkheden tot kapitaalvorming nemen af. Dit is het
geval bij de pachtbedrijven maar geldt in nog veel
sterkere mate van de eigenaar-gebruiker. Het is de
laatstgenoemde categorie waarin de grootste proble
men zich voordoen.
Problemen bij de overgang op zoon of dochter,
waarbij dan blijkt dat de bedrijfswinst voortaan die
nen moet als inkomensbron zowel voor de gaande als
de komende exploitant en zodoende van een halve
ring van het inkomen moet worden gesproken!
Reeds jarenlang zien wij het probleem van de grond
als het grootste probleem van de boerenstand. Laat
ons maar hopen dat er goede vooruitzichten komen
die tot oplossing van dit probleem zullen leiden.
DETEKENT de voorgaande beschouwing dat wij
geheel in mineur zijn, neen niettegenstaande
de vele dissonanten is dit niet het geval!
Wij blijven van mening dat voor de goede onder
nemer in onze gewesten, ook nu, de mogelijkheden
aanwezig zijn om een bedrijf te exploiteren dat hem
een redelijk bestaan verschaft.
Daarvoor zal aanpassing nodig zijn. Op organisato
risch zowel als ,op technisch gebied, zullen onafhan
kelijkheden moeten worden opgegeven en verantwoor
delijkheden aanvaard.
Diegene die ook op dit gebied de eisen van de tijd
verstaat heeft naar onze mening toekomst!
PAAUWE.
DE WEG DOOR 1971 LIJKT OP HET EERSTE GEZICHT MISSCHIEN SCHRIKBAREND MOEILIJK
ALS U EENMAAL IN 1972 ZULT ZIJN AANGEKOMEN KUNT ZEGGEN: „HET VIEL ALLEMAAL NOG MEE''
IS ONZE WENS VERVULD
LJET is typisch menselijk en, voorzover wij het kun
nen nagaan en begrijpen, tot de mens beperkt
om te willen weten, wat de toekomst biedt. Het voor
spellen van de toekomst is de mens dan ook inherent
Wie zich er aan waagde had echter slechts de mystiek
als schild en het goed geloof als medestander. Wat
de toekomstverwachtingen van heden kenmerkt is: de
rationalisering. De wetenschap is nu haar schild en
haar medestander is decomputer. Die spreekt
verwachtingen uit en wijst voorspellen van de hand.
Aldus schrijft prof. dr. H. W. Julius bij de overgang
van 1970 naar 1971 in T.N.O.-nieuws, waarin hij ant
woord geeft op de vraag „Voelen wij ons erg gerust
wat het heden aan de toekomst heeft te bieden?"
/VAAAKT het wezenlijk verschil of de farao aan het
begin van de zeven vette jaren de maatregelen
nam om de zeven magere zö door te komen dat de
samenleving kon blijven of dat men het hedendaagse
pogen richt op de vraag hoe de mens zich maatschap
pelijk zal ontwikkelen in de maalstroom van techno
logie, die de grondvesten van alle samenlevingsstruc
turen doet sidderen?
Moeder aarde zal zich van de door ons getelde
2000ste zonne-ommegang niets aantrekken! Wat zich
eén slechts te schatten aantal miljoenen malen heeft
voltrokken zal op dat voor ons betekenisvolle ogen
blik geen enkel karakteristiek aspect opleveren. Het
straks nieuwe millennium zal er heel gewoon
één uit vele duizenden zijn!
TOCH is het zinvol om elkaar een nieuwjaarswens
te gunnen. Want de verantwoordelijkheid voor
wat het ons zal brengen ligt bij ons, mensen van het
heden. Wat wij beslissen kan geen verontschuldiging
vinden in het uitwerpsel van de computer. Wij kun
nen eenvoudig niet wachten tot de graad van waar
schijnlijkheid van een thans te. verwachten ontwikke
ling door zorgvuldige vóórcalculatie is vastgesteld.
Want de decenniën, waarin de gevolgen van onze be
slissingen zullen voortschuiven als de bladeren in de
herfststorm, zich ophopend in de lanen van het bos,
zullen aan komen rollen, zich niets aantrekkend van
onze aanstaande overgang naar een volgend millen
nium.
Onontkoombaar dienen wij de uitdaging van het
heden te aanvaarden en haar met vol verantwoorde
lijkheidsbesef en met ontvankelijke geest tegemoet te
treden. Geen tot in het oneindige gedeelde verant
woordelijkheid, die uiteindelijk niemands verantwoor
delijkheid meer is, kan ons ontslaan van onze mense
lijke plicht om op eigen en dan ook ongedeelde ver
antwoordelijkheid tot heden te dienen, het krachtig
te helpen maken en het een eerlijke basis voor de
toekomst te doen zijn.
Daar helpt geen lieve computertje aan!
Laten wij daar heel gewoon maar even bij
stil blijven staan op het ogenblik, dat dat nieuwe jaar
in dat nieuwe decennium, als een der laatste passen
naar dat nieuwe millennium, is innelniH
