<v
oor
„Stichting"
35 jaar
8 c
Lakenhoes
Terugblik op een Kookwedstrijd Landbouwhuishoudscholen
6
Onlangs vierde de Stichting Huishoudelijke Voorlich
ting ten Plattelande haar 35-jarig bestaan. Zij deed dat
op bescheiden en waardige wijze, passend bij deze mid
delbare leeftijd die een zekere rijpheid doet veronderstel
len. Zij is echter nog steeds jeugdig van uiterlijk en in
nerlijk, bereid tot vernieuwing waar dat nodig mocht zijn.
En is verandering en modernisering in elke huishouding
niet altijd een eis waarin ook de huisvrouw bij moet blij
ven in haar beroep?
Toen
Toen in 1935 ook de landbouworganisaties zich schaar
den om haar wieg, organiseerde men deze voorlichting
„tot afweer van de maatschappelijke en hygiënische ge
volgen van de economische crisis". Maar ook nu beleven
wij in agrarische kring een economisch moeilijke periode,
waarin veel boerinnen in hun huishouding zo efficiënt
mogelijk met tijd, geld en arbeio moeten omgaan. Toen
was echter het werk nog meer uitsluitend gericht op eco
nomisch zeer zwakken, op toestanden die we nu wel
voorgoed achter ons hebben.
Nu
Nu ligt een ander accent op vernieuwing van de huis
houding; op werkmethoden, voedingsleer, ook i.v.m.
overvoeding, bejaarden en andere groepen, beter bewe
gen, tuinverzorging, kruidenkeuken, kamperen, picknick,
cadeautjes, de gril van de grill, jongerencursussen, alle
tekenen van voortdurend werken aan programma's van
déze tijd.
E.S.V. en H.V.P.
Soms gaan er stemmen op die beweren, dat iederéén
kan huishouden! Dat zou ons vrouwen aangeboren zijn!
Maar wie wel eens zonder enige kennis van zaken heeft
moeten koken, een woning inrichten, op apparatuur uit
moet of een leertje in een kraan vernieuwen, weet, dat
niet klopt.
Op enige plaatsen raakt het werk van de Stichting
onze ec. sociale voorlichting, beide beseffen we nu, dal
we ekaar nodig hebben. Immers, wij In de e.s.v. richten
ons op de economische achtergrond, geven geen cur*
sussen op technisch huish. gebied, al zijn we wel lerare®,
en verwijzen voor deze zaken graag.
informatiecentra
In enkele steden Alkmaar, Goes en Leeuwarden *-»
zijn informatiecentra, waar elke huisvrouw een techniscH
huishoudelijk advies kan komen vragen. Deze centra
werden in samenwerking .net de Federatie voor Huish.
en Gezinsvoorlichting opgezet en blijken in een behoeft»
te voldoen.
Straks
Nu in de toekomst meisjes nog meer dan nu voor en
in haar huwelijk buiten de huishouding werkzaam zullen
zijn en een groot aantal op dit gebied weinig scholing
zal ontvangen, lijkt voorlichting aan de huisvrouw meer
dan ooit noodzakelijk. Het uiterst consumptieve gezin(
dat buitenshuis eet, kinderen onderbrengt in crèches,
geen was meer heeft, alle kleding na gebruik weggooit,
is ook in de naaste toekomst nog geen realiteit. Goed
en rationeel leren huishouden, in deze kennis bijblijven
en ze soepel vernieuwen is nog steeds een taak van de
meeste vrouwen. De Stichting Huishoudelijke Voorlichting
ten Plattelande zal haar licht nog lang niet kunnen dovenl
G.A. de L
ruim
motras
irët*;;.,
In de lengte en de breedte van het laken een
zoom(pje) stikken voor de stevigheid van de
knoopsgaten.
Bij A, B, C, D, P en Q een knoopsgat maken.
QS naar boven vouwen, zodat P (daaronder) op
A komt te liggen en dan naar rechts vouwen en
samen op D leggen. A komt er dus tussen en onder-
oncter*©o^
lakcr»
andere lioctr
voren komt dus tussen B en C. Knoop door P-A-D.
Q naar B en C vouwen en een knoop door Q-B-C
bevestigen.
Wil men de lakens voor verschillende breedten
van matrassen gebruiken, dan kan bijv. 10 cm ver
der zo'n zelfde set knoopsgaten gemaakt worden.
Bij de smalste matras hangt het laken dan wat
verder over, wat niet erg is.
Er kan gebruik worden gemaakt van gewone
lakens.
Bovenlakens en onderlakens kunnen „door el»
kaar" worden gebruikt.
De lakens zijn gemakkelijker te strijken en op
te vouwen.
Mevr. M. E. NOOME—GILJAM,
Krabbendijke
Op zekere dag in februari was de lagere land- en
tuinbouwschool in Middelburg in rep en roer: er
werd met tafels en kooktoestellen gesjouwd, lokalen
moesten ontruimd, de jongens in een ander deel van
het gebouw ondergebracht. De oorzaak van dit alles was,
dat in de schoolkantine de jaarlijkse kookwedstrijd werd
gehouden voor leerlingen van de assistentenopleiding
van de Z.L.M. huishoudscholen te Axel, Haamstede, Krui-
ningen, Oostkapelle, Schoondijke, Tholen, Terneuzen en
Zierikzee. Van elke school deden twee leerlingen mee,
moreel gesteund door vijf supporters en aangevuurd door
spandoeken, waarop men bijvoorbeeld kon lezen:
,,AI branden d'aardappelen nog aan
Tholen staat toch bovenaan".
Het leek er even op, dat de wedstrijd niet op tijd zou
kunnen beginnen, daar men één grote groep miste. Deze
meisjes waren wél bij de school aangekomen, naar later
bleek, maar onthutst bij het zien van zóveel jongens, had
den zij gemeend verdwaald te zijnzij werden terug
gevonden in een bejaardentehuis!
Om half twee kon juffrouw Van der Leeden tóch het
startsein even, nadat zij eerst de spelregels had
opgenoemd: „Het kookboekje mag gebruikt worden,
maar de supporters mogen niets anders doen dan alléén
maar de aardappelen voor jullie wassen", sprak zij
waarschuwend!
Het menu, dat gekookt moest worden, bestond uit
tomatensoep, boerenkool met rookworst en chocoladevla.
Voor ieder paar deelneemsters was er een tafeltje met
pannen een een 2-plaats elektrisch komfoor (gratis be
schikbaar gesteld door de P.Z.E.M.) en een tafeltje met
keukengerei, teiltje en droogdoeken.
Uiterlijk rustig begonnen de meisjes, die twee aan twee
hetzelfde gekleed waren, de aardappelen te schillen en
de vla te koken. Naarmate de tijd verstreek, kleurden
de wangen echter roder en roder en werd er steeds ern
stigere geproefd en geroerd. De leraressen, die meege
komen waren, zouden waarschijnlijk weieens graag een
aanwijzing hebben gegeven, maar moesten zich natuurlijk
stilhouden. Een moeilijke opgave!
\[a anderhalf uur was het zover, dat de jury aan hel
werk kon gaan. Weer werd ernstig geproefd en
gekeurd, dit maal door enkele dames en één heer. Zij
moesten beoordelen op smaak, temperatuur en uiterlijk
én werkmethode. Voor ieder onderdeel werden punten
toegekend. En toen brak het „moment van ontknoping'4
aan, zoals mejuffrouw Van der Leeden de bekendmaking
van de prijswinnaars noemde.
Drie scholen bleken een gelijk aantal puntes behaald
te hebben, hierbij liet men (hoe slim bedacht!) het elete
trlciteitsverbruik te doorslag geven. De leuze op de
spandoek van Oostkapelle werd bewaarheid:
„O, o, wat een mop, Oostkapelle aan de top".
Want Oostkapelle was aan de top en won de wissel*
beker. Voor deze school voor de eerste keer. Tot slot
bedankte juffrouw Van der Leeden allen, die aan dezé
middag meegewerkt hadden en deelde als een goed»
fee vele cadeautjes uit
Mevr. M. Kakebeeke-Ochtroa*.
